
دانلود پاورپوینت فصل سوم کتاب مدیریت سرمایه گذاری تألیف چارلز پی جونز و ترجمه دکتر رضا تهرانی و عسگر نوربخش با عنوان بازارهای اوراق بهادار (20 اسلاید)
پاورپوینت فصل سوم کتاب مدیریت سرمایه گذاری (نویسنده: چارلز پی جونز)
دانلود پاورپوینت فصل سوم کتاب مدیریت سرمایه گذاری تألیف چارلز پی جونز و ترجمه دکتر رضا تهرانی و عسگر نوربخش با عنوان بازارهای اوراق بهادار (20 اسلاید)
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 16
روش های قیمت گذاری سهام در بورس اوراق بهادار ایران
چکیده:
مهم ترین وظیفه بورس اوراق بهادار، ایجاد یک بازار کارآ برای قیمت گذاری عادلانه اوراق بهادار می باشد. این وظیفه از طریق خبرگان مالی اعمال می شود. خبرگان مالی اطلاعات مورد نیاز برای قیمت گذاری را بر اسا مدل های قیمت گذاری که بر پایه مفروضات صحیح و مطابق بازار طراحی شده است به دست می آورند. انواع اوراق بهاداری که قابل معامله در بورس اوراق بهادار می باشند شامل: سهام عادی، اوراق قرضه، اختیار معامله اوراق بهادار و قراردادهای آینده در بورس اوراق بهادار، قیمت اوراق بهادار نسبت به تحولات و رویدادهای مختلف حساسیت نشان می دهد.
هدف اصلی این تحقیق بررسی روش های قیمت گذاری سهام عادی تازه پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار ایران می باشد که در ابتدا تعریف سهام عام و حقوق آن آورده شده و سپس بحث اصلی که نحوه قیمت گذاری سهام عادی می باشد پرداخته می شود و تجزیه و تحلیل اصلی در ارزیابی سهام، نحوه تعیین قیمت در بورس تهران و در پایان کنترل قیمت توسط بورس را بیان خواهیم کرد.
مقدمه:
بورس اوراق بهادار مکانی است که در آن انواع مختلف اوراق بهادار مانند سهام عادی، اوراق قرضه، اختیار معامله اوراق بهادار (option) و قراردادهای آینده (future contract) مورد داد و ستد قرار می گیرد.
مهم ترین وظیفه بورس اوراق بهادار، ایجاد یک بازار کارآ و مداوم برای اوراق بهادار است به گونه ای که هر لحظه بتوان اوراق بهاداری را به قیمت عادلانه و نزدیک به قیمت معامله قبلی مورد معامله قرار داد. بنابراین بورس باید بتواند نقدینگی کافی را برای سرمایه گذاران ایجاد کند. در چنین بازاری، سرمایه گذاران خواهند توانست که اوراق بهادار خود را سریعاً به نقد تبدیل و یا داراییهای نقدی خود را صرف سرمایه گذاری در اوراق بهادار نمایند.
وظیفة مهم دیگر بورس، تعیین قیمت اوراق بهادار است. قیمت در این بازار بر اساس سفارش های خرید و فروش (عرضه و تقاضا) اوراق بهادار تعیین می شود. تمام سفارش های خرید و فروش اوراق بهادار از اقصی نقاط کشور به محل بورس در سال، و با توجه به حجم عرضه و تقاضا، قیمت سهام تعیین می گردد که این وظیفه از طریق خبرگان مالی اعمال می شود. خبرگان مالی اطلاعات مورد نیاز برای قیمت گذاری را بر اساس مدل های قیمت گذاری که بر پایه مفروضات صحیح و مطابق بازار طراحی شده است، بدست می آورند.
یک بازار کارآ باید این امکان را فراهم سازد که بر اساس اطلاعات منتشر شده در بازار، اوراق بهادار مورد ارزیابی همیشگی قرار گیرد و آثار آن در قیمت اوراق بهادار منعکس گردد؛
به عبارت دیگر، در بورس اوراق بهادار قیمت اوراق بهادار نسبت به تحولات و رویدادهای مختلف حساسیت نشان می دهد.
هدف این تحقیق بررسی چگونگی تعیین قیمت پایه سهام تازه پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران و چگونگی کنترل قیمت سهام توسط بورس است. در کشورهای دیگر، شرکت هایی که قصد فروش سهام به عموم را دارند برای عرضه سهام به عموم و تعیین ارزش سهام از خدمات مؤسسات مقید سرمایه و یا بانک های سرمایه گذاری (Investment banking firm) استفاده می کنند.
