تحقیق درمورد قالی بافی 146ص

اختصاصی از یاری فایل تحقیق درمورد قالی بافی 146ص دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 158

قالی بافی

مقدمه ذوق و خلاقیت هنری هر جامعه ای از سنن زندگی و سوابق تاریخی و محیط زیست آحاد آن قوم ریشه و الهام می گیرد و غالبا این ذوق و استعداد در یک و یا چند رشته خاص بگونه ای متبلور می شود که رقابت جوامع دیگر با آن ملتها و اقوام در آن رشته ها بدلایل متعدد تا حدودی دشوار و شاید عبث می گردد.

از جمله هنرهائی که در این سرزمین درمرور زمان به ذروه کمال و استادی رسیده و ذوق هنرمند ایرانی در پهنه آن فرصت تجلی وافر یافته هنر قالی بافی است. و دلیل این شکوفائی و اولیه مناسب برای تولید فرش از قبیل پشمهای مرغوب و انواع گیاهان رنگدار دانست .

بافت قالی و قالیچه در روستاها و یا درمیان ایالات بیشتر به عهده زنان و دختران است و در کارگاههای شهری حرفه ای است که بافندگان زن و مرد به آن می پردازند. کار پسران و انگشتان هنر مند خود در دل تارهای فرش جای داده و سرانجام در حالیکه دهها و صدها اثر زیبا و دل انگیز را با سرانگشت ماهر خویش آفریدند با مقراض اجل تارهای بستگی آنان از بهداشتی کارگاهها به بیماری فلج ، کوری ، رماتیسم و جهاز تنفس مبتلا میشوند. شاید به لحاظ تداعی محنت و محرومیت بافنده فرش و یا به خاطر تفکر در چگونگی آفرینش و طبیعت بی جان و زیبای آن باشد که رابطه ای که اساس آن بر زیبا پرستی و معنویت است با فرش و بافنده ناشناس و محروم آن برقرار شده و موانست با آنرا چنین تفکر آمیز و مشغول کننده می نماید .

علاقه و پیوند عاطفی مردم ایران به این میراث هنری خود و نیازی که بداشتن آن در مسکن و ماوای خود احساس می کنند زاید الوصف است و شاید به جرات بتوان گفت کمتر خانه شهری در ایران است که مفروش به تخته فرشی نباشد و در هیچ گوشه ای از جهان خرید و فروش فرش به آن مقیاسی که در ایران معمول است رایج باشد .

در سالهای اخیر فرصت های گرانبهایی برای کشورهای رقیب ایران فراهم آمد تا رکود کوتاه مدتی که در عرصه رقابت های جهانی برای فرش ایران بوجود آمده بود برای خود جای پای مستحکم تری باز کنند. در این سالها کشورهای پاکستان ، هندوستان ،چین و برخی از کشورهای اروپای شرقی چون رومانی و آلبانی با تقلید از نقشه ها و طرحهای ایران به منابع بزرگی از صادرات فرش دست یافتند و در مقیاسی وسیع برای آینده تجارت فرش ایران خطر ساز شدند ولی این حقیقتی مسلم است که قالی ایران به لحاظ بافت استادانه ، طرحها و رنگ های دلپسند و جالب همچنان در صدر باقی مانده ، روشن تر آنکه گویا قالی نفیس ایران بر تارک زیباترین و گرانبهاتین فرش گیتی درخششی دائمی دارد و این قولی است که جملگی برآنند.

