دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 4
تئاتر کودکان
با علم به اینکه تئاتر مادر هنر هاست یعنی تمامی هنر ها از جمله نقاشی – نور پردازی – طراحی – حجم سازی – موسیقی – رنگ شناسی و ...... در آن به کار می رود تئاتر برای کودکان از حساسیت های خاصی بر خوردار است و پیامد های مثبتی برای کودکان به همراه دارد
از جمله:
1- حس اعتماد به نفس کودکان را بالا میبرد.
2- قدرت خلاقیت آنها را افزایش می دهد.
3- ذهن کودکان را فعال می سازد.
4- قدرت بیان کودکان را تقویت می کند .
5- درک وفهم کودکان را رشد می بخشد.
و...........
ما به سه روش برای کودکان تئاتر کار می کنیم:
1-تئاتر برای کودکان .
2- تئاتر با کودکان .
3- تئاتر با کودکان برای کودکان .
و حالا سه روش را توضیح داده تا بهتر با آنها آشنا شویم.
تئاتر برای کودکان
این زمانی است که یک گروه بزرگسال متنی که در خور فهم ودرک کودکان باشد را انتخاب می کنند آن را تمرین کرده و برای کودکان به اجراء در می اورند. این نوع اجراء هم از حساسیت های خاص خود بر خوردار است که باید بار آموزشی و پیام نمایش به گونه ای باشد که کودک به راحتی بتواند آن را هضم کند . در ضمن باید گره ای در آن ایجاد کنیم که برای کودک سوال بر انگیز باشد.
تئاتر با کودکان
زمانی است که یک کارگردان متنی را انتخاب کرده و با کودکان شروع به تمرین می کند و خود کودکان در آن بازی می کنند و این مستلزم آن است که ما ابتدا نمایش را برای کودکان بخوانیم تا آنها نقشهایی را که خودشان از آن خو ششان می آید راانتخاب کنند .
در مرحله ی بعد تقسیم نقش کرده و هر یک نقش خود را تمرین می کنند تا حفظ شوند . در این قسمت از کار خانواده نقش بسزایی در یاد گیری کودکان دارند و کمک شایانی می توانند در پیشبرد نمایش و اجرای آن کنند.
باید توجه داشت که کودکان با متنهایی بیشتر ارتباط برقرار می کنند که در آن ریتم و موسیقی زیاد به کار رفته باشد و چه بهتر که تمام آن شعر باشد .
بچه ها با داستانهایی را که در آن حیوانات نقش آفرینی می کنند همزاد پنداری عجیبی دارند و علاقه مندی بیشتری را از خود نشان می دهند .
بچه ها اگر به جای خروس و کلاغ و روباه و حیوانات دیگر بازی کنند برای آنها جذابیت بیشتری دارد تا به جای پدر و مادر یا افراد دیگر بازی کنند .
در تئاتر با کودکان کارگردان مانند آشپز اردو عمل می کند یعنی متن را که مواد خام است را به بچه ها می دهد تا آن را به کمک خانواده بپزند و حفظ کنند بعد متن را با موسیقی وریتم مخلوط کرده ودر پایان با اضافه کردن ادویه یا روتوش کردن کار یک غذای خوشمزه و یک نمایش جذاب به بیننده ارائه میدهد.
باید توجه داشت که در تئاتر با کودکان ما محدودیت نداریم این بدان معنی است که حتما نباید فیل چند برابر گنجشک و یا گنجشک چند برابر مورچه باشد فقط هدف همان پیامد های مثبتی است که در بالا به آن اشاره کردیم.
تئاتر با کودکان برای کودکان
این قسمت بصورت کارگاهی یا اتاق قصه انجام می شود .
به این معنی که یک قصه را به صورت نمایش در آورده و در جمعی که بیننده و بازیگر آن کودک باشند در یک جلسه تمرین و اجراء میشود و همه بچه ها خود را در آن دخیل می کنند و هر یک نقشی را اجراء یا به جای شخصیتی بازی می کنند . این احتمال هم وجود دارد که یک نقش را چند نفر همزمان با هم بازی کنند .
در این نوع کار نیاز خاص به دکور یا لباس ویا گریم آنچنانی ندارد چون بیشتر هدف تقویت ذهن خلاق کودکان است . هر چه دکور و لباس و گریم کمتر دخالت داشته باشد ذهن کودک بیشتر درگیر کار میشود .
انتخاب متن در این قسمت به عهده کارگردان است که آن زمان با بچه ها تمرین می کند .
