دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 10
بازی کودکان
روابط ، توصیف تجربیات ، آشکار کردن آرزوها و خودشکوفایی است و چون غالباً کودکان قابلیت کلامی و شناختی کمتری در بیان احساسات خود دارند می توانند از آن به عنوان وسیله ارتباطی طبیعی و ملموس برای کنار آمدن با دنیا احساس کنند و به آرامش روحی دست یابند .
بازی از ضروریات زندگی کودک است و در رشد ذهنی و جسمی کودک تاثیر ویژه ای دارد . کودکان معمولاً بخشی از اوقات شبانه روز خود را صرف بازی می کنند و از طریق آن به حواس خود مهارت می بخشند و به میزان توانایی و نیز نقاط ضعف خود پی می برند . هدف آنها از بازی کردن تفریح و سرگرمی وقت گذرانی ، شناخت جهان و فرار از غم ها و کدورت هاست . بازی وسیله طبیعی کودک برای بیان خود است .
کارکردهای بازی
بازی تنها نوعی تفریح یا سرگرمی نیست . بلکه کودک ، جنب و جوش خود به جست و جو می پردازد تا جواب کنجکاویهایش را بیاید . در بازی است که کودک از خود غافل می شده و به دیگران و همکاری و دوستی با آنها نزدیک می شود و همین باعث می شود پایه و اساس زندگی اجتماعی او پایه گذاری گردد .
بازی و اهمیت آن در شناخت کودکان
از طریق بازی می توان دریافت که او فردی تواناست یا ضعیف ، فرمانده است یا فرمانبر . آرام است یا شلوغ . از طریق بازی کودک با اسباب بازی ها می توانیم احساسات خصمانه یا دوستانه او را دریابیم و بفهمیم چه مسئله ای او را رنج می دهد از که گله مند است ، چه آرزویی دارد و بسیاری از صفات و خصوصیات دیگر مثل شجاعت ، ترس ، مهربانی ، قوه ابتکار و ابداع ، وضع عادی یا نابسامان و جنبه انزوا جویی یا زندگی در جمع ، در سایه بازی کردن کودک مشخص می شود . بازی باعث آرامش ، تسکین ، آموزش راههای زندگی و ایجاد راهی برای رسیدن به انس و الفت در کودک می شود .
اهمیت بازی در رشد عاطفی و اجتماعی کودک
علاوه بر اینکه در موقع بازی کودک نیروهای جسمانی و عقلانی خود را به کار می گیرد و مهارت های مختلفی را می آموزد . در بازی با سایر کودکان ، چگونگی ایجاد ارتباط با آنها را فرا می گیرد و دیگران را بهتر می شناسد و از خود نیز شناخت بهتری به دست می آورد . بازی ، عواطف و احساسات کودک را بیدار ساخته او را به سوی زندگی اجتماعی و قبول مسئولیت ها راهنمایی می کند .
بازی و نقش آن در رشد خلاقیت
نوع خلقت آدمی به گونه ای است که پرسشگر به دنیا می آید و اوج پرسشگری او در دوران کودکی شکل می گیرد و به یقین بهترین فعالیتی که کودک می تواند انجام دهد بازی در این سن است که اندیشه های بدیع و خلاق او شکل می گیرد . بنابراین بازی می تواند در ایجاد خلاقیت در کودکان نقش مهمی داشته باشد و ذهن آن را جستجوگر و آفریننده بار آورد .
چگونه می توان بازی های کودکان را به سوی خلاقیت پروری سوق داد ؟
1_ کودکان باید در انتخاب بازی آزاد باشند و مربی و والدین برای آنان بازی انتخاب نکنند . در این خصوص باید به نحوی عمل شود که تمایل کودک به انتخاب بازی حفظ شود .
2_ باید به فضای بازی توجه کرد . مشخصات فضای بازی عبارت است از : رغبت ، تخیل ، تفکر و باید اینها را به گونه ای برای کودک فراهم آورد که برای رسیدن به زندگی سرشار از احساس مورد مساعدت قرار گیرد .
3_ کودک باید به سوی بازی های تخیل برانگیز سوق داده شود و در این راه باید با ظرافت و غیر مستقیم عمل کرد .
4_ شرکت کردن کودکان فکور و متفکر به منزله همبازی خود زمینه فکری بازی را گسترش می دهد و موجب نزدیکی بازی به خلاقیت می گردد .
5_ تا جایی که بازی کودک موجب به هم ریختن برنامه های زندگی نگردد و لطمه ای به بار نیاورد و مزاحمتی برای دیگران ایجاد نشود نباید با آن مخالفت کرد .
توصیه به والدین و مربیان
_ مربیان و والدین باید بازی کودک را یک تمایل طبیعی و نشانه ای از زندگی تصور کنند و آن را نشانه ای از طبیعی بودن و بازی نکردن را نشانه ای از غیر طبیعی بودن کودک تلقی کنند .
_ بازی وسیله ای برای تجربه اندوزی و مهارت آموزی است . درست است که بازی هدف ندارد ، غریزی است ، د راوقات غیر فراغت انجام می شود و حرکاتی غیر جدی است . اما هم تجربه و هم مهارت می آموزد .
اسباب بازیهای قدیمی و خلاقیت در کودکان
استاد دانشگاه تهران و کارشناس اسباب بازی های قدیمی گفت : مهم ترین ویژگی که اسباب بازی های قدیمی ایران در مقایسه با اسباب بازی های امروزی داشتند ، خلق و اختراع آن ها توسط کودکان است. زردشت هوشوردرگفتگو با خبرنگار مهر گفت: در گذشته با توجه به شرایط متفاوت زندگی خانواده ها ، کودکان برای بازی و سرگرمی ، خودشان دست به ساخت اسباب بازی می زدند. استاد دانشگاه تهران گفت : کودکان ابتدا بعد از فکر کردن ، در ذهنشان نقشه اسباب بازی را طراحی می کردند و پس از امتحان و آزمایش اسباب بازی مورد نظرشان را با همان ابزارهای بسیارناقص دوروبرشان مانند کارد آشپزخانه ، قندشکن و... می ساختند. این کارشناس و محقق اسباب بازی های قدیمی ادامه داد: بر این اساس ذهن و دست های کودکان دائم در حال خلق کردن بوده است و به همین دلیل توانایی تغییر و تعمیر اسباب بازی ها را نیزداشتند .