فصل اول _ تاریخچه فرشبافی

قالی بافی در ادوار پیشین

با وجود آنکه در مورد اولین منسوجات دست بافت بشر اطلاعاتی نسبتا مکفی وجود دارد ولی درباره نخستین فرش های گره دار جهان و تاریخ و محل بافت آنها دانسته های ما اندک بوده و بیشتر در حدود حدس و فرضیه باقی مانده است در ردیابی معکوس مسیر توسعه و پیشرفت فن قالی بافی و رسیدن به نقطه مبدا و مهد این پیشه مفید که پیدایش آن صرفا بر اساس رفع احتیاج و توسط چادرنشینان قبایل صحراگرد صورت گرفته است پژوهشگران اروپائی در گذشته در اثر تحقیقات خود با این نتیجه رسیده بودند که تمدن های باستانی مصر و اشور گهواره فرشبافی جهان بوده اند و شواهد نسبتا معتبری نیز در حصت این مدعا در اختیار داشتند از جمله مندرجات تورات به هنگامیکه در فصل هجرت قوم بنی اسرائیل در باب آرایش خیمه ها و استفاده از قالی سخن میراند و همچنین ستون یادبودی از شلمانصر دوم آشوری که در آن نقش دو تخته فرش با ریشه های بلند حکاکی شده است. فرضیه این محققین که قدمت بیشتر و اصالت کمتری داشته و بیشتر بر مبنای گفتاری استوار بوده وی ا اشاره بر نمونه ای غیر از فرش حقیقی چون نقش سنگی آن دارد باکشفیات باستان شناس معروف روسی بنام (ردنکو) که در نیمه اول قرن اخیر در میان توده های یخی موفق به کشف یک تخته فرش گرده دار می گردد بکلی دگرگون شده و در نتیجه مهد قالی بافی از سواحل نیل و رودخانه های دجله و فرات به آسیای مرکزی تغییر مکان می دهد . باشرح کامل تر این حفاری و تفاسیری که بر نتیجه این کشف با اهمیت نوشته شده مسئله را در زیر نور تابان تری می بریم .

در سال 1949 میلادی پروفسور ردنکو قطعه فرش گره داری را که در اصل به عنوان پوشش اسب بکار می رفته است در قبرهای مستور از یخ چادرنشینان صحرا گرد در محلی بنام پازیریک واقع در هشتاد کیلومتری مرز مغولستان در میان کوههای آلتائی کشف می نماید این فرش که قدمت آن به 2500 سال قبل می رسد در اندازه های 83/1×2 متر و با 360 گره در دسیمتر مربع و در رنگ قهوه ای مسی و سبز روشن بافته شده است. تصاویر حاشیه آن با اشکال متداول در دوره هخامنشی و نقوش تخت جمشید مشابهت فراوان و بلاتردیدی دارند و در زمینه مرکزی آن تصاویر ستاره های چهار پره ای عینا مشابه اشکال منعکس شده بر روی اشیا مکشوفه در لرستان مربوطه به این دوره در درون مجموعه ای از قابها محصور شده اند .

درباره سوابق تاریخی این فرش با اهمیت که در موزه (آرمیتاژ) لنینگراد نگهداری می شود پروفسور ردنکو معتقد است که در زمان مادها و یا پارتهای قدیمی بافته شده است بنابر نظریقه یکی از پژوهشگران معروف بنام (دیماند) در فرش پازیریک ترکیبی از طرحهای آشوری و هخامنشی و سکائی بکار رفته است او نیز مانند ردنکو عقیده دارد که مبدا این فرش از ایران است یکی دیگر از صاحب نظران فن بنام (اولریخ شورمان) پارا از این فراتر نهاده و عقیده دارد که این فرش در آذربایجان بافته شده است در حالیکه (یان بنت) معتقد است که با وجود فاصله ای متجاور از 3500 کیلومتر از کوههای آلتائی تا مرزهای کنونی ایران ، احتمال آنکه این فرش کار بافندگان ایرانی باشد بسیار ضعیف است. نامبرده در تاریخچه فرش پازیریک در کتابی تحت عنوان (قالیچه ها و قالی های جهان) است نامبرده در تاریخچه فرش پازیریک در کتابی تحت عنوان (قالیچه ها و قالی های جهان) منجزا تاکید می کند که مهد هنر و فن قالی بافی در شرق آسیا و در میان اقوام مغول بوده و از آنجا به نقاط غربی اسیا و از جمله ایران رسیده است.

قرائن تاریخی موید این نکته این است که قالی بافی در زمان ساسانیان رونق داشته است و در ارتباط با این مطلب ، سالنامه چینی (سوئی) مربوط به سالهای 590

زیلو بافی

اختصاصی از یاری فایل زیلو بافی دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 17

زیلو و زیلوبافی

زیلو فرشی است که برای تابستان مورد استفاده قرار می‌گیرد، زیرا از نخ بافته شده و ایجاد احساس خنکی مطبوعی در تابستان می‌کند. پود آن همانند قالی از جنس نخ است و خلاصه آن که در قالی پشم است، در زیلو نخ است. بنابراین برای استفاده در فصل تابستان بسیار مناسب است.

