مقاله ترجمه شده توسعه یک روش ترکیبی برای انتخاب سیستم برنامه ریزی منابع سرمایه ای (ERP): مورد مربوط به هواپیماییTurkish
چکیده
سیستم های برنامه ریزی منابع سرمایه ای (ERP) که هدف آنها اینست که داده های سازمانی را یکپارچه سازی، همگام سازی و متمرکز کنند، عموماً بعنوان یک ابزار حیاتی برای شرکت ها برای موفق شدن در بازارهای جهانی خیلی متغیر در نظر گرفته می شوند. انتخاب سیستم های ERP بعلت اکتساب بالای آن (خرید، نصب و اجرا، هزینه و دامنه گسترده پیشنهادات)، یک تصمیم مهم و مشکل می باشد، و چون دامنه وسیعی از معیارهای ملموس و ناملموس وجود دارد که باید مد نظر قرار داده شود، اغلب بعنوان یک مسئله تصمیم گیری چند-معیاری تعریف می گردد. برای غلبه بر چالش های ایجاد شده بخاطر ماهیت چند وجهی مسئله، در اینجا یک روش ترکیبی سه مرحله ای پیشنهاد می گردد. این فرآیند با شناسایی متداول ترین معیارها از طریق یک سری جلسات مشکل گشایی آغاز می گردد که شامل افرادی از واحدهای سازمانی مختلف می باشد. سپس بعلت اهمیت متغیر معیارها، یک فرآیند سلسله مراتبی تحلیلی نامشخص برای بدست آوردن اهمیت/وزن نسبی معیارها بکار می رود. سپس این معیارهای وزنی بعنوان ورودی برای تکنیک ترتیب اولویت ها توسط شباهت با روش راه حل ایده آل برای رتبه بندی تصمیمات جایگزین استفاده می گردند. روش پیشنهادی لعنوان یک مورد توصیفی در دنیای واقعی، برای مسئله انتخاب ERP در هواپیمایی ترکیه اعمال می گردد. بخاطر ماهیت سیستماتیک و جمعی این روش، نتایج بدست آمده از این فرآیند خیلی رضایت بخش بود و برای تصمیم گیرندگان قابل اطمینان بود.
کلمات کلیدی: ERP، MCDM، منطق نامعلوم، AHP، TOPSIS، صنعت هواپیمایی
1- مقدمه
بدون تردید، یکی از مهمترین و موثرترین پیشرفت ها در تکنولوژی اطلاعات در دهه 1990 ظهور سیستم های ERP است. ERP با تبدیل ساختار سازمانی شرکت ها از عملکرد-مبنا به زیرساخت های فرآیند-محور، یکی از پر کاربردترین و رایج ترین راه حل ها در تاریخ اخیر است. با اینکه تأثیر مثبت سیستم های تکنولوژی اطلاعات ERP-مبنا در اواخر دهه 1990 مشخص شد، اهمیت کنترل ابتکاری در دهه 1960 رخ داد. پس از آن برنامه ریزی شرایط مورد نیاز مواد (MRP) در دهه 1970، و برنامه ریزی منابع تولیدی (MRP II) در دهه 1980 معرفی شددند. در نتیجه، استفاده و اهمیت سیستم های محاسبه اطلاعات و کاربرد آنها برای افزایش کارایی و تأثیر عملکردهای تجاری تا حد زیادی افزایش پیدا کرده است. بعلاوه، بخاطر افزایش نمایی در رقابت در اقتصاد جهانی، همراه با خواسته ها و نیازهای متغیر مشتریان، مسئله پیچیدگی فرآیند های تجاری نیز پیش آمد. همه اینها منجر به سیستم های ERPشده اند که به بخش ضروری از هر راه حل مدرن برای محیط تجاری خیلی پیچیده تبدیل شده اند .
هدف از اتخاذ ERP برنامه ریزی و یکپارچه سازی منابع مربوطه در همه بخش ها در یک سازمان توسط ترکیب کاربردها و فرآیند های کاری می باشد. بعبارت دیگر، کنترل اطلاعات در کل شرکت بعنوان هدف اصلی اجرای ERP در نظر گرفته می شود. مزایایی که توسط اجرای یک سیستم ERP موفق قابل دستیابی خواهند بود، دسترسی زمانی فرآیند های تجاری خودکار به اطلاعات مدیریت و مدیریت بهتر زنجیره تأمین از طریق استفاده از تجارت الکترونیک هستند. بعلاوه، بهره وری و کیفیت کاری از طریق سیستم های ERP و توسط فراهم سازی یکپارچگی، استانداردسازی و ساده سازی فرآیند ها افزایش می یابد. سیستم های ERP تا حد زیادی بخاطر این مزایا، در شرکت های کوچک و متوسط نیز مورد استفاده قرار می گیرند . بعنوان راهی برای ایجاد و حفظ رقابت در نظر گرفته می شوند.