اما در ایران مسئولیت تهیه قیمت پایه بر عهده سازمان بورس اوراق بهادار تهران است. متأسفانه عدم رعایت کامل مبانی علمی در قیمت گذاری سهام و اعمال نظر نهادهای دولتی عرضه کننده سهام باعث گردیده که قیمت تعیین شده برای سهام، ارتباط نزدیک و سیستماتیکی با ارزش اینگونه سهام نداشته باشد.
مبانی نظری تعیین ارزش سهام عادی
سهم عادی: ورقه بهاداری است که نشان دهنده حق مالکیت صاحب سهم در شرکت است. سهامدار عادی، آخرین ادعا را بر عایدات و ارزش خالص دارایی های شرکت دارد و از این رو ریسک سهامداران عادی بیشتر از ریسک وام دهندگان به شرکت است. حقوقی که به یک ورقه سهم تعلق می گیرد، را می توان به شرح زیر خلاصه کرد:
1- حق مشارکت در سود شرکت
2- حق مشارکت در ارزش خالص دارایی های شرکت در زمان انحلال
3- حق رأی در مجامع عمومی شرکت
4- حق تقدم در خرید سهام عادی
با توجه به فرض تداوم فعالیت و بعید بودن انحلال شرکت ها معمولاً ارزش سهام را بر اساس میزان، زمان دریافت و ریسک سودهای آینده شرکت تعیین می کنند. برای آن دسته از سهامداران عمده که منافع خاصی از طریق کنترل شرکت به دست می آورند، ارزش سهام شرکت می تواند بیشتر از ارزش مبتنی بر حق مشارکت در سود جاری و آینده باشد.
مدلهای تعیین ارزش سهام عادی
در تئوری های مالی، ارزش اوراق بهادار از طریق محاسبه ارزش فعلی عایدات آینده آنها به دست می آید؛ به عبارت دیگر، برای تعیین ارزش اوراق بهادار، ابتدا باید میزان عایدات (Cash Flow) ناشی از اوراق بهادار را همراه با زمان دریافت آنها تعیین نمود و سپس با توجه به نرخ تنزیلی که با میزان ریسک اینگونه اوراق بهادار متناسب باشد، ارزش فعلی آنها را محاسبه کرد. چون نرخ تنزیل و یا نرخ بازده مورد توقع سرمایه گذاران تابعی از میزان ریسک یا عدم اطمینان نسبت به عایدات آینده است، لذا نرخ تنزیل مورد استفاده باید با ریسک عایدات آینده آنها متناسب باشد. بنابراین برای تعیین ارزش سهام عادی، ابتدا باید سه عنصر اصلی تعیین ارزش یعنی 1) میزان عایدات آینده، 2) زمان دریافت عایدات و 3) میزان عدم اطمینان نسبت به تحقق عایدات مشخص گردد.
میزان عایدی که به یک سهم عادی تعلق می گیرد، تابعی از میزان سود خالص شرکت است. میزان سود خالص شرکت نیز تابعی از میزان فروش و حجم هزینه های ثابت و متغیر عملیاتی و غیرعملیاتی شرکت است. با توجه به متغیر بودن این عوامل و نوسان پذیری آنها از یک سال به سال بعد، امکان تخمین دقیق سود شرکت در سالهای آینده وجود ندارد. البته می توان، توان کسب سود شرکت را با توجه به عوامل درونی و برونی شرکت تعیین کرد.
اگر درآمد متعلق به هر سهم را با EPS و نرخ بازده مورد توقع سهامداران عادی را با K نشان دهیم و اگر شرکت صد در صد سود خود را تقسیم کند، ارزش هر سهم به طریق زیر قابل محاسبه خواهد بود:
(فرمول شماره 1)
مدل بدون رشد
اگر میزان سرمایه گذاری شرکت در هر سال را فقط به میزان استهلاک دارایی هایش فرض کنیم، در این صورت ظرفیت تولید و
1-1- اندازه گذاری :
هر جسم دارای طول و عرض و ارتفاع می باشد. تعیین و درج این ابعاد بر روی نقشه اندازه گذاری نام دارد. به عبارت دیگر مفهوم اندازه گذاری تعیین ابعاد بر روی نقشه ترسیمی می باشد در حقیقت اندازه و تعیین محل شکافها, شیارها, سوراخها و سایر خصوصیات مربوط به جسم و ارائه این اطلاعات دقیقا به وسیله اندازه گذاری روی نقشه صورت می گیرد.
برای این منظور از علائم , نشانه ها و خطوطی که به وسیله استاندارد تعیین گردیده استفاده می شود. این نشانه ها و علائم به شرح زیر می باشد.
