پاورپوینت در مورد درس 8 : آسمان در شب منظومه شمسی
فرمت فایل: پاورپوینت
تعداد اسلاید: 12
پاورپوینت در مورد درس 8 : آسمان در شب منظومه شمسی
فایل پاورپوینت در مورد درس 8 : آسمان در شب منظومه شمسی
پاورپوینت در مورد درس 8 : آسمان در شب منظومه شمسی
فرمت فایل: پاورپوینت
تعداد اسلاید: 12
پاورپوینت در مورد درس 8 : آسمان در شب منظومه شمسی
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 109
فصل اول: کلیاتی پیرامون منظومه شمسی.
پیدایش منظومه شمسی:
در مورد نحوه منظومه شمسی نظریات زیادی ارائه شده است. فرضیاتی مانند نظریه برخورد نزدیک، فرضیه کانت- لاپلاس و نظریه ابر غبار از جمله آن نظریات در مقوله زیر به آنها اشاره می شود.
نظریه برخورد نزدیک
تاکنون نظریات زیادی در مورد منشأ منظومه شمسی و زمین ارائه شده است، در میان آنها، دو نظر اساسی وجود دارد. اولی فرضیه برخورد نزدیک نام گرفته است. بر این پایه که سیاره ها، از مولد جدا شده از خورشید، تشکیل شده اند. بر طبق آن، کشش گرانشی یک ستاره یا دنباله دار به حدی بوده است که هنگام عبور از کنار خورشید مقداری از ماده آن را بیرون کشیده است. درواقع زمین ما عضوی از خانواده خورشید است.
در اوایل قرن بیستم میلادی دو اختر شناس امریکای نظریه برخورد نزدیک را ارائه دادند که بنا به عقیده آنها، ذراتی از ماده خورشید در اثر برخورد نزدیک ی ستاره دیگر بیرون ریخته است. بعداً این ذرات به همدیگر پیوسته و اجرام بزرگی را تشکیل می دهند که از این اجرام بزرگ سیاره ها به وجود آمده اند.
فرضیه سحابی:
نظریه مهم دیگر در سال 1755 میلادی (1134 شمسی) به وسیله فیلسوف آلمانی، امانونل کانت، مطح شد. نظر کانت به عقیده قابل قبول امروزی شبیه است. بر طبق آن، منظومه شمسی از یک ابر گاز و غبار در حال چرخش، شکل گرفته است. نظر کانت به وسیله ریاضیدان فرانسوی به نام پیر دولاپلاس بسط داده شد. فرضیه کانت- لاپلاس، یک ابر بسیار بزرگ از گازهای داغ را ترسیم می کند که به دور محور خود می چرخد. کانت و لاپلاس، این ابر بزرگ را سحابی نامیده اند.
سرد شدن گاز سحابی، باعث انقباض آن می شود. در این ضمن، با انقباض جرم اصلی، حلقه هایی از گاز در اطراف آن باقی می مانند. این جرم اصلی همان خورشید است. حلقه ها، در اثر نیروی گریز از مرکز (نیرویی است که اجسام در حال چرخش را به طرف بیرون از مرکز چرخش می راند.) از مرکز دور می شوند. بنابراین فرضیه، حلقه های جدا از هم، منقبض شده و سیاره ها را بوجود آورده اند.
لاپلاس، خورشید که در حال کوچک شدن بود از خود حلقه هایی از گاز بر جای گذاشته و هر کدام از این حلقه ها به صورت سیاره ای منقبض گردید نگاره (6). به این ترتیب هر سیاره در هنگام چرخش، یک سحابی چرخان کوچک بوده که در آن خانواده اش یعنی قمرها به وجود آمدند.
فرضیه سحابی اصلی این واقعیت را توضیح می دهد که سیارات و قمرهایشان در صفحه های که منطق با خط استوا است حول خورشید می چرخند. نظم موجود در این الگوها که تصادفی نیز نمی تواند باشد، نتیجه چرخش طبیعی در یک سحابی است که از گاز و گرد و غبار تشکیل شده است.
