یاری فایل

مرجع دانلود فایل ,تحقیق , پروژه , پایان نامه , فایل فلش گوشی

یاری فایل

مرجع دانلود فایل ,تحقیق , پروژه , پایان نامه , فایل فلش گوشی

تحقیق و بررسی در مورد آسیبهای الکتریکی حفاظت سیستمهای قدرت

اختصاصی از یاری فایل تحقیق و بررسی در مورد آسیبهای الکتریکی حفاظت سیستمهای قدرت دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 13

 

آسیبهایالکتریکیحفاظتسیستمهایقدرت

مقدمه

وقتی‌شخصی‌دچاربرق‌گرفتگی‌می‌شود،عبورجریان‌الکتریکی‌ازطریق‌بدن‌ممکن‌است‌وی‌راازهوش‌برده‌،منجربه‌توقف‌تنفس‌وحتی‌ضربان‌قلب‌وی‌شود. جریان‌الکتریکی‌می‌تواندهم‌درمحلی‌که‌واردبدن‌می‌شودوهم‌درمحلی‌که‌برای‌تخلیه‌

وقتی‌شخصی‌دچاربرق‌گرفتگی‌می‌شود،عبورجریان‌الکتریکی‌ازطریق‌بدن‌ممکن‌است‌وی‌راازهوش‌برده‌،منجربه‌توقف‌تنفس‌وحتی‌ضربان‌قلب‌وی‌شود. جریان‌الکتریکی‌می‌تواندهم‌درمحلی‌که‌واردبدن‌می‌شودوهم‌درمحلی‌که‌برای‌تخلیه‌به‌ «زمین‌»ازبدن‌خارج‌می‌شود،سوختگی‌ایجادکند. دربعضی‌موارد،جریان‌برق‌،گرفتگی‌عضلانی‌هم‌ایجادمی‌کندکه‌این‌موضوع‌،مانع‌ازقطع‌ارتباط‌مصدوم‌بامنبع‌برق‌می‌شود. بنابراین‌وقتی‌به‌صحنه‌حادثه‌می‌رسید،امکان‌داردکه‌هنوزجریان‌الکتریکی‌دربدن‌مصدوم‌برقرارباشد («برق‌دار»). آسیب‌های‌الکتریکی‌معمولاًدرمنزل‌یامحل‌کارودراثرتماس‌بامنابع‌برق‌باولتاژپایین‌رخ‌می‌دهند. همچنین‌ممکن‌است‌این‌آسیب‌هادراثرتماس‌بامنابع‌برق‌باولتاژبالا (مثل‌خطوط‌انتقال‌نیروی‌افتاده‌روی‌زمین‌) هم‌رخ‌دهند. افرادی‌که‌باجریان‌ولتاژبالادچاربرق‌گرفتگی‌می‌شوند،ندرتاًزنده‌می‌مانند.

مباحث‌زیرراهم‌ببینید:

سوختگی‌های‌الکتریکی‌،اقدامات‌نجات‌دهنده‌حیات‌ .

صاعقه‌

صاعقه‌یک‌جریان‌الکتریکی‌ناگهانی‌طبیعی‌است‌که‌ازجوتخلیه‌می‌شودودرمسیرخود،مقادیرزیادی‌ازحرارت‌ونوررامنتقل‌می‌کند. صاعقه‌،تماس‌خودبازمین‌راازطریق‌نزدیک‌ترین‌ساختارهای‌بلندمحوطه‌واحتمالاًهرشخصی‌که‌نزدیک‌آن‌ساختارایستاده‌باشد،برقرارمی‌کند. اصابت‌صاعقه‌می‌تواندبه‌آتش‌گرفتن‌لباس‌ها،زمین‌خوردن‌مصدوم‌وحتی‌مرگ‌آنی‌منجرشود. هرچه‌سریع‌ترتمام‌افرادراازمحل‌اصابت‌صاعقه‌دورکنید.

