تحقیق درباره هیپرتروفی پروستات

اختصاصی از یاری فایل تحقیق درباره هیپرتروفی پروستات دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 10

هیپرتروفی پروستات یک بیماری پیشرونده با روند نامشخص دسته بندی شده است.

آلفا انتگونیست‌ها به سرعت علائم ادراری تحتانی را بهبود می‌بخشند .

Alfuzoin, Tamsulosin یک بار در روز آلفا آنتاگونیست‌هایی هستند که عارضه کمتری دارند.

فرمول آلفا آنتاگونیست علل عوارض و اثراتش را مشخص می‌کند.

5 آلفا ردوکتاز مهارکننده موثر تر برای بیماران با پروستات بزرگ هستند که ریسک بالاتری برای توسعه بیماری دارند.

درمان طولانی مدت بیماری با آلفا آگونیست همراه با 5 آلفا ردوکتاز روش درمانی موثری است که مشاهده شده روند بیماری را در بیماران در معرض خطر کاهش می‌دهد.

درمان‌های جایگزین توصیه نمی‌شود (use plant extracts (such as saw palmetto extract))

نکات بالینی

شما باید تمامی بیماران با عوارض شامل هماچوری ، اختلال کار کلیه، احتباس ادرار، عفونت راجعه ادراری را ارجاع دهید. شما همیشه باید معاینه مقعد به منظور تشخیص سرطان و تعیین سایز پروستات را انجام دهید.

از سیستم بررسی شدت بیماری IPSS و استفاده از تست تشخیصی برای تعیین نوع درمان استفاده کنید.

بیماران با پروستات بزرگ یا آنتی ژن مشخصه پروستات ( PSA) ( احتمال وجود کنسر پروستات باید در نظر گرفته شود ) بیشتر نیاز به جراحی دارند. این بیماران باید تحت درمان همزمان دو دارویی قرار گیرند.

آلفا آنتاگونیست برای هر اندازه پروستات موثر است.

هیپرتروفی پروستات چیست؟

این بیماری رشد پیشرونده در اندازه پروستات است. پروستات به طور طبیعی به 3 قسمت تقسیم می‌شود:

منطقه محیطی

منطقه مرکزی

منطقه حد واسط

بیماری بیشتر بخش بینابینی را درگیر می‌کند. این بخش مجاور مجرای ادرار است و بنابراین بزرگی آن منجر به اختلال در جریان ادرار و انسداد مجرا می‌شود. بزرگی پروستات در اثر تحریک هورمون آندروژن و تا حدودی دی هیدرو تستسترون تحریک می‌شود که از تستسترون توسط آنزیم 5 آلفا ردوکتاز تولید می‌شود. بزرگی پروستات عضلات صاف و غدد و بافت بینابینی را با هم درگیر می‌کند. عضلات صاف پروستات در پاسخ به تحریک اعصاب سمپاتیک منقبض می‌شود و همین بیشتر مقاومت را افزایش می‌دهد.

بنابراین بزرگی پروستات منجر به ایجاد علائم به علل زیر می‌شود:

افزایش حجم پروستات

انقباض عضلات صاف موجود در غدد

شناخت پاتولوژی موجود می‌تواند برای استفاده از درمان‌های همراه مفید باشد.

چه کسی به بیماری مبتلا می شود؟

بزرگی پروستات شایعترین نوع توده در مردان است. در بررسی پس از مرگ در 40% در سنین 50 سال و 70% در بالای 60 سال شواهد بزرگی پروستات مشاهده شده است.

با این وجود تمامی مردان با علائم بافت شناسی بزرگی پروستات منجر به علائم ادراری تحتانی نمی‌شوند. تحقیقات اخیر شیوع کلی بزرگی پروستات با علائم ادراری تحتانی در سنین بالای 45 سال 3/10% بوده است. شیوع بیماری 7/2% بین سنین 45 تا 49 و 24% در سن 80 سال می‌رسد.

