تحقیق درباره اندازه گیری مواد افزودنی در شیر 10ص

اختصاصی از یاری فایل تحقیق درباره اندازه گیری مواد افزودنی در شیر 10ص دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 10

جستجو و اندازه گیری عوامل نگهدارنده و مواد افزودنی در شیر

تعریف:

عوامل نگهدارنده گاهی برای نگهداری شیر و جلوگیری از فساد و زمانی برای تبدیل شیر فاسد و خراب به شیری که دارای ظاهر معمولی باشد, اضافه میگردند.

حالت اول طبیعی بوده و حالت دوم تقلب محسوب می شود.

جستجو و اندازه گیری بیکرمات دوپتاس:

الف)جستجو:

اصول آزمایش:

بیکرمات دوپتاس معمولاً برای نگهداری نمونه های شیر اضافه می گردد, بدین جهت اینگونه شیرها زرد رنگ میباشند. برای تشخیص بیکرمات دوپتاس در شیر میتوان از نیترات نقره استفاده نمود که با آن رسوب کرمات نقره قرمز نارنجی میدهد.

معرفهای لازم برای آزمایش:

-محلول 1 درصد نیترات نقره

طرز عمل: در یک لوله آزمایش تقریباً یک میلی لیتر از شیر مشکوک و 3 تا 5 میلی لیتراز یک محلول یک درصد نیترات نقرهوارد مینماییم چنانچه رنگ زرد شیر مربوط بوجود بی کرمات دوپتاس باشد, تبدیل به قرمز نارنجی میشود. برای تشخیص بهتر رنگ میتوان از یک لوله آزمایش حاوی شیر معمولی بعنوان شاهد استفاده نمود.

دقت آزمایش:

آزمایش تقریباً 1/0 گرم بیکرمات دوپتاس را در یک لیتر شیر نشان میدهد.

ب) اندازه گیری:

اصول آزمایش:

آزمایش بر روی خاکستر شیر انجام میشود؛ بدین ترتیب که کرماتها را بکمک یک محلول سولفات فروز و آمونیاک (یا ملح Mohr) بفرمول :

احیا نموده , زیادی این محلول را با پرمنگنات دوپتاس تیتره مینماییم.

معرفهای لازم برای آزمایش:

محلول آبکی 8 گرم در لیتر سولفات فروز و آمونیاک که در موقع استعمال تیتره میگردد( برای پایدار نمودن این محلول میتوان به نسبت 12 میلی لیتر در لیتر به آن اسید سولفوریک اضافه نمود).

محلول پرمنگنات دو پتاس 02/0 نرمال که هر میلی لیتر آن معادل است با 00098/0 گرم .

اسید سولفوریک بوزن مخصوص 83/1=d

طرز عمل:

خاکستر شیر را ابتدا چند مرتبه با /اب مقطر و سپس با یک محلول آبکی اسید سولفوریک 5 درصد میشوییم تا اینکه جمعاً 25 تا 30 میلی لیتر مایع بدست آید, بعد آنرا در یک بشر ریخته تقریباً 5 میلی لیتر اسید سولفوریک و دقیقاً 20 میلی لیتر محلول سولفوریک یا ملح Mohr بآن اضافه می نماییم. اسید کرمیک فوراً احیا میگردد زیادی ملح مور را با محلول تیتره پرمنگنات دوپتاس تیتره مینماییم تا اینکه رنگ گلی پایدار بدست آید فرض میکنیم n تعداد میلی لیترهای محلول پرمنگنات دوپتاس لازم باشد. 20 میلی لیتر از همان محلول سولفوریک (ملح مور) را درهمان شرائط با محلول پرمنگنات دو پتاس تیتره مینماییم و فرض میکنیم تعداد میلی لیترهای لازم باشد.

نتیجه گیری:

در این صورت مقدار بیکرمات دوپتاس موجود در شیر برحسب گرم در لیتر از رابطه زیر بدست میآید:

2- جستجوی فرمل:

شیری که به آن فرمالین اضافه شده باشد در موقع سنجش نسبت درصد چربی بروش ژربر علاوه بر بوی مخصوص برنگ بنفش نیز در می آید.

اصول آزمایش:

پروتیدهای شیر حاوی هسته اندول(تریپتوفان) بوده و بدین جهت در حضور یک اسید قوی مانند اسید کلریدریک , یک اکسیدان ضعیف مانند کلرورفریک و مقدار جزئی فرمل و در مقابل حرارت رنگ بنفش (واکنسVoisenet.) تولید مینماید و از روی رنگ بنفش میتوان بوجود فررمال پی برد.

