مقدمه مشخصات گیاه‌شناسی
خشخاش گیاهی است علفی و یک ساله به ارتفاع 5/0 تا2 متر و دارای ساقه‌ای قائم، منشعب، بی‌کرک (در بعضی نمونه‌ها خشن) سبز رنگ که از ماده‌ای مومی شکل مستور گشته است. برگها منفرد، متنوب با رنگ سبر غبار آلود و دارای تقسیمات عمیق دندانه‌دار که در برگهای فوقانی این بریدگیها عمیق‌تر و نامنظم تر می‌شوند. قاعده پهنگ دارای وضعی است که قسمتی از ساقه را فرار می‌گیرد، برگها فاقد دمبرگ می‌باشند.
گلهای درشت و زیبای آن در واریته‌های مختلف به رنگهای سفید یا قرمز مایل به بنفش دیده می‌شوند. این گلها در روی دملگهای نسبتاً طویل که شبیه سر عصا کج شده و بعد از باز شدن گل راست می‌شوند قرار گرفته‌اند. قطر گلهایی از باز شدن کامل تا 10 سانتی متر هم می‌رسد. تعداد کل در هر بوته 1-17 الی 15 متغیر است.
دارای گلیهای منفرد و دو جنس به هر شکل شعاعی، خوشی نما می‌باشند. و پوشش گل دور ردیفه یا سر ردیفه می‌باشد گلهای خشخاش فاقد نوش یا نکتار می‌باشند، اما بخاطر 0وجود دانه‌های گرده طرف توجه حشرات قرار می‌گیرند. (تغذیه زنبوران عسل از شهد گلهای خشخاش باعث مسمومیت و از بین رفتن آن می‌گردد.
اجزای تشکیل دهنده گل عبارتند از:
کاسه گل از 3-2 کاسبرگ جدا تشکیل شده. جام گل از 6-4 یا 12-8 گلبرگ تشکیل شده است. گلبرگها در 2-1 ردیف ( به ندرت 3 ردیف)
گلبرگها وقتی که به حالت غنچه است وضع چنین خورده دارند ولی پس از شکفتین کامل صاف می‌شوند.
دوام گلبرگها نیز بسیار کم است (پس از باز شدن فقط 1-2 روز باقی می مانند) در گل شکفته تنها گلبرگ به چشم می‌خورد و اثری از کاسبرگ نیست.
گل خشخاش دارای پرچم‌های بیشمار در چندین ردیف می‌باشد مادگی از به هم چسبیدن برچه‌های بسیار تشکیل می‌شود .
تخمدان فوقانی، چند برچه ولی یک خانه، تمکن جانبی
میوه عبارتست از کپسول متورم تخم مرغی شکل و ناشکوفا هر کپسول ممولا واجد 10 خانه بدون کرک است. در برش عرضی کپسول خشخاش به ترتیب از خارج به داخل قسمتهای بشره، هیپودرم، میان ر میوه، دستجات چوب آبکش و درون بر مشاهده می‌شود.
کپسول بالا یک کوتاه و به طول 7-5 سانتی متر و عرض 5-4 سانتی متر می‌باشد.
دانه در میوه خشخاش پرورش یافته و کرز نامیده می‌شود بذور در اوایل تشکیل در دیواره‌های حجره مانند میوه جای دارند که با رسیدن و کامل شدن، به تدریج از دیواره‌ها جدا می‌شوند و در گرز فرو می‌‌ریزند. بذور در گونه‌های مختلف به رنگ و اندازة متفاوت و معمولاً کروی یا لوبیایی شکل می‌باشند رنگ آنها همچنین از سفید تا سیاه متغیر بوده و از اختصاصات گونه‌ای به شمار می‌رود. بذر خشخاش معمولاً فاقد آلکالوئید وحوی 40 تا 55 درصد روغن می‌باشد که این روغن بسیار خوشمزه بوده و عمدتاً برای پخت مواد غذایی و مخصوصاً انواع شیرینی مورد استفاده قرار می‌گیرد. بذور همچنین 20 تا 25 درصد پروتئین می‌باشند. وزن هزار دانه 3/0 تا 6/0 گرم است. دانه خشخاش آلبومین دار، دارای مجاری شیرابه‌ای و فاقد سلول‌های میروزین داراست.
مواد مخدر (ترکیبات – موارد استفاده – نحوه کشت)