در تعریف واژه زیلو در فرهنگ معین چنین آمده است: «زیلو (zilu) فرشی کم بها که در اتاق گسترند، گلیم، شطرنجی». و در تعریف «شطرنجی» نیز عبارت «قسمی فرش» به کار رفته است.

در فرهنگ دهخدا نیز «زیلو» با این جمله توصیف شده است: «پلاس و گلیم را گویند و آن را شطرنجی نیز خوانند.»

در توضیح پلاس نیز چنین آمده: «قسمی پشمینه که گستردنی باشد شبیه جاجیم. چیزی مثل کرباس که از ریسمان پوست درخت سن بافند.»

در مناظم اطباء آمده است: «پلاس و گلیم و گلیم پنبه‌ای و بهترین زیلوها را در یزد می‌بافند». در بیان عامیانه امروز بین زیلو و پلاس و گلیم تفاوتی هست. گلیم فرشی است نازک که بافت آن شبیه زیلو اما از پشم است و زیلو به نوع خاصی از فرش پنبه‌ای اطلاق می‌شود.

زیلو یکی از قدیمی‌ترین محصولات دستبافته است که از دیرباز در شهرستان میبد بافته می‌شده است، قدمت این دستبافته زیبا را در میبد به پیش از اسلام نسبت می‌دهند به دلیل شباهت زیاد زیلو به حصیر، در نقش و بافت، می‌توان احتمال داد که زیلوبافی مرحله تکمیل یافته حصیربافی است و بافندگان آن از این صنعت الهام گرفته اند. در متون کهن کمتر به نام زیلو برمی‌خوریم و فقط هر جا سخن از مسجدی بوده، از زیلو به عنوان فرش نام برده شده. بر اساس شواهد موجود، صنعت زیلوبافی پیش از اسلام در میان اعراب وجود داشته و اصطلاحات عربی در این صنعت خود گواه این ادعاست، اصطلاحاتی چون «شیلت»، «مداخل»، «مج» که در ادامه توضیح داده خواهند شد.

اکثر مساجد و زیارتگاههای ایران را زیلوهای میبد مفروش بود. در حال حاضر نیز زیلوهای این منطقه جهت استفاده در اماکن متبرکه‌ای چون کربلا، نجف، سامرا و ... و به عراق صادر می‌شود و شاید این بهترین دلیل باشد که زیلوبافان میبدی این صنعت را از ابداعات اجداد خود بدانند.

در این راستا «سید رکن الدین محمد» پدر «میرشمس الدین» که از سادات و رجال نامی یزد بود، مدتی در رونق قالی بافی میبد نقش مهمی ایفا کرده است. ولی در زمان حیات خود، به جز موقوفات بسیلز و تأسیس بنای اصلی مسجد جامع کنونی، پنج مسجد بزرگ در یزد بنا نهاد که بی‌تردید برای تأمین فرش این مساجد، خود یکی از خریداران عمده زیلوی میبد بوده است. یکی از نقش‌های زیلو نیز «رکن الدینی» (رکنه دونی) نام دارد که به احتمال زیاد از وی به یادگار مانده است.

در کتاب‌های مختلف از شهرهای دیگری نیز نام برده شده که زیلوبافی در آن‌ها رواج داشته است، از جمله جهرم و سیستان، مولف کتاب حدود العالم نیز از ناحیه‌ای در پارس و شهرکی در «آزرابادگان» نام می‌برد که در آنجا زیلو می‌بافته‌اند. روایت دیگری از«احمد بن حسین بن علی کاتب» در کتاب «تاریخ یزد» آمده که در شرح مسجد جامع یزد چنین گفته است:«مرتضی اعظم امیر شمس الدین از تبریز زیلوهای عالی جهت گنبد مقصوره قدیم بفرستاد.»

از آنجا که «میرشمس الدین» یزدی بوده به نظر می‌رسد که در این نوشته منظور از زیلوهای عالی تبریز، همان گلیم‌های زیبای تبریزی است نه زیلو.»

