فرمت فایل : power point (لینک دانلود پایین صفحه) تعداد اسلایدها 233 اسلاید
بخشی از اسلایدها:
این طبقه شاگردان شیخ بهایى و میر داماد و میرفندرسکى مىباشند:
1.رفیع الدین محمد بن حیدر حسینى طباطبایى نائینى مشهور به میرزا رفیعا. 999 -1083 در سن 85 سالگى
2.محمد بن ابراهیم قوامى شیرازى معروف به صدرا و صدر المتالهین 1050
3.شمس الدین گیلانى معروف به ملا شمسا.
4.سلطان العلماء آملى مازندرانى معروف به خلیفة السلطان. 1064
5.سید احمد عاملى.
6.قطب الدین اشکورى
7.سید امیر فضل الله استرآبادى.
طبقات:
1.رفیع الدین محمد بن حیدر حسینى طباطبایى نائینى مشهور به میرزا رفیعا.شاگرد شیخ بهایى و میرفندرسکى بوده. از سادات طباطبایى نائین و زواره و اردستان است.مرحوم میرزاى جلوه،فیلسوف معروف عهد قاجار و متوفى در 1314 از اولاد و احفاد اوست.رسالهاى در«اقسام تشکیک»دارد که مورد توجه متاخران است.شرح اشارات خواجه و شرح حکمة العین شریف جرجانى را حاشیه کرده است و رسالهاى در حل شبهه«استلزام»که در کتب فلسفه مطرح است نوشته است. رسالهاى به نام ثمره شجره الهیه در اصول عقاید با پارهاى از مقدمات فلسفى اخیرا از او وسیله آقاى عبد الله نورانى از فضلاى معاصر چاپ و منتشر شده است.
میرزا رفیعا در سال999 متولد و در سال1083 در سن 85 سالگى درگذشته است.
2میرزا رفیعا یا محمد رفیعا
رساله ای در اقسام تشکیک دارد که مورد توجه متأخران است.
حاشیه بر شرح اشارات خواجه
حاشیه بر شرح الحکمة العین جرجانی
ثمره شجره الهیه در اصول عقاید
از شاگردان معروف ملارجبعلی تبریزی
دوره اول:
در آغاز دهه سوم عمر خود که همزمان با آغاز قرن یازدهم هجرى است ملا صدرا بنابر یک سنت رایج میان دانشمندان و دانشجویان- که بدنبال استاد متخصص شهر بشهر و کشور بکشور مىرفتند- شهر خود شیراز را ترک نمود و بسوى اصفهان و رى و قزوین رفت و باحتمالى در سال 985 هجرى که حاکم شیراز (محمد خدابنده صفوى) به پادشاهى رسید و به شهر قزوین- پایتخت آنروز ایران- رفت، ملا صدرا نیز همراه پدرش به آنجا رفته است.
سال حضور ملا صدرا در قزوین مصادف است با سال تولد رنه دکارت در لاهه (1596 م)؛ و این تاریخ را مىتوان نقطهاى براى مقایسه سیر فلسفه در ایران و اروپا (یا فلسفه شرق و غرب) قرار داد.
از بررسى مجموعه دستنوشت ملا صدرا- که در آن همه گونه مطالب مهم فلسفى، عرفانى، شعر و تفسیر قرآن و حدیث از بزرگان دانش و فلسفه و عرفان آمده- مىتوان دانست که وى در سنین جوانى و اوائل دهه سوم عمر خود از تمام علوم زمان آگاهى داشت؛ بخصوص که از یمن ثروت پدرى، کتابخانه جامعى شامل کمیابترین کتب علمى خطى را نیز در اختیار خود مىیافته است.
با انتقال پایتخت صفویه در زمان شاه عباس اول از قزوین به اصفهان در سال 1006 ه. ق (1598 م) علما و هنرمندان، از جمله شیخ بهائى (که تقریبا منصب رسمى وزارت امور حقوقى را داشت) و میرداماد (که سمت نیمه رسمى امامت نماز جمعه پایتخت با او بود) همه به اصفهان آمدند و حوزه علمى قزوین به اصفهان منتقل گردید.
ملا صدرا نیز در جریان این انتقال- که به تأسیس مکتب اصفهان انجامید- قرار داشت و به اصفهان آمد و آخرین مدارج علمى خود را در فلسفه مشائى و اشراقى و عرفان اسلامى و منطق و کلام در کنار تحصیل فقه و تفسیر و حدیث و برخى علوم دیگر مانند نجوم و اسطرلاب و ریاضیات و پزشکى، پشت سر گذاشت.
دوره دوم:
وى در دهه دوم قرن یازدهم هجرى به شیراز- وطن خود- برگشته در آنجا ازدواج کرده و بدرس و تربیت طلاب پرداخته و بسبب آماده نبودن جامعه علمى آن زمان- که تاب دستاوردهاى علمى و ابتکارات و آراء نو او را نداشتند- از برخورد ناصحیح دانشمندان زمان و شهر خود بسختى رنجیده و بمیل و اختیار خود به شهر قم و در روستایى نزدیک آن (کهک) رفته و مدتى را در آنجا بانزوا و ریاضت گذرانده است.
به الهامات و مشاهدات غیبى و اشراقات الهى و آسمانى مىرسد و سرانجام از هاتف غیبى فرمان مىیابد که بکار نگارش کتابهایى در فلسفه دست ورزد.
در همین دوران اقامت در قم یا کهک، وى توانست بکار تدریس و تربیت شاگردانى بشیوه مکتب فیثاغورى- که عینا قالب اسلامى هم داشته- بپردازد و در کنار تألیف کتاب بزرگ خود- اسفار- و برخى کتب دیگر، شاگردان معروف و بزرگى مانند ملا محسن فیض کاشانى و ملا عبد الرزاق لاهیجى (که هر دو بعدها داماد او شدند) تربیت کند.
پاورپوینت درباره تاریخ فلسفه اسلامی 3 ملاصدرا