ویندوز دات نت سرور

اختصاصی از یاری فایل ویندوز دات نت سرور دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 13

ویندوزNET Server.

مایکروسافت در بازار سیستم عامل های سرور هم پیشتاز است،اما برای حفظ این جایگاه نیاز به تلاش مضاعفی دارد0 مایکروسافت با معرفی نسخه جدید سیستم عامل سرور خود به دنبال تثبیت این موقعیت در آینده است0 سکوی جدید،نسخه ارتقا یافته ویندوز2000 سرور است که قرار است در اوایل سال 2003 عرضه شود0 سیستم عامل سرور جدید فعلاًNET Server2003

نام دارد و عامل پایدارتر،سریع تر و ایمن تر از نسخه های قبلی ویندوز سرور است0

مایکروسافت می گوید که سکوی جدید را براساس توصیه های کاربران ویندوز سرور توسعه داده است 0 در این نسخه مایکروسافت ضمن ادغام بیشتر سیستم عامل با Microsoft Active Directory

و استفاده بهینه از NET framework0نسخه جدیدتری از llsرا نیز عرضه می کند0

این که آیا مایکروسافت به وعده های خود درباره ویندوز NET Server عمل خواهد کرد ویا آن که این محصول تا چه حدی موفق خواهد بود، موضوعی است که فکر بسیاری از کاربران را به خود معطوف کرده است0 آزمایشگاه مجله PC Magazine تا زمان عرضه نسخه نهایی اقدام به انجام چنین آزمایشاتی نخواهد کرد0 اما براساس آن چه که ما از نسخه نسخه preview این سیستم عامل برداشت می کنیم، جواب سئوالات مثبت است و قابلیت های گسترده و ابزارهای مدیریتی ارتقایافته مثل ویزاردهای گرافیکی و فرامین خط فرمان (command line) به مایکروسافت در دستیابی به سهم بیشتری از بازار کمک خواهد کرد0

پیش بینی می شود که همه کاربرانی که از ویندوز2000 سرور یا NT4یا نسخه Advanced Server

استفاده می کنند،باید به فکر ارتقاسیستم های خود به ویندوزNET Server باشند0

ویندوزNET Server. در سه ویرایش متفاوت عرضه خواهد شد0 نسخه استاندارد(SE) نسخه

DataCenter مایکروسافت تأکید کرده است که تمامی این نسخه ها برای محیط های مدیریتی طراحی شده اند و در طراحی آن ها اندازه شرکت ها و مؤسسات مد نظر نبوده است0 اما نسخه استاندارد بیشترین تطابق را با کاربردها شرکت هایی که تعداد کارکنان آن ها کمتر از 1000 نفر است0 خواهد داشت و نسخهEnterpriseبرای شرکت های بزرگ تر مناسب تر استفاده خواهد بود0(مثلاً شرکت هایی که در فهرست 500 Fortune دیده می شوند0) البته قرار است نسخه دیگری برای محیط هایی با 50 کاربر عرضه شودکهMicrosoft Small Business Server نام دارد0تا این لحظه تاریخی برای عرضه این محصول اعلام نشده است0

رقیبNET Server0

شاید بزرگ ترین رقیب NET Server لینوکس باشد0 براساس تحقیقی که توسط مؤسسهids انجام شده است0 در سال 2001 مایکروسافت تقریباً نیمی از بازار سیستم عامل سرور را در دست داشته است و این آمار برای لینوکس معادل یک چهارم سهم بازار بوده است0

(Netware و یونیکس هر یک 11% سهم داشته اند و مابقی سیستم عامل ها فقط2% کل را شامل می شده اند)

در دنیای Open-Source،بیش از 250 نسخه یا توزیع(distribution) متفاوت لینوکس وجود دارد0 اما بخش عمده ای از بازار در اختیار چهار نسخه از ویرایش های تجاری(Commercial)

لینوکس یعنیRedhat Sco نسخه هایRedhatوSuse برای شرکت های کوچک و متوسط مناسب هستند و نسخه های socوTurbolinux برای شرکت های بزرگ تر طراحی شده اند0

جنبش Open-Source اگر چه دارای یک سازمان مدیریتی در رأس نیست، اما به هیچ بی برنامه نیست0در دهه گذشته تولید کنندگان بزرگی مثل lBM و مؤسسات دولتی مهمی مثل شرکت خدمات پستی چین براساس اعتماد به این حرکت سرمایه گذاریهای بزرگی برای توسعه و پشتیبانی از لینوکس انجام داده اند0 سیستم عامل لینوکس از ابتدا به لحاظ سادگی سیستم عامل،قابلیت اطمینان،کارایی بالا و هزینه های اولیه نازل مورد توجه واقع شده است0

