دانلود تحقیق سازگارکننده ها برای آلیاژهای پلیمری 17ص

اختصاصی از یاری فایل دانلود تحقیق سازگارکننده ها برای آلیاژهای پلیمری 17ص دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 20

سازگارکننده ها برای آلیاژهای پلیمری

کاربرد آلیاژهای پلیمری به دلیل ارائه موازنه ای مطلوب از خواص فیزیکی و شیمیایی همچنان به رشد سریع خود ادامه می دهد. سازگارکننده ها مکانیسمی جهت اختلاط این پلیمرهای غیر قابل امتزاج فراهم می آوردند. در این مقاله به روند اخیر استفاده از سازگارکننده ها برای آلیاژهای پلیمری نگاهی می اندازیم.

استفاده از آلیاژهای پلیمری و به تبع آن سازگارکننده ها طبق پیش بینی کارشناسان، همچنان به رشد خود ادامه خواهد داد. بازار سازگارکننده ها، بدون در نظر گرفتن آن میزان که در بازیافت استفاده می شود، در حدود 6/13 میلیون کیلوگرم (30 میلیون پوند) در سال 2000 تخمین زده شده است و انتظار می رود تا با سرعت رشد سالانه % 4/5 در سال 2005 به 6/18 میلیون کیلوگرم (40 میلیون پوند) برسد. کمپانی ارتباطات تجاری (BCC) که یک کمپانی آمریکایی است این مطلب را در گزارش سال 2001 خود تحت عنوان "بهینه سازی پلیمر پس از پلیمریزاسیون" بیان کرده است. دو عامل خواص و قیمت، رشد آلیاژها را تضمین میکنند. آلیاژهای پلیمری جهت حصول موازنه مطلوب میان خواص فیزیکی و شیمیایی به طور وسیعی استفاده می شوند. گرایش به پلیمرهای با نقاط ذوب بالاتر و پایداری حرارتی بهتر منجر به کاربرد بیشتر آلیاژهای پلیمری شده است که برای بهبود این پلیمرها که نوعا شکننده تر هستند، به کار گرفته می شوند.

تمایل دیگر، آلیاژ سازی سه ماده یا بیشتر با یکدیگر می باشد که عمدتاً در اجزای قالب گیری شده محصول مورد استفاده مصرف کننده به کار می روند، که از آن جمله می توان به لاستیک های با زیر دست نرم بر روی مسواک ها یا تیغ ها اشاره نمود. اجزای قالب گیری شده یک محصول از مخلوط پیچیده ای از پلیمرها تشکیل می شوند که خواص فیزیکی مطلوب به همراه چسبندگی به زمینه را دارا می باشند. سازگارکننده ها در به دست آوردن این آلیاژها نقش کلیدی دارند.

صنعت پلاستیک به طور مداوم به دنبال کاهش در هزینه ها می باشد. در برخی موارد که یک پلیمر گران جهت کاربرد مشخصی مورد نظر می باشد، آلیاژ سازی با یک پلیمر ارزان تر با یک پرکننده، با استفاده از سازگارکننده یا عامل اتصال (Coupling Agent) مربوط، هزینه ها را کاهش خواهد داد. راه حل دیگر اصلاح یک پلیمر ارزان مانند pp با استفاده از مواد افزودنی یا آلیاژسازی می باشد به طوری که بتواند با مواد بهتر از لحاظ خواص رقابت کند.

چگونگی عملکرد سازگارکننده ها

سازگارکننده ها جهت تهیه آلیاژ از پلیمرهای غیر قابل امتزاج و خلق یک مخلوط همگون به کار می روند. مواد ناسازگار، مانند آب و روغن، هنگام اختلاط دو فازی می شوند. یک سازگارکننده مانند یک عامل سطح فعال عمل کرده و کشش بین سطحی دو پلیمر ناسازگار را کاهش داده و امکان تهیه آلیاژ از آن ها را فراهم می آورد.

هر چند که آلیاژ کماکان دو فازی است اما سازگارکننده، اختلاط و پایداری دو فاز را تا حدی که آلیاژ به مثابه حالت امتزاج پذیر عمل کند، ممکن می سازد. سازگار کننده نوعاً شامل دو بخش است به طوری که هر بخش می تواند با یکی از اجزای آلیاژ بر همکنش داشته باشد، سازگارکننده های غیر واکنشی پیوندی تشکیل نمی دهند اما عموماً با یکی از اجزا آلیاژ امتزاج پذیر می باشند.