با توجه باینکه رنگ بنفش در حضور مقدار زیاد فرمل(بیش از 5 میلی لیتر محلول افی سینال فرمالدئید حاوی 35 درصد متانول در یک لیتر شیر) ظاهر نمی گردد چنانچه واکنش در اولین دفعه منفی باشد, قبل از نتیجه گیری باید آزمایش را یکمرتبه نیز با شیر رقیق شده تکرار نمود.

معرفهای لازم:

اسید کلریدریک خالص 19/1 =d

کلرورفریک(کلورفریک( محلول 5/2درصد که تقریباً معادل محلول یکدهم کلرورفریک افی سینال بوزن مخصوص 26/1=d است) که در شیشه های قطره چکان نگهداری میشود.

طرز عمل:

در یک لوله آزمایش تقریباً 2 میلی لیتر از شیر مورد آزمایش, قریب 2 میلی لیتر اسید کلریدریک خالص و حداکثر یک قطره از محلول 5/2 درصد کلرورفریک داخل نموده بهم زده و تا نقطه جوش حرارت میدهیم. چنانچه رنگ بنفش ظاهر گردد, شطر حاوی فرمالدئید خواهد بود.

دقت آزمایش:

آزمایش تا 005/0 میلی لیتر محلول فرمالدئید افی سینال(حاوی 5/3 درصد متانول) را در لیتر شیر تشخیص می دهد.

توجه اگر بجای رنگ بنفش رنگ خاکستری قهوه ای ظاهر گردد, آزمایش را تکرار کرده و بجای 2 میلی لیتر شیر مورد آزمایش تقریباً 2 میلی لیتر شیر عاری از فرمل و یک قطره شیر مورد آزمایش برداشت می نماییم. در این صورت چنانچه رنگ بنفش ظاهر شود, شیر مورد آزمایش حاوی بیش از 5 میلی لیتر فرمل در لیتر میباشد و اگر رنگ خاکستری قهوه ای ظاهر شود شیر حاوی فرمالدئید نمی باشد.

در مورد شیرهایی که جهت نگهداری بآنها بیکرمات دوپتاس اضافه گردیده است نمی توان با این آزمایش بوجود فرمالدئید پی برد.

3-جستجوی آب اکسیژنه:

اصول آزمایش:

برای جستجوی آب اکسیژنه میتوان از واکنش Dupouy. استفاده نمود. این واکنش براساس وجود آنزیم پراکسیداز در شیر استوار است که در حضور آب اکسیژنه موجب اکسیداسیون گائیاکل و تغییر رنگ آن به گلی میگردد. ظاهر شدن این رنگ دلیل بروجود آب اکسیژنه در شیر میباشد.

ولی چنانچه شیر خیلی ترش شده باشد(ترشی بیش از 50درجه درنیک) یا قبلاً حرارتی بالاتر از منحنی انهدام آنزیم

دانلود مقاله مواد افزودنی بتن

اختصاصی از یاری فایل دانلود مقاله مواد افزودنی بتن دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

چکیده:

با وجود آنکه مواد افزودنی مثل اجزای تشکیل دهندة بتن مثل سیمان، ماسه و آب جزء اجزای اصلی نباشد ولی به مقدار زیادی در بتن استفاده می شود. لذا جزء اجزای مهم بوده و کمتر می توان از آن چشم پوشی کرد.

معمولاً بجای آنکه از یک سیمان بخصوصی که تمامی خواص مورد نظر ما را در خود تأمین کند، استفاده از یک سیمان معمولی که در آن مواد افزودنی بکار رفته باشد. «موادی که بتواند خواستة ما را برآورده کنند» ترجیح داده می شود.

به عبارت دیگر، بهترین و تها راه ممکن برای رسیدن به بتنی با شرایط ایده آل استفاه از مواد افزودنی مناسب می باشد.

فایل ورد 23 صفحه

اثر افزودنی های زیرکونیوم بروی درشت شدن دانه های آستنیت C Mn

اختصاصی از یاری فایل اثر افزودنی های زیرکونیوم بروی درشت شدن دانه های آستنیت C Mn دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 20

اثر افزودنی های زیرکونیوم بروی درشت شدن دانه های آستنیت C-Mn

و فولادهای میکرو آلیاژ

خلاصه :