این ویژگی های سیستم عامل لینوکس در نسخه های ارتقایافته همچنان حفظ شده است0

نمی خواهیم ادعا کنیم که لینوکس یک سیستم عامل بی نص است0 مثلاً اگر چه تمام نسخه های معرفی شده فوق دارای ابزارهای گرافیکی مدیریتی کاربرپسند هستند0

عوامل دیگری نیز سد راه نفوذ بیشتر سیستم عامل لینوکس در بازار بوده اند0 در بین کاربران یک باور مبنی برآن که لینوکس دارای یک مرکز پشتیبانی و توسعه مشخص نیست، وجود دارد0

البته این مطالب واقعیت ندارد0 اگر چه هر کسی می تواند سورس کد لینوکس را دست کاری کند، اما هر گونه تغیر در کرنل لینوکس باید مورد تأییدLinus Torvolds یا دیگر نمایندگان ویژه جامعهOpen Source قرار گیرد0 براساس گواهی GNU Open Source هر کسی که قصد فروش نرم افزار تحت لینوکس را داشته باشد باید تغییرات خود را در اختیار همگان قرار دهد0

براین اساس اگر چه یک مرکز مشخص عهده دار پشتیبانی از لینوکس نیست0 اما یک جامعه بزرگ به کمک مکانیسم های GNU پشتیبانی از لینوکس را بهخوبی انجام می دهد.

برنامه ریزان و تصمیم گیرندگان شرکت ها برای انتخاب لینوکس به عنوان سیستم عامل شبکه خود با ترس ها و نگرانی های خاصی روبه رو هستند. اولین مطلبی که ذهن آنان را به خود معطوف می کند, آن است که برای یافتن متخصصان تعلیم دیده لینوکس دچار مشکل خواهند شد. تعداد متخصصان شبکه های مایکروسافت در بازار کار بسیار بیشتر از مدیران شبکه های لینوکس یا یونیکس است.

در ادامه این مقاله به شرح جزئیات ویژگی های نسخه استاندارد .NET Server براساس نسخه بتای آن در مقابل لینوکس SuSe خواهیم پرداخت.

در نگاه نخست ممکن است به نظر آید که .NET Server همان ویندوز2000 سرور با رابط های بصری بهبود یافته است . اما واقعیت آن است که .NET Server سیستم عامل بسیار متفاوتی است. مایکروسافت تغییرات بسیار مهمی در سورس کد .NET Server اعمال کرده است و در بسیاری از موارد, کد بخش های گوناگون ویندوز 2000 سرور برای رفع نواقص و بهبود سرعت به کلی بازنویسی شده است.

هدف ما از مقایسه , آزمایش کردن قابلیت ها و ویژگی های این سیستم عامل سرور جدید برای دو گروه از کاربران فعلی محصولات مایکروسافت مثل ویندوزNT یا 2000 و کاربران شرکت هایی که تصمیم به راه اندازی ساختارهای شبکه های کامپیوتری خود دارند و هنوز در ابتدای مسیر تصمیم گیری قرار گرفته اند.

برای درک بهتر دقابلیت های بهبود یافته ویندوز .NET Server از یک مثال تجاری استفاده خواهیم کرد که در ان از اکثر سرویس ها و برنامه های کاربردی استفاده خواهد شد و برای مقایسه بهتر محیط مشابه را نیز تحت سیستم عامل لینوکس SuSe و eMail Server 3 آزمایش خواهیم کرد.

هر دو محیط شامل تنظیمات DHCP, DNS , sharing file ,FTP, SMTP و البته سرویس های وب هستند. همچنین لازم دانستیم که هر دو سیستم برای تعیین اعتبار کاربر , امنیت و Policy Management دارای انباره های Center directory services باشند. ما برای آزمایش این سیستم ها و بررسی مدیریت و دسترسی از راه دور آن ها لحظه شماری می کردیم. هر یک از این قابلیت

تحقیق و بررسی در مورد راه

اختصاصی از یاری فایل تحقیق و بررسی در مورد راه دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 5

راه‌اندازی یک سرور DHCP

ترجمه و تألیف: آرش مدنی علمداری‌ ماهنامه شبکه - بهمن ۱۳۸۴ شماره 62 اشاره : یکی از ابتدایی‌ترین کارها در یک شبکه، اختصاص دادن آدرس IP به کلا‌ینت‌ها است. البته انواع مختلفی از سرورهای DHCP این کار را انجام می‌دهند. با این حال شما می‌توانید ویندوز 2003 سرور را به عنوان DHCP نیز تنظیم کنید. در این مقاله نحوه انجام این کار را آموزش خواهیم داد.

