تحقیق درباره روشهای جراحی جلوگیری از بارداری

اختصاصی از یاری فایل تحقیق درباره روشهای جراحی جلوگیری از بارداری دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 15

روشهای جراحی جلوگیری از بارداری

بستن لوله ها یا عقیم سازی توسط جراحی پر طرفدارترین شکل پیشگیری از بارداری در میان زوجهای واقع در سنین باروری می باشد.در سال 1987 مطابق با اظهار انجمن داوطلبان بستن لوله به طریق جراحی نزدیک به 976000 عمل بستن لوله در ایالات متحده انجام شده که 66 درصد آنها روی زنان صورت گرفته است.

تا چندین سال اخیر ,بستن لوله در زنان به عنوان یک روش تنظیم خانواده توسط گروههای مختلف اجتماعی محکوم شده بود. برای مثال تا سال 1969 ,کالج آمریکائی متخصص زنان و زایمان توصیه می کرد که هر خانم 30 ساله پیش از بستن لوله ها,باید چهار بچه سالم داشته باشد. حتی امروزه محدودیتهای اعمال شده توسط دولت مرکزی باعث گردیده که نانی که تمکن مالی لازم ندارند از بستن لوله ها بی نصیب بمانند چرا که ممکن است بودجه سازمان ارائه دهنده این خدمات قطع شود. این محدودیتها علاوه بر نسلهای آینده در نظر نردانی که آنها را اعمال کرده و ترویج داده اند هم مسخره بنظر خواهند رسید.

بستن لوله ها در زنان

بیش از 5 میلیون زن در ایالات متحده و در خلال سالهای دهه 1970 تحت عمل جراحی بستن لوله ها قرار گرفتند . از لحاظ پزشکی , این عمل را در حین سزارین انجام می دهند.در زنانی که به صورت واژینال زایمان می کنند, اوایل دوره نفاس زمان دلخواهی برای بستن لوله هاست. لوله های فالوپ به طور مستقیم در زیر دیواره شکم قرار داشته و در دسترس هستند که البته این حالت به مدت چند روز پس از زایمان وجود دارد.

بنابراین انجام عمل جراحی ساده بوده و نیاز به بستری شدن دراز مدت ندارد .وجود تمامی این عوامل باعث می شود که انجام عمل را در این زمان کم خطر تر از هر زمان دیگر بدانیم.

بستن لوله ها بلافاصله پس از زایمان واژینال ,معایبی به دنبال دارد. از آنجا که مادر معمولاً چند زاست ,احتمالاً بدون دریافت بی حسی مناسب برای وارد شدن به حفره صفاق زایمان نموده است.به این دلایل بعضی تمایل دارند که 12 تا 24 ساعت صبر کنند. برای مثال در بیمارستان پارکلند به منظور کاهش دوره اقامت در بیمارستان ,بستن لوله ها در اوایل دوره نفاس در بخش جراحی مامائی و در صبح روز پس از زایمان صوت می گیرد. احتمال ایجاد خونریزی پس از زایمان در زنان چند زا بعد از 12 ساعت نخست پس از زایمان , به مقدار قابل توجهی کاهش می یابد.مسئله دیگر آنکه وضعیت نوزاد را می توان در چند ساعت پس از تولد بصورت دقیق تری تعیین نمود.

بستن لوله ها در دوره نفاس

نخستین مورد بستن لوله ها در ایالات متحده در بیش از صد سال پیش صورت گرفت که شامل بستن لوله های فالوپ بوسیله نخ سیلیک در حد یک اینچی از محل اتصال لوله ها به رحم بود و پس از دومین عمل سزارین مادر صورت می گرفت . پس از آن میزان عدم موفقیت بالا به خاطر بستن لوله بدون رزکسیون لوله گزارش شد.امروزه روشهای متعددی جهت قطع لوله وجود دارند.