اقژثر کربونیتریدهای زیرکونیوم روی رفتار زبر شدن یا درشت شدن دانه ای آستنیت در فولادهای HSLA میکرو آلیاژ شده Zr-Nb و zr کشته شده AL و فولادهای HSLA میکر آلیاژ شده Zr – Nb با نسبت های Zr / N (22-8/2) بررسی شده است و با نسبت های کربونیتیدهای حاوی Ti در فولادهای Ti - Nb و Ti - Nb -Zr مقایسه شدند. مشاهدات TEM و تجزیه و تحلیل PEELS نشان داد. که در فولادهای Zr-Nb و Zr با افزودنی های کم Zr (3/6- 8/2 = Zr /N) ذرات دارای Zr ، از جمله کربونیتیدریدهای بزرگ غنی از ZrN با سایزهای متغییر از mm100 تا چند میکرون و با شکل نا منظم بودند، در حالیکه با افزودنی های Zr زیاد (22-15= Zr/N) ، که دو از استئولیومتری بودند (5/6= Zr/N) ، ذرات کروی زیر کربونیتریدهای Zr غنی از Zr (mm 100-10) با هم همراه با بسیاری کربونیتدریدهای بسیار بزرگ غنی از ZrC تشکیل شدند. علاوه بر این، فقط در فولادی با پایین ترین نسبت های Zr/N، یعنی 34/2 برای فولاد Zr 011/0 و 75/2 برای فولادهای Zr – Nb 022/0 . بخش عمده ای از AIN تشکیل شده بود. درشت شدن دانه ای آستنیت، بسیار تدریجی تر برای فولادهای Ti-Nb ، Ti-Nb-Zr و دارای zr زیاد ، مثبت شدند. به دلیل گیر کردن موثر دانه های آستنیت با کربونیتریدهای zr یا Ti-nb (mm100 <) . یک مدل باز داری رشد دانه ذره جدید توسط Gladman تهیه شد و برای برآورد اثر کربونیتیدیدهای Zr ریز روی رشد دانه ای آستنیت بکار رفت. یک همبستگی خوب با داده های آزمایشی مشخص گردید.

1- مقدمه:

طی 25 سال پیش، تأثیر مفید Zr روی کنترل شکل سولفید در فولادهای کربن مشاهده شد. جدیداً، افزودنی های Zr در فولاد ریل از لحاظ کنترل شکل سولفید و روی خصوصیات نژمکانیکی و چقرمگی فولادهای میکروآلیاژ شده Nd بررسی شده اند در اینجا، اضافه کردن Zr باعث بهترین ترکیب استحکام و چقرمگی می شود. کار در استرالیا گزارش داد که اضافه کردن Zr باعث تصفیه دانه ای در فولادهای میکروآلیاژ شده قالب می شود. نقش Al, Zr, Ti, B و W در فولادهای ساختمان قابل جوش تمیز شده و یژسرد شده در آلمان مکورد بررسی قرار گرفته است و نسبت Zr:N بزرگتر از 5/6 برای محافظت b توصیه شد. لا اینحال، مشخص خواهد شد که هیچ بررسی جامعی از رسوب کربونیترید ZR در فولادها بعمل نیامده است. استفاده از ذرات برای محدود کردن رشد دانه، یک پدیده خوب مطرح شده است. اضافه از zr برای کنترل رشد دانه آستنیت، مختصراً در دهه 1960 مشخص گردیده اما کار جزعی برای بررسی مؤثر بودن عنصر صورت گرفت. علاوه بر این، پی بردن به واکنش های چند عنصری و مقایسه اثرات افزودنی های Zr روی رشد دانه های آسنتیت با اثرات افزودنی های Ti ، جالب توجه است.

2- مواد و جنبه آزمایشی

همه روقه های فولادی، بعد از حرارت مجدد تا C ْ1150 نورد کاری و کنترل شوند و بین c ْ800- 820 تا ضخامت mm16 نورد کاری و پرداخت شدند. اینکار در مرکز تکنولوژی سوئد ، فولاد بریتانیا صورت گرفت. ترکیبات شیمیایی فولادها در جدول 1 ارائه شدند. میکروساختمان ها با متالوگرافی و با میکروسکپ الکترونی انتقال تحلیلی تحقیق و مورد بررسی قرار گرفتند.