2-1- علائم و نشانه های اندازه گذاری :
1-2-1- خط اندازه :
یک خط نازک و پیوسته است که به فاصله 5 تا 7 میلیمتر برای کاغذهای A4 و A3 از خط اصلی و موازی با آن رسم می شود و از دو طرف به وسیله خطوط رابطه محدود می شود.(شکل 1-1)
2-2-1- خطوط رابط یا کمکی:
خطوطی نازک و پیوسته که عمود بر خط اندازه می باشد این خطوط تقریبا 1 تا 2 میلیمتر از خط اندازه فراتر می روند.
3-2-1- فلش (سهمی) :
در انتهای خط اندازه رسم می شود طول آن تقریبا 3میلیمتر و ضخامت آن 3/1 طولش می باشد و فضای بین دو خط پر می شود . راس هر سهمی به یک خط رابط منتهی می شود.(شکل 2-1)
سهمیهای شکل زیر به وسیله استاندارد ISO برای ترسیم در نقشه های مختلف معرفی شده است. لازم است تذکر داده شود که ما معمولا از سهمی ردیف چهارم استفاده می کنیم.(شکل 3-1)
در شکل 4-1 کاربرد سهمی( فلش) ردیف چهارم استاندارد ISO را نشان می دهد.
3-1- اصول اندازه گیری و روش اجرای آن :
در هر نقشه دو نوع اندازه مورد نیاز است.
1-اندازه های بعدی 2-اندازه های مکانی
در شکل 5-1 اندازه های بعدی با حرف S و اندازه های ابعاد با حرف L مشخص شده است. اندازه های بعدی بیانگر ابعاد جسم مانند طول, عرض, ارتفاع , قطر , زاویه و غیره است. اندازه های مکانی موقعیت یا وضعیت و جزئیات مختلف جسم را از لحاظ ساخت مشخص می کند.
در موقع اندازه گذاری نقشه لازم است اصول , علائم و قراردادهایی را که ذیلا به آن می پردازیم دقیقا رعایت کرده و به کار بریم .
1- هر انداره فقط یک مرتبه نوشته شود.
2- همه اندازه های مورد لزوم در نقشه داده شود.
3-اندازه ها نباید به وسیله خطوط از هم جدا شوند.
4-از خطوط اصلی و محور تقارن نمی توان به جای خط اندازه استفاده کرد. ولی به عنوان خط رابط اندازه مورد استفاده قرار می گیرد.(شکل 6-1)
5- اگر جای برای رسم فلش کافی نباشد بسته به فاصله بین دو خط رابط فلشها و اعداد تغییر می کند. (شکل 7-1)
6- اعداد: عدد اندازه باید در وسط و بالای خط اندازه و به فاصله 5/0 میلیمتر نوشته شود . در موقع نوشتن اعداد به نکات زیر توجه شود.
الف)ارتفاع اعداد معمولا 5/3 میلیمتر بوده و به طور یکنواخت نشوته می شود(روی کاغذهای A4 ,A3,A2) .
ب)اندازه ها را عمود بر خط اندازه می گذارند به طوری که از لبه پایینی یا از دست راست کاغذ تمامی نقشه خوانده شود.
ج)تمامی اندازه ها بر حسب میلیمتر و با حذف حروف اختصاری میلیمتر(mm) قید می شود . اگر دادن اندازه ها بر حسب میلیمتر مناسب نباشد و از واحد دیگری استفاده شود در این صورت فقط اعداد اندازه را می نویسند و باید زیرنویسی با این مضمون که ((تمام اندازه ها مثلا بر حسب سانتیمتر است)) در محل چشمگیری نزدیک جدول مشخصات قید شود.
در شکل 8-1 روش نوشتن صحیح اعداد و در شکل 9-1 روش نوشتن غلط اعداد را مشاهده می کنید.
7- در شکل a 10-1 چگونگی و جهت اندازه گذاری خطوط مایل را می بینید . اندازه ها باید طوری داده شوند که از لبه پایینی و سمت راست نقشه قابل خواندن باشد.