روش Irving : احتمال عدم موفقیت در این روش به کمترین حد می رسد. همانطور که در شکل مشخص شده است لوله فالوپ را قطع نموده و از مزوسالپنکس جدا می کنند تا یک قطعه داخلی از لوله حاصل شود.انتهای دیستال بخش داخلی لوله را در داخل مجرایی در میومتر و در قسمت خلفی قرار داده و انتهای پروگزیمال بخش دیستال لوله را در درون مزوسالپنکس جا می دهند.برای انجام این روش نیاز به میدان عمل بیشتری است.

روش Pomeroy : از میان تمامی روشهایی که جهت قطع لوله بکار می روند,ساده ترین روش Pomeroy می باشد.تاکید اصلی در این روش بر استفاده از نخ کاتگوت ساده برای بستن لوله تا شده می باشد زیرا که اساس این روش بر پایه جذب فوری نخ و جدا شدن انتهاهای بریده لوله است.

روش Parkland : این روش در سالهای دهه 1960 در بیمارستان پارکلند ابداع شد.در این روش بر خلاف روش pomeroy ,از نزدیک شدن دو انتهای بریده شده لوله فالوپ جلو گیری می شود.(شکلc 1-62 ).یک برش شکمی کوچک در زیر ناف ایجاد می گردد.بوسیله کلامپ Babcock بخش میانی لوله را مشخص می نمایند تا بتوانند فیمبریا را در بخش دیستال بطور مستقیم مشاهده کرد.این عمل سبب تشخیص میان لیگامان گرد وبخش میانی لوله فالوپ می شود .هر گاه لوله فالوپ بطور سهوی پائین بافتد ,می بایست عملیات شناسایی اوله را مجددا وبطور کامل اجرا نمود.

پس از این با استفاده از یک پنس هموستات کوچک بخشی از مزوسالپنکس را که بدون رگ بوده (با توجه به شکل)و در نزدیکی لوله فالوپ می با شد سوراخ می کنند,سپس پنس را آزاد کرده و لوله فالوپ را به طول 5/2 سانتی متر از مزوسالپنکس جدا می نمایند. لوله فالوپ آزاد شده را در انتهای پروگزیمال و دیسمتال با نخ کرومیک صفر می بندند و بخش حدفاصل لوله به طول 2 سانتی متر را با قیچی بریده و از هموستاز اطمینان حاصل می کنند. هر دو قسمت لوله فانلوپ رزکسیون شده را علامت گذاری نموده و برای تائید بافت شناسی به آزمایشگاه می فرستند .میزان عدم موفقیت حدود یک در 400 می باشد.

روش Madiener بوده بجز آنکه بخشی از لوله تاشده را کلامپ نموده ,با نخ غیر قابل بسته ولی رزکسیون انجام نمی گیرد .اینروش از آن جهت شرح داده می شود که دیگر بکار برده نمی شود زیرا میزان عدم موفقیت آن 7 در صد می باشد.

فیمبریکتومی:در آوردن تمام بخش دیستال لوله جهت بدست آوردن نتیجه موثر در پیشگیری از باردداری توسط Kroener و دیکران شرح داده شد. Kroerne ,لوله فانلوپ را دو بار با نخ سیلک دوخته و سپس انتهای فیمبریابی لوله را برید. اگر چه او هیچگونه عدم موفقیتی را گزارش نکرده اما دیگران مواردی از عدم موفقیت را گزارش نموده اند و در بعضی موارد میزان عدم موفقیت غیر قابل قبول قبول می باشد. Taylor (1972) در میان 200 خانم ,6 مورد بار داری را گزارش کرده و Metz (1977), 7 مورد عدم موفقیت را در میان 388 خانم گزارش کرد . موارد عدم موفقیت معمولا

مقاله درباره نتایج جراحی رزکسیون رکتوم از طریق کانال آنال به روش STARR در

اختصاصی از یاری فایل مقاله درباره نتایج جراحی رزکسیون رکتوم از طریق کانال آنال به روش STARR در دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 10