سازگارکننده ها نقش مهمی در خلق انواع مختلف آلیاژ داشته و به آمیزه سازان نیز تا حدودی آزادی عملکرد در جهت برآورد نیازهای مشخص می دهند. آلیاژهای پلیمری عموماً خواص ضربه یا خمشی، مقاومت شیمیایی، شکل پذیری حرارتی و قابلیت چاپ را تغییر می دهند، در برخی موارد بعضی از خواص آلیاژ سازگار شده از هر یک از اجزا به تنهایی پیشی می گیرد.

سازگارکننده های *** از شرکت Crompton را می توان جهت تهیه ترکیبات پلی پروپلین با کارکرد بهینه، همچنین آلیاژهای پلی پروپلین یا بسیاری از گرما نرم های مهندسی مختلف به کار گرفت. جریان پذیری بهتر، دانسیته پایین تر، قالب پذیری و مقاومت شیمیایی بهتر، مقاومت به پیر شدن بهتر، مقاومت به خراش بهتر، شفافیت بالا و ماندگاری رنگ بهتر به علاوه کاهش وزن برای کاربردهای ویژه از مزایای استفاده از این مواد می باشد.

سازگارکننده های مورد استفاده در بازیافت

کاربرد مهم دیگر سازگارکننده ها در بازیافت مواد پلیمری می باشد، استفاده از مواد بازیافتی در فرایند گرما نرم ها معمول است. اگر مواد ضایعاتی شامل پلیمرهای ناسازگار، مانند آنچه در ساختارهای چند لایه مشاهده می شود، باشد، جزء ناسازگار به سطح خارجی ماده اکسترود شده مهاجرت خواهد نمود. سازگارکننده ها می توانند از وقوع این پدیده جلوگیری یا میزان آن را کاهش دهند. همچنین سازگارکننده ها امکان بازیافت تکه های فیلم های چند لایه ای را که حاوی پلیمرهای با اندیس جریان کاملاً متفاوت می باشند، فراهم می آورند.

آمیزه سازی با سازگارکننده ها

هنگام انتخاب یک سازگارکننده، آمیزه ساز ابتدا باید آن سازگارکننده ای را انتخاب کند که با پلیمرهای تشکیل دهنده آلیاژ همخوانی داشته باشد، سازگارکننده های واکنشی نیاز به یک گروه متضاد واکنشی دارند و سازگارکننده های غیر واکنشی باید از لحاظ گرانروی یا به طور ایده آل امتزاج پذیری، با یکی از اجزای آلیاژ تطبیق داشته باشند. آمیزه سازها همچنین باید به محدوده دمایی قابل استفاده برای سازگارکننده و اجزای آلیاژ توجه داشته باشند. آمیزه سازها باید مراقب هر گونه تاثیرات ناخواسته منفی حاصل از افزودن سازگارکننده نیز باشند. برای مثال در یک سیستم واکنشی پیوند زنی مالئیک انیدرید (MA) که پراکسید بسیار زیادی دارد، امکان شبکه ای شدن یکی از پلیمرها در حین فرایند وجود خواهد داشت. در سیستم های حاوی سازگارکننده های غیر واکنشی، آلیاژ سازگار شده باید از لحاظ خواص فیزیکی و خواص بلند مدت نظیر پیر شدن، حداقل به خوبی پلیمر ماتریس به تنهایی باشد. در سیستم های آلیاژی، آمیزه ساز باید به هر گونه لایه لایه شدن با توزیع ناهمگون ماده رنگزا یا افزودنی توجه داشته باشد. اگر یکی از پلیمرها در آلیاژ از دیگری آمورف تر باشد ممکن است که نسبت به ماده بلوری تر، ماده رنگزای بیشتری را در برگیرد. استفاده از سازگارکننده ای که اختلاط مناسب اجزای پلیمری را ممکن می سازد، می تواند توزیع ناهمگون ماده رنگزا را بر طرف سازد.

اختلاط برشی خوب در آلیاژسازی پلیمرها به خصوص هنگام سازگار سازی واکنشی، بسیار مهم می باشد، در برخی موارد میزان مورد نیاز سازگارکننده می تواند با بهبود شرایط اختلاط کاهش یابد. آلیاژهای با گرانروی بسیار متفاوت نیز نیاز به برش بسیار بالا دارند، اکسترودرهای دو پیچه همسوگرد به طور معمول برای اختلاط برشی به کار گرفته می شوند.

شرکت *** پلیمرهای *** را توسعه داده که بر پایه فناوری جدید SBC می باشند که بسیاری مزایای فرایندی و طراحی را ارائه می دهند.