جریان‌ولتاژبالا

تماس‌باجریان‌ولتاژبالا (که‌معمولاًدرخطوط‌نیرووکابل‌های‌هوایی‌پرفشاروجوددارد) معمولاًبه‌مرگ‌فوری‌منجرمی‌شود. افرادی‌که‌زنده‌می‌مانند،سوختگی‌های‌شدیدی‌خواهندداشت‌. ازاین‌گذشته‌،این‌شوک‌می‌تواندباایجاداسپاسم‌عضلانی‌،مصدوم‌رابه‌اطراف‌پرتاب‌کرده‌،آسیب‌هایی‌مثل‌شکستگی‌ایجادکند. جریان‌برق‌باولتاژبالامی‌تواندتا 18 مترجهش‌ («قوس‌») داشته‌باشد. اشیایی‌مثل‌چوب‌خشک‌یالباس‌نمی‌توانندازشمامحافظت‌کنند. قبل‌ازنزدیک‌شدن‌به‌مصدوم‌،منبع‌جریان‌برق‌بایدقطع‌شده‌باشد؛درصورتی‌که‌خطوط‌نیروی‌هوایی‌درراه‌آهن‌آسیب‌دیده‌باشند،قطع‌منبع‌برق‌بسیارحیاتی‌خواهدبود. مصدوم‌احتمالاًبی‌هوش‌است‌. پس‌ازآنکه‌ازبی‌خطربودن‌محل‌مطمئن‌شدید،راه‌تنفسی‌مصدوم‌رابازکرده‌،تنفس‌وی‌رابررسی‌کنید؛آماده‌باشیدتادرصورت‌لزوم‌احیای‌تنفسی‌وماساژقفسه‌سینه‌راآغازکنید (مبحث‌ « اقدامات‌نجات‌دهنده‌حیات‌ » راببینید). درصورتی‌که‌مصدوم‌درحال‌نفس‌کشیدن‌است‌،وی‌رادروضعیت‌بهبودقراردهید. علایم‌حیاتی‌ (سطح‌پاسخ‌دهی‌،نبض‌وتنفس‌) رامرتباًکنترل‌وثبت‌کنید.

جریان‌برق‌باولتاژبالاناظران‌راازمحل‌حادثه‌ای‌که‌دراثرجریان‌ولتاژبالارخ‌داده‌است‌،دورکنید. فاصله‌ایمن‌،بیش‌از 18 مترازمنبع‌برق‌است‌.

جریان‌ولتاژپایین‌

جریان‌های‌خانگی‌که‌درمنازل‌ومحل‌های‌کارمورداستفاده‌قرارمی‌گیرند،می‌توانندآسیب‌های‌جدی‌یاحتی‌مرگ‌ایجادکنند. حوادث‌معمولاًناشی‌ازکلیدهای‌برق‌خراب‌،سیم‌های‌برق‌لخت‌شده‌یاوسایل‌برقی‌دارای‌نقص‌هستند. خصوصاًکودکان‌کم‌سن‌وسال‌درمعرض‌خطرهستند (کودکان‌به‌طورطبیعی‌کنجکاوبوده‌،ممکن‌است‌انگشتان‌خودیاسایراشیاءرابه‌داخل‌پریزهای‌دیواری‌برق‌فروکنند). آب‌ (که‌یک‌هادی‌قوی‌وخطرناک‌الکتریسیته‌است‌) میزان‌خطرراافزایش‌می‌دهد. تماس‌بایک‌وسیله‌برقی‌بی‌خطربادست‌های‌خیس‌یادرشرایطی‌که‌کف‌اتاق‌خیس‌باشد،خطرشوک‌الکتریکی‌رابه‌مقدارزیادی‌افزایش‌می‌دهد.

هشدار!

درصورتی‌که‌مصدوم‌درتماس‌باجریان‌الکتریکی‌است‌،به‌وی‌دست‌نزنید؛ممکن‌است‌مصدوم‌ «برق‌دار»باشدوشماهم‌درمعرض‌برق‌گرفتگی‌قراربگیرید.

هرگزازوسایل‌فلزی‌برای‌قطع‌تماس‌الکتریکی‌استفاده‌نکنید. روی‌یک‌ماده‌خشک‌نارساناایستاده‌،ازیک‌وسیله‌چوبی‌استفاده‌کنید.

آماده‌باشیدتادرصورت‌توقف‌تنفس‌مصدوم‌،احیای‌تنفسی‌یاماساژقلبی‌راتارسیدن‌کمک‌های‌اورژانس‌آغازکنید (عنوان‌ « اقدامات‌نجات‌دهنده‌حیات‌ » راببینید).