نتایج جراحی رزکسیون رکتوم از طریق کانال آنال به روش STARR در

درمان سندرم انسدادی دفع

واژه‌های کلیدی: سندرم انسدادی دفع، رکتوم، رزکسیونزمینه و هدف

سندرم انسدادی دفع[Obstructed Deification Syndrome (ODS)] به مجموعه علائم بالینی گفته میشود که به دلیل ایجاد اختلالات آناتومیک و عملکردی عناصر لگنی منجر به عدم توانائی در دفع مدفوع از رکتوم میشود. رکتوسل و انواژیناسیون داخلی شایعترین علت بروز علائم این سندرم است. دفع مدفوع سفت و سختی تخلیه مدفوع از علائم اصلی این سندرم بوده و این بیماران اغلب نیاز به استفاده مداوم از ملینها و مسهلها داشته و حتی به منظور کمک به تخلیه مدفوع از تنقیه و یا فشار خارجی انگشتان به پرینه و یا واژن استفاده میکنند.

این بیماری در بین زنان بخصوص در بین آن دسته از زنانی که صدمات زایمانی شدید داشته و یا تحت عمل جراحی برداشتن رحم قرار گرفتهاند، بیشتر شایع است ولی در بین مـردان و افـراد مسـن و خانمهائی که هرگز زایمان طبیعی نداشته و یا اصلاً حامله نشدهاند نیز دیده میشود.1و2

روشهای درمانی متعددی در مراحل مختلف این بیماری موجود است و بر اساس تقدم و شدت علائم بالینی از سوی پزشکان معالج انتخاب میشوند مانند:3

درمانهای داروئی برای حل مشکل یبوست

درمان به روش بیوفیدبک برای بازگرداندن عملکرد عضلات لگنی

درمانهای جـراحی مختلـف که از طریق شکـمی و یا پرینه، که برای اصلاح اختلالات آناتومیک (رزکسیون رکتوم و...) انجام میشود که مورد بحث این مقاله است.

رزکسیون رکتوم در بیماران مبتلا به پرولاپس رکتوم و انواژیناسیون روده به روشهای مختلف انجام میشود.

رکتوپکسی (Rectopexia): این جراحی از طریق شکم انجام شده و در طی آن عمل جراحی پس از آزادسازی و کشیدن رکتوم به بالا، عمل ثابت کردن رکتوم به ساکروم با یا بدون استفاده از مش انجام میشود و لازم به توضیح است که این تکنیک به وسیله لاپاراسکوپ نیز قابل انجام میباشد.

روش آلتمایر (Altemaier): که یک روش جراحی برداشتن رکتوم از طریق مقعد بدون ثابت کردن رکتوم است.

روش دولورم (Delorme): برداشتن مخاط بیرون زده بدون حذف دیواره عضلانی و آناستوموز مخاط پس از پلیکاسیون طولی دیوارۀ روده انجام میشود.

روش جدید که به نام STARR (Stapled Transanal Rectal Resection) معرفی شده است و در آن برداشتن قسمتهای قدام و خلف رکتوم با استفاده از دو عدد استاپلر مخصوص انجام میشود.

هدف از انجام این طرح تحقیقاتی مطالعه نتایج درمانی این روش جراحی جدید بوده و در ضمن نتایج حاصله با مطالعات مشابه و روشهای دیگر جراحی مرسوم مقایسه خواهد شد.

مـواد و روش‌ها

این مطالعه در سالهای 1389-1390 در بیمارستان بقیه الله الاعظم(عج) تهران انجام شده و از نوع کارآزمایی‌ فاقد گروه شاهد میباشد. در طی مطالعه کلیه بیماران مبتلا به سندرم انسدادی مدفوع که با تشخیص ODS کاندید عمل جراحی به روش STARR بودند، در طی بین این سال با روش نمونهگیری در دسترس وارد مطالعه شدند. کل افرادی که وارد مطالعه شدند، 33 نفر بودند. با در نظر گرفتن سطح اطمینان 05/0 و توان آزمون 20 درصد و با در نظر گرفتن اندازه اثر متوسط 5/0 اندازه حجم نمونه 28 تعیین شد. در این مطالعه به علت محدودیت در انتخاب بیماران، کلیه افرادی که در مدت یک سال شرایط ورود به مطالعه را داشتند 33 نفر بودند که همگی بررسی شدند.