سال‌ها پیش برای شرکتی کار می‌کردم که سیاست‌های عجیبی داشت. یکی از سیاست‌های موجود در هنگام حضور من در آنجا این بود که همه کامپیوترها باید یک IP ثابت (Static) داشته باشند. استفاده از سرورهای DHCP  نیز به دلا‌یل امنیتی ممنوع بود. نتیجه همه این سیاست‌ها، کابوس نگهداری و تعمیر بود. واضح است که تعدادی از سرورها باید از IP ثابت استفاده نمایند. اما بسیار معمول است که در یک شبکه، کلا‌ینت‌ها از IP های دینامیک استفاده کنند. در یک نگاه کلی، استفاده از IP ثابت برای کلا‌ینت‌ها فقط در شبکه‌های کوچک عملی است. متأسفانه، شبکه‌‌ای که من از آن صحبت کردم، همه‌چیز بود؛ غیر از کوچک بودن! این شبکه 25هزار ایستگاه کاری داشت! وضعیت شبکه‌ای که گفتم، به چند دلیل وحشتناک بود. برای مبتدی‌ها، هنگامی که یک هارددیسک دچار مشکل ‌می‌شد، باید قبل از راه‌اندازی ویندوز، یک نفر، IP اختصاص یافته به آن کامپیوتر را تشخیص می‌داد. به راحتی می‌توانید تصور کنید که پیدا کردن IP مذکور بین 25 هزار IP موجود، چه کار دشواری بود. هیچ فهرست جامعی از IP های اختصاص یافته وجود نداشت. هر ساختمان، بلوک IP مربوط به خود را مدیریت می‌کرد و بدتر از همه آن‌که، هیچ استانداردی برای مدیریت آدرس‌ها، موجود نبود. گاه‌گاهی شخصی آدرس یک IP را واردمی‌کرد که با IP شخص دیگری تداخل داشت و این مسئله باعث می‌شد شخص دیگر نیز نتواند از شبکه استفاده ‌نماید. این داستان نشان می‌دهد، استفاده از IP دینامیک در شبکه ایده خوبی است. خوشبختانه، تنظیم کردن ویندوز 2003 سرور به عنوان یک DHCP کار بسیار آسانی است. در بسیاری از موارد یک سرور DHCP بار بسیار کمی را به سرورهای شما تحمیل می‌کند. از این جهت به جای آن‌که آن را در یک سرور اختصاصی نصب کنید، می‌توانید در سرورهای موجود خود DHCP را نیز نصب کنید. اکنون به بررسی نحوه نصب و تنظیم سرویس DHCP در ویندوز 2003 سرور  و توضیح نکاتی در مورد تنظیمات DHCP  می‌پردازیم. جلوگیری از  تداخل  آدرس‌های IP  همان‌طور که در ادامه خواهید دید، اکتیودایرکتوری برای جلوگیری از قرارگیری DHCPهای مخفی در شبکه شما کاربرد دارد. ایده این عمل آن است که شما نمی‌خواهید سرورهای تأیید نشده که به اختصاص IP به کامپیوترهای شبکه شما می‌پردازند را داشته باشید. ولی به هرحال این مکانیسم حفاظتی فقط برای DHCPهایی که از سیستم‌عامل ویندوز استفاده می‌کنند و با اکتیودایرکتوری ارتباط برقرار می‌کنند، کارساز است. زیرا مایکروسافت DHCP را ابداع نکرده، بنابراین سرورهای DHCP فقط مختص شبکه‌های ویندوزی نیستند.  وقتی بسیاری از مردم در مورد سرور DHCP فکر می‌کنند؛ ویندوز، لینوکس، یونیکس و شاید هم نت‌ور و مکینتاش را به عنوان سرور DHCP تلقی می‌کنند. ولی در اصل اینجا، تنها سرورهایی DHCPهستند که اگر در شبکه به‌طور غیرمجاز وارد شوند، شما از وجود آن‌ها مطلع خواهید شد. (یا حداقل امیدوارم که مطلع شوید). معمول‌ترین سرورهای DHCP غیرمجاز مسیریاب‌هایی که به همراه DHCP توکار (Built-in) عرضه می‌شوند، هستند. برای مثال، AccessPoint‌های شبکه‌های بی‌سیم به قیمت‌های بسیار ارزان فروخته می‌شوند. تعداد زیادی AP شبکه‌های بی‌سیم با سرور DHCP توکار عرضه می‌شوند، که در حال عادی نیز فعال هستند به‌نوعی‌که این دستگاه‌ها برای اختصاص IP در محدوده 192.168x.x به هر کلا‌ینتی (باسیم و بی‌سیم) که آن را درخواست کند، تنظیم شده‌اند. سرویس‌های DHCP فقط به AP ‌های بی‌سیم نیز محدود نمی‌شوند. شما احتمالا‌ً مسیریاب‌هایی را که برای متصل کردن یک شبکه کوچک به اینترنت باندپهن استفاده می‌شوند دیده‌اید. این مسیریاب‌ها معمولا‌ً با یک فایروال و سرویس DHCP توکار عرضه می‌گردند.