سازگارکننده های واکنشی

پلی الفین های پیوند خورده با مالئیک انیدرید (MA) عموماً به عنوان عوامل اتصال برای سیستم های حاوی پرکننده یا تقویت کننده استفاده می شوند، اما همچنین می

سازگارکننده ها برای آلیاژهای پلیمری

اختصاصی از یاری فایل سازگارکننده ها برای آلیاژهای پلیمری دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 17

سازگارکننده ها برای آلیاژهای پلیمری

کاربرد آلیاژهای پلیمری به دلیل ارائه موازنه ای مطلوب از خواص فیزیکی و شیمیایی همچنان به رشد سریع خود ادامه می دهد. سازگارکننده ها مکانیسمی جهت اختلاط این پلیمرهای غیر قابل امتزاج فراهم می آوردند. در این مقاله به روند اخیر استفاده از سازگارکننده ها برای آلیاژهای پلیمری نگاهی می اندازیم.

استفاده از آلیاژهای پلیمری و به تبع آن سازگارکننده ها طبق پیش بینی کارشناسان، همچنان به رشد خود ادامه خواهد داد. بازار سازگارکننده ها، بدون در نظر گرفتن آن میزان که در بازیافت استفاده می شود، در حدود 6/13 میلیون کیلوگرم (30 میلیون پوند) در سال 2000 تخمین زده شده است و انتظار می رود تا با سرعت رشد سالانه % 4/5 در سال 2005 به 6/18 میلیون کیلوگرم (40 میلیون پوند) برسد. کمپانی ارتباطات تجاری (BCC) که یک کمپانی آمریکایی است این مطلب را در گزارش سال 2001 خود تحت عنوان "بهینه سازی پلیمر پس از پلیمریزاسیون" بیان کرده است. دو عامل خواص و قیمت، رشد آلیاژها را تضمین میکنند. آلیاژهای پلیمری جهت حصول موازنه مطلوب میان خواص فیزیکی و شیمیایی به طور وسیعی استفاده می شوند. گرایش به پلیمرهای با نقاط ذوب بالاتر و پایداری حرارتی بهتر منجر به کاربرد بیشتر آلیاژهای پلیمری شده است که برای بهبود این پلیمرها که نوعا شکننده تر هستند، به کار گرفته می شوند.

تمایل دیگر، آلیاژ سازی سه ماده یا بیشتر با یکدیگر می باشد که عمدتاً در اجزای قالب گیری شده محصول مورد استفاده مصرف کننده به کار می روند، که از آن جمله می توان به لاستیک های با زیر دست نرم بر روی مسواک ها یا تیغ ها اشاره نمود. اجزای قالب گیری شده یک محصول از مخلوط پیچیده ای از پلیمرها تشکیل می شوند که خواص فیزیکی مطلوب به همراه چسبندگی به زمینه را دارا می باشند. سازگارکننده ها در به دست آوردن این آلیاژها نقش کلیدی دارند.

صنعت پلاستیک به طور مداوم به دنبال کاهش در هزینه ها می باشد. در برخی موارد که یک پلیمر گران جهت کاربرد مشخصی مورد نظر می باشد، آلیاژ سازی با یک پلیمر ارزان تر با یک پرکننده، با استفاده از سازگارکننده یا عامل اتصال (Coupling Agent) مربوط، هزینه ها را کاهش خواهد داد. راه حل دیگر اصلاح یک پلیمر ارزان مانند pp با استفاده از مواد افزودنی یا آلیاژسازی می باشد به طوری که بتواند با مواد بهتر از لحاظ خواص رقابت کند.

چگونگی عملکرد سازگارکننده ها

سازگارکننده ها جهت تهیه آلیاژ از پلیمرهای غیر قابل امتزاج و خلق یک مخلوط همگون به کار می روند. مواد ناسازگار، مانند آب و روغن، هنگام اختلاط دو فازی می شوند. یک سازگارکننده مانند یک عامل سطح فعال عمل کرده و کشش بین سطحی دو پلیمر ناسازگار را کاهش داده و امکان تهیه آلیاژ از آن ها را فراهم می آورد.

هر چند که آلیاژ کماکان دو فازی است اما سازگارکننده، اختلاط و پایداری دو فاز را تا حدی که آلیاژ به مثابه حالت امتزاج پذیر عمل کند، ممکن می سازد. سازگار کننده نوعاً شامل دو بخش است به طوری که هر بخش می تواند با یکی از اجزای آلیاژ بر همکنش داشته باشد، سازگارکننده های غیر واکنشی پیوندی تشکیل نمی دهند اما عموماً با یکی از اجزا آلیاژ امتزاج پذیر می باشند.

سازگارکننده ها نقش مهمی در خلق انواع مختلف آلیاژ داشته و به آمیزه سازان نیز تا حدودی آزادی عملکرد در جهت برآورد نیازهای مشخص می دهند. آلیاژهای پلیمری عموماً خواص ضربه یا خمشی، مقاومت شیمیایی، شکل پذیری حرارتی و قابلیت چاپ را تغییر می دهند، در برخی موارد بعضی از خواص آلیاژ سازگار شده از هر یک از اجزا به تنهایی پیشی می گیرد.