اطلاعات بیماران از قبیل اطلاعات فردی، نتیجه معاینات بالینی، نتایج پاراکلینیکی مانند مانومتری و دفکوگرافی در پـرسشنامه طراحی شده مخصوص ثبت گردید، متغیرهای مـورد بررسی در دوران قبل و بعد از عمل شامل موارد زیر بودند:

احساس تخلیه ناکامل مدفوع، زورزدن زیاد، دستکاری حین دفع، مصرف ملین، استفاده از تنقیه، درد حین اجابت مزاج، خونریزی همراه با دفع، زمان دفع، تعداد دفعات دفع در هفته. پس از عمل جراحی و ترخیص بیماران در فواصل زمانی دو ماه، شش ماه و یک سال بعد از عمل معاینه شده و علاوه بر بررسی میزان بهبودی، یافتههای جدید نیز در پرسشنامه ثبت میشد.

البته لازم به ذکر است که به منظور اجتناب از اطاله مطلب و رعایت اختصار و با توجه به اینکه برای کسب نتایج درمانی این بیماران نیاز به پیگیری دراز مدت بیشتر مد نظر نویسندگان است، لذا فقط نتایج درمانی یک سال بعد در ادامه متن این مقاله آورده شده و مورد بحث قرار گرفته است. برای تعیین شدت بیماری در دوران قبل و میزان بهبودی بعد از عمل با استفاده از پرسشنامه 40 امتیازی Longo (Longo’s ODS Score System) نمـرهدهی شد.4 در خصوص پایایی و روائی پرسشنامه اعتبـارسنجی این پرسشنامه انجام شده است و بعضـی از الفـاظ سئـوالات این پرسشنامه متناسب با فرهنگ جامعه نبودند. با این وجـود این پرسشنامه توسط دو نفر جداگانه به فارسی ترجمه شد و الفاظ پرسشنامه مـورد تـوافق رسید. سپس روایی محتوایی پرسشنامه توسط چند تن اساتید جـراحی مورد تأیید قرار گرفت. به منظـور بررسی پایایی برای کل پرسشنامه ضریب آلفـای کـرونباخ 71/0 به دست آمد. نحوۀ انتخاب بیمار به این صورت بود که در بررسی اولیه بیمارانی که در مرحله سـوم بوده و عمق پرولاپس خارجی رکتوم کمتر از 3 سانتیمتر داشته و عمق رکتوسل آنها در دفکوگرافی بیشتر از 3 سانتیمتر بـود و همزمان انواژیناسیون رکتوآنال وجود داشـت، کاندید جراحی به روشSTARR میشد.

جهت رد سایر تشخیصهای افترافی محتمل دیگر در صورت نیاز برای بیماران بررسیهای لازم مانند کولون سکپی، باریم انما، ترانزیت کولون، مانومتری، دفکوگرافی، و... انجام میشد و در ضمن بیماران توسط همکاران متخصص داخلی (گوارش) نیز مشاوره شده و اندیکاسیون عمل جراحی پس از اخذ شرح حال و سابقه دقیق بیماری و معاینه دقیق بالینی و بررسی یافتههای پاراکلنیکی توسط جراح مسئول گذاشته میشد و در صورت تشخیص بالینیODS و اثبات پرولاپس مخاطی داخل رکتوم و انواژیناسیون رکتوم با یا بدون وجود رکتوسل، بیمار کاندید جراحی STARR شد. در صورتی که رکتوسل بیمار در ارتباط با اختلالات لگنی بود، بیمـار تحـت درمان بیوفیدبک قـرار میگـرفت و در صورت باقیمـاندن علایم ODS بیمـار کاندید جـراحی STARR میشد.