آنچه‌شمامی‌توانیدانجام‌دهید

درصورتی‌که‌به‌محل‌انشعاب‌اصلی‌یاکنتوربرق‌به‌سهولت‌دسترسی‌دارید،تماس‌بین‌مصدوم‌ومنبع‌برق‌راازطریق‌خاموش‌کردن‌آن‌،قطع‌کنید. درغیراین‌صورت‌،دوشاخه‌راخارج‌کنیدیاکابل‌رادرآورید. اگربه‌کابل‌،پریزیامحل‌انشعاب‌اصلی‌دسترسی‌ندارید،به‌مواردزیرعمل‌کنید:

برای‌محافظت‌ازخود،روی‌یک‌ماده‌خشک‌نارسانامثل‌یک‌جعبه‌چوبی‌،یک‌کفپوش‌پلاستیکی‌یایک‌دفترچه‌راهنمای‌تلفن‌بایستید.

بااستفاده‌ازیک‌وسیله‌چوبی‌ (مثل‌یک‌جارو)،اندام‌های‌مصدوم‌راازروی‌منبع‌الکتریکی‌کناربزنیدویامنبع‌الکتریکی‌راازمصدوم‌دورکنید.

اگرقطع‌تماس‌ (مصدوم‌بامنبع‌برق‌) بایک‌وسیله‌چوبی‌مقدورنیست‌،ضمن‌آنکه‌کاملاًمراقب‌هستیدتابه‌مصدوم‌دست‌نزنید،طنابی‌رابه‌دورمچ‌پای‌مصدوم‌یابازوان‌وی‌حلقه‌کنیدووی‌راازمنبع‌جریان‌الکتریکی‌دورکنید.


دانلود با لینک مستقیم


تحقیق و بررسی در مورد آسیبهای الکتریکی حفاظت سیستمهای قدرت

تحقیق درمورد آسیبهای ورزشی (2)

اختصاصی از یاری فایل تحقیق درمورد آسیبهای ورزشی (2) دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 23

 

آسیب های ورزشی,پیشگیری و درمان

خوشبختانه اغلب صدمات و آسیب های ورزشی بطور موثر درمان می شوند و اغلب افرادی که دچار صدمه دیدگی می شوند به نحو رضایتبخشی دوباره به ورزش باز می گردند. از سویی بسیاری از آسیب های ورزشی و عوارض ناشی از آن را می توان پیشگیری نمود.

بطور کلی صدمات ورزشی یا بصورت حاد ایجاد می شوند و یا مزمن هستند.

آسیب های ورزشی حاد

مثل پیچ خوردگی ها,دررفتگی ها,کبودی ها,خراشیدگی ها, کشیدگی عضلات و رباطها و شکستگی ها معمولاً در خلال فعالیت رخ می دهند.شایعترین آسیب و صدمه ورزشی حاد را کبودی ها و خراشیدگی ها تشکیل می دهند.آسیب های مچ پا را شایع ترین آسیب های ورزشی اسکلتی عضلانی محسوب می کنند و شایع ترین آسیب مچ پا هم پیچ خوردگی مچ پا می باشد.

علائم و نشانه های آسیب های ورزشی حاد عبارتند از:

1- درد شدید و ناگهانی

2- تورم

3- عدم توانایی در تحمل وزن بدن روی اندام تحتانی

4- حساسیت در لمس ناحیه

5- عدم توانایی در حرکت مفصل در تمام دامنه حرکتی آن

6- ضعف شدید اندام

7- در رفتگی یا شکستگی قابل مشاهده

آسیب های ورزشی مزمن

معمولاً‌ ناشی از فعالیت بیش از حد و اعمال نیرو بر روی یک بخش خاص از بدن در هنگام ورزش رخ می دهد.

علایم و نشانه های آسیب های ورزشی مزمن عبارتند از :

1- دردی که با انجام حرکات ورزشی تشدید و با استراحت بهبود می یابد.

2- درد از نوع گنگ و مبهم است.

3- تورم

انواع شایع آسیبهای ورزشی

1- کشیدگی و پارگی های عضلات و رباطها

Sprain به کشیدگی رباطها ( که استخوانها را به هم ارتباط می دهند ) اطلاق می گردد. علل ایجاد کشیدگی رباطها عمدتاً‌ ضربات هستند که سبب جابجایی استخوانها از هم در محل مفصل و کشیدگی رباط یا پارگی آنها می شوند. این کشیدگی ها 3 درجه دارند که درجه 1 آن کشیدگی خفیف و درجه 3 آن پارگی کامل رباط است. نواحی از بدن که بیشتر در معرض این آسیب قرار دارند عبارتند از مچ پا, زانو و مچ دست است. علائم ایجاد sprain شامل درجات مختلفی از حساسیت در لمس محل, درد, التهاب , تورم و عدم توانایی در حرکت عضو یا مفصل و یا شلی مفصل و ناپایداری آن است.