یک سرور DHCP می‌تواند مبتنی بر نرم‌افزار نیز باشد. برای مثال، اغلب ویندوزها از یک دهه گذشته تاکنون با سرویسی به نام به اشتراک‌گذاری ارتباط اینترنت (ICS) عرضه می‌شوند. ایده‌ای که ICS براساس آن ساخته شده آن است که یک کامپیوتر ارتباط اینترنت خود را با سایر کامپیوترهای موجود در شبکه به اشتراک گذارد. سرویس ICS  مبتنی‌بر DHCP به‌طور خودکار نصب می‌شود. ولی وجود DHCP و ICS به طور همزمان می‌تواند برای شبکه مشکل‌ساز باشد. بهترین ترفندی که برای بهبود کارکرد سرور DHCP می‌توانید به کار بگیرید، آن است که مراقب باشید محدوده آدرسی که برای آن تعیین می‌کنید با سایر سرورهای DHCP موجود در شبکه همخوانی نداشته باشد. اگر سرورهای DHCP  دیگری در شبکه دارید، مطمئن شوید که برای تخصیص آدرس IP مناسب به خوبی تنظیم شده‌اند. 

شکل 1برای مشاهده در ابعاد بزرگتر روی تصاویر کلیک کنید.

شکل 2

شکل 3

شکل 4

شکل 5

شکل 6

داشتن چندین سرور DHCP در یک شبکه کاملا‌ً منطقی است، زیرا درجه‌ای از تحمل خطا را در شبکه شما فراهم می‌کند. به هر حال باید از اختصاص دادن IP مناسب که با DHCP دیگر تداخل نداشته باشد اطمینان پیدا کنید. اگر از وجود DHCP در شبکه خود آگاه نیستید، قبل از آن‌که یک سرور DHCP برپایه ویندوز را در شبکه نصب نمایید، انجام یک آزمایش برای اطمینان از نبود DHCP را به شما توصیه می کنم. آسان‌ترین راه برای تشخیص نبود DHCP در شبکه آن است که یک کلا‌ینت را برای دریافت خودکار آدرس IP تنظیم کنید. پس از آن کامپیوتر را دوباره راه‌اندازی نمایید. اگر آدرسIP دریافت کرد، بدین معنی است که یک DHCP غیرمجاز در شبکه دارید. در غیراین‌صورت می‌توانید به راحتیDHCP خود را نصب کنید.

نصب یک سرور DHCP  پس از آن‌که از نحوه مقابله با تداخل آدرس‌ها توضیح دهیم، بهتر است کمی در مورد نصب و راه‌اندازی یک سرورDHCP در ویندوز 2003 سرور با شما صحبت کنم. پیش از شروع، بهتر است این نکته را بیان کنم که سرور حتماً باید یک  آدرس ثابت (Static) داشته باشد. عملیات را با باز کردن پنجره Add/Remove program در کنترل‌پنل آغاز می‌کنیم. پس از باز شدن پنجره، رویAdd/Remove windows scomponents کلیک کنید. پس از یک وقفه کوتاه پنجره باز می‌شود. صفحه باز شده را تا پیدا کردن گزینه Network Services پایین بکشید. این گزینه را انتخاب کرده روی Details کلیک کنید. اکنون شما می‌توانید فهرستی از سرویس‌ها شبکه‌ای ویندوز را ببینید. Dynamic Host Configration on Protocol را انتخاب کنید. پس از آن Next را انتخاب کرده، OK را بزنید. اکنون ویندوز فایل‌های موردنیاز را نصب می‌کند. در حین انجام کار ممکن است که به CD نصب ویندوز سرور 2003 نیاز پیدا کنید.