قبل از بستری روش جراحی و نحوۀ شرکت بیمار در مطالعه با بیماران در میان گذاشته و رضایت کتبی ایشان اخذ شده و در کلیه مراحل بستری و پیگیری بیمار و همراهان ایشان از طریق تلفن قادر به تماس با اعضای تیم درمانگر بودند. بیمارانی که یکی از موارد زیر مبتلا بودند به مطالعه وارد نمیشدند: عفونتهای فعال آنورکتال، پاتولوژی آنورکتال بدخیـم همـزمان، پروکتیت ایجاد شده ناشی از بیماریهای التهابی روده رادیاسیون و غیـره، آنتروسل حین استراحت و اسهال مـزمن.

جزئیات و تکنیک عمل جراحی: عمل جراحی در وضعیت لیتـوتومی و با استفاده از دو استاپلرPPH انجام میشود. انما چند ساعت قبل از عمل انجام میگرفت و پروفیلاکسی با سفوتاکسیم 2 گـرم و مترونیدازول 500 میلیگرم قبل از انتقال به اتاق عمل به صورت وریدی تزریق میشد. جزئیات تکنیکی انجام شده در این عمل جراحی بر اساس کتب و مقالات متعددی است که در اینجا به چند مورد از آنها اشاره میشود.4-6

روشهای آماری

در ابتـدا دادهها با میانگین، انحراف معیار، فراوانی و درصد و جـداول توصیف شدند. برای مقایسه متغیرها در قبل و بعـد از عمـل از آزمون تی مزدوج و در صورت نبودن شرایط استفـاده از معـادل ناپارامتری آن ویلکاکسون استفاده شد. برای بررسی نرمال بودن دادهها از آزمون کلمـوگروف اسمیـرنوف استفـاده شد. تحلیلها با استفاده از نرمافـزار SPSS 20 (SPSS, Chicago IL, USA) انجام شد. سطـح معنیداری تمـام آزمونها 05/0 در نظر گرفته شد.

یافته‌ها

در این مطالعه 33 بیمار وارد شدهاند که میانگین سنی آنها 2/31(00/54 سال میباشد و از میان آنها، 3 بیمار (1/9%) مرد و 30 بیمار (9/90%) زن بودند.

دفع با فشار و زور زدن قبل از عمل جراحی در 16 نفر (5/48%) از بیماران، متوسط و 17 نفر (5/51%) از بیماران، شدید بود.

دفع با فشار و زور زدن یکسال بعد ازعمل جراحی در 27 نفر (8/81%) از بیماران خفیف، پنج نفر (2/15%) از بیماران متوسط و یک نفر (3%) از بیماران شدید بود. در قبل و بعد از عمل در دفـع با فشار و زور تفاوت معنیداری مشاهده شد (P<0.001) (جدول 1).

دستکاری اطراف مقعد، در بیماران قبل از عمل جراحی بدین صورت بوده که هفت نفر (2/21%) از بیماران هرگز، یک نفر (3%) از بیماران در کمتر از 25% موارد دفع، دو نفر (1/6%) از بیماران در 50%-25% از موارد دفع، دو نفر (1/6%) از بیماران در بیشتر از 50% از موارد دفع و 21 نفر (6/63%) از بیماران در همه موارد دفع، این عمل را انجام داده است. یک سال بعد از عمل، 31 نفر (9/93%) از بیماران هرگـز، یک نفر (3%) از بیماران در 50%-25% از موارد دفع و یک نفر (3%) از بیمـاران در همه موارد دفع، عمل دستکاری اطراف مقعـد را انجام داده است در قبل و بعد از عمل در دستکاری اطراف مقعد تفاوت معنیداری مشاهده شد (P<0.001)(جدول 2).