Strain به آسیب و کشیدگی واحد عضله – تاندون گفته می شود که اغلب در اثر مقاومت در برابر فشارهای کششی در اثر انقباض شدید عضلانی در ورزش های غیر تماسی ایجاد می گردد. کشش بیش از حد سبب پارگی جزئی در واحد عضله – تاندون میشود . علائم و نشانه های آن شامل درد, اسپاسم عضله و فقدان قدرت عضله, در درجات شدید پارگی عضله.

2- آسیب های زانو

بخاطر ساختمان پیچیده و متراکم و نیز تحمل وزن بدن مفصل زانو شایعترین مفصلی است که دچار آسیب و صدمه ورزشی می شود. هر ساله حدود 55 میلیون نفر در آمریکا بخاطر مشکلات زانو معاینه می شوند.

آسیب های زانو می تواند خفیف یا شدید باشد از آسیب های خفیف می توان به زانوی دوندگان ( درد و حساسیت در لمس جلوی و پائین زانو ) و التهاب تاندون ها و رباط های زانو نام برد.

آسیبهای شدید زانو شامل آسیب های استخوانی و غضروفی ( غضروف مفصلی و مینسک ها ) و آسیب های شدید و پارگی های رباطهای زانو ( رباط های صلیبی قدامی و خلفی و رباط های جانبی خارجی و جانبی داخلی ) می باشد.

آسیب دیدگی و صدمات زانو عمدتاً ناشی از چرخش زانو است اما می تواند بواسطه اصابت ضربات, افتادن روی پاها از ارتفاع , پریدن نادرست و دویدن های طولانی و گرم کردن نامناسب روی دهد.

3- درد ساق ناشی از ورزش ( shin splint )

به درد در ساق در هنگام ورزش اطلاق می گردد. درد معمولاً‌ در جلوی قسمت تحتانی ساق پا و نزدیک مچ و یا در سمت داخلی ساق رخ می دهد.


دانلود با لینک مستقیم


تحقیق درمورد آسیبهای ورزشی (2)

شایعترین آسیبهای ورزشی در رشته فوتبال 11 ص

اختصاصی از یاری فایل شایعترین آسیبهای ورزشی در رشته فوتبال 11 ص دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 11

 

شایعترین آسیبهای ورزشی در رشته فوتبال :

هر رشته ورزشی نمای ویژه ای از آسیبها را نشان می دهد . اکثریت آسیبهای فوتبالیستها شامل آسیبهای نسج نرم ( تاندون و عضله ) و مفصلی هستند. کوفتگیها، پیچ خوردگیها (بویژه درمچ پا) و کشیدگی های عضلانی 75% کل آسیبها را شامل می شوند . این آسیبها غالبا در اندام تحتانی رخ می دهند، که تقریبا 60% یا بیشتر از کل آسیبهای فوتبال را شامل میشوند. مفاصلی که اغلب اوقات درگیر می شوند زانو و مچ پا هستند. البته ورزش فوتبال مصون از آسیبهای تنه،  سر و اندام فوقانی نیست. آسیب کمر ممکن است در مقایسه با آسیب عضلانی اندام تحتانی بیشتر به دور ماندن ورزشکار از صحنه رقابتها منتهی شود. آسیب صورت می تواند در اثر برخورد آرنج یا سر بازیکن حریف در نبردهای هوایی عارض شود. ضربه مغزی در مورد آخر یک خطر محسوب می شود. برخی آسیبها باعث بروز تغییراتی در قوانین بازی اجرای آنها توسط داور شده اند. از آن جمله استفاده از آرنجها در لیگ فوتبال انگلیسی ( فصل 1994) و تکل از پشت در جام جهانی 1994) ممنوع اعلام گردیدند.