عموماً سه مرحله وجود دارد که طول دوره سیستم ERP را تشکیل میدهد. این مراحل، انتخاب، اجرا و استفاده هستند. شناسایی مسائی، خصوصیات مورد نیاز، ارزیابی گزینه ها و انتخاب سیستم را می توان بعنوان فعالیت های فرآیند انتخاب ERP در نظر گرفت. انتخاب ERP اولین مرحله است و بعنوان مهمترین عامل موفقیت برای اجرای ERP تصور می گردد.
تعدادی از روشها وجود دارند که در انتخاب بهترین سیستم ERP برای یک سازمان استفاده شده اند. بعضی از محبوب ترین آنها، روشهای امتیازدهی و رتبه بندی، مدلهای بهینه سازی محاسباتی و مدلهای تصمیم گیری چند معیاری است. روش های ترکیبی علاوه بر ای مدلهای منفرد، روشهای ترکیبی نیز برای انتخاب بهترین سیستم های ERP بکار می روند. در هنگام فرآیند انتخاب علاوه بر روش، معیارهای زیادی مد نظر قرار داده می شود. بعضی از متداول ترین معیارهای مورد استفاده در انتخاب سیستم ERP شامل عملکرد محصول، کیفیت محصول، سرعت اجرا، راهکار اجرا، اعتبار سازمانی، تجربه، انعطاف پذیری، روابط متقابل با سیستم های دیگر، قیمت، مدیریت بازار، تصویر شرکتی، و جهت گیری بین المللی می باشد. ماهیت و اهمیت هر معیار انتخاب در بین مطالعات مختلف متفاوت می باشد. همانطور که باکی و چاکار می گویند، مهمترین معیارها عملکرد و قابلیت اطمینان محصول می باشد، درحالیکه مطابق مطالعات دیگر، مهمترین معیار پشتیبانی فنی برای شرکت های بزرگ و سازگاری و انعطاف پذیری نرم افزاری برای شرکت های کوچک و متوسط است.
بعلت نقش مهمی که سیستم های ERP در سازمان های امروز ایفا میکنند، انتخاب سیستم درست بعنوان یک مسئله مهم و پیچیده تصور می شود. ما با این مطالعه روش TOPSIS وزنی AHP نامعلومی را برای غلبه بر پیچیدگی های فرآیند تصمیم گیری ارائه میدهیم. حتی با اینکه تعدادی از مطالعات وجود دارد که در آنها از تکنیک های Fuzzy ، AHP ، و TOPSIS استفاده کرده اند، با اینحال مطالعه حاضر همکاری های دیگری را برای مطالعات موجود پیشنهاد میکند. اول اینکه این مطالعه اولین مطالعه ای است که یک روش سیستماتیک و آسان سه مرحله ای MCDM را معرفی میکند که از پیش-ارزیابی، AHP نامعلوم، و TOPSIS تشکیل شده است. دوم اینکه، اگرچه کاربردهای موفق زیادی از TOPSIS و/یا AHP برای مسائل MCDM در صنایع/زمینه های مختلف وجود دارد، با اینحال کاربرد روش TOPSIS وزنی AHPFuzzy برای مسائل انتخاب ERP وجود ندارد. سوم اینکه، یک مورد کاربرد روش ترکیبی در یک موقعیت تصمیم گیری بزرگ مقیاس برای یک شرکت هواپیمایی انجام می شود تا بهترین سیستم ERP ممکن انتخاب گردد. همانطور که مشخص است، مطالعات موردی نقش مهمی را در اثبات کارایی روش های جدید و اصلاح شده در محتوای زندگی واقعی ایفا میکنند. دلیل اصلی اینست که اغلب مسائل تصمیم گیری MCDM در دنیای واقعی خیلی پیچیده هستند و نمی توان آنها را با استفاده از راه حل های شکل بسته بصورت بهینه حل کرد. در بهترین حالت، کاری که میتوانیم انجام دهیم اینست که تا حد ممکن ماهیت نامعلوم/چند وجهی موقعیت دنیای واقعی را نشان دهیم، و از تکنیک های کاوشی اثبات شده بصورت ترکیبی برای حل مسئله در بهترین حالت نمایش و معرفی آن استفاده کنیم. ما با انجام اینکار امیدوار هستیم که راه حل خوبی را انجام دهیم که نه تنها به مسئله می پردازد بلکه سطح بالایی از اطمینان و اعتماد را نیز در همه افراد حاضر در تصمیم گیری ایجاد کند. با گذشت زمان اجرای موفق موارد دنیای واقعی مانند مورد شامل در این مطالعه، به ما کمک میکند که منابع دانش را برای انواع مسائل خاص برای یادگیری و محک ایجاد کنیم.