شهرهای دیگری که بافت زیلو در آن‌ها رونقی داشته کاشان، اصفهان و مشهد بوده که به گفته استادان اهل فن میبدی، از محلی به نام «بشنیغان» در میبد به این شهرها برده شد که خود خاستگاه هنر زیلوبافی بوده است. از استاد «حاجی بمان اکبر حقیری» نقل گردید که زیلوبافی توسط استاد «ابوالحسن زیلوباف» از میبد به کاشان برده شد و در حدود 150 سال پیش استاد «غلامحسن علی محمد» این صنعت را به اصفهان برد که پس از وی، پسرش استاد «ماشاءا...» و نیز «استاد محمدحسن علی زیلوباف» در رونق این هنر در اصفهان سهم بسزایی داشته‌اند. این استاد زیلوباف در مشهد را نیز مدیون «استاد غلامحسن ولد هاشم رجب میبدی» می‌داند. به هر حال خواستگاه زیلو خواه در میبد باشد خواه در جای دیگر، این هنر در میبد دارای سابقه‌ای بس طولانی است. هر چند از قدمت بافت زیلو در میبد مدرک مستندی در دست نیست اما قدیمی‌ترین زیلوی بافت این شهر در مسجد جامع آن، تاریخ 1188 هـ .ق را داراست که نشان از قدمتی بیش از 200 سال دارد. فتاحی بافنده باسابقه و نابینای اردکان قدمت زیلو را 2000 سال بیان کرده. در میان نظرات بافندگان به ارقام 900، 200 یا حتی 100 سال نیز برمی‌خوریم. اگر مشاهده می‌شود که این دستبافته زیبا، خاص مناطق حاشیه کویر می‌باشد، مزایای متعددی است که زیلو، چه در مصرف خانگی و چه به عنوان فرش مساجد، داراست. در اصل زیلو با زندگی روستایی و جامعه کشاورزی سازگاری دارد. زیرا تار و پود آن از پنبه به دست می‌آید، در حالی که گلیم با معیشت دامداری و شیوه تولید عشایر متناسب است. مصالح گلیم بیشتر از پشم است و ویژه مناطق سردسیر و مصالح زیلو از نخ پنبه‌ای است و با مناطق گرمسیری به ویژه حاشیه کویر تناسب دارد.»

پنبه گرمی آفتاب سوزان کویر را به خنکی مطبوعی بدل می‌کند تا کویرنشینان بر آن بیاسایند و به دور از هرم آفتاب خستگی از تن به در کنند. زیلوها در هنگام شست و شو نیز تن به آفتاب می‌سپارند تا شعاع خورشید، نمناکی را از پیکر آنان بزداید بی‌آنکه از اشعه سوزنده آن بیمی در میان باشد. تار و پودهای پنبه‌ای زیلو نیز آن چنان درهم تنیده می‌شوند که این زیرانداز زیبا و ساده را از گزند شن‌های روان کویر مصون می‌دارند، حال آنکه قالی‌های رنگارنگ پشمی در برابر توفان شن تاب مقاومت نخواهند داشت.

ساکنان کویر در انتخاب جنس اسن دستبافته، تندرستی را نیز پیوسته مدنظر داشته‌اند. چرا که در قالی‌بافی، پرز حاصل از پشم سبب بروز بیماری‌هایی در دستگاه تنفسی خواهد شد، در حالی که زیلو به سبب کاربرد پنبه به عنوان عنصر اولیه بدون پرز در بافت، سلامتی بافنده و مصرف کننده را به مخاطره نخواهد افکند. علاوه بر تطابق این فرش با نوع زندگی مردم منطقه و اعتقادات مذهبی آن‌ها، تأثیر معماری، طبیعت و گویش مردم این منطقه بر نقش، رنگ و نام زیلوها انکارناپذیر است.

کاربرد عمده زیلو در مساجد بوده است. در این رابطه علاوه بر مزایای ذکر شده، بانیان مساجد ترجیح می‌دادند که خانه خدا چون مساجد صدر اسلام، ساده ولی بی‌پیرایه باشد و راستی که زیلو تأمین کننده این مقصود است.

دار زیلو

دار زیلو شبیه دار قالی بافی است، با تفاوت‌های اندک. اجزای دار زیلوبافی عبارت است از:

تیر (Tir): تیر دو میله قطور و مکعبی شکل از جنس چوب درخت توت است که به طور افقی به فاصله سه متری موازی یکدیگر روی دو ستون چوبی بنام «اسون» مستقر می‌شود. ضخامت تیر به نسبت عرض دستگاه متفاوت است. معمولا تیر یک دار سه متری حدود cm75 ضخامت دارد.