آسیبهای فوتبال از نظر علت پدید آورنده به چند دسته تقسیم می شوند:

آسیبهای مستقیم : از آنجا که فوتبال یک ورزش پر برخورد است، غالب اوقات ضربه مستقیم به فوتبالیستها اصابت می کند. مثلا در طی تکل بازیکن حریف یا در اثر تصادم با یک بازیکن دیگر. این ضربات به آسیبهای کوفتگی (پارگی عروق خونی داخل نسوج نرم که به تشکیل هماتوم می انجامد) یا شکستگیهای استخوان منتهی می شوند.

آسیبهای غیرمستقیم : این آسیبها از نیروهایی که در یک ساختار عضلانی اسکلتی در طی فعالیت ایجاد می شوند، ناشی می گردند. آسیب ممکن است در عضلات تاندونها، رباطها ، مفاصل و استخوانها مشاهده شود. این نوع از آسیب غالبا در ابتدا یا انتهای بازی و به خاطر گرم نکردن به میزان کافی ، انعطاف پذیری ضعیف یا خستگی عارض می گردد.

آسیبهای ناشی از استعمال مفرط : در اثر حرکات مستمر یا مکرر یا در نتیجه قرار گرفتن عضو در معرض فشارهایی زیاد پدید می آیند. این آسیبها در اثر خطاهای تمرینی شامل گرم کردن ناکافی ، برنامه های تمرینی بسیار شدید، افزایش ناگهانی در مدت تناوب یا شدت تمرین و بازپروری ناکافی آسیب قبلی هستند. ناهنجاری های بیومکانیکی شامل یکسان نبودن طول پاها، عدم انعطاف پذیری نسج نرم ، قرار گیری اندام در وضعیت بیومکانیکی نامناسب و سفتی مفصل میباشند.

مشکلات کفش عبارت از عدم قابلیت مناسب در استهلاک نیروی وارده ، محافظت ناکافی یا سایز نامناسب آن هستند.

زمین مسابقه ممکن است مسئول بروز آسیبها باشد. به عنوان مثال درصورتی که زمین ناصاف و یا چمن و کف پوش آن از کیفیت مناسب برخوردار نباشد، شکستگیهای تنشی،  شکستگیهای ظریف در استخوان قشری، از فشارهای شدید ناشی می شود و ممکن است در رده آسیبهای استعمال مفرط قرار بگیرد. این شکستگیها در استخوانهای کف پا ، نازک نی و درشت نی شایعند.

آسیبهای نسج نرم در فوتبال عبارتند از :

کشش بیش از حد یک رباط به پیچ خوردگی یا رگ به رگ شدن (Sprain) و کشش مفرط یک عضله به کشیدگی عضلانی (Strain) منجر می گردند.

سه رده پیچ خوردگی رباطی و چهار رده کشیدگی عضلانی وجود دارد . در پیچ خوردگی درجه یک تنها تعدادی از رشته های رباط آسیب دیده اند. در پیچ خوردگی درجه یک تنها تعدادی از رشته های رباط آسیب دیده اند. در پیچ خوردگی درجه 2 بیشتر رشته ها صدمه دیده اند و رباط دچار پارگی نسبی شده است. در پیچ خوردگی درجه 3 رباط به طور کامل پاره شده و یکپارچگی مفصل از بین رفته و عمل جراحی موردنیاز میباشد.

کشیدگی های درجه 1: آسیبهای خفیفی هستند که در آنها تنها تعداد کمی از رشته ها آسیب دیده اند و غلاف عضله سالم است. در کشیدگی درجه 2 غلاف عضله کماکان سالم است ولی آسیب قابل ملاحظه ای به عروق خونی وارد شده است . در کشیدگی درجه 3 غلاف عضله به طور ناکامل پاره شده است، خونریزی وسیع است و قسمت بزرگی از عضله درگیر می باشد. کشیدگی درجه 4 پارگی کامل بطن عضله است و یک فاصله قابل لمس بین دو قسمت پاره شده وجود دارد و ترمیم جراحی ضرورت دارد. پیچ خوردگیها و کشیدگیها میتوانند مزمن یا حاد باشند .


دانلود با لینک مستقیم


شایعترین آسیبهای ورزشی در رشته فوتبال 11 ص

تحقیق فوریتهای در آسیبهای حرارتی

اختصاصی از یاری فایل تحقیق فوریتهای در آسیبهای حرارتی دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 12

 

فوریتهای در آسیبهای حرارتی : سوختگی Burns

سوختگی عبارت است از انتقال حرارت از یک منبع خارجی به بدن.

