جمهوری سَنگاپور کشور-شهری در جنوب شرقی آسیا است و پایتخت آن سنگاپور است. سنگاپور در جنوب شبه جزیره مالایا واقع شده و کوچکترین کشور جنوب شرقی آسیا است.
سنگاپور در شمال خط استوا قرار دارد. کشوری ثروتمند و مدرن است. مالزی و اندونزی تنها همسایههای سنگاپورند. پیش از حضور کشورهای اروپایی در منطقه، منطقهای که امروزه به عنوان سنگاپور شناخته میشود فقط منطقه ماهیگیری مالایی در ریزشگاه رودخانه سنگاپور بود. سنگاپور از سال ۱۸۲۴ تا ۱۹۶۳ میلادی، به غیر از سه سال در زمان جنگ جهانی دوم یکی از مستعمرات بریتانیا بود. در سال ۱۹۴۲ سنگاپور که هنوز مستعمره بریتانیا بود، توسط ژاپن اشغال میشود و نیروهای بریتانیایی مجبور به ترک آن شدند که این واقعه توسط وینستون چرچیل «بزرگترین هزیمت تاریخ بریتانیا» نامیده شد. پس از پایان جنگ، در سال ۱۹۴۵ میلادی سنگاپور مجدداً توسط نیروهای بریتانیایی بازپس گرفته شد. هجده سال بعد در سال ۱۹۶۳ سنگاپور به عنوان عضوی از فدراسیون مالزی استقلال خود را از بریتانیا بدست آورد. این کشور در نهایت دو سال بعد در سال ۱۹۶۵ از مالزی جدا شد و به این ترتیب جمهوری سنگاپور شکل گرفت.
در سنگاپور چهار زبان انگلیسی، مالایی، چینی و تامیل به عنوان زبانهای رسمی شناخته میشوند. اما درمجموع ساکنان این کشور با نزدیک به بیست زبان مختلف تکلم میکنند که این امر نشاندهنده تنوع گسترده زبانی و فرهنگی در سنگاپور میباشد. بسیاری از تابلوها و علائم در سنگاپور به چهار زبان رسمی نوشته شدهاند. در سنگاپور سیاست رسمی آموزشی به ترتیبی است که دانشآموزان به طور هم زمان زبان انگلیسی و زبان مادری خود را میآموزند.
سنگاپوربا جمعیتی در حدود 5/3 میلیون نفر این روش را از سال 1984 میلادی یعنی ربع قرن پیش به عنوان جزیی از برنامه اصلاحات نظام سلامت کشور آغاز کرد.این روش 10 سال بعد یعنی در سال 1994 در بخشهایی از چین اجرا شد.اخیرا در ایالات متحده آمریکا و آفریقای جنوبی این نظام در مقیاس های بسیار کوچک و به صورت آزمایشی مورد استفاده قرار گرفته است. خاستگاه ارزشی این روش بر این اصل استوار است که مسئولیت اصلی در تامین سلامت و آینده هر فرد بر عهده خود اوست و دولت فقط نقش حمایتی برای اقشار نیاز مند را بر عهده دارد.
بسیاری از محققین اعتقاد دارند با اجرای این نظام فاصله های طبقاتی در بهره مندی از خدمات سلامت به ویژه خدمات درمانی در سنگاپور افزایش یافته است و یا حداقل از آن کاسته نشده است.سازمان بهداشت جهانی در رتبه بندی سال 2000 میلادی خود رتبه این کشور را از نظر شاخص عدالت در سلامت 101 در بین 191 کشور جهان اعلام کرده است.
در این کشور هنوز اغلب بیمارستانها دولتی هستند و اجرای این طرح به معنای خصوصی سازی درمان نبوده است.البته درآمد بیمارستانها و پزشکان در این کشور خوب ارزیابی میشودو این درآمدها با اجرای این طرح افزایش یافته اند و شاید مهمترین تفاوت بین سالهای قبل و بعد از انجام این طرح افزایش بهره وری در بیمارستانهای دولتی هم به صورت کاهش هزینه و هم افزایش درآمد بوده است.بخش مهمی از این در آمد به پزشکان تعلق گرفته است.
در این کشور هنوز اغلب بیمارستانها دولتی هستند و اجرای این طرح به معنای خصوصی سازی درمان نبوده است.البته درآمد بیمارستانها و پزشکان در این کشور خوب ارزیابی میشودو این درآمدها با اجرای این طرح افزایش یافته اند و شاید مهمترین تفاوت بین سالهای قبل و بعد از انجام این طرح افزایش بهره وری در بیمارستانهای دولتی هم به صورت کاهش هزینه و هم افزایش درآمد بوده است.بخش مهمی از این در آمد به پزشکان تعلق گرفته است.
در سال 2012،مجموع 10756 تخت بیمارستان در 25 بیمارستان و مراکز تخصصی در سنگاپور وجود داشته است. از 8 بیمارستان های عمومی شامل 6 بیمارستان حاد(اورژانسی عمومی)یک بیمارستان بانوان و کودکان و یک بیمارستان روانپزشکی می باشد.
بیمارستان عمومی سنگاپور بزرگترین و قدیمی ترین بیمارستان در سنگاپور، که پایه و اساس اولین ساختمان آن در سال 1821 گذاشته شد است.
بیمارستان قهوهای مایل به زرد تاک سنگ دومین بیمارستان در سنگاپور پس از بیمارستان عمومی سنگاپور است.
دانلود پاورپوینت نظام سلامت کشور سنگاپور- 28 اسلاید