تنظیمات سرور DHCP  عملیات تنظیم کردن DHCP، مانند نصب آن ساده و راحت است. قبل از شروع تنظیمات، حداقل به یک محدوده نیاز دارید. به خاطر داشته باشید، یک scope محدوده‌ای از آدرس‌های IP است که به کلا‌ینت اختصاص می‌یابد. حالا‌ کنسول DHCP را  باز کنید. از طریق منوی Administrative tools می‌توانید به کنسول DHCP دسترسی پیدا کنید. (شکل 1) پس از باز شدن کنسول، اولین چیزی که نیاز است ایجاد یک اسکوپ جدید است. برای این کار روی نام سرور کلیک راست کرده و New Scope را انتخاب کنید. (شکل 2) این عمل موجب باز شدن پنجره مربوط می‌گردد. صفحه خوش آمدگویی را رد کنید، در صفحه بعد شما باید نام و توضیحی برای DHCP خود وارد کنید. پس از انجام رویNext  کلیک کنید. (شکل 3) با صفحه‌ای مواجه می‌شوید که باید یک آدرس ابتدایی و انتهایی برای DHCP وارد نمایید. پس از انجام این عمل، باید یک Subnet Mask وارد نمایید (یا این‌که تعداد بیت‌های Subnet را وارد کنید). (شکل 4)صفحه بعدی امکان وارد کردن آدرس‌های Exclude را به شما می‌دهد. این‌ها آدرس‌هایی هستند که قبلا‌ً در شبکه استفاده شده‌اند. وارد کردن این آدرس‌ها موجب می‌شود، DHCP آن‌ها را به کاربران اختصاص ندهد. آدرس‌ها را وارد کرده  Next را بزنید. در صفحه بعدی باید مدت زمان اجاره آدرس‌ها را وارد نمایید. این زمانی است که یک ایستگاه کاری می‌تواند از آدرس‌ها استفاده نماید، مدت زمان متداول اجاره هشت روز است که در اغلب موارد به خوبی کار می‌کند. (شکل 5)روی Next کلیک کنید با صفحه‌ای مواجه می‌شوید که تنظیمات اضافی DHCP را دربردارد. Yes را انتخاب کنید و Next را بزنید. اکنون می‌توانید Defaut Gateway را وارد کنید. Next را بزنید، با صفحه‌ای مواجه می‌شوید که اجازه وارد کردن آدرس یک یا بیش از یک آدرس IP ،DNS را به شما می‌دهد.

تحقیق در مورد راه

اختصاصی از یاری فایل تحقیق در مورد راه دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 5

راه‌اندازی یک سرور DHCP

ترجمه و تألیف: آرش مدنی علمداری‌ ماهنامه شبکه - بهمن ۱۳۸۴ شماره 62 اشاره : یکی از ابتدایی‌ترین کارها در یک شبکه، اختصاص دادن آدرس IP به کلا‌ینت‌ها است. البته انواع مختلفی از سرورهای DHCP این کار را انجام می‌دهند. با این حال شما می‌توانید ویندوز 2003 سرور را به عنوان DHCP نیز تنظیم کنید. در این مقاله نحوه انجام این کار را آموزش خواهیم داد.