سوختگی می تواند در اثر آتش ، مواد شیمیایی (اسید قلیا) ، قیر ، نور خورشید و الکتریسیته بوجود آید . تشخیص بروز علت حادثه ضروری است چون هر سوختگی به اقدامات خاص خود نیاز دارد. ارزیابی صحیح شدت ضایعات وشروع مناسب ترین درمان، می تواند تا حد زیادی عواقب و صدمات ناشی از سوختگی را کاهش دهد. خطر مرگ در اثر سوختگی در کودکان زیر 2 سال و بزرگسالان بالای 50 سال و کسانی که بیماری شدید ضعیف کننده دارند 2 برابر دیگران است.

سوختگی را از نظر عمق صدمه به سه دسته تقسیم می کنند:

سوختگی درجه I: اپیدم آسیب می بیند.

سوختگی درجه II: اپیدم از بین رفته و ---نیز اسیب می بیند

سوختگی درجه III: اپیدم ورم از بین رفته و لایه هایی از بافت زیرین هم ممکن است از بین برود.

برای تعیین درصد سوختگی ، روشهای متفاوتی وجود دارد که مهم ترین آنها قانون نه ((Rule of Nine)) است . طبق این قانون دست 9% یا 8% ، جلو 18% ، پشت 18% ، سروگردن 9% و ناحیه تناسلی 1% از کل سطح بدن را شامل می شود، تخمین سطح سوختگی برای محاسبه مقداز لازم و تعیین لزوم بستری کردن مددجو ضروری است.

سوختگی درجه I: پوست قرمز بوده که با فشار ارتیم از بین می رود، ناحیه سوخته در تماس دردناک است .

سوختگی درجه II سطحی : تاول ترکیده یا نترکیده دیده می شود . پوست زیر تاول ، قرمزات، ناحیه در تماس بسیار حساس است .

سوختگی درجه IIعمقی : پوست خشک و سفید و نرم است . حساسیت منطقه به تماس کم شده ولی کاملا ازط بین نرفته است.

سوختگی درجه III: پوست قهوه ای و سفت و چرم مانند است .عمروق ترمبوزه پوست ممکن است قابل روئیت باشد ، در نواحی سوخته حس کاملا از بین رفته است .

اندیکاسیون بستری کردن :

1-سوختگی دو دست ، دو پا، صورت و گردن ، ----مگر آن که سوختگی سطحی باشد .

2-سوختگی بیش از 10% سطح بدن در مددجویان بالای 50سال و یا زیر 2 سال

3-هر فرد با سوختگی بیش از 20% سطح بدن

4-هر فرد با سوختگی بیش از 10% سطح بدن که در ضمن بیماری قلبی ، کبدی ، کلیوی یا دیابت داشته باشد .

5-هر مددجو با علائم اشکالات ریوی .

درمان :

مراقبت های قبل از بیمارستان :

تمام لباس های سوخته را در بیاورید تا هیچ ماده در حال سوختن با مددجو در تماس نباشد. نواحی سوخته را با پارچه یا گاز استریل بپوشانید و با آب استریل یا کیسه یخ خنک کنید .در صورت امکان تجویز مایعات داخل ریوی (رینگرلاکتات) را شروع کنید.

درمان سوختگی خفیف :

سوختگی های کمتر از 10% ، مگر آن که عمیق باشد ، اغلب بطور سرپائی درمان می شوند ، پیشگیری از مرکز لازم است. اگر فقط یک ناحیه کوچک سوخته باشد ، می توان آن را زیر آب سرد گرفت تا درد تسکین یابد. تاول های ترکیده را وبریدمان کنید (تاول های سالم را دست نزنید.) سپس یک گاز استریل آغشته به مقدار کمی پماد چرب کننده، یا پماد آنتی بیوتیک ، را روی محل سوخته بگذارید . روی آن چند لایه گاز قرار داده و با باند استریل ببندید . پانسمان را هر 3تا4 روز عوض کنید مگراینکه دردناک بوده یا بوی عفونت داشته باشد.

بعضی سوختگی های سطحی درجه 2 را می توان بازگذاشت و روزی 3 بار با آب و صابون شست و پماد ترکیبات نقره و یا آنتی بیوتیک روی زخم گذاشت.