اسون (Osun): دو پایه یا ستون اصلی دار زیلوبافی، اسون نامیده می‌شود که عمود بر زمین و به موازات یکدیگر به فاصله‌ای برابر با عرض تیرها نصب می‌شود. اسون نیز مانند تیر از چوب درخت توت ساخته می‌شود، با این تفاوت که برای ساختن اسون تنه درختی را در نظر می‌گیرند که خمیدگی مختصری داشته باشد، تا وقتی تیری در آن جا می‌گرفتند، تیر بالا مقداری جلوتر از تیر پایین قرار گیرد. در این حالت چله مایل می‌ایستد و بافنده که باید حالت ایستاده کار کند در آن تسلط بیشتری خواهد داشت.

تنگ (Teng): تنگ میله چوبی قطوری است که نوک تیز آن در حفره‌های دو سر تیز می‌کنند و آن را برای پیچیدن چله می‌چرخانند. سپس برای محکم نگهداشتن چله تا جایی که ممکن است به عقب می‌کشند و با چوبی دیگر به دیوار یا سقف کارگاه حایل می‌کنند و به همان حال باقی می‌گذارند.

شمشه (Semse): «چوب گرت» چوبی است که در عرض دستگاه به موازات یکدیگر قرار گرفته است و به طوری که خواهیم گفت به کمک «کمونه» برای یافتن نقش زیلو به کار گرفته می‌شود.

زیلو بافی

اختصاصی از یاری فایل زیلو بافی دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 17

زیلو و زیلوبافی

زیلو فرشی است که برای تابستان مورد استفاده قرار می‌گیرد، زیرا از نخ بافته شده و ایجاد احساس خنکی مطبوعی در تابستان می‌کند. پود آن همانند قالی از جنس نخ است و خلاصه آن که در قالی پشم است، در زیلو نخ است. بنابراین برای استفاده در فصل تابستان بسیار مناسب است.

در تعریف واژه زیلو در فرهنگ معین چنین آمده است: «زیلو (zilu) فرشی کم بها که در اتاق گسترند، گلیم، شطرنجی». و در تعریف «شطرنجی» نیز عبارت «قسمی فرش» به کار رفته است.

در فرهنگ دهخدا نیز «زیلو» با این جمله توصیف شده است: «پلاس و گلیم را گویند و آن را شطرنجی نیز خوانند.»

در توضیح پلاس نیز چنین آمده: «قسمی پشمینه که گستردنی باشد شبیه جاجیم. چیزی مثل کرباس که از ریسمان پوست درخت سن بافند.»

در مناظم اطباء آمده است: «پلاس و گلیم و گلیم پنبه‌ای و بهترین زیلوها را در یزد می‌بافند». در بیان عامیانه امروز بین زیلو و پلاس و گلیم تفاوتی هست. گلیم فرشی است نازک که بافت آن شبیه زیلو اما از پشم است و زیلو به نوع خاصی از فرش پنبه‌ای اطلاق می‌شود.

زیلو یکی از قدیمی‌ترین محصولات دستبافته است که از دیرباز در شهرستان میبد بافته می‌شده است، قدمت این دستبافته زیبا را در میبد به پیش از اسلام نسبت می‌دهند به دلیل شباهت زیاد زیلو به حصیر، در نقش و بافت، می‌توان احتمال داد که زیلوبافی مرحله تکمیل یافته حصیربافی است و بافندگان آن از این صنعت الهام گرفته اند. در متون کهن کمتر به نام زیلو برمی‌خوریم و فقط هر جا سخن از مسجدی بوده، از زیلو به عنوان فرش نام برده شده. بر اساس شواهد موجود، صنعت زیلوبافی پیش از اسلام در میان اعراب وجود داشته و اصطلاحات عربی در این صنعت خود گواه این ادعاست، اصطلاحاتی چون «شیلت»، «مداخل»، «مج» که در ادامه توضیح داده خواهند شد.

اکثر مساجد و زیارتگاههای ایران را زیلوهای میبد مفروش بود. در حال حاضر نیز زیلوهای این منطقه جهت استفاده در اماکن متبرکه‌ای چون کربلا، نجف، سامرا و ... و به عراق صادر می‌شود و شاید این بهترین دلیل باشد که زیلوبافان میبدی این صنعت را از ابداعات اجداد خود بدانند.