ادامه مقاله بدین شرح است: بازبینی مقالات در بخش 2 بیان می شود. اصول AHPFuzzy و TOPSIS بترتیب در بخش های 3 و 4 توضیح داده می شوند. روش ترکیبی پیشنهاد شده معرفی می گردد و در بخش 5 توضیح داده می شود. مورد کاربردی کاملی در بخش 6 توصیف می شود و در نهایت نتیجه گیری ها و راهنمایی برای تحقیقات آینده در بخش 7 بیان می گردد.
2- بازبینی مقالات
چون توسعه های اول سیستم های ERP در دهه 1990 آغاز شد، مطالعات ERP و مقالات مربوطه آن قدیمی نیستند اما نسبتاً زیاد هستند. مقالات مربوط به سیستم های ERP را می توان در چهار طبقه اصلی تحلیل کرد: انتخاب ERP ، اجرای ERP ، مدیریت ریسک ERP و پروژه های کلی ERP. تحقیقات منتشر شده در مورد سیستم های ERP و انتخاب ERP حدود 75 درصد مطالعات موجود را تشکیل میدهند. برای ایجاد پوشش خوبی از مقالات مربوطه به شیوه مختصر، حیطه بازبینی بر مطالعات مربوط به مسئله انتخاب سیستم ERP متمرکز خواهد شد.
تعداد زیادی از مطالعات تحقیقی وجود دارد که مسائل مربوط به ERP (از انتخاب تا اتخاذ) را بررسی میکنند، درحالیکه مطالعات دیگر حیطه تحقیقاتی این پدیده را بررسی میکنند. برای مثال، المشاری دستورالعمل تحقیقاتی و مبنای زمانی را برای نیاز به مطالعات بعدی در مورد سیستم ERP با بررسی مطالعات منتشر شده فراهم می سازد. او خصوصاً بر روی سه حیطه موضوعی اصلی متمرکز شده است: اتخاذ ERP ، جنبه های فنی ERP و ERP در برنامه آموزشی IS. وی و وانگ روش جمعی را بیان کردند که معیارهای عینی و فردی را در هنگام انتخاب نرم افزار ERP مد نظر قرار میدهد. معیارهای کمی با منفعت از تئوری سری نامعلوم، نیز مد نظر قرار داده می شوند. شاخصی با نام شاخص تناسب ERP نامعلوم برای تعیین تناسب روشهای جایگزین ERP و اهمیت معیارها بکار برده شد. باکی و چاکار معیارهای انتخاب ERP را تعیین کردند و اهمیت/وزن معیارها را با بررسی در بین شرکت ها در ترکیه بدست آوردند. روشی شامل ارزیابی عامل حیاتی برای موفقیت اجرای ERP توسط سان و همکارانش معرفی شده است.
گنولاز و همکارانش بازبینی مقالات را در مورد سیستم های ERP انجام دادند. مقالات با توجه به شش طبقه مانند اجرای ERP ، بهینه سازی ERP ، مدیریت از طریق ERP ، نرم افزار ERP ، ERP برای مدیریت زنجیره تأمین و مطالعات موردی مورد تحلیل قرار گرفتند. موتوانی و همکارانش ابتدا خصوصیات و مسائل اجرای ERP بر مبنای مقالات و مطالعات موردی را تحلیل کردند و سپس چارچوبی را معرفی کردند که عوامل مهم برای مد نظر قرار دادن در همه مراحل فرآیند اجرا را نشان میداد. ورویل و همکارانش عوامل موفقیت مهم را برای اکتساب موفق سیستم های ERP توسط انجام یک بررسی در بین سه سازمان، بررسی کردند. وی و همکارانش یک روش بر مبنای AHP را برای مسئله انتخاب تأمین کننده پیشنهاد کردند. زائی و همکارانش یک راهکار دو مرحله ای را معرفی کردند. در مرحله اول، خصوصیات سیستم ERP توسط جمع آوری اطلاعات در مورد فروشندگان احتمالی ERP تعیین می گردد. در مرحله دوم، یک مدل محاسباتی برای به حداقل رساندن هزینه کلی مربوط به راهکار و یکپارچه سازی پیشنهاد می گردد.
