بر خلاف شیراز ، اصفهان کسی چون حافظ نداشت که اوصافش را برشمارد. مردم اصفهان، شهرتی نه چندان غبطه‌انگیز در میان هموطنان خود دارند مبنی بر خست و فقدان آنچه سر وینستون چرچیل «جزیره» می‌نامید. لارنس لاکهارت اشاره می‌کند که در بن بسیاری از هجو‌ها و حملاتی که به اصفهانی‌ها می‌شود حسادت نهفته است و توجه را به این واقعیت جلب می‌کند که سیاح مسلمان قرن چهاردهم / هشتم، ابن بطوطه، که مسلمان مغربی بود و قاعدتاً می‌بایست بی‌طرف بوده باشد، تصویر متفاوتی از مردم اصفهان به دست می‌دهد « شجاعت و نترسی ] پرخاشگری[ از صفات بارز ایشان می‌باشد. اصفهانی‌ها مردمانی گشاده‌دست‌اند» در هر صورت اصفهانیان باید از افتخاری که تاریخ به شهرشان ارزانی داشته کاملاً خشنود باشند زیرا تقریباً هر کس که کوچکترین مطلبی از ایران می‌داند، ضرب‌المثل اصفهان نصف جهان را شنیده است ـ سرایندة آن می‌‌خواهد ما دریابیم که بهشت نیمة دیگر را تشکیل می‌دهد. این خودنمایی مغرورانه ثمرة دستاورد‌های یک تن است: شاه عباس کبیر. همانگونه که ویلفرید بلانت به درستی می‌گوید: «اصفهان یادبود شاه عباس است: ساختمان می‌خواهی تماشا کنی بیا اینجا».
در سیر تاریخ به ندرت تمامی یک شهر توسط یک تن طرح شده یا تغییر طرح داده شده است. در دوران معاصر ، در زمان ناپلئون سوم ، وسعت پاریس به همت بارون آسمان دوبرابر شد؛ واشنگتن عهد لانفان نیز مثال دیگری است که به ذهن می‌رسد، اصفهان شاه عباس اول مثال بسیار قدیمی‌تری است. « اگر به دقت بنگریم، در می‌یابیم که معماری صفویه در سلطنت شاه عباس آغاز می‌شود.»
این مقاله به صورت ورد (docx ) می باشد و تعداد صفحات آن 30صفحه آماده پرینت می باشد
چیزی که این مقالات را متمایز کرده است آماده پرینت بودن مقالات می باشد تا خریدار از خرید خود راضی باشد
مقالات را با ورژن office2010 به بالا بازکنید
مقاله اصفهان زمان شاه عباس