سازگارکننده های *** از شرکت Crompton را می توان جهت تهیه ترکیبات پلی پروپلین با کارکرد بهینه، همچنین آلیاژهای پلی پروپلین یا بسیاری از گرما نرم های مهندسی مختلف به کار گرفت. جریان پذیری بهتر، دانسیته پایین تر، قالب پذیری و مقاومت شیمیایی بهتر، مقاومت به پیر شدن بهتر، مقاومت به خراش بهتر، شفافیت بالا و ماندگاری رنگ بهتر به علاوه کاهش وزن برای کاربردهای ویژه از مزایای استفاده از این مواد می باشد.

سازگارکننده های مورد استفاده در بازیافت

کاربرد مهم دیگر سازگارکننده ها در بازیافت مواد پلیمری می باشد، استفاده از مواد بازیافتی در فرایند گرما نرم ها معمول است. اگر مواد ضایعاتی شامل پلیمرهای ناسازگار، مانند آنچه در ساختارهای چند لایه مشاهده می شود، باشد، جزء ناسازگار به سطح خارجی ماده اکسترود شده مهاجرت خواهد نمود. سازگارکننده ها می توانند از وقوع این پدیده جلوگیری یا میزان آن را کاهش دهند. همچنین سازگارکننده ها امکان بازیافت تکه های فیلم های چند لایه ای را که حاوی پلیمرهای با اندیس جریان کاملاً متفاوت می باشند، فراهم می آورند.

آمیزه سازی با سازگارکننده ها

هنگام انتخاب یک سازگارکننده، آمیزه ساز ابتدا باید آن سازگارکننده ای را انتخاب کند که با پلیمرهای تشکیل دهنده آلیاژ همخوانی داشته باشد، سازگارکننده های واکنشی نیاز به یک گروه متضاد واکنشی دارند و سازگارکننده های غیر واکنشی باید از لحاظ گرانروی یا به طور ایده آل امتزاج پذیری، با یکی از اجزای آلیاژ تطبیق داشته باشند. آمیزه سازها همچنین باید به محدوده دمایی قابل استفاده برای سازگارکننده و اجزای آلیاژ توجه داشته باشند. آمیزه سازها باید مراقب هر گونه تاثیرات ناخواسته منفی حاصل از افزودن سازگارکننده نیز باشند. برای مثال در یک سیستم واکنشی پیوند زنی مالئیک انیدرید (MA) که پراکسید بسیار زیادی دارد، امکان شبکه ای شدن یکی از پلیمرها در حین فرایند وجود خواهد داشت. در سیستم های حاوی سازگارکننده های غیر واکنشی، آلیاژ سازگار شده باید از لحاظ خواص فیزیکی و خواص بلند مدت نظیر پیر شدن، حداقل به خوبی پلیمر ماتریس به تنهایی باشد. در سیستم های آلیاژی، آمیزه ساز باید به هر گونه لایه لایه شدن با توزیع ناهمگون ماده رنگزا یا افزودنی توجه داشته باشد. اگر یکی از پلیمرها در آلیاژ از دیگری آمورف تر باشد ممکن است که نسبت به ماده بلوری تر، ماده رنگزای بیشتری را در برگیرد. استفاده از سازگارکننده ای که اختلاط مناسب اجزای پلیمری را ممکن می سازد، می تواند توزیع ناهمگون ماده رنگزا را بر طرف سازد.

اختلاط برشی خوب در آلیاژسازی پلیمرها به خصوص هنگام سازگار سازی واکنشی، بسیار مهم می باشد، در برخی موارد میزان مورد نیاز سازگارکننده می تواند با بهبود شرایط اختلاط کاهش یابد. آلیاژهای با گرانروی بسیار متفاوت نیز نیاز به برش بسیار بالا دارند، اکسترودرهای دو پیچه همسوگرد به طور معمول برای اختلاط برشی به کار گرفته می شوند.

شرکت *** پلیمرهای *** را توسعه داده که بر پایه فناوری جدید SBC می باشند که بسیاری مزایای فرایندی و طراحی را ارائه می دهند.