فینی و کوربت بازبینی مقالات را در مورد عوامل موفقیت مهم در اجرای ERP فراهم ساختند و آنها را تحلیل کردند. لیائو و همکارانش یک مدل انتخاب سیستم ERP را بر مبنای پردازش اطلاعات زبانشناسی ایجاد کردند. تحقیقی توسط ولکو برای بررسی اثرات سیستم های ERP بر روی کارایی سازمان انجام شد. وو و همکارانش یک روش انتخاب ERP را بر مبنای تئوری تناسب کار-تکنولوژی پیشنهاد کردند. با کمک این روش پیشنهادی، آسان تر خواهد بود موقعیت های عدم تناسب های احتمالی را تعیین کنیم. عوامل مهم برای اجرای موفق سیستم های ERP توسط یانگ و همکارانش تعیین و بحث شده اند.
چو و چانگ عوامل تأثیرگذار بر روی انتخاب ERP را تعیین کردند. دیپ و همکارانش عوامل موجود در انتخاب ERP را برای بخش SME بررسی کردند. فرآیند شبکه تحلیلی (ANP) بعنوان یک ابزار تصمیم گیری برای مسئله انتخاب ERP توسط پرچین استفاده شد. رازمی و همکارانش از ANP نامعلوم برای تعیین آمادگی یک سازمان برای اجرای ERP استفاده کردند. ساتچیوگلو اثرات مزایا، موانع و ریسک ها را برای رضایت کاربرد در سیستم های ERP تحلیل کرد. اونال و گونر از AHP برای انتخاب تأمین کننده ERP در صنعت پوشاک استفاده کردند. شن و همکارانش یک روش تصمیم گیری ترکیبی را برای عوامل کمی و کیفی از طریق تئوری سری نامعلوم و راه حل بر مبنای آزمایشات تصادفی پیشنهاد کردند. یازگان و همکارانش یک روش انتخاب نرم افزار ERP را بر مبنای شبکه عصبی مصنوعی و فرآیند شبکه تحلیلی بیان کردند.
یک طرح مدلسازی استراتژیکی برای ارزیابی و انتخاب سیستم های ERP توسط حکیم معرفی شده است. بهترین راهکارها برای تصمیمات مهم در انتخاب و اجرای ERP توسط مالهوترا و تمپونی ارائه شده است. دووم و همکارانش عوامل موفقیت برای اجرای ERP را در SMEهای بلژیک شناسایی کردند. فورسلاند و جانسون مطالعه ای را برای بدست آوردن اثرات مراحل طول دوره های ERP بر روی مدیریت کارایی زنجیره تامین انجام دادند. ماگوری و همکارانش عوامل محیطی را تحلیل کردند که بر روی اجرای ERP توسط انجام یک مطالعه موردی در یک شرکت تأثیرگذار هستند. اشلیشتر و کرامرگارد یک چارچوب روش شناسی را برای انجام بازبینی مقالات در مورد مطالعات ERP معرفی کردند. با توجه به چارچوب پیشنهادی، موقعیت مطالعات ERP تعیین شد. شن و باراچلی روشی را بر مبنای توسعه عملکرد کیفیت نامعلوم برای تعیین شرایط مورد نیاز غیر مالی در فرآیند انتخاب ERP بیان کردند. عوامل تأثیرگذار بر روی کارایی اجرای سیستم ERP توسط مادیتینوس و همکارانش بررسی شد. ویکراما ماسیتنگ و کارونا سکارا تأثیر پس از اجرای سیستم های ERP بر روی عوامل کاری مانند پشتیبانی از حل مسائل، تشخصی مشاغل، دیدگاه مدیریت و عملکرد میانی و اختیارات وحقوق تصمیم گیری را تعیین کردند.