با تاکید به اینکه کارگردان حتما باید مطالعات زیادی در مورد مشکلات یامعضلات آنها داشته باشد تا به راحتی بتواند هدف و پیام نمایش را در یک جلسه به کودکان برساند
تئاتر در زندگی کودک چه نقشی دارد؟
تئاتر کودکان و نوجوانان به تعبیر مارک تواین نویسنده معروف بزرگترین اختراع فرهنگی قرن بیستم است. درواقع می توان گفت پدیده ای جدید است و شاید این امر باعث سوء تفاهمی می شود که اساساً تئاتر و کودک نسبت جدیدی است. درحالی که این طور نیست و کودک در سنین پایین از طریق بازیهای نمایشی سعی می کند با جهان اطرافش ارتباط برقرار کند و سعی می کند واقعیات را درک کند: روابط میان خانواده، روابط اجتماعی و بسیاری از پدیده هایی که ذهنش را مشغول می کند به نمایش بگذارد تا پس از تکرار فراوان این واقعیات را بپذیرد. در نمایش های کودکان مؤنث آنچه چشمگیر است فراگرفتن آداب زندگی، مادر بودن و تمرین خانواده است. بنابراین از یک طرف کودک از هنگامی که قدرت بیان دارد و از لحظه ای که از لحاظ جسمانی آمادگی پیدا می کند تا به تکرار زندگی بپردازد با تئاتر الفتی بسیار بسیار نزدیک پیدا می کند اما اینکه فرآورده ای به نام نمایشنامه کودک وجود داشته باشد و برای کودکان به اجرا در بیاید یا کودکان آن را به اجرا دربیاورند، پدیده ای دیگر است. باز هم اگر در سنت های پیشینیانمان کمی دقت کنیم در تعزیه ما گروه نوجوانان تعزیه اجرا می کنند تا اینکه در سنین بزرگسالی امکان گرفتن نقش های اساسی تعزیه را پیدا کنند. همه اینها پدیده هایی کاملاً متفاوت با آن چیزی است که در دنیا تئاتر کودک خوانده می شود. زمانی که کودک به دلیل نیاز عاطفی و روانی و اجتماعی ای که دارد به بازی متوسل می شود و هنگامی که طبق سنت ها، نه تنها در ایران بلکه در کشورهایی نظیر هند براساس تعالیم سنتی بایستی کودکان و نوجوانان جایگزین بزرگسالان بشوند همواره نوعی تئاتر کودک وجود دارد اما تئاتری که مارک تواین را وادار به گفتن چنین جمله ای کلیدی کرده است که «تئاتر کودکان یکی از اختراعات بزرگ فرهنگی یا بزرگترین اختراع فرهنگی در قرن بیستم است» احساس می شود که کودکان همچون بزرگسالان نیازمند دیدن و شنیدن داستانها هستند. باید بگوییم که تئاتر کودکان و نوجوانان تئاتری است مبتنی بر مسائل مبتلا به کودکان و نوجوانان که یا توسط بزرگسالان و یا خردسالان به اجرا درمی آید. طبیعی است که این نوع تئاتر همواره تفاوت های اساسی ای با تئاتر بزرگسالان دارد. برای اینکه در تئاتر بزرگسالان به دلیل ذهنی، عقلی و وضعیتی که به هر حال مخاطب پیدا کرده برای پذیرش داستان ممکن است شیوه های مختلفی را نویسنده و کارگردان اتخاذ کند اما در تئاتر کودکان الزاماً در هر اجرا ما نیازمند آن هستیم که اول مخاطب را جذب کنیم و بعد بتوانیم مسأله ای را منتقل کنیم.
ابتدا در تئاتر کودک و نوجوان باز این تصور وجود داشته که مرزبندی ندارد. درحالی که رشد کیفی تئاتر کودک و نوجوانان همه دست اندرکاران و فعالان تئاتر را متوجه کرد که در تئاتر کودک مرزبندی ها بسیار بیشتر از تئاتر بزرگسالان است. در مورد تئاتر کودکان بین ۳ تا ۷ سال تصور اینکه عروسک ها موجودات زنده ای هستند، ذی وجودند و نیازهایی شبیه به نیازهای خودشان دارند؛ کاملاً به عنوان یک پدیده تجربه شده است. درحالی که از سنین ۷ تا ۱۳ سال ما نیاز این باور را کمتر می بینیم و از سن ۱۳ تا ۱۹ سال برخی از نوجوانان در مقابل تئاتر عروسکی و اکنشی دارند به این معنا که تظاهر می کنند اینها عروسک اند و ما کودک نیستیم. یا فرض کنید تئاتر مناسب با دختران تفاوت های اساسی ای با تئاتر متناسب با پسران دارد. اگر نوجوان دختر نیازمند دریافت پاسخ سؤال هایی است که دختران در این سن با آنها مواجه هستند؛ نوجوان پسر دنبال تحرک و هیجان است. به این دلیل ما امروزه می بینیم که ما باید تئاتر کودکان و نوجوانان را با توجه جنسیت آنها با مرزبندی مشخص کنیم. در تئاتر کودکان بایستی آموزه های لازم برای رشد سنی و تجربه اجتماعی به وجود بیاید، در حالی که در تئاتر نوجوانان بایستی به سؤالهای آنان پاسخ داده بشود. همینطور انواع تئاتری که برای آنان در نظر می گیریم. کودکان را بایستی از طریق تئاتر عروسکی جذب کنیم و پیام مان را به آنها منتقل کنیم درحالی که در تئاتر نوجوانان بهتر است این کار از طریق تئاتر زنده انجام بشود. تئاتر دیگری هم وجود دارد که توسط کودکان و نوجوانان اجرا می شود که اینها هر کدام دارای اهدافی جداگانه هستند. چیزی که در این تئاترها بسیار روی آن تکیه می شود تمرین نظم، اعتماد به نفس و کار گروهی است. در اینجا مسأله انتقال اندیشه نیست، بلکه مسأله آماده کردن بستری برای تمرین زندگی اجتماعی است.