درمان سوختگی شدید:

1-دقت کنید که از راه تنفسی باز باشد.

2-برای مددجو رگ گرفته و تجویز رینگرلاکتات را شروع کنید.

3-نمونه خون برای تعیین گروه خون و کراس ماچ، Bun، CBC و اندازه گیری الکترولیت ها بگیرید.

4-واکسن کزاز بزنید.

5-برای تسکین درد، مرفین از راه وریدی بدهید (مرفین را به صورت عضلانی و یا زیر جلدی تزریق نکنید).

6-سوند فولی داخل مثانه گذاشته و حجم ادرار را کنترل کنید و یک نمونه ادرار به آزمایشگاه بفرستید.

7-منطقه سوخته را شسته و دبریدمان انجام داده ، با سیلور سولفاویازین (سیلو ادین) بپوشانید.

8-استفاده از آنتی بیوتیک

9-ارزیابی مکرر نبض انتهای اعضای سوخته و حرکات قفسه سینه ، ممکن است اسکاروتومی (ESCharotomy) لازم باشد.

اسکاروتومی در سوختگی های تنه، در صورتی که اسکاروتومی سوختگی مانع حرکات قفسه سینه و یا اسکار سوختگی در اندام ها مانع جریان خون انتهاها شود ، انجام می گیرد که بدون بی حسی موضعی (چون سوختگی درجه 3 درد ندارد) برش عمیق در طول اسکار داده و اسکار را بر می دارند.

فرمولهای راهنما برای تعیین حجم مایع لازم جهت جایگزینی در بیماران سوخته :

فرمول Consensus:

درصد سطح سوخته *kg وزن بدن *cc 4-2

در این فرمول سرم انتخابی دینگرلاکتات بوده و نیمی از حجم مایعات بدست آمده ، باید در طی 8 ساعت اول و بقیه در طی 16 ساعت بعد انفوزیون می شود .

فرمول Evans

درصد سطح سوخته *kg وزن بدن * 1cc کلوئید ( 1

درصد سطح سوخته *kgوزن بدن *cc1 (نرمال سالین)الکترولیت (2

cc2000: (دکستروز 5%)گلوگز(3

روز اول : نیمی از مایع بدست آمده در طی 8 ساعت اول و بقیه در 16 ساعت بعد انفوزیون می شود .

روز دوم: میزان الکترولیت و کلوئید نصف می شود ولی میزان گلوگز همان cc2000 باقی می ماند .

فرمول : Brook Army

درصد سطح سوخته *kg وزن بدن *cc5/0: کلیوئید (1


دانلود با لینک مستقیم


تحقیق فوریتهای در آسیبهای حرارتی

تحقیق در مورد شایعترین آسیبهای ورزشی در رشته فوتبال 11 ص

اختصاصی از یاری فایل تحقیق در مورد شایعترین آسیبهای ورزشی در رشته فوتبال 11 ص دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 11

 

شایعترین آسیبهای ورزشی در رشته فوتبال :

هر رشته ورزشی نمای ویژه ای از آسیبها را نشان می دهد . اکثریت آسیبهای فوتبالیستها شامل آسیبهای نسج نرم ( تاندون و عضله ) و مفصلی هستند. کوفتگیها، پیچ خوردگیها (بویژه درمچ پا) و کشیدگی های عضلانی 75% کل آسیبها را شامل می شوند . این آسیبها غالبا در اندام تحتانی رخ می دهند، که تقریبا 60% یا بیشتر از کل آسیبهای فوتبال را شامل میشوند. مفاصلی که اغلب اوقات درگیر می شوند زانو و مچ پا هستند. البته ورزش فوتبال مصون از آسیبهای تنه،  سر و اندام فوقانی نیست. آسیب کمر ممکن است در مقایسه با آسیب عضلانی اندام تحتانی بیشتر به دور ماندن ورزشکار از صحنه رقابتها منتهی شود. آسیب صورت می تواند در اثر برخورد آرنج یا سر بازیکن حریف در نبردهای هوایی عارض شود. ضربه مغزی در مورد آخر یک خطر محسوب می شود. برخی آسیبها باعث بروز تغییراتی در قوانین بازی اجرای آنها توسط داور شده اند. از آن جمله استفاده از آرنجها در لیگ فوتبال انگلیسی ( فصل 1994) و تکل از پشت در جام جهانی 1994) ممنوع اعلام گردیدند.