مقالات ذکر شده در اینجا یک مثال نمونه ای از مواردی است که در حیطه انتخاب سیستم ERP مطالعه شده است. کیفیت و کمیت مقالات منتشر شده در این حوزه پیمانی برای بهبود و افزایش پیچیدگی مسئله انتخاب سیستم ERP است. آنچه که راهکار ما را از مطالعات قبلی متمایز می سازد بدین شرح است: اول اینکه ما یک روش ترکیبی سه مرحله ای سیستماتیک را برای راهنمایی بهتر فرآیند انتخاب بیان کرده ایم. دوم اینکه ما نقاط قوت و نقاط ضعف دو روش تصمیم گیری رایج را با هم ترکیب کرده ایم (AHP نامعلوم و TOPSIS) تا این واقعیت را در فرآیند تصمیم گیری بهتر نشان دهیم. و در نهایت اینکه ما یک روش ترکیبی پیشنهادی را برای موقعیت تصمیم گیری در دنیای واقعی در یک شرکت هواپیامایی بزرگ برای توصیف کاربرد و عملکرد آن اعمال کردیم.
3- AHP نامعلوم
فرآیند سلسله مراتبی تحلیلی (AHP) بیان شده توسط ساتی، یکی از متداول ترین تکنیک ها برای مسائل تصمیم گیری چند معیاری است. مقادیر اولویت عوامل عینی و فردی از طریق مقایسات دوتایی بدست آمده اند. عمدتاً چهار سطح متوالی در روش AHP وجود دارد. در سطح اول، یک تابع عینی وجود دارد. در سطح دوم خصوصیات وجود دارند. در سطح سوم خصوصیات فرعی و در سطح آخر، موارد جایگزین وجود دارند.
چون مقادیر جدیدی در روش AHP بکار برده شده اند، قادر نیست که ابهامات در محیط تصمیم گیری نامعلوم را برطرف کند. به همین خاطر فرآیند سلسله مراتبی تحلیلی نامعلوم (F-AHP) که از تئوری سری نامعلوم معرفی شده توسط زاده استفاده میکند، توسعه پیدا کرد. راهکارهای F-AHP توسط مؤلفان زیادی پیشنهاد شده است. اولین موارد آنها توسط لارون و پدریز معرفی شده است که نسبت های نامعلوم توصیف شده توسط توابع عضویت مثلثی را با هم مقایسه میکند. باکلی اولویت های نامعلوم برای نسبت های مقایسه را تعیین کرده است. چانگ راهکار جدیدی را با استفاده از اعداد نامعلوم مثلثی برای مقیاسه دوتایی مقیاس F-AHP پیشنهاد کرد. راهکارهای مشابهی نیز سپس توسط مؤلفان مختلف ارائه شدند. F-AHP با این راهکارهای مختلف در مطالعات زیادی مورد استفاده قرار می گیرد که شامل کاربردهای مختلف مانند انتخاب شغل، انتخاب انرژی جایگزین، سیستم های ارزیابی کارایی در شهرداری، انتخاب تأمین کننده و موارد دیگر می باشد.
جدول 1 – مقیاس اولویت نامعلوم مثلثی
در این مطالعه، از F-AHP برای پیدا کردن اهمیت/وزن معیارهای انتخاب برای سیستم های ERP استفاده می شود. برای اعمال F-AHP ، راهکار پیشنهاد شده توسط باکلی بکار می رود و مراحل راهکار بشرح زیر می باشد:
مرحله 1: دو عنصر (معیارها یا موارد جایگزین) توسط تصمیم گیرندگان در هر زمان با مقیاس زبانشناسی مقایسه می گردند که از مقیاس اولویت نامعلوم تشکیل شده است که در جدول 1 نشان داده شده است.
نشاندهنده سری k ام از اولویت های تصمیم گیرنده از عنصر (i) نسبت به عنصر (j) است و سپس ماتریس های مقایسه دوتایی ایجاد می گردند که در معادله 1 نشان داده شده است.
مرحله 2: متوسط حسابی از k مقدار نظر تصمیم گیرندگان مانند معادله 2 محاسبه می گردد.
مرحله 3: وزن های نامعلوم هر معیار از طریق روش میانگین هندسی پیشنهاد شده توسط باکلی بدست می آید.
اول میانگین هندسی مقدار مقایسه نامعلوم معیار i برای هر معیار مانند معادله 3 محاسبه می گردد.
