هدفمند بودن حرکت:
در یک بازی شطرنج هدف مات کردن حریف است.
مدیر یک سازمان تولیدی یا خدماتی نیز می بایست اهداف بلند و کوتاه مدت خود را با توجه به وضعیت پیرامون ترسیم نماید و برنامه های عملیاتی خود را تنظیم کند.
نکته مهم در تبیین اهداف سازمانی، انتخاب صحیح اهداف با توجه به تحلیل بازار و رقبا و مشخص کردن زمان، مجری، منابع، هزینه و تعیین شاخص به منظور اندازه گیری میزان موفقیت است.
مدیریت سایه، شکلی از مدیریت است که دستور دهنده واقعی حضور فیزیکی و مشهود ندارد ولی در قالب چهره دیگران امر و نهی می کند. در چنین سازمانی، مدیر به ظاهر مدیر است و در واقع دست نشانده دیگران است که به جای پیشبرد مصالح و اهداف سازمانی کلیه منابع سازمان را در جهت تحقق اهداف و منافع افرادی به کار می برد که هیچ کس آنها را نمی بیند.
الگوی فرهنگی چنین سازمانی عبارتند از:
- از مشتری محوری و مخاطب گرایی خبری نیست.
- فرهنگ نیرنگ و فریب
- پنهان کاری
- مجرمیت دانایی
- عدم پاسخگویی به افکار عمومی
- ترویج فرهنگ چاپلوسی
- محکومیت خلاقیت و نوآوری
- شعار خوب اما عملکرد، کاملاً در تضاد با شعارها
- شعارهای فریبنده
- ابهام در اهداف و برنامه ها
یک مدیریت ابتکاری است که نخستین باردرسال1980به وسیله دونالو ای گان ارائه شدوبرای اجرای پروژه ها و طرح های کوتاه مدت و موقت در سازمان های بزرگ استفاده می شود. مانند: بانک ها – بیمارستان ها با حداکثر استفاده از پتانسیل های تک تک افراد، منابع و امکانات می توان مشکلات را حل کرد و به دنبال روش هایی است که همزمان تأمین کننده و برآورنده مجموعه ای از نیازها و اهداف سازمان باشد.
« حل مسایل به روش پژوهش عملیاتی »
• ماتریس
• سازمان بر مبنای وظیفه
• سازمان بر مبنای پروژه
. مدیریت ریسک Risk Management:
به طور کلی، مدیریت ریسک فرآیند سنجش یا ارزیابی ریسک و سپس طرح استراتژی برای اداره ریسک است. در مجموع استراتژی های به کار رفته شامل انتقال ریسک به بخش های دیگر، اجتناب از ریسک، کاهش اثرات منفی ریسک و پذیرش قسمتی یا تمامی پیامدهای یک ریسک خاص هستند.
مدیریت ریسک سنتی، تمرکزش روی ریسک های جلوگیری کننده از علل قانونی و فیزیکی بود، مانند: حوادث طبیعی، آتش سوزی و . . .)
پارادایم مدیریت ریسک
پارادایم یا الگوی مدیریت ریسک مجموعه ای از وظایف که به صورت یک سری فعالیت های پیوسته در سرتاسر چرخه عمر یک مأموریت می باشند عبارتند از:
.1شناسایی ریسک ها 2. تحلیل 3. برنامه ریز 4. پیگیری
- کنترل
استراتژی مدیریت ریسک:
پس از شناسایی و ارزیابی تمامی تکنیک های اداره ریسک در یک یا چند طبقه از چهار طبقه اصلی قرار می گیرند:
- انتقال 2. اجتناب 3. کاهش 4. پذیرش (نگهداری)
در انتخاب افراد برای پذیرش مسئولیت نهایت دقت و حساسیت صورت می گیرد. امنیت شغلی در این مدیریت تا زمانی است که فرد در حیطه مسئولیت خویش خطا نکند و از آنچه خدا و فرستادگانش فرموده اند تخطی ننمایند.
ویژگیهای مدیریت علوی:
- ارزشیابی و نظارت بر مدیر
- تشویق و پاداشهای مالی و معنوی
- تجربه نقش کلیدی در گزینش و انتصاب افراد دارد.
- مدیریت از پائین به بالا
- مشورت کردن با افراد اهل خرد
در این مدیریت به تنوع قوی و گروههای اقلیت در جامعه اهمیت داده می شود.
ویژگیهای این مدیریت:
- توجه به گروههای اقلیت
- همبستگی ملی و مشارکت عمومی
- یافتن راهکارهای مناسب برای همگرایی قومیت، مذاهب و گروههای مختلف
- تنوع نیروی انسانی در سازمانها