لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 32
هیچ کس خالی از نقص نیست و کمرویی یکی از نواقص آدمی است . در عین حال هر نقصی تا حدودی قابل جبران است . برای تغییر دادن خویش هیچ گاه دیر نیست ، فقط کافیست بخواهیم و عمل کنیم .
کمرویی چیست؟
کمرویی مقوله ای نا روشن است، هر چه نزدیکتر به آن بنگریم، تنوع بیشتری در آن مشاهده می کنیم. بنابراین قبل از آنکه حتی بتوانیم درباره ی نحوه ی مقابله با آن فکر کنیم، می باید از مضمون کمرویی شناخت بیشتری داشته باشیم. فرهنگ لغت انگلیسی آکسفورد می گوید که اولین استفاده ی ثبت شده از این لغت در یک شعر آنگلوساکسون بوده است که حدود هزار سال بعد از میلاد مسیح سروده شده است، که در آن شعر معنی این لغت به سهولت ترسانده شده بوده است.
« کمرو بودن» نشانگر صفت فردی است که « به خاطر ترسویی، احتیاط کاری و بی اطمینانی نزدیک شدن به او مشکل است.» فرد کمرو « هشیارانه از مواجهه با افراد یا چیزهایی مشخص یا انجام کاری همراه آنان بیزار » است. « وجود بیزار است, به طور محسوسی ترسو است. »
ممکن است فرد کمرو « کناره گیر یا بی اعتماد باشد.» یا از خمیر مایه ی دیگری باشد « شخصیتی پرسش انگیز ، بی اعتماد و مشکوک.» فرهنگ لغت و بستر کمرویی را به عنوان « ناراحت بودن در حضور دیگران» تعریف می کند.
اما به نظر نمی رسد که این تعاریف مطلب زیادی به آنچه عموماً درباره ی کمرویی می دانیم بیفزاید. هیچ تعریف واحدی کفایت نمی کند، زیرا کمرویی برای افراد مختلف دارای معانی متفاوت است. شرایط پیچیده ای است که آثار مختلفی برجای می گذارد- از ناراحتی مختصر تا ترس بی مورد از مردم تا روان رنجوری حاد. برای درک بهتر این پدیده پرسشنامه تحقیقی استانفورد در زمینه کمرویی را به حدود 5000 ارائه کردیم.
آیا شما در حال حاضر خود را فردی کمرو ملاحظه می کنید؟
بله – خیر-
اگر پاسخ شما منفی است آیا در هیچ دوره ای از زندگی ، خود را به عنوان فردی کمرو ملاحظه کرده اید؟
بله – خیر-
در این پرسشنامه تعریف مشخصی از کمرویی ارائه نکرده ایم. به جای آن به هر فردی اجازه داده ایم که تعریف خودش را به کار گیرد. اول از افراد درخواست کردیم که بر چسب کمرو بودن را بپذیرند یا رد کنند. سپس می خواستیم بدانیم چه چیز موجب اتخاذ چنان تصمیمی شده است . ما پرسیدیم چه افراد یا موقعیتهایی موجب بروز احساس کمرویی در آنان می گردد و چه افکار ، احساسات ، اعمال و آثار جسمانی ای به دلیل احساس کمرویی پدید می آیند. همان گونه که در نمونه ی پرسشنامه که در صفحات بعد چاپ شده است ملاحظه می کنید سعی کردیم به شناخت برخی جوانب کمرویی نیز دست پیدا کنیم.
کمرویی پدیده ای جهانی است.
پایه ای ترین یافته ی تحقیق ما این است که کمرویی رایج، کاملاً گسترده و جهانی است. بیش از 80 درصد افرادی که مورد سوال قرار گرفتند پاسخ دادند که در برخی مقاطع زندگی خود خجالتی بوده اند، خواه در حال حاضر یا در گذشته یا همیشه. از این عده بیش از 40 درصد خود را در حال حاضر خجالتی ارزیابی کردند – و این بدان معنی است که چهار نفر از هر ده نفری که ملاقات می کنید یا 84 میلیون آمریکایی!