سپس وزن نامعلوم معیار i ام نشان داده شده توسط یک عدد نامعلوم مثلثی در معادله 4 یافته می شود.
مرحله 4: روش مرکز منطقه (COA) بعنوان روش برطرف سازی موارد نامعلوم استفاده می شود. مقدار معلوم از عدد نامعلوم را می توان از طریق معادله 5 بدست آورد:
عدد نامعلوم است. وزن های بهنجار شده توسط بهنجارسازی یافته شده است.
مرحله 5: پس از بدست آوردن هر وزن های جهانی همه معیارهای توسط وزن های بهنجار شده بعد مربوطه بدست می آیند.
4- TOPSIS
یکی از تکنیک های تصمیم گیری معیارهای چند گانه مشهور، احتمالاً روش TOPSIS است که برای اولین بار توسط هوانگ و یون پیشنهاد شد. در این روش موارد جایگزین بر مبنای فاصله از راه حل های مثبت و منفی رتبه بندی می شوند. بهترین جایگزین، جایگزینی است که کمترین فاصله را با راه حل ایده آل مثبت و بیشترین فاصله را از راه حل منفی دارد. مانند AHP ، کاربردهای زیادی برای TOPSIS نیز در زمینه های مختلف مانند فرآیند طراحی محصول مشتری-محور، ارزیابی کارایی شرکت های سیمان، طرح های ماشینی در سیستم تولید سلولی، و انتخاب تأمین کننده وجود دارد. مراحل خاص روش اعمال شده در این مطالعه بشرح زیر می باشد:
مرحله 1: یک ماتریس تصمیم متشکل از مقادیر ارزیابی برای هر مورد جایگزین با توجه به هر معیار بهنجارسازی میشود و نیز که نشاندهنده رتبه بندی معیارهای بهنجار شده است مانند معادلات 6 و 7 بدست می آید.
مرحله 2: ماتریس تصمیم بهنجار شده وزنی توسط اعمال معادله 8 محاسبه می گردد.
مرحله 3: راه حل ایده آل مثبت و راه حل ایده آل منفی مانند معادلات 9 و 10 تعیین می گردد.
مرحله 4: فاصله هر مورد جایگزین از راه حل های ایده آل مثبت و منفی در معادلات 11 و 12 محاسبه شده است.
مرحله 5: نزدیکی نسبی هر مورد جایگزین با توجه به راه حل ایده آل مانند معادله 13 محاسبه می گردد.
مرحله 6: موارد جایگزین با توجه به مادیر رتبه بندی می شوند و بزرگترین آنها بعنوان بهترین راهکار انتخاب می گردد.
5- روش ترکیبی پیشنهادی
روش ترکیبی پیشنهادی متشکل از سه مرحله، دو مؤلفه مدلسازی اصلی دارد که راهکارهای AHP نامعلوم و TOPSIS نام دارند. چون محیط تصمیم گیری معمولاً در بیشتر مسائل تصمیم گیری چند-معیاری نامعلوم/نامشخص است، بجای بیان فرضیات غیر معقول برای تنظیم یک راه حل معلوم ساده شده، ما از منطق نامعلوم استفاده میکنیم و با اینکار ما می خواهیم که ابهام ذاتی در موقعیت تصمیم گیری را بدست آوریم. بعلاوه، برای غلبه بر پیچیدگی و اندازه ماهیت چند-معیاری شرایط تصمیم گیری، ما از روش ترکیبی استفاده کردیم که دارای مزیت نقاط قوت روشهای معاصر چندگانه است. دلیل انتخاب ترکیبی از AHP نامعلوم و TOPSIS بر مبنای نقاط قوت این تکنیک های مدلسازی و تناسب با شرایط تصمیم گیری جاری است. انتخاب مناسب ترین سیستم ERP یک تصمیم پیچیده و چالش انگیز در هر صنعتی است. هر کدام از تکنیک ها قابلیت ها و نقایصی را در مورد خصوصیات خاص این شرایط تصمیم گیری دارند که شامل شرایط تصمیم گیری چند معیاری پیچیده می باشد که نیازمند حضور گروهی از تصمیم گیرندگان است و تا حد زیادی توسط تعدادی از سنجش های غیر معین توصیف می گردد. حتی با اینکه بصورت فردی این تکنیک های MCDM نقایص خاص خود را دارند، با اینحال روشی که نقاط قوت این تکنیک ها را با هم ترکیب میکند