سال‌ها پیش برای شرکتی کار می‌کردم که سیاست‌های عجیبی داشت. یکی از سیاست‌های موجود در هنگام حضور من در آنجا این بود که همه کامپیوترها باید یک IP ثابت (Static) داشته باشند. استفاده از سرورهای DHCP  نیز به دلا‌یل امنیتی ممنوع بود. نتیجه همه این سیاست‌ها، کابوس نگهداری و تعمیر بود. واضح است که تعدادی از سرورها باید از IP ثابت استفاده نمایند. اما بسیار معمول است که در یک شبکه، کلا‌ینت‌ها از IP های دینامیک استفاده کنند. در یک نگاه کلی، استفاده از IP ثابت برای کلا‌ینت‌ها فقط در شبکه‌های کوچک عملی است. متأسفانه، شبکه‌‌ای که من از آن صحبت کردم، همه‌چیز بود؛ غیر از کوچک بودن! این شبکه 25هزار ایستگاه کاری داشت! وضعیت شبکه‌ای که گفتم، به چند دلیل وحشتناک بود. برای مبتدی‌ها، هنگامی که یک هارددیسک دچار مشکل ‌می‌شد، باید قبل از راه‌اندازی ویندوز، یک نفر، IP اختصاص یافته به آن کامپیوتر را تشخیص می‌داد. به راحتی می‌توانید تصور کنید که پیدا کردن IP مذکور بین 25 هزار IP موجود، چه کار دشواری بود. هیچ فهرست جامعی از IP های اختصاص یافته وجود نداشت. هر ساختمان، بلوک IP مربوط به خود را مدیریت می‌کرد و بدتر از همه آن‌که، هیچ استانداردی برای مدیریت آدرس‌ها، موجود نبود. گاه‌گاهی شخصی آدرس یک IP را واردمی‌کرد که با IP شخص دیگری تداخل داشت و این مسئله باعث می‌شد شخص دیگر نیز نتواند از شبکه استفاده ‌نماید. این داستان نشان می‌دهد، استفاده از IP دینامیک در شبکه ایده خوبی است. خوشبختانه، تنظیم کردن ویندوز 2003 سرور به عنوان یک DHCP کار بسیار آسانی است. در بسیاری از موارد یک سرور DHCP بار بسیار کمی را به سرورهای شما تحمیل می‌کند. از این جهت به جای آن‌که آن را در یک سرور اختصاصی نصب کنید، می‌توانید در سرورهای موجود خود DHCP را نیز نصب کنید. اکنون به بررسی نحوه نصب و تنظیم سرویس DHCP در ویندوز 2003 سرور  و توضیح نکاتی در مورد تنظیمات DHCP  می‌پردازیم. جلوگیری از  تداخل  آدرس‌های IP  همان‌طور که در ادامه خواهید دید، اکتیودایرکتوری برای جلوگیری از قرارگیری DHCPهای مخفی در شبکه شما کاربرد دارد. ایده این عمل آن است که شما نمی‌خواهید سرورهای تأیید نشده که به اختصاص IP به کامپیوترهای شبکه شما می‌پردازند را داشته باشید. ولی به هرحال این مکانیسم حفاظتی فقط برای DHCPهایی که از سیستم‌عامل ویندوز استفاده می‌کنند و با اکتیودایرکتوری ارتباط برقرار می‌کنند، کارساز است. زیرا مایکروسافت DHCP را ابداع نکرده، بنابراین سرورهای DHCP فقط مختص شبکه‌های ویندوزی نیستند.  وقتی بسیاری از مردم در مورد سرور DHCP فکر می‌کنند؛ ویندوز، لینوکس، یونیکس و شاید هم نت‌ور و مکینتاش را به عنوان سرور DHCP تلقی می‌کنند. ولی در اصل اینجا، تنها سرورهایی DHCPهستند که اگر در شبکه به‌طور غیرمجاز وارد شوند، شما از وجود آن‌ها مطلع خواهید شد. (یا حداقل امیدوارم که مطلع شوید). معمول‌ترین سرورهای DHCP غیرمجاز مسیریاب‌هایی که به همراه DHCP توکار (Built-in) عرضه می‌شوند، هستند. برای مثال، AccessPoint‌های شبکه‌های بی‌سیم به قیمت‌های بسیار ارزان فروخته می‌شوند. تعداد زیادی AP شبکه‌های بی‌سیم با سرور DHCP توکار عرضه می‌شوند، که در حال عادی نیز فعال هستند به‌نوعی‌که این دستگاه‌ها برای اختصاص IP در محدوده 192.168x.x به هر کلا‌ینتی (باسیم و بی‌سیم) که آن را درخواست کند، تنظیم شده‌اند. سرویس‌های DHCP فقط به AP ‌های بی‌سیم نیز محدود نمی‌شوند. شما احتمالا‌ً مسیریاب‌هایی را که برای متصل کردن یک شبکه کوچک به اینترنت باندپهن استفاده می‌شوند دیده‌اید. این مسیریاب‌ها معمولا‌ً با یک فایروال و سرویس DHCP توکار عرضه می‌گردند.

یک سرور DHCP می‌تواند مبتنی بر نرم‌افزار نیز باشد. برای مثال، اغلب ویندوزها از یک دهه گذشته تاکنون با سرویسی به نام به اشتراک‌گذاری ارتباط اینترنت (ICS) عرضه می‌شوند. ایده‌ای که ICS براساس آن ساخته شده آن است که یک کامپیوتر ارتباط اینترنت خود را با سایر کامپیوترهای موجود در شبکه به اشتراک گذارد. سرویس ICS  مبتنی‌بر DHCP به‌طور خودکار نصب می‌شود. ولی وجود DHCP و ICS به طور همزمان می‌تواند برای شبکه مشکل‌ساز باشد. بهترین ترفندی که برای بهبود کارکرد سرور DHCP می‌توانید به کار بگیرید، آن است که مراقب باشید محدوده آدرسی که برای آن تعیین می‌کنید با سایر سرورهای DHCP موجود در شبکه همخوانی نداشته باشد. اگر سرورهای DHCP  دیگری در شبکه دارید، مطمئن شوید که برای تخصیص آدرس IP مناسب به خوبی تنظیم شده‌اند. 