جدول 1ـ شدت زور زدن حین دفع

مقدار احتمال

کم یا هیچ

متوسط

شدید

زمان / شدت

درصد

تعداد

درصد

تعداد

درصد

تعداد

P < 0.05

0

0

48

16

52

17

قبل از جراحی

P < 0.05

82

27

15

5

3

1

بعد از جراحی

جدول 2 ـ دفعات دستکاری، استفاده از مسهل و انما برای دفع

مقدار احتمال

هرگز

25-50 درصد

> 50 درصد

همیشه

متغیر / شدت

درصد

تعداد

درصد

تعداد

درصد

تعداد

درصد

تعداد

درصد

تعداد

P<0.001

21

7

3

1

6

2

6

2

64

12

قبل از جراحی

دستکاری

P<0.001

94

31

3

1

0

0

0

0

3

1

بعد از جراحی

P<0.001

3

1

9

3

21

7

15

5

52

17

قبل از جراحی

استفاده از ملین

P<0.001

88

29

6

2

3

1

0

0

3

1

بعد از جراحی

P<0.001

55

18

6

2

6

2

3

1

30

10

قبل از جراحی

استفاده از تنقیه

P<0.001

88

29

3

1

6

2

0

0

3

1

بعد از جراحی

مقاله روشهای جراحی جلوگیری از بارداری

اختصاصی از یاری فایل مقاله روشهای جراحی جلوگیری از بارداری دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک پرداخت و دانلود در "پایین مطلب"

فرمت فایل: word (قابل ویرایش و آماده پرینت)
تعداد صفحات:18

بستن لوله ها یا عقیم سازی توسط جراحی پر طرفدارترین شکل پیشگیری از بارداری در میان زوجهای واقع در سنین باروری می باشد.در سال 1987 مطابق با اظهار انجمن داوطلبان بستن لوله به طریق جراحی نزدیک به 976000 عمل بستن لوله در ایالات متحده انجام شده که 66 درصد آنها روی زنان صورت گرفته است.

تا چندین سال اخیر ,بستن لوله در زنان به عنوان یک روش تنظیم خانواده توسط گروههای مختلف اجتماعی محکوم شده بود. برای مثال تا سال 1969 ,کالج آمریکائی متخصص زنان و زایمان توصیه می کرد که هر خانم 30 ساله پیش از بستن لوله ها,باید چهار بچه سالم داشته باشد. حتی امروزه محدودیتهای اعمال شده توسط دولت مرکزی باعث گردیده که نانی که تمکن مالی لازم ندارند از بستن لوله ها بی نصیب بمانند چرا که ممکن است بودجه سازمان ارائه دهنده این خدمات قطع شود. این محدودیتها علاوه بر نسلهای آینده در نظر نردانی که آنها را اعمال کرده و ترویج داده اند هم مسخره بنظر خواهند رسید.

بستن لوله ها در زنان

بیش از 5 میلیون زن در ایالات متحده و در خلال سالهای دهه 1970 تحت عمل جراحی بستن لوله ها قرار گرفتند . از لحاظ پزشکی , این عمل را در حین سزارین انجام می دهند.در زنانی که به صورت واژینال زایمان می کنند, اوایل دوره نفاس زمان دلخواهی برای بستن لوله هاست. لوله های فالوپ به طور مستقیم در زیر دیواره شکم قرار داشته و در دسترس هستند که البته این حالت به مدت چند روز پس از زایمان وجود دارد.

بنابراین انجام عمل جراحی ساده بوده و نیاز به بستری شدن دراز مدت ندارد .وجود تمامی این عوامل باعث می شود که انجام عمل را در این زمان کم خطر تر از هر زمان دیگر بدانیم.

بستن لوله ها بلافاصله پس از زایمان واژینال ,معایبی به دنبال دارد. از آنجا که مادر معمولاً چند زاست ,احتمالاً بدون دریافت بی حسی مناسب برای وارد شدن به حفره صفاق زایمان نموده است.به این دلایل بعضی تمایل دارند که 12 تا 24 ساعت صبر کنند. برای مثال در بیمارستان پارکلند به منظور کاهش دوره اقامت در بیمارستان ,بستن لوله ها در اوایل دوره نفاس در بخش جراحی مامائی و در صبح روز پس از زایمان صوت می گیرد. احتمال ایجاد خونریزی پس از زایمان در زنان چند زا بعد از 12 ساعت نخست پس از زایمان , به مقدار قابل توجهی کاهش می یابد.مسئله دیگر آنکه وضعیت نوزاد را می توان در چند ساعت پس از تولد بصورت دقیق تری تعیین نمود.

