کلیاتی در مورد پرورش بلدرچین
تاریخچه و اقتصاد پرورش بلدر چین
بلدرچین ژاپنی cotorina japonica به اسم eastern quail-coturinx quail phrohs و در زبان هندی به اسم bater خوانده می شود.
کوتورنیکس ها به طور وسیع در اروپا ، افریقا و اسیا پراکنده میباشند و این پرندگان به عنوان گونه های مهاجر مطرح هستند.ظاهرا کوتورنیکسها چه آنهایی که در ژاپن در حدود قرن یازدهم اهلی بوده اند و چه آنهایی که در آن موقع از کشور چین به ژاپن آورده شده اند در ابتدا به عنوان پرندگان زینتی و آواز خوان نگهداری می شدند اما در سال 1900 میلادی کوتورنیکس ها به طور گسترده در کشور ژاپن برای تولید گوشت و تخم مورد استفاده قرار گرفتند و تولید گوشت و تخم بلدرچین به میزان قابل توجهی صورت گرفت و بعد از ان در بسیاری از کشورهای دیگر نظیر هنگ کنگ، سنگاپور ، مالزی و فرانسه جایگاه خود را پیدا
کرد.سپس کشورهای دیگر به فکر توسعه پرورش بلدر چین افتادند به طوری که اخیرا کشور عربستان سعودی به پرورش وسیع بلدرچین پرداخته و یکی از اقلام صادراتی این کشور گوشت بلدرچین شده است.
در ایران به طور محدود پرورش بلدرچین رواج دارد و امید می رود که در آینده این کار تولیدی توسعه یافته و تولیدات گوشت و تخم بلدرچین فزونی یابد.
در کشور هندوستان بلدرچین ها در ابتدا در انسیتوی مرکزی تحقیقات طیور به وسیله dr.b.panda در سال 1974 آورده شد و سپس در مراکز تحقیقاتی دیگر در مورد آن مطالعاتی صورت گرفت.
نگهداری و محیط
بلدرچین در یک ناحیه مناسب از نظر درجه حرارت پرورش داده می شود و به سالن رشد در سن 2 تا 3 هفتگی انتقال می یابد.
خیلی بهتر است که از استرس های بیمورد جلوگیری کرده و در زندگی کوتاه بلدرچین آنرا از محلی به محل دیگر جابجا نکنیم.هر سیستمی که به کار رود تکنیک نگهداری و پرورش بلدرچین مثل مرغ است و دستگاه مادر و قفسها و وسائل مورد استفاده باید با پرورش بلدرچین وفق داده شوند.درجه حرارت زیاد و صحیح برای تولید خوب بلدرچین نقش حیاتی دارد و پرندگان باید در حرارت 35 تا 36 درجه ساتیگراد ( 95 تا 97 درجه فارنهایت) نگهداری شوندکه بتدریج در عرض 3 هفته به 20 درجه سانتیگراد(68 درجه فارنهایت) می رسد کاهش پیدا نماید.
دانلود پاورپوینت کلیاتی در مورد پرورش بلدرچین- 32 اسلاید