شکل 1برای مشاهده در ابعاد بزرگتر روی تصاویر کلیک کنید.

شکل 2

شکل 3

شکل 4

شکل 5

ftp، انتقال فایل در ویندوز سرور

اختصاصی از یاری فایل ftp، انتقال فایل در ویندوز سرور دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

در این مقاله انتقال فایل در شبکه را به طور جامع پوشش داده است

دانلود تحقیق کامل درباره پراکسی سرور 14 ص

اختصاصی از یاری فایل دانلود تحقیق کامل درباره پراکسی سرور 14 ص دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 14

پراکسی سرور

در یک تشکیلات که از اینترنت استفاده می‌کند، یک پراکسی سرور ترکیبی از سخت‌افزار و نرم‌افزار است که بعنوان یک واسطه بین کاربر داخلی و اینترنت عمل می‌کند به طوریکه امنیت، نظارت مدیریتی و سرویس‌های caching تامین می‌شود. یک سرور پراکسی دارای پروتکل مشخصی است،‌ بنابراین برای هرنوع پروتکلی (HTTP، FTP، Gogher و غیره) باید تنظیم شود. پراکسی سرور بعنوان بخشی از یک سرور gateway (نقطه‌ای در یک شبکه که ورودی به شبکه‌ای دیگر است) رفتار می‌کند و می‌تواند برای انجام یک یا چند فانکشن‌ که در بخش بعد به آن اشاره می‌شود، تنظیم شود.

 عملکردهایی که پراکسی سرور می‌تواند داشته باشد

با تعریفی که از یک پراکسی ارائه شد، می‌توان از پراکسی برای بهبود عملکرد یک شبکه استفاده‌هایی کرد که در اینجا به چند مورد آن به اختصار اشاره می‌کنیم:

·   Firewall (دیواره آتش)

برای سازمانی که فایروال دارد، پراکسی سرور تقاضاهای کاربران را به فایروال می‌دهد که با آنها اجازه ورود یا خروج به شبکه داخلی را می‌دهد.

·   Caching (ذخیره سازی)

سرور پراکسی که عمل caching را انجام می‌دهد، منابعی مانند صفحات وب و فایل‌ها را ذخیره می‌کند. هنگامی که یک منبع مورد دسترسی قرار گرفت، در سرور دخیره می‌شود و تقاضاهای بعدی برای همین منبع مشخص با محتویات cache پاسخ داده می‌شود. این عمل، دسترسی به آن منبع را برای کاربرانی که از طریق پراکسی به اینترنت متصل هستند، سرعت می‌بخشد و از طرفی از ترافیک اینترنت می‌کاهد و اجازه استفاده بهتر از پهنای باند به کاربران داده می‌شود.

·   Filtering (فیلتر کردن)

سرور پراکسی می‌تواند ترافیک وارد شونده و خارج شونده از شبکه را بررسی کند و به آنچه که با معیارهای امنیتی یا سیاست سازمان مغایرت دارد، اجازه عبور ندهد.

·   Authentication (تصدیق هویت)

بسیاری منابع الکترونیکی سازمانی توسط ورود با کلمه رمز یا قرار داشتن در دامنه مشخصی از IP محدود شده‌اند. کاربران دور معمولاً از یک سرویس‌دهنده اینترنت ثالث استفاده می‌کنند که در این صورت این کاربر یا IP کامپیوتر آن برای سازمان معتبر تشخیص داده نمی‌شود. برای کاربرانی که بصورت فیزیکی به شبکه داخلی سازمان متصل نشده‌اند، پراکسی طوری عمل می‌کند که به کاربران دور اجازه ورود موقت داده شود یا به آنها بطور موقت یک IP سازمان تخصیص داده شود که بتوانند به منابع محدود شده دسترسی پیدا کنند.