بستن لوله ها در دوره نفاس

نخستین مورد بستن لوله ها در ایالات متحده در بیش از صد سال پیش صورت گرفت که شامل بستن لوله های فالوپ بوسیله نخ سیلیک در حد یک اینچی از محل اتصال لوله ها به رحم بود و پس از دومین عمل سزارین مادر صورت می گرفت . پس از آن میزان عدم موفقیت بالا به خاطر بستن لوله بدون رزکسیون لوله گزارش شد.امروزه روشهای متعددی جهت قطع لوله وجود دارند.

روش Irving : احتمال عدم موفقیت در این روش به کمترین حد می رسد. همانطور که در شکل مشخص شده است لوله فالوپ را قطع نموده و از مزوسالپنکس جدا می کنند تا یک قطعه داخلی از لوله حاصل شود.انتهای دیستال بخش داخلی لوله را در داخل مجرایی در میومتر و در قسمت خلفی قرار داده  و انتهای پروگزیمال بخش دیستال لوله را در درون مزوسالپنکس جا می دهند.برای انجام این روش نیاز به میدان عمل بیشتری است.

روش Pomeroy : از میان تمامی روشهایی که جهت قطع لوله بکار   می روند,ساده ترین روش Pomeroy می باشد.تاکید اصلی در این روش بر استفاده از نخ کاتگوت ساده برای بستن لوله تا شده می باشد زیرا که اساس این روش بر پایه جذب فوری نخ و جدا شدن انتهاهای بریده لوله  است.

پاورپوینت مراقبت های پرستاری قبل از عمل جراحی

اختصاصی از یاری فایل پاورپوینت مراقبت های پرستاری قبل از عمل جراحی دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک پرداخت و دانلود در "پایین مطلب"

فرمت فایل: پاورپوینت

تعداد اسلاید: 40

—مرحله قبل از عمل جراحی :

مرحله قبل از عمل جراحی از زمان تصمیم گیری برای انجام جراحی شروع می شود و با انتقال بیمار به تخت اتاق عمل پایان می پذیرد.

فعالیت های پرستاری در این دوره شامل :

بررسی کلی وضعیت بیمار قبل از روز جراحی از طریق انجام مصاحبه قبل از عمل که شامل : بررسی اطلاعات فیزیکی و روانی بیمار/تاریخچه بیهوشی قبلی و شناسایی آلرژیها یا مشکلات ژنتیک.
اطمینان از انجام همه آزمایشات مورد نیاز
فراهم کردن سرویس مناسب مشاوره  و ارائه اطلاعات و آموزش های لازم در مورد بهبود بعد از بیهوشی و مراقبت های بعد از عمل می باشد.

دانلود تحقیق درمورد مراقبت پرستاری قبل از عمل جراحی در بخش جراحی

اختصاصی از یاری فایل دانلود تحقیق درمورد مراقبت پرستاری قبل از عمل جراحی در بخش جراحی دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

فرمت فایل:  ورد ( قابلیت ویرایش ) 

---

قسمتی از محتوی متن ...