با توجه به افزایش جمعیت سالمندان در آینده تعداد موارد پزرگی پروستات بیشتر خواهد شد.

به جز سن و میزان آندروژن هیچ عامل دیگری در این خصوص اثرش ثابت نشده است. با این وجود مردان سیاه پوست ریسک بیشتری برای ابتلای بیماری دارند. برعکس مردان آسیایی ریسک پایین‌تری دارند. ولی آسیایی‌های که در غرب زندگی می کنند ریسک بیماری در آن ها بیشتر است. به نظر عوامل محیطی ناشناخته بر این موضوع موثر است.

چطور می توان بیماری را تشخیص داد؟

در بیمارانی که شک بزرگی پروستات وجود دارد، بررسی زیر توسط انجمن اورولوژی اروپا توصیه می‌شود:

امتیاز تاریخچه و علائم

معاینه بالینی

تست خون شامل مقدار PSA و عمل‌کرد کلیه

آزمایش اردار

بررسی تکمیلی شامل: جریان ادرار و میزان باقیمانده ادرار ( در مراقبت اولیه کمتر مورد نیاز است)

این بررسی راهنمای درمانی در مراقبت اولیه را فراهم می کند.

تاریخچه:

بزرگی پروستات اغلب در افراد میانسال و مردان سالمند با علامت ارداری تحتانی شامل اختلال در ادار کردن خود را نشان می دهد.

به طور کلاسیک بیماران با جریان ضعیف ادرار، مشکل در شروع و قطع جریان ادرار و ادرار قطره قطره در پایان ادرار شاکی هستند. بیماران در کل تخلیه ناکامل ادرار داشته و ممکن است از آن شاکی باشند. همین منجر به ادرار کردن زود به زود و بیدار شدن شبانه برای ادرار کردن می‌شود. در تعدادی از بیماران بزرگی پروستات درمان نشده منجر به احتباس حاد و مزمن مثانه شود. احتباس ادرار حاد با عدم توانایی ناگهانی ادرار کردن و درد شدید بالای عانه و لمس مثانه از روی شکم بروز می‌کند. اغلب این بیماران قبل از این حمله هیچ مشکلی در ادرار کردن و احتباس ادرار نداشتند.

در عوض بیماران مبتلا به احتباس مزمن مثانه بدون درد، احتباس طولانی مدت دارند. این افراد ممکن است علامتی از مشکل ادراری تحتانی نیز نداشته باشند ولی به طور شایع از بی اختیاری ادرار ثانویه به جریان ادرار از مثانه شاکی باشند.

بنابراین تاریخچه بالینی بیمار شامل:

بررسی شدت بیماری

بهبود کیفیت زندگی

تشخیص علل دیگر مشکلات اداری تحتانی

تشخیص عوارض

تشخیص علل همراه که درمان را مشکل میکند.

علائم:

علائم ادراری تحتانی به دو دسته تقسیم می‌شوند:

علائم ادراری

علائم باقی ماندن ادرار

این علائم در جدول1 زیر نشان داده شده است.

جدول 1: علائم ادراری تحتانی

باقی ماندن ادرار

ادرار کردن

دفعات زیاد ادرار کردن

شب ادراری

احساس شدید ادرار کردن

عدم توانایی در کنترل ادرار

مشکل در شروع ادرار کردن

مشکل در نگهداری جریان ادرار

مشکل در قطع ادرار

کاهش فشار جریان ادرار

ادرار قطره قطره در پایان ادرار

نیاز به دفع ادرار بلافاصله پس از تخلیه ادرار

احتباس حاد ادرار

احتباس مزمن ادرار با جریان خود به خود ادرار

شایعترین علائم بزرگی پروستات اختلال ادرار کردن است.

