تحقیق درمورد توحید ذاتی و افعالی

اختصاصی از یاری فایل تحقیق درمورد توحید ذاتی و افعالی دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 3

توحید ذاتی و افعالی

یونس:وَ لا یَحْزُنْکَ قَوْلُهُمْ إِنَّ الْعِزَّةَ لِلّهِ جَمیعًا هُوَ السَّمیعُ الْعَلیمُ(65)أَلا إِنَّ لِلّهِ مَنْ فِی السَّماواتِ وَ مَنْ فِی اْلأَرْضِ وَ ما یَتَّبِعُ الَّذینَ یَدْعُونَ مِنْ دُونِ اللّهِ شُرَکاءَ إِنْ یَتَّبِعُونَ إِلاَّ الظَّنَّ وَ إِنْ هُمْ إِلاّ یَخْرُصُونَ(66)(( سخن آنان تو را غمگین نکند، زیرا عزّت، همه از آنِ خداست. او شنواى داناست. آگاه باش، که هر که [و هر چه‏] در آسمانها، و هر که [و هر چه‏] در زمین است از آنخداست. و کسانى که غیر از خدا شریکانى را مى‏خوانند، [از آنها] پیروى نمى‏کنند. اینان جز از گمان پیروى نمى‏کنند و جز گمان نمى‏برند.))

﴿هُوَ السَّمیعُ ﴾ یعنی خداوند سخن آنرا شنیده و به سبب آن سخنان مجازات خواهند شد.

﴿ الْعَلیمُ﴾ یعنی خداوند به کیفری که مستحق آنند آگاه می باشد [پس ضعف و ناتوانی و عدم غلبه آنان را بر پیامبر در آیه بعد بیان می کند].

﴿الا اِنَّ لِلّهِ مَنْ فِی السَّماواتِ وَ مَنْ فِی اْلأَرْضِ﴾ یعنی جملگی تحت سیطره و تصرف وقهر اویند وجز به اذن و مشیت و توان او قادر به انجام کاری نیستند.

﴿وَ ما یَتَّبِعُ الَّذینَ یَدْعُونَ مِنْ دُونِ اللّهِ شُرَکاءَ﴾ یعنی کسانی که برای خداوند شریک قائلند از چه چیزی پیروی می کنند [و منطقشان چیست؟] در صورتی که همه چیز تحت سیطره و فرمان اوست واشیائی که از آنها پیروی می کنند چیزی نیستند [ووجودی ندارند] و به تبع آن تأثیر و قدرتی نیز نخواهند داشت.

﴿إِنْ یَتَّبِعُونَ إِلاَّ ﴾ [یعنی پیروی نمی کنند مگر ] چیزی را که در گمان و خیالات خود ایجاد کرده اند که در حقیقت فرض چیزی است که وجود حقیقی ندارد.

احقاف:قُلْ أَ رَأَیْتُمْ ما تَدْعُونَ مِنْ دُونِ اللّهِ أَرُونی ما ذا خَلَقُوا مِنَ اْلأَرْضِ أَمْ لَهُمْ شِرْکٌ فِی السَّماواتِ ائْتُونی بِکِتابٍ مِنْ قَبْلِ هذا أَوْ أَثارَةٍ مِنْ عِلْمٍ إِنْ کُنْتُمْ صادِقینَ(4)وَ مَنْ أَضَلُّ مِمَّنْ یَدْعُوا مِنْ دُونِ اللّهِ مَنْ لا یَسْتَجیبُ لَهُ إِلى‏ یَوْمِ الْقِیامَةِ وَ هُمْ عَنْ دُعائِهِمْ غافِلُونَ(5)(( بگو: «به من خبر دهید، آنچه را به جاى خدا فرامى‏خوانید به من نشان دهید که چه چیزى از زمین [را] آفریده یا [مگر] آنان را در [کار] آسمانها مشارکتى است؟ اگر راست مى‏گویید، کتابى پیش از این [قرآن‏] یا بازمانده‏اى از دانش نزد من آورید. » و کیست گمراه‏تر از آن کس که به جاى خدا کسى را مى‏خواند که تا روز قیامت او را پاسخ نمى‏دهد، و آنها از دعایشان بى‏خبرند؟))

﴿قُلْ أَ رَأَیْتُمْ ما تَدْعُونَ مِنْ دُونِ اللّهِ﴾ یعنی بر آن نام نهاده و برایش وجود وتأثیر قائلید.

﴿ أَرُونی﴾ [یعنی بدانید که ما سوی الله] حتی تأثیری در اشیاء زمینی به صورت مستقل و در اشیاء آسمانی به صورت مشترک ندارد.

