تحقیق درمورد کار تحقیقی افتراء و نشر اکاذیب و تفاوت آنها 42 ص

اختصاصی از یاری فایل تحقیق درمورد کار تحقیقی افتراء و نشر اکاذیب و تفاوت آنها 42 ص دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 41

دانشگاه آزاد اسلامی

واحد تهران شمال

کار تحقیقی (1)

موضوع :

افتراء و نشر اکاذیب و تفاوت آنها

نام استاد :

استاد علی رامین راد

گردآورنده :

باقر پور عبدالله دانشجوی ورودی سال 84

سال 87-86

فهرست مطالب

عنوان صفحه

مقدمه 5 و6

سابقه‌ی تاریخی افتراء 7 و8

فصل اول : تعریف اصطلاحی و لغوی افتراء 8 و9

بخش اول : عناصر تشکیل دهنده‌ی جرم افتراء 10

بخش دوم : رکن قانونی 11 و 12

بخش سوم : رکن مادی 13 تا 24

بخش چهارم : رکن معنوی 25 و26

بخش پنجم : سیستم جزائی افتراء 27 و 28

فصل دوم : اشاعه‌ی اکاذیب (‌مقدمه ) 29

بخش اول : ارکان جرم نشر اکاذیب 30

مبحث اول : رکن قانونی 31و32

مبحث دوم : رکن مادی 33 و34

مبحث سوم : رکن معنوی 35

مبحث چهارم : رژیم کیفری بزه نشر اکاذیب 36

فصل سوم : فرق افتراء و نشر اکاذیب 37 تا 43

فهرست منابع و مآخذ 43

یا ایها الذین آمنوا لایسخر قوم من قوم عسی این یکون خیراً منهم و لانشاء من نشاء عسی ان یکن خیراً منهم و لاتلزوا انفسکم و لا تنابزوا بالا تاب به بئس الاسم الغسوق بعد الایمان و من لم یتب فا ولئک هم الظالمون .

ای اهل ایمان و مومنان هرگز نباید قومی ،‌قوم دیگری را مسخره و استهزاء کنند شاید آن قوم که مسخره می‌کنید بهترین مؤمنین باشند و نیز بین زنان با ایمان قومی دیگری را مسخره نکنید که بسا آن قوم بهترین زنانند و هرگز عیب جویی خود مکنید و به نام و لقب های زشت همدیگر را نخوانید که پس از ایمان به خدا نام فسق بسیار زشت است و هرکه از فساد و گناه به درگاه خدا توبه نکند بسیار ظالم و ستمکار است .

سوره‌ی حجرات آیه‌ی 11

مقدمه

طبع زندگی اجتماعی مستلزم برخورد اندیشه‌ها ، گفتار ، کردار و منافع افراد جامعه است و این پدیده‌ها منشاء بروز و وقوع جرائمی می‌باشد که دسته‌ای از‌آن جرائمی هستند که بی‌جبر و عنف مادی به وسیله‌ی زبان یا قلم واقع می‌شوند و حیثیت و شرافت افراد را مصدوم می‌نمایند و باعث ورود ضرر معنوی بر اشخاصی می‌شوند این جرائم در قانون ذیل عنوان بحث : افتراء و توهین و هتک حرمت اشخاص بیان شده‌اند .

در قانون مجازات اسلامی – تعزیرات از مواد 697 تا 700 تحت عنوان افترائ و توهین و هتک حرمت ذکر شده است . ولی همه‌ی مواردی را که بنابر معنای عرفی ، و ضابطه‌ی حقوقی و علمی در حقوق جزای اسلامی ، بتوان به عنوان « افتراء و توهین و هتک حرمت) شناخت ،‌ در بر نمی ‌گیرد در نتیجه این قسمت از قانون فاقد جامعیتی است که عنوان آن اقتضاء می‌کند زیرا در پاره‌ای دیگر از قانون مجازات اسلامی مواردی دیگر بیان شده است که می تواند تحت این عنوان قرار گیرد . از جمله مواد 139 تا 164 ق . م اسلامی ، قذف که نسبت دادن زنا یا لواط به دیگری است ، نوعی افتراء تلقی می‌شود .

