قسمت اعظم اراضی حوزه آبخیز دماوند در تیپ کوهستان قرار دارد. این مناطق دارای اختلاف ارتفاع از سطح افق پیش از 500 متر میباشند. شیب آنها عموماً از 25 درصد بیشتر است. بدلیل حاکمیت آب و هوایی سرد و مرتفع بودن منطقه معمولاً تشکیل خاک در آنها به کندی صورت می‌گیرد. بیشتر دامنه‌های این ارتفاعات از واریزهای درشت و ریز پوشیده شده و عمق خاک در آنها بسیار کم می‌باشد. براساس مطالعات انجم گرفته توسط متخصصین گروه خاکشناسی خاکهای منطقه به روش فائو به طبقات زیر تقسیم شده است:
-Leptosols
- Regosols
- Fluvisols
خاکهای منطقه اغلب دارای سنگریزه و سنگ میباشند و بافت آنها بیشتر شنی- رسی- لومی است. براساس عمق، کم عمق و بدون خاک و صخره‌ای و نیمه عمیق یافت می‌شوند.
بطور کلی می‌توان گفت که منطقه از اراضی کوهستانی و تپه‌ای تشکیل یافته است و اغلب خاکهای آن جوان و تکامل نیافته است. همچنین بدلیل ضعف تراکم پوشش گیاهی و و نوع اقلیم حاکم بر منطقه ماده آلی موجود در خاکهای منطقه ضعیف است.
با توجه به مطالعات انجام گرفته تناوب اجزاء واحدهای اراضی حوزه آبخیزداری دماوند برای زراعت‌های آبی، دیم، مرتع، جنگل در شرایط فعلی و آتی مورد توجه قرار گرفته است. که در شرایط فعلی با توجه به میزان محدودیت‌های موجود بدون انجام عملیات عمرانی و اصلاحی و در شرایط آتی با در نظر گرفتن امکان رفع محدودیت‌ها پس از انجام عملیات عمرانی می‌باشد.
بدون شناخت از منابع اراضی، حوزه مذکور بطور دلخواه به شیوه‌ای نادرست مورد بهره‌برداری قرار می‌گیرد، و متأسفانه از طرف دولت هیچگونه نظارتی صورت نمی‌گیرد، بخصوص این مسئله در حاشیه رودخانه‌ها که خیلی حساس به فرسایش میباشند بیشتر مشاهده می‌شود و بدلیل اسکان و بهره‌برداری از حریم رودخانه موجبات آلودگی آب آن را فراهم می‌سازد.
مطالعات تفصیلی خاک حوزه آب خیز دماوند توسط متخصصین مربوطه صورت گرفته است.
این مقاله به صورت ورد (docx ) می باشد و تعداد صفحات آن 52صفحه آماده پرینت می باشد
چیزی که این مقالات را متمایز کرده است آماده پرینت بودن مقالات می باشد تا خریدار از خرید خود راضی باشد
مقالات را با ورژن office2010 به بالا بازکنید
مقاله محیط فیزیکی وخاکشناسی