برای برخی افراد، کمرویی برای مدت زمان طولانی یک مزاحم همیشگی زندگی بوده است. حدود یک چهارم افراد خود را به عنوان کمروی همیشگی، الان و همیشه، ذکر کرده اند.از این عده فقط چهاردرصد- مطلقاً کمرو- به ما گفتند که تعریف شخصی آنان از کمرویی بر پایه ی این واقعیت قرار گرفته است که آنان در تمام اوقات، تمام موقعیت ها و واقعاً در حضور همه ی افراد کمرو هستند.
میزان شیوع کمرویی در فرهنگ های مختلف و میان افراد مختلف تفاوت دارد. هر چند ما هیچ گاه ندیدیم که در میان گروهی از افراد کمتر از یک چهارم آنان خود را به عنوان کمرو در حال حاضر معرفی کرده باشند و در واقع این آمار در میان برخی گروه ها، مانند دختران سال اول دبیرستان و دانش آموزانی از میان برخی فرهنگ های شرقی تا 60 درصد افزایش می یابد. درصد افراد مطلقاً کمرو در میان تمام گروه هایی که بررسی کردیم هیچ گاه کمتر از 2 درصد نبوده است و ممکن است در میان برخی گروه ها مانند گروه ها مانند ژاپنی ها تا 10 درصد نیز افزایش یابد.
افرادی که به این پرسشنامه پاسخ گفتند برای تصمیم گیری درباره ی اینکه خجالتی هستند یا نه از یک شاخص استفاده می کردند: هر چند وقت یک بار احساس خجالتی بودن می کنید. حدود یک سوم افراد حداقل نیمی از اوقات در بیشتر موقعیت ها احساس خجالتی بودن می کردند. حدود 60 درصد افراد گفتند که فقط گاهگاهی خجالتی هستند، اما آنها تعداد این اوقات را به قدر کافی زیاد می دانستند که خود را کمرو معرفی کنند. مثلاً ممکن است فقط هنگام صحبت در حضور جمع احساس کمرویی کنید، اما همین یک مورد هم برای ایجاد مشکلات جدی در صورتی که مانند بسیاری از دانش آموزان و تجار مجبور به ارائه مکرر گزارش در حضور جمع باشید، کافی است.
کمتر از 20 درصد افراد پاسخ دهنده گزارش دادند که خود را به عنوان کمرو معرفی نمی کنند. کمرویی هر معنایی برای هر کدام از آنها داشته باشد، آنان احساس می کردند که یک ویژگی شخصیتی شان نیست. اما جالب اینجاست که اکثر این افراد وجود نشانه هایی از کمرویی مانند سرخ شدن، تپش قلب، احساس التهاب در معده را در موقعیتی های مشخص اجتماعی خاطر نشان کرده اند. به بیان دیگر، برخی افراد و برخی موقعیت ها آنان را وادار می کرد که به همان افکار، احساسات و اعمالی که مشخصه ی افراد کمرو است، واکنش نشان دهند. این کمروهای موقعیتی خود را به عنوان افراد خجالتی نمی دیدند، بلکه برخی رخداد های نا آشنا مانند وارد شدن در اتاقی که افراد غریبه در آن حضور دارند، موجب بروز ناراحتی موقتی در آنان می شد. تفاوت میان افرادی که حاضرند خود را خجالتی بنامند و کسانی که صرفاً واکنش های خود به برخی موقعیت ها را همراه با خجالت می بینند تفاوت مهمی است .
بیان این مطلب که کمرویی تجربه ای جهانی است تا حدودی تعمیمی گسترده است. اما بر پایه های مستحکمی قرار دارد. تنها 7 درصد تمام آمریکایی های نمونه گیری شده گزارش دادند که هیچ گاه دچار احساس کمرویی نشده اند. به همین ترتیب در فرهنگ های دیگر فقط اقلیت کوچکی از افراد ادعا می کنند که هیچ گاه مشخصاً کمرویی را نیازموده اند.
تحقیق درباره کمرویی چیست 32 ص