آسیبهای فوتبال از نظر علت پدید آورنده به چند دسته تقسیم می شوند:

آسیبهای مستقیم : از آنجا که فوتبال یک ورزش پر برخورد است، غالب اوقات ضربه مستقیم به فوتبالیستها اصابت می کند. مثلا در طی تکل بازیکن حریف یا در اثر تصادم با یک بازیکن دیگر. این ضربات به آسیبهای کوفتگی (پارگی عروق خونی داخل نسوج نرم که به تشکیل هماتوم می انجامد) یا شکستگیهای استخوان منتهی می شوند.

آسیبهای غیرمستقیم : این آسیبها از نیروهایی که در یک ساختار عضلانی اسکلتی در طی فعالیت ایجاد می شوند، ناشی می گردند. آسیب ممکن است در عضلات تاندونها، رباطها ، مفاصل و استخوانها مشاهده شود. این نوع از آسیب غالبا در ابتدا یا انتهای بازی و به خاطر گرم نکردن به میزان کافی ، انعطاف پذیری ضعیف یا خستگی عارض می گردد.

آسیبهای ناشی از استعمال مفرط : در اثر حرکات مستمر یا مکرر یا در نتیجه قرار گرفتن عضو در معرض فشارهایی زیاد پدید می آیند. این آسیبها در اثر خطاهای تمرینی شامل گرم کردن ناکافی ، برنامه های تمرینی بسیار شدید، افزایش ناگهانی در مدت تناوب یا شدت تمرین و بازپروری ناکافی آسیب قبلی هستند. ناهنجاری های بیومکانیکی شامل یکسان نبودن طول پاها، عدم انعطاف پذیری نسج نرم ، قرار گیری اندام در وضعیت بیومکانیکی نامناسب و سفتی مفصل میباشند.

مشکلات کفش عبارت از عدم قابلیت مناسب در استهلاک نیروی وارده ، محافظت ناکافی یا سایز نامناسب آن هستند.

زمین مسابقه ممکن است مسئول بروز آسیبها باشد. به عنوان مثال درصورتی که زمین ناصاف و یا چمن و کف پوش آن از کیفیت مناسب برخوردار نباشد، شکستگیهای تنشی،  شکستگیهای ظریف در استخوان قشری، از فشارهای شدید ناشی می شود و ممکن است در رده آسیبهای استعمال مفرط قرار بگیرد. این شکستگیها در استخوانهای کف پا ، نازک نی و درشت نی شایعند.

آسیبهای نسج نرم در فوتبال عبارتند از :

کشش بیش از حد یک رباط به پیچ خوردگی یا رگ به رگ شدن (Sprain) و کشش مفرط یک عضله به کشیدگی عضلانی (Strain) منجر می گردند.

سه رده پیچ خوردگی رباطی و چهار رده کشیدگی عضلانی وجود دارد . در پیچ خوردگی درجه یک تنها تعدادی از رشته های رباط آسیب دیده اند. در پیچ خوردگی درجه یک تنها تعدادی از رشته های رباط آسیب دیده اند. در پیچ خوردگی درجه 2 بیشتر رشته ها صدمه دیده اند و رباط دچار پارگی نسبی شده است. در پیچ خوردگی درجه 3 رباط به طور کامل پاره شده و یکپارچگی مفصل از بین رفته و عمل جراحی موردنیاز میباشد.

کشیدگی های درجه 1: آسیبهای خفیفی هستند که در آنها تنها تعداد کمی از رشته ها آسیب دیده اند و غلاف عضله سالم است. در کشیدگی درجه 2 غلاف عضله کماکان سالم است ولی آسیب قابل ملاحظه ای به عروق خونی وارد شده است . در کشیدگی درجه 3 غلاف عضله به طور ناکامل پاره شده است، خونریزی وسیع است و قسمت بزرگی از عضله درگیر می باشد. کشیدگی درجه 4 پارگی کامل بطن عضله است و یک فاصله قابل لمس بین دو قسمت پاره شده وجود دارد و ترمیم جراحی ضرورت دارد. پیچ خوردگیها و کشیدگیها میتوانند مزمن یا حاد باشند .


دانلود با لینک مستقیم


تحقیق در مورد شایعترین آسیبهای ورزشی در رشته فوتبال 11 ص