در این راستا «سید رکن الدین محمد» پدر «میرشمس الدین» که از سادات و رجال نامی یزد بود، مدتی در رونق قالی بافی میبد نقش مهمی ایفا کرده است. ولی در زمان حیات خود، به جز موقوفات بسیلز و تأسیس بنای اصلی مسجد جامع کنونی، پنج مسجد بزرگ در یزد بنا نهاد که بی‌تردید برای تأمین فرش این مساجد، خود یکی از خریداران عمده زیلوی میبد بوده است. یکی از نقش‌های زیلو نیز «رکن الدینی» (رکنه دونی) نام دارد که به احتمال زیاد از وی به یادگار مانده است.

در کتاب‌های مختلف از شهرهای دیگری نیز نام برده شده که زیلوبافی در آن‌ها رواج داشته است، از جمله جهرم و سیستان، مولف کتاب حدود العالم نیز از ناحیه‌ای در پارس و شهرکی در «آزرابادگان» نام می‌برد که در آنجا زیلو می‌بافته‌اند. روایت دیگری از«احمد بن حسین بن علی کاتب» در کتاب «تاریخ یزد» آمده که در شرح مسجد جامع یزد چنین گفته است:«مرتضی اعظم امیر شمس الدین از تبریز زیلوهای عالی جهت گنبد مقصوره قدیم بفرستاد.»

از آنجا که «میرشمس الدین» یزدی بوده به نظر می‌رسد که در این نوشته منظور از زیلوهای عالی تبریز، همان گلیم‌های زیبای تبریزی است نه زیلو.»

شهرهای دیگری که بافت زیلو در آن‌ها رونقی داشته کاشان، اصفهان و مشهد بوده که به گفته استادان اهل فن میبدی، از محلی به نام «بشنیغان» در میبد به این شهرها برده شد که خود خاستگاه هنر زیلوبافی بوده است. از استاد «حاجی بمان اکبر حقیری» نقل گردید که زیلوبافی توسط استاد «ابوالحسن زیلوباف» از میبد به کاشان برده شد و در حدود 150 سال پیش استاد «غلامحسن علی محمد» این صنعت را به اصفهان برد که پس از وی، پسرش استاد «ماشاءا...» و نیز «استاد محمدحسن علی زیلوباف» در رونق این هنر در اصفهان سهم بسزایی داشته‌اند. این استاد زیلوباف در مشهد را نیز مدیون «استاد غلامحسن ولد هاشم رجب میبدی» می‌داند. به هر حال خواستگاه زیلو خواه در میبد باشد خواه در جای دیگر، این هنر در میبد دارای سابقه‌ای بس طولانی است. هر چند از قدمت بافت زیلو در میبد مدرک مستندی در دست نیست اما قدیمی‌ترین زیلوی بافت این شهر در مسجد جامع آن، تاریخ 1188 هـ .ق را داراست که نشان از قدمتی بیش از 200 سال دارد. فتاحی بافنده باسابقه و نابینای اردکان قدمت زیلو را 2000 سال بیان کرده. در میان نظرات بافندگان به ارقام 900، 200 یا حتی 100 سال نیز برمی‌خوریم. اگر مشاهده می‌شود که این دستبافته زیبا، خاص مناطق حاشیه کویر می‌باشد، مزایای متعددی است که زیلو، چه در مصرف خانگی و چه به عنوان فرش مساجد، داراست. در اصل زیلو با زندگی روستایی و جامعه کشاورزی سازگاری دارد. زیرا تار و پود آن از پنبه به دست می‌آید، در حالی که گلیم با معیشت دامداری و شیوه تولید عشایر متناسب است. مصالح گلیم بیشتر از پشم است و ویژه مناطق سردسیر و مصالح زیلو از نخ پنبه‌ای است و با مناطق گرمسیری به ویژه حاشیه کویر تناسب دارد.»