سؤالات مطرح شده به وسیله فرضیه اصلی
فرضیه سحابی اصلی محدوده زیادی از علم نجوم را به وسیله ترکیب مراحل فیزیکی جدید در خلقت جهان به عنوان تئوری مبدأ قوت داده است. اما به نوبه خود نیز مشکلاتی را به وجود آورده و سؤالات زیادی را بدون جواب گذارده است. برای جواب به این سؤالات، منجماناینتئوری را به طور مؤثری اصلاح نمودند.
یک تئوری موفق می بایست به یک سری از سؤالات پاسخگو باشد.
تفسیر جدیدی از فرضیه سحابی:
چنان چه دقت کنیم خواهیم دید که تفسیرهای جدید از فرضیه سحابی با برداشت های اوله آن کاملاً متفاوت است. منجمان هنوز به توافقی که تمام جزئیات را در بر داشته باشد، نرسیده اند، اما محاسبات جدید نشان می دهد که این تئوری، الگویی رصد شده از ساختار سیارات را توضیح می دهد.
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 5
فهرست قمرهای طبیعی
قمرهای طبیعی قمر هایی هستند که به طور طبیعی در محور جاذبه یک سیاره قرار گرفتهاند. ماهواره ها و ایستگاه های فضایی جزء قمر های مصنوعی حساب می شوند.قمر به طور کلی شیئ است که به دور مدار یک سیاره در گردش است.
تفاوت گردش ماه به دور سیاره با گردش سیاره به دور خورشید این است که شیئ آسمانی پس از اسارت در میدان جاذبه سیاره حرکت کرده و در آخر به مکانی میرسد که جاذبه سیاره و ستاره، هیچکدام بر آن تأثیری ندارد. سپس در خطی که جاذبه صفر وجود دارد شروع به حرکت کرده و مداری مجازی را تشکیل میدهد.
قمرهای سامانه خورشیدی
قمرهای بزرگ سامانه خورشیدی (منظومه شمسی) شامل:
ماه قمر زمین
قمرهای مشتری به قرار گالیلن، آیو، اروپا، گانمید و کالیستو
تیتان قمر کیوان
و قمر تریتون از نپتون.
در سامانه خورشیدی هشت سیاره و سه سیاره کوتوله قرار دارد که قمرهای آنها به شرح زیر است:
قطر متوسط (کیلومتر(
سیارات منظومه شمسی
سیارههای کوتوله
تیر و ناهید
زمین
بهرام
مشتری
کیوان
اورانوس
نپتون
پلوتو
۲۰۰۳ یوبی۳۱۳
زیر ۱۰
-
-
-
در اقلیت ۴۷
در اقلیت ۲۱
-
-
-
-
۱۰-۵۰
-
-
فوبوس-دیموس
کارم-متیس-سینوپ-لیسیتیا-انانک-لدا-آدرستیا
سیارنک-هلن-آلبیوریکس-اطلس-پان-تلستو-پالیاک-کالیپسو-یمیر-کیویک-تاروس-ایجیراک-اریاپو
اوفلیا-کوردلیا-ستبوس-پرسپرو-پردیتا-مب-استفانو-کاپید-فرانسیسکو-فردیناند-مارگریت-ترینکولو
صامثا-S/2002 N2-S/2002 N3
-
-
۵۰-۱۰۰
-
-
-
الارا-پاسیفا
پرومتئوس-پاندورا
کالیبان-ژولیت-بلیندا-کرسیدا-روزالیند-دسدیمونا-بیانکا
تالاسا-S/2002 N1-S/2002 N4-نایاد
نیکس-هیدرا
-
۱۰۰-۵۰۰
-
-
-
آملثیا-هیمالیا-تب
فوئب-جانوس-اپیماتئوس-میماس-هایپریون
سیکوراکس-پاک-پورتیا-میراندا
لاریصا-گالاتیا-دزپینا-پورتئوس-نرئید
-
S/2005-1
۵۰۰-۱۰۰۰
-
-
-
-
انکلادوس
-
-
-
-
۱۰۰۰-۲۰۰۰
-
-
-
-
رئا-لپتوس-دیونه-تتیس
تیتانیا-اوبرنون-آمبریل-آریل
-
خارون
-
۲۰۰۰-۳۰۰۰
-
-
-
-
-
-
تریتون
-
-
۳۰۰۰-۴۰۰۰
-
ماه
-
آیو - اروپا
-
-
-
-
-
۴۰۰۰-۵۰۰۰
-
-
-
کالیستو
-
-
-
-
-
۵۰۰۰-۶۰۰۰
-
-
-
گانمید
تیتان
-
-
-
-
منظومه شمسی
شکل گیری منظومه شمسی حدود 5 میلیارد سال پیش ، از ابری متشکل از گاز و غبار بین ستارهای ، آغاز گردید. جاذبه باعث انقباض ابر شده و کره متراکمی از گاز در مرکز ابر بوجود آورد. جاذبه همچنین باعث دوران هر چه سریعتر ابر شد. هنگام دوران، مواد موجود در ابر، پهن شده و حلقه ای به وجود آمد که نواحی متراکم مرکزی را در بر می گرفت. سرانجام در این ناحیه متراکم ، گرمای لازم برای وقوع واکنشهای هستهای فراهم گشت و بدین ترتیب ، ستاره خورشید بوجود آمد. اعضای کوچکتر منظومه شمسی از مواد موجود در این حلقه بوجود آمدند. این اعضاء عبارتند از سیارات ، سیارکها و ستاره دنباله دار.