﴿ائْتُونی﴾ به دلیل نقلی از کتاب قبل از قرآن یا به دلیل عقلی از علم متقن.

﴿إِنْ کُنْتُمْ صادِقینَ*وَ مَنْ أَضَلُّ مِمَّنْ یَدْعُوا مِنْ دُونِ اللّهِ﴾ منظور اینکه اگر کسی چیزی را از غیر حق طلب کند همانند استدعای بنده از مولایش می باشد.[در صورتیکه باید بدانید که] فقط خداوند است که استجابت کننده دعاهاست.

تحقیق درمورد توحید های سه کانه

اختصاصی از یاری فایل تحقیق درمورد توحید های سه کانه دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 16

توحید های سه گانه :افعالی صفاتی ذاتی

حمد:بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ(1)((به نام خداوند رحمتگر مهربان.))

و در حدیث شریف آمده است ((ان الله تعالی خلق آدم علی صورته)) پس ذات به واسطه صفات محجوب است و صفات به وسیله افعال و افعال به وسیله عوالم وجودی و اکوان و آثار پس هر کسی که- بعد از رفع حجاب عوالم وجودی- اسماء افعال بر او متجلی شود به مقام توکل می رسد و هرکس پس از رفع حجابهای افعال [اسماء] صفات بر او متجلی شود به مقام ((رضا و تسلیم)) می رسد و آنکس که [اسماء] ذاتیه با دریدن حجب صفات بر او متجلی شود به مقام فنا رسیده و موحد مطلق [و حقیقی] می باشد [پس نتیجه می گیریم] که فاعل وقاری واقعی همان ((بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ)) است [در اینجا باید افزود که] توحید افعالی مقدم بر توحید صفاتی و توحید صفاتی نیز مقدم بر توحید ذاتی می باشد که به این سه مرتبه از توحید حضرت رسول اکرم (ص) در سجده خود اشاره فرموده است ((اعوذ بعفوک من عقابک و اعوذ برضاک من سخطک و اعوذ بک منک))

بقره:وَ آمِنُوا بِما أَنْزَلْتُ مُصَدِّقًا لِما مَعَکُمْ وَ لا تَکُونُوا أَوَّلَ کافِرٍ بِهِ وَ لا تَشْتَرُوا بِآیاتی ثَمَنًا قَلیلاً وَ إِیّایَ فَاتَّقُونِ(41)((و بدانچه نازل کرده‏ام -که مؤید همان چیزى است که با شماست- ایمان آرید؛ و نخستین منکر آن نباشید، و آیات مرا به بهایى ناچیز نفروشید، و تنها از من پروا کنید.))

﴿ وَ آمِنُوا بِما أَنْزَلْتُ﴾ از توحید صفاتی که در قرآن آمده و بر حبیبم محمد (ص) نازل گشته است.

﴿ مُصَدِّقًا لِما مَعَکُمْ﴾ از توحید افعالی آمده در تورات.

﴿ وَ لا تَکُونُوا أَوَّلَ کافِرٍ بِهِ﴾ یعنی به واسطه عقائد خود اولین محجوب از قرآن نباشد.

﴿ وَ لا تَشْتَرُوا﴾ یعنی عوض نکنید.

﴿ بِآیاتی﴾ که راهنما به سوی تجلیات ذاتی و صفاتی است مانند سوره های اخلاص و آیۀ الکرسی و مظاهر آنها

﴿ ثَمَنًا قَلیلاً﴾ را با بهشت نفسانی چرا شما با لذتهای حسی مأنوس شده اید [و هوشیار بود] و ثواب اعمال خود را توحید افعالی ندانید و اگر شما را از شرک برحذر می دارم از گستره قهر و جلال و حجابم پروا کرده و رضایتم را بجوئید و صفتی را برای غیرمن اثبات نکنید [و قائل به توحید صفاتی باشید].