پنبه گرمی آفتاب سوزان کویر را به خنکی مطبوعی بدل می‌کند تا کویرنشینان بر آن بیاسایند و به دور از هرم آفتاب خستگی از تن به در کنند. زیلوها در هنگام شست و شو نیز تن به آفتاب می‌سپارند تا شعاع خورشید، نمناکی را از پیکر آنان بزداید بی‌آنکه از اشعه سوزنده آن بیمی در میان باشد. تار و پودهای پنبه‌ای زیلو نیز آن چنان درهم تنیده می‌شوند که این زیرانداز زیبا و ساده را از گزند شن‌های روان کویر مصون می‌دارند، حال آنکه قالی‌های رنگارنگ پشمی در برابر توفان شن تاب مقاومت نخواهند داشت.

ساکنان کویر در انتخاب جنس اسن دستبافته، تندرستی را نیز پیوسته مدنظر داشته‌اند. چرا که در قالی‌بافی، پرز حاصل از پشم سبب بروز بیماری‌هایی در دستگاه تنفسی خواهد شد، در حالی که زیلو به سبب کاربرد پنبه به عنوان عنصر اولیه بدون پرز در بافت، سلامتی بافنده و مصرف کننده را به مخاطره نخواهد افکند. علاوه بر تطابق این فرش با نوع زندگی مردم منطقه و اعتقادات مذهبی آن‌ها، تأثیر معماری، طبیعت و گویش مردم این منطقه بر نقش، رنگ و نام زیلوها انکارناپذیر است.

کاربرد عمده زیلو در مساجد بوده است. در این رابطه علاوه بر مزایای ذکر شده، بانیان مساجد ترجیح می‌دادند که خانه خدا چون مساجد صدر اسلام، ساده ولی بی‌پیرایه باشد و راستی که زیلو تأمین کننده این مقصود است.

دار زیلو

دار زیلو شبیه دار قالی بافی است، با تفاوت‌های اندک. اجزای دار زیلوبافی عبارت است از:

تیر (Tir): تیر دو میله قطور و مکعبی شکل از جنس چوب درخت توت است که به طور افقی به فاصله سه متری موازی یکدیگر روی دو ستون چوبی بنام «اسون» مستقر می‌شود. ضخامت تیر به نسبت عرض دستگاه متفاوت است. معمولا تیر یک دار سه متری حدود cm75 ضخامت دارد.

اسون (Osun): دو پایه یا ستون اصلی دار زیلوبافی، اسون نامیده می‌شود که عمود بر زمین و به موازات یکدیگر به فاصله‌ای برابر با عرض تیرها نصب می‌شود. اسون نیز مانند تیر از چوب درخت توت ساخته می‌شود، با این تفاوت که برای ساختن اسون تنه درختی را در نظر می‌گیرند که خمیدگی مختصری داشته باشد، تا وقتی تیری در آن جا می‌گرفتند، تیر بالا مقداری جلوتر از تیر پایین قرار گیرد. در این حالت چله مایل می‌ایستد و بافنده که باید حالت ایستاده کار کند در آن تسلط بیشتری خواهد داشت.

تنگ (Teng): تنگ میله چوبی قطوری است که نوک تیز آن در حفره‌های دو سر تیز می‌کنند و آن را برای پیچیدن چله می‌چرخانند. سپس برای محکم نگهداشتن چله تا جایی که ممکن است به عقب می‌کشند و با چوبی دیگر به دیوار یا سقف کارگاه حایل می‌کنند و به همان حال باقی می‌گذارند.

شمشه (Semse): «چوب گرت» چوبی است که در عرض دستگاه به موازات یکدیگر قرار گرفته است و به طوری که خواهیم گفت به کمک «کمونه» برای یافتن نقش زیلو به کار گرفته می‌شود.

طرح توجیهی نساجی وپارچه بافی

اختصاصی از یاری فایل طرح توجیهی نساجی وپارچه بافی دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

خلاصه طرح :

موضوع طرح : بافت پارچه و نساجی
نوع تولیدات : پارچه مخملی وتوری
تعداد شاغلین : 10نفر

طرح توجیهی روبان بافی

اختصاصی از یاری فایل طرح توجیهی روبان بافی دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