جدول 1- ترکیب شیمیایی فولادها

رو نوشت های استخراج آلومینیوم و کربن، با متود استاندارد آماده شدند و رسوب های استخراج شده با استفاده ار یک TEM 400- EM فیلیپس تنظیم شده با سیستم EDAX تجزیه و تحلیل شدند، یک ردیاب ECON برای تشخیص و تمایز نیتریدها از اکسیدها بکار برده شده برای پی بردن به اثر محتوا و مقدار Zr و نسبت Zr/N روی ترکیب کربونیتریدهای Zr پارامترهای شبکة رسوب ها در فلزات از منطقه انتخاب شده الگوه های انسکار الکترونی (SAEI) محاسبه شدند. الگوهای حلقه از رونوشت AL بصورت کالیبراسیون داخلی برای محاسبه پارامتر شبکه رسوب ها بکار رفتند و خطا به 5/0% محدود شد. سایز کربونیتریدها در بزرگنمایی از 100000- 10000 برابر واقع در محک در TEM و یا از میکروگرافت های TEM اندازه گیری شد. یک میکروسکپ VG 5HB مجهز به اسپکترومتر PEELS 66 GATAN برای آشکار سازی n.C بکار رفت. برای خنثی کردن یک ویژگی c از رونوشت C، طیف ها از ذرات معلق در لبه سوراخ ها و ترک های موجود در فیلم نازک ثبت شدند.

رفتا درشت کردن دانه آستنیت در رنج دما از C ْ1300 – 900 بررسی شد. نمونه ها mm 15× 10× 10 در هوا به مدت 30 دقیقه در دماهای بالای C ْ1150 واکنش دادند. برای دماهایی بالاتر، نمونه ها در کپسول های سیلیکال آب بندی شدند و به مدت 30 دقیقه واکنش دادند. نمونه ها نیز در آن سرد شده، سرد شدند. اگر ساختمان سرد شده آستنیت هنگام حکاری در محلول پیکریک اشباع شده آشکار نشد. نمونه ها به مدت 17 ساعت در C ْ500 باز پخت شدند. سایز دانه آستنیت با مانع خطی میانگین معین شدند.

تحقیق و بررسی در مورد تهیه و کاربرد مواد افزودنی در روغنهای روان کننده

اختصاصی از یاری فایل تحقیق و بررسی در مورد تهیه و کاربرد مواد افزودنی در روغنهای روان کننده دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 120

بسم الله الرحمن الرحیم

دانشگاه آزاد اسلامی

واحد گچساران

دانشکده فنی و مهندسی

پایان نامة تحصیلی

جهت اخذ درجة کارشناسی در رشتة مهندسی شیمی گرایش صنایع پالایش

موضوع:

تهیه و کاربرد مواد افزودنی در روغنهای روان کننده

استاد راهنما: دکتر خلیل حسام

تهیه و تنظیم: رامین رضائی

شماره دانشجویی: 79298652

زمستان 83

تقدیم به پدر و مادر عزیزم

بدینوسیله صمیمانه ترین سپاسهای خود را به استاد گرانقدر، معلم اخلاق جناب آقای دکتر خلیل حسام که در این مدت به من درس زندگی آموخت تقدیم می دارم.

تحقیق در مورد نقش افزودنی های بتن در مقاوم سازی سازه ها

اختصاصی از یاری فایل تحقیق در مورد نقش افزودنی های بتن در مقاوم سازی سازه ها دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 8