خانواده منظومه شمسی
تمام اجرام آسمانی که در یک منظومه مداری قرار دارند، تحت تأثیر جاذبهای دو جانبه به دور یک جرم مشترک مرکزی میچرخند. در منظومه زمین _ ماه مرکز جرم مشترک در فاصله 4748 کیلومتری (2950مایلی) هسته زمین قرار داشته و از سطح زمین خارج نشده است. در مورد منظومه شمسی ، مرکز جرم مشترک همواره با تغییر موقعیت نسبی سیارهها ، در حال تغییر است. این مرکز در فاصلهای حدود 300000 کیلومتر (186000 مایل) خارج از سطح خورشید قرار دارد.
سیارات منظومه شمسی
سیاره ماه
سیاره عطارد
سیاره زهره
سیاره زمین
سیاره مریخ
سیاره مشتری
سیاره زحل
سیاره سیاره اورانوس
سیاره نپتون
سیاره پلوتون
سیاره سدنا
تمام خصوصیات زیر در مقایسه با زمین میباشد
سیاره
قطراستوا
جرم
شعاعمدار
سال
روز
عطارد
0.382
0.06
0.38
0.241
58.6
زهره
0.949
0.82
0.72
0.615
-243
زمین
1.00
1.00
1.00
1.00
1.00
مریخ
0.53
0.11
1.52
1.88
1.03
مشتری
11.2
318
5.20
11.86
0.414
زحل
9.41
95
9.54
29.46
0.426
سیاره اورانوس
3.98
14.6
19.22
84.01
0.718
نپتون
3.81
17.2
30.06
164.79
0.671
پلوتون*
0.24
0.0017
39.5
248.5
6.5
سدنا*
-
-
-
-
-
منبع
مشارکتکنندگان ویکیپدیا، "Natural satellite"، ویکیپدیای انگلیسی، دانشنامهٔ آزاد.
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 9
/
/
منظومه شمسی
معلم مربوطه:
سر کار خانم سلطانی
محقق:
زهرا استکی
بهار91
منظومه شمسی
سیستم خورشیدی، دستگاه خورشیدی solar system
ترکیب یک ستاره بنام خورشید وهشت سیاره با نامهای تیر٬ ناهید٬ زمین ٬مریخ٬ مشتری زحل٬ اورانوس و نپتون و تعدادی سیارک تعدادی دنباله دار وتعدادی سیاره کوتوله که با نظمی قابل توجه دور آن می چرخند.میدان ثقل کره خورشید ٬حرکت سیارات ودیگر اجرام منظومه را کنترل می کند.مقداری گاز وغبار میان سیاره ای نیز در این منظومه وجود دارد.تمامی سیارات منظومه شمسی تقریبا" در یک صفحه مداری به دور خورشید میگردند. به استثنای عطارد که صفحه مداری آن با صفحه مداری زمین یا دایرهالبروج زاویهای معادل تقریبی ˚7 میسازد، تمایل صفحات مداری سایر سیارات منظومه شمسی نسبت به صفحه مداری زمین، کمتر از ˚4/3 است. این بدان معناست که اگر به منظومه شمسی از پهلو نگاه کنیم ظاهری شبیه به یک صفحه تخت دارد. زوایایی که محور گردش سیارات به دور خود با صفحه مدار زمین میسازند نیز اختلاف چندانی با یکدیگر ندارند. انحراف محور سیارات منظومه شمسی به این صفحه کمتر از ˚30 است. انحراف محور خورشید نیز نسبت به صفحه دایرهالبروج ˚25/7 است. راستای حرکت وضعی (گردش سیاره به دور خود که موجب پیدایش شب و روز میشود) و حرکت انتقالی (گردش سیاره به دور خورشید که سبب پیدایش سال میگردد) سیارات منظومه شمسی نیز میتواند گواهی بر نظریه سحابی خورشیدی باشد. اگر از نقطهای در بالای قطب شمال زمین به سیارات بنگریم، تمامی سیارات در جهت خلاف عقربههای ساعت به دور خورشید در گردشند و به استثنای زهره و