تشخیص افتراقی بزرگی خوش خیم پروستات

علائم ادراری تحتانی مختص بزرگی پروستات نیست و باید در تشخیص بیماری مورد توجه قرار گیرد. (جدول 2)

جدول 2: تشخیص افتراقی علائم ادراری تحتانی

علل انسدادی جریان ادرار

بزرگی خوش خیم پروستات چسبندگی مجرای ادرار

کجی شدید آلت

انسداد ناشناخته مدخل مجرای ادرار

مشکلات گردن و اسفنکتر عضلانی مثانه

علل التهلبی

عفونت ادرار سنگ مثانه

التهاب پروستات سیستیت بینابینی

علل بدخیم

سرطان مثانه سرطان پروستات

اختلال حجم مثانه

مثانه تحریک پذیر عضله مثانه با فعالیت پایین

علل عصبی

بیماری مولتیپل اسکلروزیس پارکینسون

سکته مغزی

علل منجر به پر ادراری

دیابت نارسایی احتقانی قلب

اگر علائم باقی ماندن ادرار در مثانه شایع باشد، علل دیگر باید مورد توجه قرار گیرد مثلا عفونت ادراری یا علل داخلی مثانه مانند سرطان مثانه. آزمایش ادرار در تشخیص علل شایع علائم باقی ماندن ادرار می‌تواند کمک کننده باشد. بیماران با هماچوری بدون عفونت ادرار باید ارجاع شوند. بزرگی خوش خیم پروستات بیماری افراد میان سال و سالمند است. بنابراین در افراد جوان‌تر از 50 سال با علائم ادراری تحتانی احتمال وجود بزرگی خوش خیم پروستات بسیار کم است و علل دیگر مانند مانند چسبندگی اورترا باید در نظر گرفته شود.

امتیاز علائم

چندین پرسشنامه‌ی امتیاز دهی مانند IPSS جدول 3 و 4 تهیه شده است. مشاهده شده که تنها 20% پزشکان عمومی برای امتیاز دهی از این پرسشنامه استفاده می کنند. این پرسشنامه برای تشخیص ارزش زیادی ندارند ولی در موارد زیر بسیار موثرند:

تشخیص شدت بیماری

تعیین نوع درمان

مانیتورینگ و پیش‌بینی پاسخ به درمان

ارزش یک سوال بررسی کیفیت زندگی ( سوال 8 جدول 4) برای تشخیص این است که ببینیم کدام بیماری از علائم ادراری رنج می‌برد و مایل است درمان را شروع کند

جدول 3: پرسشنامه امتیاز دهی علامتی پروستات

اصلا

کمتر از یک بار در 5 بار

کمتر از نیمی از مواقع

نیمی از مواقع

بیش از نیمی از مواقع

تقریبا همیشه

1-تخلیه ناکامل : در ماه اخیر، چند بار احساس تخلیه ناکامل مثانه را بعد از ادرار کردن داشتید؟

0

1

2

3

4

5

2-دفعات: در ماه گذشته چند بار زودتر از دو ساعت از تخلیه مثانه مجدد احساس ادرار کردن داشتید ؟

0

1

2

3

4

5

3-تناوب: در ماه گذشته چند بار دچار این حالت شدید که چند بار ادرار متوقف و سپس مجدد شروع شده است؟

0

1

2

3

4

5

احساس نیاز شدید به ادرار کردن: در ماه گذشته چند بار احساس کردید که به سختی ادرارتان را نگه داشتید؟

0

1

2

3

4

5

جریان ضعیف ادرار: در ماه گذشته چند بار جریان ضعیف ادرار داشتید؟

0

1

2

3

4

5

فشار: در ماه گذشته چند بار برای شروع ادرار مجبور شدید فشار بیاورید و برای تخلیه مثانه زور بزنید؟

0

1

2

3

4

5

شب ادراری: در ماه گذشته از شروع خواب تا صبح چند بار بیدار شدید تا ادرار کنید؟

هیچ

یک بار

دو بار

سه بار

چهار بار

پنج بار