33 صفحه شامل

نام و کد آیسیک محصول.................................................................................................... 5 1ـ2 ـ شماره تعرفه گمرکی.......................................................................................................... 6 3 1ـ ـ شرایط واردات..................................................................................................................... 6 1ـ4 ـ بررسی و ارائه استاندارد (ملی یا بینالمللی)................................................................... 6 5 1ـ ـ بررسی و ارائه اطلاعات لازم در زمینه قیمت تولید داخلی و جهانی محصول............ 7 6 1ـ ـ توضیح موارد مصرف و کاربرد......................................................................................... 7 7 1ـ ـ بررسی کالاهای جایگزینی و تجزیه و تحلیل اثرات آن بر مصرف محصول................ 7 8 1ـ ـ اهمیت استراتژیکی کالا در دنیای امروز.......................................................................... 7 1ـ9 ـ کشورهای عمده تولید کننده و مصرف کننده محصول (حتیالامکان سهم تولید یا مصرف ذکر شود)........................................................................................................................ 7 1ـ10 ـ شرایط صادرات................................................................................................................... 8 2ـ وضعیت عرضه و تقاضا............................................................................................ 9 2ـ1 ـ بررسی ظرفیت بهرهبرداری و روند تولید از آغاز برنامه سوم تا کنون و محل واحدها و تعداد آنها و سطح تکنولوژی واحدهای موجود، ظرفیت اسمی، ظرفیت عملی، علل عدم بهرهبرداری کامل از ظرفیتها، نام کشورها و شرکتهای سازنده ماشینآلات مورد استفاده در تولید محصول.......................................................................... 9 2ـ2 ـ بررسی وضعیت طرحهای جدید و طرحهای توسعه در دست اجرا (از نظر تعداد، ظرفیت، محل اجراء، میزان پیشرفت فیزیکی و سطح تکنولوژی آنها و سرمایهگذاریهای انجام شده اعم از ارزی و ریالی و مابقی مورد نیاز)............................... 9 3 2ـ ـ بررسی روند واردات محصول از آغاز برنامه سوم تا پایان سال 84) چقدر از کجا) 10 2ـ4 ـ بررسی روند مصرف از آغاز برنامه................................................................................. 11 5 2ـ ـ بررسی روند صادرات محصول از آغاز برنامه سوم تا پایان سال 84 و امکان 11 توسعه آن (چقدر به کجا صادر شده است)............................................................................. 6 2ـ ـ بررسی نیاز به محصول با اولویت صادرات تا پایان برنامه چهارم............................... 12 معاونت پژوهشی مطالعات امکانسنجی مقدماتی روبان بافی جمهوری اسلامی ایران وزارت صنایع و معادن سازمان صنایع کوچک و شهرکهای صنعتی ایران مطالعات امکانسنجی مقدماتی طرحهای صنعتی گزارش نهایی پاییز 1387 مجری: جهاد دانشگاهی واحد صنعتی امیرکبیرـ معاونت پژوهشی صفحه )4 ) عناوین صفحه 3ـ بررسی اجمالی تکنولوژی و روش های تولید و عرضه محصول در کشور و مقایسه آن با دیگر کشورها......................................................................................... 13 4ـ تعیین نقاط قوت و ضعف تکنولوژیهای مرسوم (به شکل اجمالی) در فرآیند تولید محصول................................................................................................... 16 5ـ بررسی و تعیین حداقل ظرفیت اقتصادی شامل برآورد حجم سرمایهگذاری ثابت به تفکیک ریالی و ارزی (با استفاده از اطلاعات واحدهای موجود، در دست اجراء، UNIDO و اینترنت و بانکهای اطلاعاتی جهانی، شرکتهای فروشنده تکنولوژی و و تجهیزات ... )................................................... 17 6ـ میزان مواد اولیه عمده مورد نیاز سالانه و محل تأمین آن از خارج یا داخل کشور قیمت ارزی و ریالی آن و بررسی تحولات اساسی در روند تأمین اقلام عمده مورد نیاز در گذشته و آینده........................................................................... 28 7ـ پیشنهاد منطقه مناسب برای اجرای طرح............................................................ 28 8ـ وضعیت تأمین نیروی انسانی و تعداد اشتغال...................................................... 29 9ـ بررسی و تعیین میزان تأمین آب، برق، سوخت، امکانات مخابراتی و ارتباطی (راه ـ راهآهن ـ فرودگاه ـ بندر ...) و چگونگی امکان تأمین آنها در منطقه مناسب برای اجرای طرح................................................................................. 30 10ـ وضعیت حمایتهای اقتصادی و بازرگانی............................................................ 30 11ـ تجزیه و تحلیل و ارائه جمعبندی و پیشنهاد نهایی در مورد احداث واحدهای جدید