پلاستیکهای گرمانرم (ترموپلاستیکها) مولکولهای دوبعدی هستند که در اثر گرم شدن ممکن است نرم شوند ، اما در اثر سرد شدن به حالت اولیه ، خود برگردند.
اما پلاستیکهای گرماسخت (ترموست ها) پلیمرهای شبکهای سه بعدی هستند که با گرم کردن نمیتوان شکل آنها را تغییر داد .
سلولز و سلولز نیترات ، هر دو پلیمرهای خطی یا دو بعدی هستند ، اما اولی به دلیل داشتن پیوندهای هیدروژنی بین زنجیری نرم نمیشود .
از سلولز تری نیترات به عنوان مادة منفجر شونده استفاده میشود.
سلولز دی نیترات ، هنوز مقداری پیوندهای هیدروژنی دارد و به شدت آتشگیر است.
به عنوان نرم کننده (پلاستی سینرر) ، یعنی کاهنده پیوندهای هیدروژنی ، پارکز از روغن کوچک و هایت از کافور استفاده کرد .
با عبور دادن کولودیون از سوراخهای ریز یک نخساز ئ تبخیر حلالها الیاف نازکی به دست آمد.
با نیترو زدایی از این الیاف سلولزی به وسیلة سدیم بی سولفیت ، اشتعالپذیری آنها کاهش یافت.
شاردونِت توانست سلولز را به صورت الیاف نازک پیوسته بازسازی کند .
بیکلند با اجرای واکنش کنترل شدة فنول و فرمالدهید توانست رزینهای گرمانرمی تولید کند که قابل تبدیل به پلاستیکهای گرماسخت بودند . او اصطلاح رزین رزول مرحلة A را ابداع کرد تا بالکلیت ترموپلاستیک خود را که در اثر تراکم مقدار اضافی فرمالدهید با فنول در شرایط قلیایی تولید میشود توصیف کند .
با گرمای بیشتر یا تکوین بیشتر رزین ، رزول مرحلة A به یک باکلیت گرماسخت مرحلة C (ذوب نشدنی) تبدیل شد .
بیکلند ، به وسیلة تراکم فنول با مقدار کمی فرمالدهید در محلولهای اسیدی ، رزوینهای ترموپلاستیک به نام نوولاکها را نیز تهیه کرد.
با افزودن فرمالدهید در هگزامتیلن تترامین ، نوولاکها به رزینهای گرماسخت تبدیل شدند .
پلیمرها (بسپارها) یا ماکرومولکولها (درشت مولکولها) مولکولهای غولپیکری هستند که دست کم صد برابر سنگینتر از مولکولهای کوچکی مانند آب یا متانول هستند .
اگر فلزات و ترکیبهای معدنی را کنار بگذاریم ، بقیة مواد در دنیا در واقع مواد پلیمری هستند ، مانند پروتئینها و نوکلئیک اسیدها ، الیاف و پارچهها ، نشاسته ، الاستومرهای دور و بر ما ، رنگها ، سقف و دیوار پلاستیکی ، عایقهای اسفنجی ، بشقابهای ملامینی ، چسبهای اوره – فرمالدهید ، و غیره .
با وجور تنوع بسیار زیاد در الیاف ، الاستومرها ، و پلاستیکها ، همة آنها ساختار مشابهی دارند و نظریه ها و قوانین یکسانی بر آنها حاکم است . پلیمرهای خطی ، از قبیل پلی اتیلن چگال (HDPE) ، متشکل از زنجیرهای بلندی از اتمهای کربن پیوسته با پیوندهای کووالانسی هستند . واحد تکرارشونده در HDPE ، (-CH2-CH2-) است.
بیشتر پلیمرهای خطی مانند HDPE توموپلاستیک هستند ، یعنی معمولاً بر اثر گرم کردن نرم می شوند و بر اثر سرد کردن سفت میشوند . این فرآیند ، برگشت پذیر است . اما دسته ای از پلیمرهای خطی ، مانند سلولز ، که دارای نیروهایی بین مولکولی قوی (پیوندهای هیدروژنی) هستند ، بر اثر گرم کردن ، قبل از نرم شدن تجزیه میشوند .
دانلود پاورپوینت مبانی شیمی پلیمر-208 اسلاید
