لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 7
امام خمینی و عزاداری حسینی
یکی از نقاط برجسته زندگانی امام خمینی، عشق والای او نسبت به اهل بیت عصمت و طهارت(ع)، به ویژه ساحت مطهر حضرت سیدالشهدا(ع) بود، به یاد دارم پس از بازگشت امام به قم در روز هشتم محرم، ایشان در بیت قدیمی خود واقع در یخچال قاضی حاضر شدند و در مجلس عزاداری شرکت جستند. با ورود امام به مجلس، مردم که از حضور امام به وجد آمده بودند، به سمت ایشان نشستند، امام با صدای بلند فرمود: به سمت منبر بنشنید. خطیب منبر آقای یثربی بود، پس از مقدمه‌چینی، روضه حضرت علی‌اکبر(ع) را خواند، در این هنگام حضرت امام دستمال سفیدی را از جیب خود بیرون آورده و گریه کردند، در این اثنا خطیب منبر از وقت استفاده کرد و یادی از فرزند امام مرحوم حاج آقا مصطفی خمینی کرد، دیدم امام دستمال را از روی پیشانی خود برداشت و در حدود یک دقیقه که سخن از فرزند دلبند وی بود به آرامی نشست، آنگاه که خطیب منبر روضه علی‌اکبر(ع) را از سر گرفت باز دستمال را بر پیشانی نهاد و گریه کرد. متوجه شدم که این مرد بزرگ نمی‌خواست به اندازه یک دقیقه هم اشک بر علی‌اکبر(ع) را با اشک بر فرزندش درهم آمیزد.به هنگام حضور در نوفل‌لوشاتو در فرانسه نیز مجلس عزای حسینی را بپا کرد و خبرگزاری‌های جهان که برای اولین بار با این صحنه مواجه شده بودند، گریه وی را در ماتم حسین‌بن‌علی(ع) دیدند و مخابره کردند.پیش از آن حضور 14 ساله وی در عراق، حضور پیوسته شبانه در حرم امیرمؤمنان علی(ع) و حضور شب‌های جمعه در حرم سیدالشهدا نشان از عمق والای او دارد. و پیش از آن این جریان را ـ که مربوط به دوره طلبگی ایشان است ـ از مرحوم آیت‌الله نجفی مرعشی نقل شده است: در دوره ممنوعیت برگزاری مجالس عزای امام حسین(ع) ـ در دوره رضاخان ـ، با آقای خمینی در حجره نشسته بودیم، ایام عزای حسینی بود و مجالس ممنوع، دلمان گرفته بود، تصمیم گرفتیم یک مجلس دو نفری تشکیل بدهیم، قدری ایشان روضه خواند و من گریه کردم، قدری من روضه خواندم و ایشان گریه کرد، قدری ایشان نوحه خواند و من سینه زدم و مقداری من نوحه خواندم و ایشان سینه زد.عمق ارتباط وی و میزان خلوص وی به قدری بود که مرحوم آیت‌الله اراکی می‌فرمود: اگر ایشان در کربلا حاضر بود نفر 73 شهدای کربلا می‌بود.جا دارد که برخی از سخنان ایشان را پیرامون اهمیت عزای حسینی و مجالس سوگواری و دسته‌جات عزاداری را بیاوریم:- «روضه سیدالشهداء برای حفظ مکتب سیدالشهداست. آن کسانی که می‌گویند روضه سیدالشهداء را نخوانید، اصلا نمی‌فهمند مکتب سید الشهداء چه بوده و نمی‌دانند یعنی چه، نمی‌دانند این گریه‌ها و این روضه‌ها حفظ کرده این مکتب را. الان 1400 سال است که با این منبرها با این روضه‌ها و با این مصیبت‌ها و با این سینه‌زنی‌ها ما را حفظ کرده‌اند. سیدالشهدا را این گریه‌ها حفظ کرده است مکتبش را، این مصیبت‌ها و داد و قال‌ها حفظ کرده، این سینه‌زنی‌ها و این دستجات ... اینها حفظ کرده ... هیاهو می‌خواهد، هر مکتبی هیاهو می‌خواهد، باید پایش سینه بزنند، هر مکتبی تا پایش سینه‌زن نباشد، تا پایش گریه‌کن نباشد، تا