سازگارکننده های واکنشی

پلی الفین های پیوند خورده با مالئیک انیدرید (MA) عموماً به عنوان عوامل اتصال برای سیستم های حاوی پرکننده یا تقویت کننده استفاده می شوند، اما همچنین می توانند به عنوان سازگارکننده های واکنشی برای آلیاژ پلی الفین ها با پلیمرهایی نظیر نایلون و EVOH که با MA واکنش می دهند، به کار گرفته شوند. PE یا PP پیوند خورده با MA تهیه شده توسط شرکت Crompton امکان تهیه آلیاژهای نایلون – PP را برای کاربردهایی نظیر قطعات سیستم سرمایش ماشین ها می دهند. خواص مناسب نایلون در دماهای بالا مورد نیاز می باشد، اما PP نیز به عنوان کاهش دهنده جذب رطوبت که باعث تخریب نایلون می گردد، لازم است. MA-g-PP را همچنین می توان به عنوان لایه میانی (Tie Layer) سازگارکننده در فیلم های بسته بندی چند لایه PP با EVOH که مانع نفوذ اکسیژن است، به کار برد. سازگارکننده های پیوند خورده با MA در بازیافت فیلم های چند لایه که ممکن است حاوی نایلون و PP باشند، سودمند خواهند بود. خط محصول Dupont Pusabound محدوده وسیعی از پلیمرهای پیوند خورده با MA را تولید می کند.

سایر سازگارکننده های واکنشی شامل ترپلیمر اتیلن – بوتیل اکریلات – گلیسیدیل متیل اکریلات (E-BA-GMA) مانند PTW Dupont Elvaloy می باشند که می توانند برای سازگار سازی آلیاژهای پلی بوتیلن ترفتالات PA/ PBT, PP (PBT) و پلی اتیلن ترفتالات (PET) پلی الفین به کار روند. یک کاربرد برای این ترپلیمرها در سیم و کابل های مقاوم حرارتی می باشد.

کوپلیمرهای Kraton PG، کوپلیمرهای بلوکی Kraton G می باشند که با MA پیوند زنی شده اند. از آنجا که هر مولکول دارای دو جزء است، این کوپلیمرها با محدوده وسیعی از پلیمرها شامل نایلون، PS و پلی

کاربرد بازوهای عایقی پلیمری جهت فشرده

اختصاصی از یاری فایل کاربرد بازوهای عایقی پلیمری جهت فشرده دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 6

کاربرد بازوهای عایقی پلیمری جهت فشرده‌تر کردن خطوط انتقال

دور نما

در حالیکه با گسترش شهرها، میزان تقاضای انرژی الکتریکی روند روز افزونی دارد، تهیه زمین جهت نصب خطوط انتقال و رعایت حریم الکتریکی، روز به روز مشکل‌تر می‌شود. خطوط انتقال هوایی ‌در مناطق شهری، سطح ولتاژی بین 60 تا 150 kv دارند. با کاهش فضای اشغالی این خطوط امید آن می‌رود که انتقال توان، وجهه مناسبتری به خود بگیرد.

هدف

هدف از این پروژه، فشرده‌سازی خطوط انتقال kv154 ( به عرض استاندارد m8.5 و فاصله استاندارد فاز به فاز m4.2 ) و کاهش عرض آنها به عرض خطوط 60 kv بوده است. هدف دیگری که از انجام این پروژه دنبال می‌شد، کوچکتر کردن اندازه طول مقره و بازوهای برج با جایگزینی مقره‌های پلیمری به جای مقره‌های سرامیکی بوده است.

نتایج اصلی

دو نوع بازوی عایقی موجود است : نوع نخست که نوع " آویزی " نامیده می‌شود، از دو قسمت تشکیل شده است. این دو قسمت عبارتند از: یک بخش معلق و یک بخش افقی. این نوع بازوی عایقی، ساختار لولایی داشته و با تغییرات بار طولی، می‌تواند جابجا شود. نوع دوم که نوع "Line Post " یا خود ایستا نامیده می‌شود، از سه بخش تشکیل شده است که عبارتند از : یک بخش معلق و دو بخش افقی. این نوع بازو، توانایی تحمل وزن هادی را در هنگام پارگی آن داراست. هر دو نوع از این بازوها، طول اتصالی در حدود m2.3 دارند. درجدول (1) ، خلاصه‌ای از مشخصات بازوهای عایقی پلیمری kv154 آورده شده است. در شکل (1) نیز عکسهایی از این دو نوع بازو نشان داده شده‌اند. نتایجی که از این ارزیابی مکانیکی- الکتریکی اولیه بازوهای عایقی پلیمری 154 kv حاصل شده‌اند، در زیر آورده شده‌اند :

1- عملکرد مکانیکی

با توجه به آزمایشات مکانیکی انجام شده بر روی بازوهای عایقی نوع LINE-POST ( خود ایستا ) حداکثر بار مکانیکی طولی قابل تحمل این نوع از بازوهای عایقی، بیش از 10 تن است که این مقدار، 5/2 برابر مقدار استاندارد آن می باشد . بازوهای عایقی در یک خط آزمایشی ( هادی Acer با مقطع mm2410 ، با دو اسپان 150 متری ) قرار گرفته و دو آزمایش بر روی آنها انجام شد که این دو آزمایش عبارت بودند از : تست عملکرد در مقابل باد طبیعی و تست لرزش مصنوعی با ریختن برف یخ زده از روی خط.