نقش افزودنی های بتن در مقاوم سازی سازه ها

نویسنده : علی عمرانی - ساعت ٥:٢٠ ‎ق.ظ روز جمعه ۱۳ شهریور ۱۳۸۸

افزودنی های بتن

اگر نخواهیم با مقاوم سازی بدینگونه که امروزه در کشورمان رایج شده برخورد کنیم،پروسه مقاوم سازی شامل دو مرحله می باشد:مقاوم ساختنمقاوم سازیمقاوم ساختن: به این معنی است که قبل ازساخت(مراحل مطالعه و طراحی)، در هنگام اجرا و همچنین پس از ساخت سازه (مراحل مراقبت و مونیتورینگ)، تمام دست اندر کاران پروژه طبق استانداردهای موجود و معتبر عمل کنند. بعنوان مثال کیفیت مواد و مصالح بکار رفته در پروژه مورد نظر دارای کیفیت مطلوب و استاندارد باشند.و اما مقاوم سازی کردن به این معنی است که: چنانچه پس از ساخت و در مرحله مونیتورینگ بخصوص در برابر حوادثی که باید در هنگام طراحی و اجرا در نظر گرفته می شد(مانند زلزله مورد انتظار در منطقه مورد نظر) سازه عملکرد مطلوبی از خود نشان نداده و از حداکثر تغییر شکل های مجاز در استاندارد تجاوز نماید، آنگاه عملیات تقویت سازه ضروری خواهد بود.در اینجا در مورد روش های و اینکه مقاوم ساختن بهتر است یا مقاوم سازی کردن!!! صحبتی نخواهیم کرد بلکه می خواهیم به این موضوع بپردازیم که در مقوله مذکور،بخصوص مورد دوم که تقریبا رایج ترین بحث صنعت ساختمان در کشور است، سهم مواد افزودنی چقدراست؟ و اینکه اصولا آیا مواد افزودنی هیچ نقشی در ساختمان می توانند داشته باشند؟ و اگر دارند آیا می توانند در مقابل این سوال همیشگی پیمانکاران یعنی صرفه اقتصادی توجیهی داشته باشد یا خیر؟براستی مهندسین فعال در پروژه های عمرانی و همچنین مسئولین شرکتهای ساخت بتن(بتن آماده) توجه دارند که در حال حاضر سازه ها باید مقاوم سازی شوند نه عیار بالا سازی؟در واقع شاید بهتر باشد قانون برای مقاومت بالا،عیار سیمان بیشتر را به صورت برای مقاومت بالاتر، طرح اختلاط خوب تغییر داد.با توجه به اهمیت بحث، ابتدا استفاده از مواد افزودنی را در مقاوم سازی کردن بررسی کرده و سپس مختصری به نقش آنها در مقاوم ساختن سازه ها هم اشاره خواهیم کرد.بطور عمده مقاوم سازی کردن یا به اختصار مقاوم سازی سازه ها به سه طریق صورت می گیرد:کاهش بارهای وارده برسازهوصله کردن یا به عبارتی تقویت اعضای موجوداضافه کردن یک تعداد اعضای جدید.در اینجا لازم است به این نکته اشاره گردد که در بحث حاضر مواد افزودنی روان کننده و فوق روان کننده مورد بررسی قرار خواهند گرفت.مواد افزودنی روان کننده و فوق روان کننده در کاهش بارهای وارده بر سازه بطور مستقیم نمی توانند نقشی داشته باشند اما بطور غیر مستقیم می توانند بدین شکل عمل کنند. چنانچه سازه با بتن بدون مواد افزودنی (بتن ساده) ساخته شود، چون مقاومت آن از بتن با ماده افزودنی (بتن مجهز)کمتر خواهد بود، لذا اندازه اعضای سازه بیشتر و بار وارده بر سازه زیادتر خواهد بود. به عبارت دیگر ساختن بتن با مقاومت بالا در شرایط یکسان با مواد افزودنی راحت تر است. کما اینکه در بسیاری موارد بخصوص هنگامیکه درصد آب به سیمان از یک مقدار اجرایی کمتر می شود، ساختن بتن اصولا غیر ممکن است. در صورتیکه با استفاده از مواد افزودنی این امر امکان پذیر می باشد.اما نقش مواد افزودنی در روش های دوم و سوم مقاوم سازی سازه معقول تر و بطور مشهود تری قابل بررسی است. معمولا در هنگام مقاوم سازی به روش تقویت اعضای موجود، مطلوب است که از مصالحی با کیفیت بالاتر و بهتر از مصالح بکار رفته در سازه استفاده می شود که در مورد بتن، اغلب بتن با مقاومت بالا و یا بتن چگال تر مد نظر است. برای ساخت بتن با مقاومت بالا مهمترین کار، کاهش مقدار نسبت آب به سیمان تا حداقل مقدار ممکن است، اما این کار مشکلات اجرایی را در بر خواهد داشت بطوریکه یک درصد مشخص آب به سیمان اجرایی تعریف می شود(5/0 الی 55/0). مواد افزودنی حتی در نسبت های آب به سیمان کمتر از عددی که اجرایی نامیده می شود می توانند به گونه ای بتن را مجهز کنند که مشکلات اجرایی را مرتفع نمایند.در روش سوم مقاوم سازی همانند روش قبل معمولا مطلوب این است که اعضای اضافه شده بهتر از اعضای موجود باشند لذا دوباره همانند آنچه در بالا توضیح داده شد می توان یک سازه بتنی با مقاومت بالا را اجرا کرد.روش های مذکور به عبارتی روش های درمان سازه بیمار هستند اما همواره پیشگیری بر درمان مقدم است بعبارت دیگر بجای مقاوم سازی بعد از ساخت که بخصوص در اکثر موارد روش های اجرای خاص را می طلبد،بهتر است سازه در هنگام طراحی و ساخت، مقاوم و مجهز ساخته شود. در مورد یک سازه و یا عضو بتنی مقاومت بتن مهمترین خصوصیت آن است که تقریبا اکثر خواص دیگر بتن را می توان با آن سنجید. بنابراین بطور کلی و در اکثر موارد و نه همیشه ساخت یک بتن خوب به معنای ساخت بتن با مقاومت فشاری مطلوب است. و همانطور که اشاره شد چنانچه ماده افزودنی در بتن استفاده گردد نگرانی دست یافتن به مقاومت مورد نظر کمتر خواهد بود.بد نیست پس از اینکه فواید مواد افزودنی روان