اورانوس، جهت حرکت وضعی سایر سیارات نیز عکس جهت عقربههای ساعت است. برخی سیارهشناسان معتقدند علت این ناهماهنگی در زهره و اورانوس میتواند برخورد سهمگین یک جرم سماوی با این دو سیاره در سالهای آغازین پیدایش منظومه شمسی باشد، گرچه صحت این فرضیه هنوز به اثبات نرسیده است. سه دلیل فوق، یعنی قرار گرفتن تمامی سیارات در یک صفحه مداری، راستای چرخش آنها به دور خود (به استثنای زهره و اورانوس)، و جهت گردش آنها به دور خورشید از مهمترین دلایلی هستند که نشان میدهند منشا پیدایش تمامی سیارات منظومه شمسی یکسان و به نوعی مرتبط با پیدایش خورشید بوده است. علاوه بر این، دانشمندان به کمک محاسبه نیمه عمر مواد رادیواکتیو موجود در زمین، ماه، مریخ و شهابسنگها دریافتند اجرام منظومه شمسی بین 3/4 تا 8/4 میلیارد سال عمر دارند که همزمانی تولد آنها را نشان میدهد. این شباهتها و هماهنگی میان اجزای منظومه خورشیدی، مهمترین دلیل اثبات نظریه سحابی خورشیدی است. علاوه بر این، فناوری جدید تصاویری از ستارههای در حال تولد شکار کرده است که ابری از غبار در حال تراکم را در اطراف آنها نشان میدهد که محل تولد سیارات آن منظومه محسوب میشود. چنانچه نظریه سحابی خورشیدی صحیح باشد، سیارات در جهان ما باید به وفور یافت شوند چرا که اغلب ستارگان در مرکز قرصهایی از غبار که محل تولد سیارات است، تشکیل میشوند. کشف سیارات فراخورشیدی گامی مهم در اثبات این نظریه تاکنون بوده است.
میدان مغناطیسی در سیارات
در منظومه شمسی میدانهای مغناطیسی خورشید وسیارات عموما" توسط جریانات الکتریکی متحرک درون لایه های رسانای درونی تولید می شود.در خورشید میدان مغناطیسی ناشی از حرکت داخلی گاز یونیده است.در زمین لایه رساناعامل ایجاد میدان به شکل آهن مایع در هسته بیرونی قرار دارد.در مورد سیاره مشتری وزحل میدان مغناطیسی ناشی از حرکات درون لایه هیدروزنی فلزی ودر اورانوس ونپتون هم احتمالا" یک لایه یخی slushy- عامل ایجاد میدان است.در سیاره تیر هسته آهنی بزرگ عامل ایجاد میدان است گرچه فعال بودن این هسته هرروز مورد شک بیشتری قرار می گیرد واحتمال دارد که میدان مغناطیسی موجود باقیمانده میدان از زمانهای دور سیاره باشد.در حال حاضر ماه وسیاره مریخ دارای میدان نیستند اما آزمایش روی سخره های دو جرم نشان از وجود میدان در زمانهای گذشته دارد.اقمار بزرگ سیاره مشتری نیز دارای میدان ضعیفی هستند.تاکنون طی تاریخ چندین بار (در مقیاس چندصدهزار ساله)جای قطبهای میدان مغناطیسی زمین تغییر کرده است البته خورشید نیز دارای چنین تغییراتی است که دوره آن کوتاهتر واثرات آن عموما" محلی است.کشف این تغییرات کمکی بوده است در جهت توجیه تکتونیک صفحه ای.قسمتی از فضا که محل برخورد باد خورشیدی با میدان مغناطیسی است مغناطکره نامیده می شود. تعریف جدید سیاره نیروی جاذبه را یک عامل تعیینکننده میداند. جاذبه در صورت وجود میزان معینی از جرم باعث گرد شدن سیاراتی مانند عطارد میشود.