بین تنش محوری تولیدی در بازوی عایقی نوع Line-Post ( خود ایستا ) و بار طولی نا متعادل حاصل از اختلاف تنش میان دو اسپان مختلف، رابطه جالبی وجود دارد. این تنش محوری به اندازه کافی از سطح تنش محوری مجاز ( در حدود kgf/mm2 20 ) کوچکتر است. ( به شکل 2 رجوع کنید ). تنش محوری ایجادشده در بازوهای عایقی نوع معلق، کمتر از یک دهم تنش محوری ایجاد شده در بازوی نوع line-post ( خود ایستا ) است. در طرح مزبور، با نصب مقره های پلیمری بین فازها درفواصل 75 متر از یکدیگر، نوسانات هادیها کنترل شده و بدین ترتیب، فاصله بین فازها تا 3 متر کاهش یافت.

2- عملکرد سیستم عایقی

برای ارزیابی عملکرد سیستم عایقی، تستهایی از قبیل تست ولتاژ ضربه صاعقه ، کلیدزنی و ولتاژ فرکانس قدرت، بروی آن انجام شد. باتوجه به نتایج حاصله، عملکرد سیستم عایقی از مقادیر تعیین شده بالاتر بود ( به شکل 3 توجه کنید)، استقامت سیستم در مقابل جریان خطا با استفاده از جریان خطایی برابر با KA 35.1 مورد آزمایش قرار گرفت که در نتیجه آن هیچگونه صدمه‌ای به عایق وارد نشد. پس از انجام تست جریان خطا، استقامت عایقی تنها10 درصد کاهش یافت که مقدار قابل قبولی است. نتایج بدست آمده از تستهای فوق حاکی از آنست که با ترکیب بازوهای عایقی مذکور و دکلهـای عریض با پایه باریک میتوان خطـوط فشـرده KV154 را با عرض m5.6 ( که برای خطوطKv60 مرسوم است ) احداث کرد. به این ترتیب می‌توان توان قابل انتقال را در یک دکل با عرض استاندارد، تا دو برابر افزایش داد.

فعالیتهای آتی

ساخت بازوهای عایقی مناسب برای تبدیل خطوط kv60 به خطوط kv154 و بررسی عملکرد طولانی مدت بازوهای عایقی از مواردی هستند که پرداختن به آنها ضروری به نظر می‌رسد.

جدول (1) - خلاصه مشخصات بازوهای عایقی پلیمری kv154

نوع معلق (2 جزئی) ونوع خود ایستا (3 جزئی)

اجزای بازوی عایقی

161 kv

حداکثر ولتاژ rms فاز به زمین

0.12 mg/cm2

حداکثر چگالی رسوبات نمکی

4000 kgf

حداکثر بار طولی ( در راستای خط )

2300mm

طول بازو

6000mm

فاصله خزش

سیلیکون رابر

جنس پوشش مقره

رزین مسلح به فیبر شیشه

جنس هسته

در مقره‌های پلیمری مورد استفاده، برای بالا بردن دوام مکانیکی، از هسته‌های GFRP استفاده شده است. مقره‌های مذکور با لایه‌های عایقی‌ای از جنس سیلیکون رابر پوشانده شده‌اند. این لایه‌ها در مقابل جریانهای خزشی و جریانهای نشتی مقاومند. در هر دو انتهای مقره‌ها جهت محکم کردن روکشهای عایقی بر روی هسته، از یراقهای فلزی استفاده شده است

ب- نوع Line-Post                         الف- نوع معلق

مقاله غشاهای پلیمری شیرین ساز گاز طبیعی

اختصاصی از یاری فایل مقاله غشاهای پلیمری شیرین ساز گاز طبیعی دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک پرداخت و دانلود در "پایین مطلب"

فرمت فایل: word (قابل ویرایش و آماده پرینت)
تعداد صفحات 75

گاز طبیعی عمدتا از متان تشکیل شده است، ولی هیدروکربن دیگر مانند اتان، پروپان و بوتان و دیگر ناخالصی ها نظیر دی اکسید کربن، سولفید هیدروژن، نیتروژن، بخار آب ، هلیوم و هیدروژن به مقدار کم نیز ممکن است در ترکیب گاز طبیعی وجود داشته باشند. وجود گازهای اسیدی مانند دی اکسید کربن و سولفید هیدروژن، بویژه در حضور بخار آب ، می تواند سبب بروز خوردگی در خطوط لوله انتقال گردد . بعلاوه ،‌سولفید هیدروژن یک گاز سمی است و گاز دی اکسید کربن نیز ارزش گرمایی ندارد و حذف آن باعث افزایش ارزش حرارتی گاز طبیعی خواهد شد .