تعداد صفحات : 30 صفحه

مراقبت پرستاری قبل از عمل جراحی در بخش جراحی. کار در بخش جراحی ایجاب می‌کند که پرستار در همة شئون مراقبت بیماری که احتیاج به جراحی دارد سهیم باشد.
ضمن اینکه پرستار می‌تواند انتظار این را داشته باشد که در بخش بعنوان یکی از اعضای تیمی بسیار ماهر و با مقررات زیاد در مراقبت قبل از جراحی بیمار مشارکت داشته باشد. اصول مراقبت کامل از بیمار جراحی قبل از عمل در بخش شامل موارد زیر است: 1- ارزیابی وضعیت فیزیکی و روانی بیمار جراحی در تمام اقدامات قبل از عمل جراحی 2- برنامه‌ریز، انجام و بررسی جهت مراقبت مناسب 3- ثبت احتیاجات بیمار و فعالیتهای پرستاری 4- آموزش و حمایت والدین و یا دیگر افراد خاص مربوط به بیمار 5- آماده‌سازی لوازم مورد لزوم برای یک مراقبت دقیق بدنبال انواع مختلف بیهوشی و بی‌حسی. 6- مشارکت مؤثر، در جهت کاهش اضطراب بیمار و فراهم آوردن ارتباط کاری خوب در یک تیم با مقررات. 7- تعیین و کار کردن روی مواردی که ایجاد خطر هم برای بیمار و هم برای پرستار دارد و همچنین فعالیت مناسب در جهت جلوگیری از صدمات مربوطه. 8- مشخص نمودن عوارض احتمالی داروهای خواب‌آور و بیهوشی مختلف. 9- تشخیص علائم اولیه عوارض و عملکرد مناسب در جهت رفع آنها. مراقبت بیمار در اتاق عمل توجه این فصل کتاب روی جهات مختلف مراقبت بیمار در اتاق عمل و حین انجام عمل جراحی معطوف گردیده است.
در اتاق عمل، پرستار می‌تواند به عنوان عضوی از تیم جراحی هم نقش پرستار در گردش و یا پرستار اسکراب را داشته باشد. در خلال مدتی که پرستار درگیر مراقبت بیمار در اتاق عمل می‌باشد از وی انتظار می‌رود که: در برنامه‌ریزی جلسات اتاق عمل و اداره و ترتیب لیست اتاق عمل شرکت داشته باشد. در مراقبت کلی و برنامه‌ریزی و کمک به بیمار بیهوش و خواب‌آلود دخالت داشته باشد. در مرحله حین عمل جراحی در برنامه‌ریزی مراقبت از بیمار و اثبات آن همکاری داشته باشد. یک محیط ایمن و درمانگر هم برای کارکنان و هم برای بیمار ایجاد کند. طرز صحیح پوشیدن لباس اتاق عمل را عملا نشان دهد. تمام عملیات وی هماهنگ با رعایت اصول استریلیتی داشته باشد. همکاری و ارتباط مؤثر با دیگر اعضای تیم جراحی داشته باشد. نقش و مسئولیتهای دستیار اسکراب دستیار اسکراب یکی از اعضای اصلی تیم می‌باشند که وسایل و تجهیزات استریل را آماده می‌کند.
او ممکن است یک پرستار و یا یک دستیار اتاق عمل ب اشد. قبل از عمل جراحی، وظایف دستیار اسکراب عبارتند از: 1- کنترل کارت مخصوص جراح و آماده‌سازی تجهیزات لازمه، نخ‌های بخیه وسایل دست جراحی. 2- پوشیدن گان و دستکش بطریقه استریل. 3- پوشاندن ترالی با پارچه‌های استریل با یا بدون استفاده از ست‌های قبلا بسته‌بندی شده. 4- کنترل وسایل هر ست با حضور پرستار در گردش و لیست اصلی. 5- آماده‌سازی نخ‌های بخیه، سوزنها، تیغهای جراحی (بستوری) و دیگر وسایل 6- کنترل و شمارش گازها، بسته‌بندی‌ها، لوازم جراحی و سوزنها با پرستار در گردش در اعمال جراحی موضعی. 7- اطمینان از ثبت موارد فوق. 8- پوشاندن میز یا ترالی اضافی در صورت نیاز. 9- بر حسب نیاز پرستار در گردش مشخصات بیمار و تطابق با باند دور دستش و لیست اتاق عمل انجام گیرد. 10- وقتی بیمار وارد اتاق عمل می‌شود، از وجود وضعیت مناسب و ایمن بیمار روی تخت اتاق عمل اطمینان حاصل کند. در شروع عمل جراحی، دستیار اسکرا

متن بالا فقط تکه هایی از متن به صورت نمونه در این صفحه درج شده است.شما بعد از پرداخت آنلاین فایل را فورا دانلود نمایید

بعد از پرداخت ، لینک دانلود را دریافت می کنید و ۱ لینک هم برای ایمیل شما به صورت اتوماتیک ارسال خواهد شد.