·   Anonymization (تغییر هویت)

 برای محافظت شبکه داخلی یک سازمان از کاربران موجود در اینترنت، سرور پراکسی می‌تواند هویت سیستم‌های متقاضی داخلی را تغییر دهد. اگر منبع (مثلاً صفحه وب یا فایل) تقاضا شده توسط کاربر داخلی سازمان، در cache موجود نباشد، سرور پراکسی برای آن کاربر، بعنوان کلاینت عمل می‌کند و از یکی از آدرس‌های IP خودش برای تقاضای آن منبع از سرور موجود در اینترنت استفاده می‌کند. این آدرس IP «موقت»، آدرسی نیست که واقعاً در شبکه داخلی سازمان استفاده گردد و در نتیجه از بعضی از حمله‌های نفوذگران جلوگیری می‌شود. هنگامی که صفحه تقاضا شده، از طرف سرور روی اینترنت به پراکسی سرور می‌رسد، پراکسی سرور آن را به تقاضای اولیه مرتبط می‌کند و برای کاربر می‌فرستد. این پروسه تغییر دادن IP باعث می‌شود که تقاضا دهنده اولیه قابل ردیابی نباشد و همچنین معماری شبکه سازمان از دید بیرونی مخفی بماند.

·   Logging (ثبت کردن)

پراکسی سرور می‌تواند تقاضاها را بهمراه اطلاعات لازم در جایی ثبت کند تا بعداً امکان پیگیری اعمال کاربران داخل سازمان فراهم شود.

پیکربندی مرورگر

·   تعامل کاربر: کاربر باید از ابتدا مرورگر خود را پیکربندی کند که بدین ترتیب نیاز است که اطلاعات را از پشتیبانی فنی سازمان بدست آورد.

·   پیکربندی دستی: در این پیکربندی کاربر باید سروری را که نرم‌افزار پراکسی را اجرا می‌کند، مشخص کند. کاربر باید استثنائات هر دامنه‌ای را که می‌تواند بطور مستقیم به آن وصل شود، مشخص کند و به این ترتیب در اتصال به این دامنه‌های مشخص‌شده، پراکسی در مسیر قرار نمی‌گیرد.

·   پیکربندی خودکار: یک فایل تنظیم پیکربندی توسط سازمان که منطق استفاده از پراکسی توسط مرورگر در آن قرار دارد. URL فایل باید در پیکربندی مرورگر وارد گردد. اینکه یک تقاضا از طریق پراکسی مسیریابی شود یا خیر، بستگی به شروط موجود در آن فایل دارد.

پروکسی سرور چیست ؟

نرم افزاری است که در یک شبکه حد واسط بین اینترنت و کاربران واقع می شود. فلسفه ایجاد Proxy Server قراردادن یک خط اینترنت در اختیار تعداد بیش از یک نفر استفاده کننده در یک شبکه بوده است ولی بعدها امکانات و قابلیتهایی به Proxy Server افزوده شد که کاربرد آن را فراتر از به اشتراک نهادن خطوط اینترنت کرد. بطور کلی Proxy Server ها در چند مورد کلی استفاده می شوند. یک کاربرد Proxy Server ها، همان به اشتراک گذاشتن یک خط

Proxy Serverproxy server

نرم افزاری است که در یک شبکه حد واسط بین اینترنت و کاربران واقع می شود. فلسفه ایجاد Proxy Server قراردادن یک خط اینترنت در اختیار تعداد بیش از یک نفر استفاده کننده در یک شبکه بوده است ولی بعدها امکانات و قابلیتهایی به Proxy Server افزوده شد که کاربرد آن را فراتر از به اشتراک نهادن خطوط اینترنت کرد. بطور کلی Proxy Server ها در چند مورد کلی استفاده می شوند. یک کاربرد Proxy Server ها، همان به اشتراک گذاشتن یک خط اینترنت برای چند کاربر است که باعث کاهش هزینه و کنترل کاربران و همچنین ایجاد امنیت بیشتر می شود. کاربرد دوم Proxy Serverها، در سایتهای اینترنتی به عنوان Firewall می باشد. کاربرد سوم که امروزه از آن بسیار استفاده می شود، Caching اطلاعات است. با توجه به گران بودن هزینه استفاده از اینترنت و محدود بودن پهنای باند ارتباطی برای ارسال و دریافت اطلاعات، معمولا نمی توان به اطلاعات مورد نظر در زمان کم و با سرعت مطلوب دست یافت. امکان Caching اطلاعات، برای کمک به رفع این مشکل در نظر گرفته شده است. Proxy Server، سایتهایی را که بیشتر به آنها مراجعه می شود را دریک حافظه جداگانه نگاه می دارد. به این ترتیب برای مراجعه مجدد به آنها نیازی به ارتباط از طریق اینترنت نیست بلکه به همان حافظه مخصوص رجوع خواهد شد. این امر باعث می گردد از یک طرف زمان دسترسی به اطلاعات کمتر شده و از سوی دیگر چون اطلاعات