تحقیق درباره صدمات ورزشی

اختصاصی از یاری فایل تحقیق درباره صدمات ورزشی دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 9

بهبود پیچیدگی مفصل مچ پا، با انجام حرکات تعادلی

ایسکانیوز ـ بررسی‌های صورت گرفته نشان می‌دهد، انجام حرکات تعادلی ساده به مدت 5 الی 10 دقیقه در طول روز می‌تواند نقش بسزایی در جلوگیری از بروز پیچ خوردگی مفصل مچ پا در ورزشکاران و بخصوص در افرادی که سابقه پیچ خوردگی مفصل در آنها وجود دارد، داشته باشد. به گزارش سرویس علمی پژوهشی ایسکانیوز، به نقل از forbes، بررسی‌های صورت گرفته نشان می‌دهد انجام حرکات تعادلی به مدت 5 روز در هفته می‌تواند از بروز آسیب‌های مفصلی در افراد جلوگیری کند

به طوری که محاسبات نشان می‌دهد، احتمال پیچ خوردگی مفصل مچ پا و یا هر گونه آسیب‌های مفصلی در افراد و ورزشکارانی که به انجام حرکات تعادلی می‌پردازند، حدود 38 درصد کمتر از افرادی است که در انجام این نوع تمرینات ورزشی ساده غافل هستند.

آسیب های ورزشی

آسیبهای ورزشی، آسیبهایی است که در اثر فعالیتهای ورزشی و یا عوارض و عواقب آن به وجود می‏آید و معمولا به دو گروه بزرگ حاد و مزمن تقسیم بندی می‏شوند. آسیبهای حاد، آسیبهایی هستند که به صورت ناگهانی به وجود می‏آیند و یا هنگام مراجعه به پزشک از بروز آن کمتر از دو هفته گذشته باشد. اما آسیبهای مزمن، آسیبهایی هستند که به مرور زمان به وجود آمده‏اند و یا آسیبهای حاد بوده‏اند که هنگام مراجعه به پزشک از زمان بروز آن بیشتر از دوهفته گذشته باشد.

از آسیبهای حاد می‏توان به شکستگیها، در رفتگیها، بریدگیها و سوختگیها اشاره کرد و از آسیبهای مزمن، می‏توان به آرنج تنیس بازان و زانوی دوندگان اشاره کرد. از طرف دیگر فرض کنید یک ورزشکار دچار پیچ خوردگی مچ پا شده ولی برای درمان اصولی آن اقدامی نکرده و پس از دو هفته با درد مچ پا به پزشک مراجعه نموده است، این آسیب در ابتدا از نوع حاد بوده ولی به علت عدم درمان و گذشت زمان به یک آسیب مزمن تبدیل شده است.

علل اصلی ایجاد صدمات ورزشی چیست؟

عدم آمادگی بدنی،گرم نکردن بدن پیش از شروع فعالیت ورزشی،استفاده از تکنیک های نادرست و نیز ماهیت خود رشته ورزشی از جمله دلایل ایجاد آسیب های ورزشی هستند.

چگونه می توان از بروز صدمات ورزشی جلوگیری کرد؟

ارتقا دانش و سطح معلومات مربیان و خود ورزشکاران،داشتن سطح آمادگی بدنی مطلوب و گرم کردن بدن به اندازه کافی و قبل از مبادرت به انجام فعالیت می توانند از میزان بروز آسیب های ورزشی بکاهند

التهاب تاندون آشیل :

شایع ترین آسیب مچ پا ، تاندونیت یا التهاب حاد تاندون آشیل و تندنیوزیس یا تخریب بافتی تاندون و ضخیم شدن تاندون آشیل می باشد . آسیب های خفیف مکرر منجر به پارگی های کوچک تاندون در ناحیه فوقانی محل اتصال تاندون به استخوان پاشنه می شود . در همین ناحیه دچار درد شده که با خم کردن مچ پا به طرف بالا تشدید می یابد .

درمان اولیه : اصول Price ، مصرف داروهای ضدالتهابی « تزریق داخل تاندون هرگز انجام نمی شود »

بالا بردن پاشنه که در صورت تداوم سبب کوتاهی طناب پاشنه می شود ، کاهش در فعالیت های همراه تحمل وزن ، در موارد مزمن استفاده از اولتراسوند . این بیماران کاندید خوب برای انجام ورزش های مرتبط با آب هستند . با کاهش درد به تدریج ورزشهای تقویت واگرایی و همگرایی عضلات کف پا شروع شود .

درمان :

یک فیزیوتراپیست اظهار کرد: در زمان آسیب دیدگی مچ پا باید از دویدن سریع، پریدن و انجام ورزش‌های بسکتبال و تنیس تا هنگام بهبودگی کامل اجتناب شود.

ذبیح‌الله برجسته اظهار داشت: مچ پا یک مفصل دو لولایی است که امکان خم شدن به بالا و پایین و چرخش به داخل یا خارج پا را فراهم و توسط شبکه‌ای لیگامانی در دو طرف نگه داشته می‌شود که جهت عملکرد طبیعی، مچ پا باید با اندام تحتانی هم راستا بوده و از عناصر لیگامانی و تاندونهای انعطاف پذیر برخوردار باشد.

وی در خصوص وضعیت‌های پاتولوژیک مچ پا تصریح کرد: شایع‌ترین وضعیت آسیب دیدگی مچ پا، پیچ خوردگی مچ پا به سمت داخل می باشد که سبب درد و ورم در قسمت خارج پا می شود، درد زیرمچ پا که اغلب نشانگر التهاب فاسیای کف پایی و از بین رفتن قوس طولی کف پا (کف پای صاف) می‌باشد از دیگر وضعیت آسیب دیدگی این قسمت از بدن است.

برجسته اضافه کرد: تاندونیت (التهاب و درد تاندون عضلات) که غالبا تاندون آشیل در پشت پا را متاثر می‌کند، آرتریت و التهاب مفصل که عمدتا به دنبال یک آسیب قبلی نظیر شکستگی، در رفتگی و غیره ایجاد می‌شود از دیگر وضعیت‌ها در این خصوص است.

وی گفت: در مرحله حاد تاندونیت و پیچ خوردگی‌ها و گاهی آرتریت، درمان اولیه جهت کنترل درد و تورم و کاهش شدت ضایعه، استفاده از یخ (کیسه یخ یا حوله سرد) می‌باشد که یخ را در جلو و طرفین مفلصل مچ پا بطور متوسط ۷ تا ۱۵ دقیقه قرار می‌دهیم.

این فیزیوتراپیست اظهار کرد: گرما عمدتا در موارد مزمن و جهت آمادگی موضع درمان برای انجام ورزش‌های تقویت عضلانی و کشش عضلات و بافتهای چسبیده و همچنین افزایش دامنه حرکتی مفصل کاربرد دارد. گرما سبب افزایش گردش خون موضعی و تسهیل کشش بافتی و حرکت می‌شود.