آنچه می‌توان از موارد اشاره شده استنباط کرد این است که هتک حرمت مفهوم عام و کلی دارد و اعم از

دانلود مقاله و تحقیق درباره افترا ونشر اکاذیب

اختصاصی از یاری فایل دانلود مقاله و تحقیق درباره افترا ونشر اکاذیب دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 18

افترا ونشر اکاذیب

الف: تعریف افتراء

در لغت به معنی دروغ بر بافتن آمده و در اصطلاح حقوقی نسبت دادن جرم به کسی به یک یا چند نفر به یکی از طرق مذکور در قانون است، مشروط بر اینکه صحت آور نسبت داده شده در مرجع صلاحیتدار قضایی ثابت نشود.

ب: فرق افتراء تهمت وبهتان با اشاعه اکاذیب

با توجه به مواد 697 و700 قانون تعزیرات ومواد 139 تا 164 قانون مجازات اسلامی تهمت و بهتان به معنی دروغ بستن وفرق آن از این حیث با افترا این است که از دیدگاه اخلاقی و شرعی، اگر کسی در حضور دیگران نقائص ومعایب واقعی شخصی غائبی را بازگو کند عمل و غیبت ساده است و اگر غیبت متضمن تذکار اعمال ناروانیی باشد که واقعیت نداشته، ساخته ذهن خود گوینده باشد عمل او را تهمت به بهتان گویند حال اگر این بهتان به یکی از صور مذکور در ماده 698 تعزیرات (269 .ق.م.ع) باشد در اصطلاح حقوقی اشاعه ای اکاذیب خوانده می شود. به عبارتی دیگر بزه ی اشاعه اکاذیب مذکور در ماده 698 جرم عام تری است که هم شامل تهمت وبهتان یعنی نسبت دادن امری خلاف واقع غیر از جرم می باشد.

پ:عناصر تشکیل دهنده ی جرم(شرایط تحقق بزه)

1-عنصر قانونی:

ماده 697 قانون تعزیرات است که مقرر می دارد: « هر کس به وسیله ای اوراق چاپی یا خطی یا به وسیله درج در روزنامه وجرائد یا نطق در مجامع یا به هر وسیله ی دیگر به کسی امری را صریحا نسبت دهد یا آنها را منتشر نماید که مطابق آن امر جرم محسوب میشود و نسبت دهنده مفتری خواهد بود مشروط براینکه نتواند صحت آن اسناد را ثابت نماید جزدر مواردی که موجب حداست به یک ماده تا یکسال حبس و تا 74 ضربه شلاق یایکی از آنها حسب مورد محکوم خواهد شد. اولا-این ماده تقریبا همان ماده ی 269ق.م.ع با اختلافاتی است که نه با جرم calomine تهمت و بهتان در فرانسه و نه با denonciation calomnieuse حقوق جزای اروپایی انطباق کامل دارد. ثانیا د رماده ی 296 سابق عبارت «انتشار واعلان» بود ولی در عوض در ماده ی 697 « به وسیله درج در روزنامه وجرائد یا به هر وسیله ی دیگر» اضافه شده و عبارت یک یا چند نفر به کسی تبدیل شده ثالثا- مجازات نیز فرق دارد و به جای از عبارت جنحه وجنایت از کلمه ی جرم استفاده شده است. رابعا- به هر وسیله ی دیگر غیر از درج در روزنامه وجرائد یا نطق در مجامع نیز اگر کسی امری را صریحا به کسی نسبت دهد جرم محسوب شده است.

توجه: لازم به یادآوری است که در برخی از کشورها از جمله آمریکا انتشار ا فترا به دو شکل کتبی و شفاهی صورت میگیرد وانتشار رکن ضروری مسئولیت مدنی ناشی از افترا است.

افترا کتبی اصولا به صورت نوشته و یا چاپ محقق می شود وباید به شکل مادی قابل رویت باشد و خسارت در آن مفروض است در حالی که افترای شفاهی با بیان مطلب است و مفتری علیه ملزم است که تحقق ضرر و زبان را اثبات کند مگر در موارد استثنایی ذیل: