لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 33
شیخ فضل الله نورى
ولادت :
شیخ فضل الله کجـورى معروف به نورى فرزند ملا عباس نـورى طبرسـى به تـاریخ 2 ذیحجه 1258 هـ. ق در کجـور مـازنـدران چشـم به جهان گشود.
تحصیلات :
وى پس از طى تحصیلات مقدماتى در دوران کودکى و نوجوانى در آغاز جـوانى به همراه میرزا حسیـن نورى دایى و پدر عیال خـود به نجف اشرف مهاجرت کرد. و در حـوزه درس اساتید بزرگى به کسب علم پرداخت و مـورد تـوجه استادان خـود قـرار گرفت و به مرتبه بلنـد فقاهت و اجتهاد نایل آمد. شیخ فضل الله بر علـوم حـوزه هاى دینـى احاطه کامل پیـدا کـرد و چنان در مایه فضل و دانـش شهرت یافت که علاوه بر دوستـان، مخالفین وى نیز مرتبه علمى او را تأیید مى نمودند.
اساتید :
شیخ فضل الله از محضر علماى بزرگى چون : میرزاى شیرازى کسب علم نموده است.
شاگردان :
شخصیت هایى همچـون مرحوم حاج شیخ عبد الکریم حایرى مؤسس حوزه علمیه قـم از محضر پر فیض او کسب علم نموده اند و به مراتب عالى علمى رسیده اند.
تألیفات :
شیخ نورى علاوه بر تدریـس و ارشاد و رسیدگى به امور مردم در کار تألیف رسایل فقهى و اصـولى و فلسفى و سیاسى و همچنیـن تصحیح کتـابهاى معروف و معتبـر علماى گذشته اهتمامـى تمام داشت آنچه از او بـاقـى مـانـده است به شـرح زیـر مـى باشد:
1 ـ صحیفه قـائمیه.2 ـ رساله اصـولـى· 3 ـ رساله سوال و جواب.4 ـ رسـاله عملیه حـاوى 60 پـرسـش از میـرزاى شیرازى.5 ـ رسـاله تحـریـم سفـر حـاجیـان به مکه از طـریق جبل.6 ـ تذکـره الغافل و ارشـاد الجـاهل در رد سیاست مشـروطه.7 ـ شـرح مقاصـد.8 ـ تحریـم مشروطیت حاوى مـوافقت اولیه و مخالفت ثانویه با دلایل شرعى.
گفتار بزرگان :
دیـدگـاه امـام خمینـى (ره) در مورد مشروطیت : مـرحـوم شیخ فضل الله ایستاد که مشـروطه بـایـد مشـروعه باشد، باید قـوانیـن مـوافق اسلام باشـد. در همان وقت که ایشان ایـن امر را فرمود و متمـم قانون اساسى هم از کوشش ایشان بود، مخالفیـن، خارجـى ها، که یک همچـو قـدرتـى را در روحانیت دیـدند، یک دادگاه درست کردنـد در ایران و یک نفر منحرف روحانى نما را آوردند که شیخ فضل الله مجاهـد و مجتهد داراى مقامات عالیه را محاکمه کرده و در میدان تـوپخانه در حضـور جمعیت به دار کشیدند. و پاى آن هـم کف زدند و ایـن نقشه اى بود براى اینکه اسلام را منعزل کنند و کردنـد و از آن به بعد دیگر نتـوانست مشروطه یک مشـروطه اى بـاشـد که علمـاى نجف مـى خـواستند. حتـى قضیه مرحـوم آقا شیخ فضل الله را در نجف هـم یک جـور بـدى منعکـس کردند که آنجا هـم صدایى از آن در نیامد. ایـن جـوى که ساختنـد در ایران و در سایر جاها, این جـو، اسباب ایـن شـد که آقا شیخ فضل الله را با دست بعضى از روحانیون خـود ایران محکوم کردند و بعد به دار کشیدنـد و شکست دادند اسلام را ...
علامه امینـى درباره شیخ فضل الله چنین مى گوید : شخصیت مورد بحث ما از پیشوایان مسلمین و پرچمداران دانش و دین و بزرگ تریـن عالم تهران بود فضل و ادب از گفتار و بیانـش مـى ریخت. خـواهـر زاده و داماد علامه نورى بـود.
یپرم خان ارمنى که طـومار زندگى شیخ را درهـم پیچیده و او را به دار کشیـد، در یاد داشت هاى خـود آورده است: شیخ نـورى روحانـى عالیقدرى بـود و گفته او براى تـوده خلق به منزله وحـى محسـوب مـىشـد شیخ فضل الله تـا آن زمان که در عراق بـود در کنار بهره گیرى از دانشمنـدان بزرگ حـوزه دینـى نجف و سامـرا، داراى مجلـس درس قابل تـوجهى بود.
مقام علمى :
شیخ پس از فـرا گرفتـن علـوم حـوزوى و پـس از نیل به مـرتبه اجتهاد و تألیف چنـد رساله فقهى و اصـولـى از تقـریرات درسهاى استـادان بـر جسته خـود و اخذ اجـازه نقل روایت به اشاره میرزاى شیرازى بـراى ارشاد مردم و هـدایت ایشان به سال 1300 هـ.ق به تهران آمـد و پـس از در گذشت میـرزا حسـن آشتیانـى مجتهد طراز اول تهران شد.