8- اندازه گذاری پله ای : این نوع اندازه گذاری با در نظر گرفتن طریقه ساخت که باید از خط یا سطح مبنا اندازه گیری شود پیش می آید . در این روش اندازه گذاری کنترل اندازه ها به وسیله ابزار اندازه گیری بهتر و دقیقتر انجام می شوند.(شکل11-1)
شامل 39 اسلاید POWERPOINT
دانلود پاورپوینت فصل دوازدهم کتاب مدیریت سرمایه گذاری اثر چارلز پی جونز و ترجمه دکتر رضا تهرانی و عسگر نوربخش با عنوان کارآیی بازار (11 اسلاید)
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 19
فشرده سازی فایل های تصویری
فشرده سازی (Compression)، پردازشی است که با حذف اطلاعات اضافی، داده ها را به علایم دیجیتالی کاهش می دهد. این پردازش بسته به پهنای باند مورد نیاز برای انتقال داده ها و میزان فضای ذخیره سازی،حجم آن را کاهش می دهد. اطلاعات دیجیتالی را می توان در هر نوعی که باشد، فشرده کرد. کاهش پهنای باند مورد نیاز امکان انتقال داده های بیشتری را در یک زمان واحد به دست می دهد.
فشرده سازی را می توان به دو گروه تقسیم کرد:
با فقدان (با زیان) و بدون فقدان (بدون زیان).
در فشرده سازی بدون فقدان، تصویر ذخیره شده بدون از دست دادن کمترین داده ای، خود تصویر است،
اما در فشرده سازی با زیان، تصویر ذخیره شده خود تصویر اصلی نیست، بلکه شبیه آن است و اطلاعاتی را از دست داده است.
فشرده سازی بدون زیان
فشرده سازی بدون زیان با استقرار کامل و دوباره همه داده های اصلی که در تصویر اصلی وجود داشت، مشخص می شود. فشرده سازی یک سند، فشرده سازی بدون زیانی است که سند ذخیره شده باید درست همانند سند اولیه باشد، نه شبیه به آن. در دنیای بصری، فشرده سازی بدون زیان خود را در اختیار تصویرهائی که بخش زیادی از آنها یک رگ خاص دارد، مثل آسمان آبی، تصویرهای ساخته شده توسط کامپیوتر و محدوده هائی که تها با یک رنگ خاص پر شده اند و نکات قابل توجهی دربرندارند. مثل کارتون ها، گرافیک ها و انیمیشن سه بعدی هم از انواع فشرده سازی بدون زیان هستند.
یکی از انواع پر کاربرد و معمول در فشرده سازی بدون زیان "کدگذاری مبتنی بر طول" است که در گرافیک ها و تصویرهای ساخته شده با کامپیوتر استفاده می شود. این تصویرها بخش های وسیعی دارند که با رنگشان ثابت بوده و یا الگوهای یکسانی در آنها چندین بار تکرار شده است. در تصویرهای دیجیتالی، هر پیکسل از سه رنگ ترکیبی قرمز، سبز و آبی تشکیل شده و هر یک از این پیکسل ها ارزش خاصی برای هرکدام از رنگ ها دارد. بنابراین سه بایت اطلاعات برای هر یک از رنگ ها وجود دارد که در کنار هم معرف یک پیکسل است.
"کدگذاری مبتنی بر طول" برخلاف ارزش های RGB برای هر پیکسل، خطوط اسکن را گروه بندی و طول بندی می کند. به گونه ای که برای پیکسل ها شناخته شده باشد. برای مثال، ممکن است بخشی از یک خط ویدیوئی، ردیفی 25تائی از پیکسل های سیاه داشته باشد. این بخش طولی است که به صورت 0 و 0 و 0 و 25 کدگذاری شده است. این یعنی 25 پیکسل وجود دارند که هر کدام از یک چهارم R، یک چهارم G و یک چهارم B یا سیاه تشکیل شده اند. تصویر اصلی از 75 بابت تشکیل شده که (52 پیکسل سه بایتی) برای حفظ و نگهداری اطلاعات است. زمانی که از "کدگذاری مبتنی بر طول" برای فشرده سازی استفاده می کنید، می توانید اطلاعات موردنظر را در چهار بایت ذخیره کنید.
فشرده سازی با زیان
تصویرهای ویدیوئی که با دوربین گرفته می شوند، به طور معمول برای تکنیک های فشرده سازی بدون زیان مناسب نیستند، چرا که به ندرت پیش می آید که طول آنها برای ارزش گذاری های پیکسل ها مناسب باشد و بتوان میزان کارآئی تصویر را با بهره گیری از این تکنیک ها بالا برد. فشرده سازی ویدیوهای متحرک به طور معمول زیرمجموعه ای از فشرده سازی با زیان است. به کمک این روش، تصویر ذخیره شده مانند تصویر اصلی خواهد بود. زمانی که تصویر با زیان دوبره تولید می شود و یا از حالت فشرده بیرون می آید. اطلاعاتی که در زمان فشرده سازی وجود داشت، به طور کامل حفظ نخواهد شد. فشرده سازی با زیان برای اینکه بتواند عدم وجود اطلاعات را مخفی کند، اطلاعات موجود در مکان هائی را که چشم انسان به آن کمتر حساس است با سبب انتقاد کمتری از تصویر می شود، حذف می کند.