نسا:وَ الَّذینَ یُنْفِقُونَ أَمْوالَهُمْ رِئاءَ النّاسِ وَ لا یُؤْمِنُونَ بِاللّهِ وَ لا بِالْیَوْمِ اْلآخِرِ وَ مَنْ یَکُنِ الشَّیْطانُ لَهُ قَرینًا فَساءَ قَرینًا(38)وَ ما ذا عَلَیْهِمْ لَوْ آمَنُوا بِاللّهِ وَ الْیَوْمِ اْلآخِرِ وَ أَنْفَقُوا مِمّا رَزَقَهُمُ اللّهُ وَ کانَ اللّهُ بِهِمْ عَلیمًا(39)إِنَّ اللّهَ لا یَظْلِمُ مِثْقالَ ذَرَّةٍ وَ إِنْ تَکُ حَسَنَةً یُضاعِفْها وَ یُؤْتِ مِنْ لَدُنْهُ أَجْرًا عَظیمًا(40)((و کسانى که اموالشان را براى نشان‏دادن به مردم انفاق مى‏کنند، و به خدا و روز بازپسین ایمان ندارند. و هر کس شیطان یار او باشد، چه بد همدمى است. و اگر به خدا و روز بازپسین ایمان مى‏آوردند، و از آنچه خدا به آنان روزى داده، انفاق مى‏کردند، چه زیانى برایشان داشت؟ و خدا به [کارِ] آنان داناست. در حقیقت، خدا هم‏وزن ذرّه‏اى ستم نمى‏کند و اگر [آن ذرّه، کارِ] نیکى باشد دو چندانش مى‏کند، و از نزد خویش پاداشى بزرگ مى‏بخشد.))

﴿ وَ الَّذینَ یُنْفِقُونَ أَمْوالَهُمْ رِئاءَ النّاسِ﴾ آنها کمالات خود را آشکار نموده و به فعلیت رسانده اند ولی با این حال به دلیل اینکه این کمالات را از خود می دانند از حق تعالی محجوبند [به عبارت بهتر] آنها به مردم نشان می دهند که این کمالات از آنهاست نه از حق تعالی.

﴿ وَ لا یُؤْمِنُونَ بِاللّهِ﴾ ایمان حقیقی که در آن صورت می دانند کمال مطلق فقط از آن اوست و کجاست چیزی که وجود داشته باشد؟ تا چه رسد به اینکه دارای کمالات وجود گردند [و در آن حالت است که] از حجاب دیدن کمالات خود رهایی و از گناه ((عجب)) نجات یافته اند.

﴿ وَ لا بِالْیَوْمِ اْلآخِرِ﴾ یعنی فناء فی الله و حضور در بارگاه واحد قهار [که در نتیجه آن] از گناه شرک دوری می جویند. چرا که شرک به دلیل نزدیکی ((شیطان و هم)) به آنهاست.

﴿ وَ مَنْ یَکُنِ الشَّیْطانُ لَهُ قَرینًا فَساءَ قَرینًا﴾ چرا که او را از طریق هدایت به در کرده و از حق تعالی محجوبش می گرداند.

﴿ وَ ما ذا عَلَیْهِمْ لَوْ آمَنُوا بِاللّهِ﴾ [آنان فکر می کنند که] اگر صدقه خود را که همان توحید و فنای در حق و محو کمالات خدادادشان است بپردازند [و به مقام فنا برسند] چیزی به خداوند افزوده می شود؟

﴿ وَ کانَ اللّهُ بِهِمْ عَلیمًا﴾ و آنها را به بقاء بعد از فنا پاداش می دهد و در آن حالت آنان با صفات و کمالات الهی باقی اند نه با صفات و کمالات نفسانی خود.

﴿ إِنَّ اللّهَ لا یَظْلِمُ﴾ یعنی خداوند در مقام فنا چیزی از آن کمالات نمی کاهد.

﴿ مِثْقالَ ذَرَّةٍ﴾ بلکه آنها را با تأثیر حقانی خود چندین برابر می نماید.

﴿ وَ إِنْ تَکُ حَسَنَةً یُضاعِفْها﴾ اولاً حسنه ای وجود ندارد و اگر هم باشد از آن اوست.

﴿ وَ یُؤْتِ مِنْ لَدُنْهُ أَجْرًا عَظیمًا﴾ [و این پاداش] شهود ذاتی است که در آن وحدت حجاب رویت غیر نمی گردد.

نسا:وَ لَوْ أَنّا کَتَبْنا عَلَیْهِمْ أَنِ اقْتُلُوا أَنْفُسَکُمْ أَوِ اخْرُجُوا مِنْ دِیارِکُمْ ما فَعَلُوهُ إِلاّ قَلیلٌ مِنْهُمْ وَ لَوْ أَنَّهُمْ فَعَلُوا ما یُوعَظُونَ بِهِ لَکانَ خَیْرًا لَهُمْ وَ أَشَدَّ تَثْبیتًا(66)((و اگر بر آنان مقرّر مى‏کردیم که تن به کشتن دهید، یا از خانه‏هاى خود به در آیید، جز اندکى