پایش توی سر و سینه زدن نباشد حفظ نمی‌شود ... این گریه‌ها زنده نگه داشته مکتب سیدالشهدا را، این ذکر مصیبت‌ها زنده نگه داشته مکتب سیدالشهدا را. ما باید برای یک شهیدی که از دستمان می‌رود علم (پرچم) به پا کنیم، نوحه‌خوانی کنیم، گریه کنیم، فریاد کنیم ... این یک میتینگ و فریادی است برای احیای (زنده نگاه داشتن) مکتب سیدالشهدا ... این روضه‌خوانی‌ها و مصیبت و گریه است که کشور شما را حفظ کرده ... با این هیاهو، با این گریه، با این نوحه‌خوانی، با این شعرخوانی، با این نثرخوانی ما می‌خواهیم مکتب را حفظ کنیم، چنانچه تا حالا هم حفظ شده است...».(صحیفه نور 8/ 69-71) - «اسلام را تا حالایی که شما می‌بینید... سیدالشهدا زنده نگه داشته است. سیدالشهدا ـ سلام الله علیه ـ ... همه جوانان خودش را، همه مال و منال، هرچه بود، هرچه داشت ... در راه خدا داد و برای تقویت اسلام، مخالفت با ظلم، قیام کرد ... ما که دنبال او هستیم و مجالس عزا را از آن وقت به امر امام صادق ـ سلام الله علیه ـ و به سفارش ائمه هدی ـ علیهم السلام ـ ما به پا می‌کنیم این مجالس عزا را ... اینها را باید حفظ کنید، اینها شعائر مذهبی ماست که باید حفظ بشود، اینها یک شعائر سیاسی است که باید حفظ بشود. بازیتان ندهند این قلمفرساها، بازیتان ندهند این اشخاصی که با اسماء مختلفه و با مرام‌های انحرافی می‌خواهند همه چیز را از دستتان بگیرند و اینها می‌بینند که این مجالس، مجالس روضه، ذکر مصائب مظلوم در هر عصری مقابل ظالم قرار می‌دهد»...(صحیفه نور 10/ 30-32). - «الان محرم است و همه دستجات بیرون می‌آیند و دستجات باید عزاداری بکنند. عزاداری مهم است». (صحیفه نور 10/ 239).
- «همین گریه‌ها نگه داشته ما را. گول این شیاطینی که می‌خواهند این حربه (سلاح) را از دست شما بگیرند، گول اینها را نخورند جوان‌های ما، همین‌هاست که ما را حفظ کرده، همین‌ها هست که مملکت ما را حفظ کرده. تکلیف آقایان است روضه بخوانند. تکلیف مردم است دسته‌های شکوهمند بیرون بیاورند،
اما دسته‌ها بیرون بیایند، سینه بزنند، هر کاری که می‌کردند بکنند...».(صحیفه نور 10/ 218). - «(این گفته که) امروز دیگر انقلاب کردیم، روضه دیگر لازم نیست از غلط‌هایی است که تو دهن‌ها انداختند، مثل این است که بگوییم امروز ما انقلاب کردیم دیگر لازم نیست که نماز بخوانیم! انقلاب برای این است، انقلاب کردیم که شعائر اسلام را زنده کنیم، نه انقلاب کردیم که شعائر اسلام را بمیرانیم. زنده نگه داشتن عاشورا یک مسئله بسیار مهم سیاسی عبادی است... ما ملتی هستیم که با همین اشک‌ها سیل جریان می‌دهیم و خرد می‌کنیم سدهایی را که در مقابل اسلام ایستاده است ... همین گریه‌هاست که کارها را پیش برده است، همین اجتماعات است که مردم را بیدار
تحقیق درباره امام خمینی و عزاداری حسینی
« سیاست » در مفهوم صحیح و انسانی آن و نه آنچه در جهان سیاسی معاصر و نظام های حکومتی غرب به ظهور می رسد و پیش از آن در ادوار تاریخی مصادف با حاکمیت سیاسی بنی امیه و بنی عباس تجلی یافت از ملزومات بزرگ و اجتناب ناپذیر برای اداره امور و مدیریت کارآمد و انتظام و سازمان دهی جامعه محسوب می شود.