همان چیزی است که در آنجا پیشنهاد شده است. دلیل خاص ترکیب این تکنیک ها در مطالعه ما را می توان بدین صورت توضیح داد: در مرحله اول مسئله که ساختار مسئله تعیین می گردد، تصمیمات/کارها/معیارها بصورت طبیعی مورد قضاوت قرار می گیرند. این نقطه زمانی است که ما وزن و اهمیت معیارها را تعیین میکنیم که تکنیکی است که قابلیت ارزیابی عوامل ملموس و ناملموس مورد نیاز را دارد، و در این نقطه زمانی تکنیک AHP نامعلوم بکار برده می شود که قابلیت ترکیب ابهام شرایط تصمیم گیری را دارد. در مرحله بعدی، تکنیک مشهور دیگر TOPSIS برای ارزیابی و رتبه بندی موارد جایگزین برای تصمیم گیری بکار برده می شود. بطور خلاصه، آنها تکنیک های تکمیلی هستند و هر کدام از آنها راه حلی را برای شرایط مورد نیاز مختلف فرآیند تصمیم گیری بیان میکند. علاوه بر نقاط قوت و تناسب این تکنیک، انگیزه دیگری برای استفاده از این تکنیک ها اینست که این اولین مطالعه ای است که از منطق نامعلوم، AHP و TOPSIS برای یک شرایط تصمیم گیری پیچیده مانند مسئله انتخاب سیستم ERP استفاده میکند. بهزادیان و همکارانش در یک مطالعه اخیز استفاده از این تکنیک های MCDM را در کاربردهای مختلف بررسی کردند. مطالعه آنها نشان میدهد که با اینکه تعدادی از کاربردها با استفاده از AHP و TOPSIS بصورت فردی یا بصورت جمعی وجود دارد، با اینحال بر اساس 266 مقاله ای که آنها در مطالعه خود آنها را بررسی کرده اند، کاربردی وجود ندارد که هر سه آنها بصورت جمعی و یا در مسئله انتخاب سیستم ERP استفاده شوند.
مراحل اصلی روش پیشنهادی را می توان بصورت خلاصه بدین صورت بیان کرد: مرحله اول برای تعیین کردن معیارها با توجه به شرایط مورد نیاز شرکت است. مرحله دوم زمانی است که اهمیت همه معیارها از طریق روش AHP نامعلوم بدست می آیند ، که خروجی آن بعنوان ورودی روش TOPSIS مورد استفاده قرار می گیرد. مرحله سوم زمانی است که بهترین بسته نرم افزاری ERP توسط استفاده از روش TOPSIS تعیین می گردد.
6- موارد کاربرد
کاربردی از روش ترکیبی پیشنهادی در شرکت هواپیمایی Turkish(THY) است، که بزرگترین شرکت هواپیمایی در ترکیه و یکی از بزرگترین شرکت های هواپیمایی در اروپا است. THY می خواهد که یک سیستم/بسته/فروشنده ERP را برای مرکز تعمیر و نگهداری خود انتخاب کند، که در فرودگاه بین المللی آتاتورک در استانبول قرار دارد. مرکز تعمیر و نگهداری شرکت هواپیمایی Turkish با نام THY Technic، مسئول نگهداری، تعمیر و بازبینی هواپیما ها ،موتورها و قطعات آنهاست.
برای آغاز این فرآیند اول در مرحله پیش-ارزیابی، یک گروه تمرکز متشکل از مدیران در سطوح مدیریتی مختلف در سازمانی که مربوط به فرآیند انتخاب سیستم ERP است تشکیل می گردد. در سراسر مطالعه، تصمیمات در این گروه 35 نفری گرفته می شوند. پس از تشکیل گروه 35 نفری، ابتدا معیارهایی که نشاندهنده سری شرایط مورد نیاز و تقاضاها برای مدیران اجرایی شرکت است تعیین می گردد و در سه گروه اصلی سازماندهی می گردد: معیارهای فنی، معیارهای شرکتی و معیارهای مالی.
فرمت این مقاله به صورت Word و با قابلیت ویرایش میباشد
تعداد صفحات این مقاله 22 صفحه
پس از پرداخت ، میتوانید مقاله را به صورت انلاین دانلود کنید
دانلود مقاله مقاله ترجمه شده توسعه یک روش ترکیبی برای انتخاب سیستم
