از آنجا که ارزیابی علایم اضطراب در تشخیص و درمان مشکلات روانی از اهمیت زیادی برخوردار است، تا کنون مقیاسهای زیادی با توجه به دیدگاههای گوناگون برای آن پدید آمده است. مثل کاستلو،۱ اندلر،۲ زونگ۳. بررسی این مقیاسها نشان میدهد که احتمالاً مشکلاتی در مفهوم ساری نظری و ویژگیهای روش شناختی آنها وجود دارد. (دابسون، ۱۹۸۵). با توجه به این مشکلات، آرون تمکین بک و همکارانش در ۱۹۹۰ پرسشنامه اضطراب بک را معرفی کردند که به طور اختصاصی شدت علایم اضطراب بالینی را در افراد میسنجد.این پرسشنامه یک پرسشنامه خود گزارشی است که برای اندازهگیری شدت اضطراب در نوجوانان و بزگسالان تهیه شده است. این پرسشنامه یک مقیاس ۲۱ مادهای است که آزمودنی در هر ماده یکی از چهار گزینه که مشان دهنده شدت اضطراب است را انتخاب میکند.
پرسشنامه اضطراب بک( BAI - Beck Anxiety Inventory)