چشم انسان به تغییرات درجات روشنائی و نور، بیش از تغییرات رنگ (چه ظاهری و چه از نظر غنی سازی) حساس است. در گسترده رنگ ها، چشم انسان بیشتر به محدوده های زرد، سبز و آبی حساس است. چشم انسان همچنین به اشیاء متحرک حساس تر از اشیاء ساکن است. برای مثال خرگوش زمانی که می خواهد شکار کند ساکن و بدون حرکت می ایستد. چرا که به طور غریزی می داند چشم حیوانات دیگر به آنچه که حرکت می کند، حساس ترند تا آنچه که بی تحرک است. بنابراین اگر ساکن و بی تحرک باشد، امکان دید آنها را کمتر می کند.
در فشرده سازی با زیان، اطلاعاتی حذف می شوند که چشم انسان به آنها حساس نباشد یا حرکت چندانی نداشته باشند. در نمونه کارآمد فشرده سازی با زیان JPEG و MPEG است که هر یک از آنها را در زیر توضیح می دهیم.
● فشرده سازی JPEG
فشرده سازی JPEG توسط Joint Photographic Experts Group گسترش یافت که استاندارهائی برای فشرده سازی تصویرهای ساکن مانند عکس و گرافیک دارد. در فشرده سازی JPEG، داده های تصویر به دو بخش روشنائی و اطلاعات رنگدانه ای تقسیم می شوند.
JPEG از مزیت حساسیت بیشتر چشم انسان به تغییرات روشنائی نسبت به تغییرات رنگ استفاده کرده و نسبت به روشنائی موجود در تصویرها نمونه های بیشتری از اطلاعات کروم و رنگ را برمی گزیند. بدین ترتیب، اطلاعات رنگ بندی تا نصف کاهش می یابد. با کاهش کدگذاری اطلاعات زاید روشنائی موجود در تصویر، اطلاعات کلی نیز کاهش می یابند. سایر ارزش ها و اطلاعات باقی مانده ای که پایدار هستند درست همانند روش های فشرده سازی بدون زیان، کدگذاری می شوند.
● فشرده سازی JPEGهای متحرک
Motion JPEG یا M-JPEG گرفته شده از JPEG است و در فشرده سازی تصویرهای متحرک کارآئی دارد. این روش نسبت به هر یک از تصویرها، به عنوان یک تصویر ساکن نگریسته و سپس روی آن کار می کند. از آنجائی که تفاوت های کیفیتی از یک فریم به فریم دیگر کمتر از پنج درصد است، در فریم های نزدیک به هم تنها تغییرات اساسی به وجود می آید. زمانی که به هرکدام از تصویرها به عنوان یک تصویر واحد و نه تصویر متحرک ادامه دار می نگریم، به یک روش موثر در فشرده سازی تصویرهای متحرک می رسیم.
● فشرده سازی MPEG
فشرده سازی MPEG توسط Motion Picture Experts Group، گسترش یافت که استانداردهائی برای فشرده سازی تصویرهای متحرک دارد. تکنیک های MPEG موافتنامه هائی برای فشرده سازی، کدگذاری و کدبرداری اطلاعات ساخته است که در آنها تنها روش های کدگذاری مهم نیستند، بلکه قاعده ها و دستورالعمل ها طرز قرارگیری اطلاعات را نشان می دهند و می گویند که چه چیزهائی باید در داده ها وجود داشته باشند، اما در مورد روشی که اطلاعات توسط آن به دست می آید، هیچ توضیحی نمی دهند. این بدان معنا است که بدون ایجاد تغییرات دائمی در تجهیزات امروزی می توان پیشرفت هائی در زمینه تکنیک های کدگذاری داشت. در فشرده سازی MPEG,M-JPEG از بیشترین برتری ها در زمینه شباهت های بین فریمی برخوردار است و این به عنوان مهمترین و کلیدی ترین تکنیک فشرده سازی محسوب می شود.
● MPEG-1
هر خطی در هر زمینه ای از تصویرهای دیجیتالی که باشد، از 704 پیکسل تشکیل شده است. فشرده سازی MPEG-1، به ازاء هر یک فریم از ویدیو، یک زمینه در 352 پیکسل و به ازاء هر یک خط استفاده می کند. استفاده نیمی از وضوح به صورت افقی و خطوط اسکن یکی در میان به صورت عمودی تصویری یا وضوح تصویر یک چهارم را می