به دلایل فوق ،‌گازهای اسیدی بایستی از گاز طبیعی جدا شوند . روش های گوناگونی برای دفع گازهای اسیدی و یا به عبارت دیگر شیرین سازی گاز طبیعی وجود دارند که جذب توسط حلال و یا در برخی از موارد فرآیند برتر در شیرین ساز گاز طبیعی به اثبات رسیده اند . آنها همچنین می توانند به عنوان یک فرآیند تکمیلی ( به صورت ترکیبی با واحد جذب ) بکار روند . با توجه به مزایای نسبی فرآیندهای غشایی در مقایسه با روش سنتی جذب توسط حلال ، کاربرد این روش در سال های اخیر در جهان رو به گسترش بوده است .

یکی دیگر از موضوعاتی که باعث رونق بیشتر این فناوری در عرصه جداسازی گاز شده است ، ظهور مواد پلمیری جدید برای ساخت غشاء و عرضه غشاهای تجاری با خواص عالی از این پلیمرها می باشد .

بنابراین ، موفقیت های تکنولوژی غشایی در زمینه جدا سازی گازها از یک سو و جایگاه ممتاز ایران از لحاظ دارا بودن ذخایر عظیم گاز از سوی دیگر باعث شدند تا در این تحقیق مطالعه ای بر روی غشاء های پلیمری شیرین سازی گاز طبیعی انجام گیرد . عملکرد آنها برای کاربرد بخصوص حذف گازهای اسیدی از متان مورد بررسی قرار گیرد . به دلیل اهمیت حذف دی اکسید کربن و سولفید هیدروژن نسبت به دیگر ناخالصی های موجود در گاز طبیعی غشاء های پلیمری که عمدتاً برای جداسازی این گازها مورد استفاده قرار می گیرند ، در دو بخش جداگانه معرفی شده اند .

غشاء های پلیمری جدا سازی گاز:

اغلب غشاهای مورد استفاده در جداسازی گازها، غشاهای پلیمری هستند .

غشاهای پلیمری خود شامل دو دسته پلیمرهای شیشه ای و لاستیکی هستند . غشاهای پلیمری شیشه ای عمدتاً از پلیمرهایی هستند که در دمایی پایین تر از دمای انتقال شیشه ای قرار دارند و در این دما کار می کنند . در این حالت غشاها تحرک مولکولی کمی داشته و سرعت نفوذ مولکولهای بزرگ از میان آنها کم است . در این نوع غشاء ها مولکولهای کوچکتر و متراکم تر ، تراوش پذیری بیشتری دارند .

غشاهای پلیمری لاستیکی ، در دمایی  بالاتر از دمای انتقال شیشه ای کار می کنند . نرم و انعطاف پذیر هستند و جداسازی در این نوع غشاها بر اساس اختلاف انحلال پذیری اجزاء صورت می گیرد .

غشاء های پلیمری جداسازی دی اکسید کربن از گاز طبیعی:

اکثر غشاهای پلیمری که برای جداسازی گازی مورد استفاده قرار می گیرند، غشاهای مسطح‌ (صفحه ای ) یا فیبر تو خالی هستند . پلیمرهای لاستیکی، نفوذ پذیری بیشتری از خود نشان می دهند . اما انتخاب پذیری پلیمرهای شیشه ای برای مخلوط گازهای   بیشتر است . همچنین بااعمال یک سری تغییرات در اسختار پلیمر می توان آن را برای جداسازی دی اکسید کربن ازگاز طبیعی مناسب تر کرد . پلیمرهای مهمی که در جداسازی در اکسید کربن از متان کاربرد دارند ، عبارتند از :‌

تولید ژئوگریدهای پلیمری

اختصاصی از یاری فایل تولید ژئوگریدهای پلیمری دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

47 صفحه فایل pdf شامل:

معرفی محصول............................................................................................................................. 6 1ـ1 ـ نام و کد آیسیک محصول.................................................................................................... 6 1ـ2 ـ شماره تعرفه گمرکی.......................................................................................................... 7 3 1ـ ـ شرایط واردات..................................................................................................................... 7 1ـ4 ـ بررسی و ارائه استاندارد (ملی یا بینالمللی)................................................................... 7 5 1ـ ـ بررسی و ارائه اطلاعات لازم در زمینه قیمت تولید داخلی و جهانی محصول............ 10 6 1ـ ـ توضیح موارد مصرف و کاربرد......................................................................................... 11 7 1ـ ـ بررسی کالاهای جایگزینی و تجزیه و تحلیل اثرات آن بر مصرف محصول................ 14 8 1ـ ـ اهمیت استراتژیکی کالا در دنیای امروز.......................................................................... 14 1ـ9 ـ کشورهای عمده تولید کننده و مصرف کننده محصول (حتیالامکان سهم تولید یا مصرف ذکر شود)........................................................................................................................ 15 16 .................................................................................................................. صادرات شرایط 10-1- 2ـ وضعیت عرضه و تقاضا................................................................................................................... 17 2ـ1 ـ بررسی ظرفیت بهرهبرداری و روند تولید از آغاز برنامه سوم تا کنون و محل واحدها و تعداد آنها و سطح تکنولوژی واحدهای موجود، ظرفیت اسمی، ظرفیت عملی، علل عدم بهرهبرداری کامل از ظرفیتها، نام کشورها و شرکتهای سازنده ماشینآلات مورد استفاده در تولید محصول.......................................................................... 17 2ـ2 ـ بررسی وضعیت طرحهای جدید و طرحهای توسعه در دست اجرا (از نظر تعداد، ظرفیت، محل اجراء، میزان پیشرفت فیزیکی و سطح تکنولوژی آنها و سرمایهگذاریهای انجام شده اعم از ارزی و ریالی و مابقی مورد نیاز)............................... 18 3 2ـ ـ بررسی روند واردات محصول از آغاز برنامه سوم تا پایان سال 84) چقدر از کجا) 19 2ـ4 ـ بررسی روند مصرف از آغاز برنامه................................................................................. 20 5 2ـ ـ بررسی روند صادرات محصول از آغاز برنامه سوم تا پایان سال 84 و امکان توسعه آن (چقدر به کجا صادر شده است)............................................................................. 20 6 2ـ ـ بررسی نیاز به محصول با اولویت صادرات تا پایان برنامه چهارم............................... 22 معاونت پژوهشی مطالعات امکانسنجی مقدماتی تولید ژئوگریدهای پلیمری جمهوری اسلامی ایران وزارت صنایع و معادن سازمان صنایع کوچک و شهرکهای صنعتی ایران مطالعات امکانسنجی مقدماتی طرحهای صنعتی گزارش نهایی تیر 1387 مجری: جهاد دانشگاهی واحد صنعتی امیرکبیرـ معاونت پژوهشی صفحه )5 ) عناوین صفحه 3ـ بررسی اجمالی تکنولوژی و روش های تولید و عرضه محصول در کشور و مقایسه آن با دیگر کشورها........................................................................................................................................ 23 4ـ تعیین نقاط قوت و ضعف تکنولوژیهای مرسوم (به شکل اجمالی) در فرآیند تولید محصول................................................................................................................................................. 26 5ـ بررسی و تعیین حداقل ظرفیت اقتصادی شامل برآورد حجم سرمایهگذاری ثابت به تفکیک ریالی و ارزی (با استفاده از اطلاعات واحدهای موجود، در دست اجراء، UNIDO و اینترنت و بانکهای اطلاعاتی جهانی، شرکتهای فروشنده تکنولوژی و و تجهیزات ......... ) 27 6ـ میزان مواد اولیه عمده مورد نیاز سالانه و محل تأمین آن از خارج یا داخل کشور قیمت ارزی و ریالی آن و بررسی تحولات اساسی در روند تأمین اقلام عمده مورد نیاز در گذشته و آینده................................................................................................................................................... 40 7ـ پیشنهاد منطقه مناسب برای اجرای طرح................................................................................... 41 8ـ وضعیت تأمین نیروی انسانی و تعداد اشتغال............................................................................ 43 9ـ بررسی و تعیین میزان تأمین آب، برق، سوخت، امکانات مخابراتی و ارتباطی (راه ـ راهآهن ـ فرودگاه ـ بندر ...) و چگونگی امکان تأمین آنها در منطقه مناسب برای اجرای طرح........................................................................................................................................................ 44 10ـ وضعیت حمایتهای اقتصادی و بازرگانی................................................................................... 45 ـ حمایت تعرفه گمرکی (محصولات و ماشینآلات) و مقایسه با تعرفههای جهانی........... 45 ـ حمایتهای مالی (واحدهای موجود و طرح )ها ، بانک ها ـشرکتهای سرمایهگذار....... 45 11ـ تجزیه و تحلیل و ارائه جمعبندی و پیشنهاد نهایی در مورد احداث واحدهای جدید....................................................................................................................................................... 47 12ـ منابع و ماخذ....................................................................................................................