تیر یا عطارد
یک جرم آسمانی برای آنکه سیاره باشد باید مداری به دور یک ستاره داشته باشد نه آنکه به دور یک سیاره دیگر بچرخد.عطارد یک سیاره خاکی یا صخرهای است. قطر آن 5600 کیلومتر است و کوچکترین عضو گروه سیارات صخرهای داخلی است.
ناهید یا زهره
قطر این سیاره خاکی 13913 کیلومتر است و به خاطر داشتن سطحی سوزان ناشی از اثر گلخانهای مهارنشدنی معروف است ابرهای غلیظی تمام سطح زهره را پنهان میکنند.
زمین
قطر کره زمین14663 کیلومتر است و بزرگترین سیاره خاکی شناختهشده محسوب میشود. برخی از ستارهشناسان معتقدند که دست کم یک جرم به بزرگی کره زمین ممکن است در بخش بیرونی منظومه شمسی وجود داشته باشد.
بهرام یا مریخ
مریخ تنها سیاره منظومه شمسی غیر از زمین است که بیشترین احتمال داشتن حیات را دارد. قطر مریخ 7801 کیلومتر است.
سرس
اولین سیارک منظومه شمسی سرس در سال 1801 کشف شد.سرس با قطر1073 کیلومتر یک پنجم قطر عطارد را دارد. تعریف جدید پس از بیش از دویست سال دوباره عنوان سیاره را به آن میدهد. اتحادیه بینالمللی ستارهشناسی پیشنهاد میکند که آن را یک سیاره کوتوله بنامند. چند سیارک دیگر ممکن است پس از پژوهشهای بیشتر در گروه سیارات قرار گیرند.
برجیس یا مشتری
مشتری بزرگنرین سیاره منظومه شمسی به غول گازی معروف است. مشتر ی با قطر 164150 کیلومتریش، 11.2 برابر قطر زمین،317.8 برابر جرم زمین را دارد. برخی سیارات به دور ستارههای دیگر جرمی از این هم بیشتر دارند.
کیوان یا زحل
شکل گیری منظومه شمسی حدود 5 میلیارد سال پیش ، از ابری متشکل از گاز و غبار بین ستارهای ، آغاز گردید. جاذبه باعث انقباض ابر شده و کره متراکمی از گاز در مرکز ابر بوجود آورد. جاذبه همچنین باعث دوران هر چه سریعتر ابر شد. هنگام دوران، مواد موجود در ابر، پهن شده و حلقه ای به وجود آمد که نواحی متراکم مرکزی را در بر می گرفت. سرانجام در این ناحیه متراکم ، گرمای لازم برای وقوع واکنشهای هستهای فراهم گشت و بدین ترتیب ، ستاره خورشید بوجود آمد. اعضای کوچکتر منظومه شمسی از مواد موجود در این حلقه بوجود آمدند. این اعضاء عبارتند از سیارات ، سیارکها و ستاره دنباله دار.
تاکنون نظریات زیادی در مورد منشا منظومه شمسی و زمین ارائه شده است، در میان آنها ، دو نظر اساسی وجود دارد. اولی فرضیه برخورد نزدیک نام گرفته است. بر این پایه است که سیارهها ، از مواد جدا شده از خورشید ، تشکیل شدهاند. بر طبق آن ، کشش گرانشی یک ستاره یا دنبالهدار به حدی بوده است که هنگام عبور از کنار خورشید مقداری از ماده آن را بیرون کشیده است. زمین ما عضوی از خانواده خورشید است.
منظومه شمسی نه سیاره اصلی تعداد زیادی قمر طبیعی (اقمار) ، تعداد زیادی سیارکها ، تعداد نامعلومی ستارههای دنبالهدار به همراه شهابها ، شهاب سنگها به دور خورشید در حال گسترش هستند.