فعالیت :
فعالیت هـاى شیخ فضل الله نـورى علیه سلطه سیاسـى، اقتصـادى، فـرهنگـى بیگانگان پـس از ورود به ایران آغاز گردیـد و در نهضت تنباکـو شکل مخصـوص به خـود گرفت وى در ایـن جنبـش ضد انگلیسـى فعالانه شرکت کرد و همراه میرزا حسـن آشتیانى در محور ایـن حرکت قرار گرفت که در نهایت به پیروزى مذهبیـون انجامید. همچنیـن وى یکى از افرادى بـود که با جنبـش مشروطیت به مخالفت بر خاست زیرا وى مـىدانست که بانـى چنیـن حرکتـى روشنفکران غرب گرا هستند که اهـداف خـود را پنهان کرده انـد. او پیـوسته طـرفـدار مشـروطه مشروعه و حکـومت بر اساس آیات الهى و قـوانیـن قرآنـى بـود. از جمله فعالیت هاى علنـى او تحصـن سه ماهه در حضرت عبـد العظیـم و مدرسه مروى بـود.
دوران :
سرانجام مشـروطه خـواهـان پـس از فتح تهران تـوسط سـردار اسعد و سپهبـد تنکابنى با هم یارى دو دولت روس و انگلیس شیخ را بزرگ تریـن مانع مقاصد شوم خود مى دانستند. شیخ در زمانـى که محمـد علـى شاه و امام جمعه و امیـر بهادر به سفارت روسیه پناهنده شده بـودند تا تحت پرچـم بیگانه مدتى دیگر به حیات ننگیـن خـود ادامه دهند. همچنان استوار و نستـوه منتظر تقدیر الهى بـود و در خـواست دیپلمات هاى روسـى و عثمانى را جهت پناهنـده شـدن به سفارت خانه هاى بیگانگان بـدون جـواب گذاشت.
سفارت روسیه با مایـوس شدن از پناهندگى شیخ براى سـوء استفاده از مـوقعیت آن شهید راضـى شد حداقل پرچـم روسیه را بر بام خانه اش بر افرازد و او در برابر ایـن پیشنهاد فرمـود که : اسلام هرگز زیر بیرق کفر نخواهد رفت.
زمان انتقام از مشروعه خـواهان فرا رسیده بـود و به قول یکى از نـویسندگان فتح تهران بى قربانى براى مهاجمان صفایى نداشت ! به ایـن تـرتیب عده اى از افـراد مسلح طبق دستـور یپـرم خـان به فرماندهى یـوسف خان ارمنى در شامگاه 11 رجب سال 1327 هـ.ق به اقامتگاه آن مجتهد بزرگ یـورش بـرده و شیخ را با وقاهت تمام از خانه خارج و پـس از یک محاکمه ساختگـى به دادستـانـى شیخ ابراهیـم زنجانى فراماسون ضد اسلام محکوم به حکـم از قبل تعییـن شده اعدام نمودند.
وفات (شهادت) :
حکـم اعدام آن پاسـدار شریعت نبـوى در عصر روز 13 رجب سال 1327 هـ.ق مطابق با ولادت با سعادت و مبارک امیر مومنان حضرت على (علیه السلام) در میـدان تـوپخـانه تهران به مـرحله اجـرا در آمد.
گـویند قبل از اینکه ریسمان به گردن وى اندازنـد یکـى از رجال وقت با عجله براى او پیغامـى آورد که شما ایـن مشروطیت را امضا کنید و خود را از کشته شدن رها سازید، گفت :« مـن در خواب رسول خدا را دیدم که فرمود : فردا میهمان منى، و مـن چنیـن امضایى را نخواهـم کرد » و بعد رو به قبله کرد و شهادتیـن خود را گفته و با لبخندى غم آلـود بـى آنکه کـوچک تریـن ترس و هراسـى از او مشهود باشد رو به دژخیمان کرد و گفت : کار خود را بکنید یوسف خان ارمنى طناب دار را بر گردن شیخ انداخت. انـدکـى بعد چهار پایه را از زیر پایـش کشیدند دیگر هیچ کس از آقا کمتریـن حرکتى ندید. گویى که اصلا هیچ وقت زنـده نبوده است.
جنازه شیخ را پـس از بـى احترامى فراوان به اصرار منسـوبیـن او تحـویل خانواده شهید دادند. جسد آن فقید سعید به طـور موقت در یکى از اتاق هاى منزلـش دفـن گردید تا اینکه 18 ماه بعد به علت پیش آمدن شرایط نویـن سیاسى جنازه ایشان از تهران به قـم منتقل و در صحـن مطهر حضرت معصومه (علیها السلام) به خاک سپرده شد.
بازخوانی روایت اعدام شیخ فضل‌الله نوری
حدیث آن شیخ که بر دار شد...
ناصـر رحیـم‌خانـی
شیخ فضل الله نورى
