بررسی مدل کلاسیک تورم در ایران، روش همگرایی و آزمون نظریه پولگرایان مکتب (II) با روش حداکثر راستنمایی یوهنسن و جسیلیوس - 58 صفحه فایل ورد – word
آزمون همگرایی یوهنسن و یوهنسن ـ جسیلیوس
از آنجایی که متغیرهای مدل ایستا از مرتبه اول هستند بنابراین می‌توان از رویه حداکثر راستنمایی یوهنسن (1988) و یوهنسن ـ جسیلیوس (1990)، به منظور بررسی همگرا بودن متغیرهای تورم و رشد پول استفاده کرد (در پیوست (1) آورده شده است). پس از تعیین مرتبه انباشتگی متغیرها، اولین قدم در روش یوهنسن، تعیین تعداد وقفه‌های بهینه مدل VAR می‌باشد. لذا در این مقاله نیز بنا به رویه پیشنهادی یوهنسن که تخمین تک تک معادلات به روش OLS می‌باشد، و نیز با توجه به تعداد نسبتاً محدود مشاهدات، طول وقفه بهینه، دو انتخاب شده است.
گام بعدی، انتخاب رتبه ماتریس اثر و لزوم وارد کردن عرض از مبدا و روند در بردار بلند مدت است که طبق پیشنهاد یوهنسن، این اعمال بایستی به صورت همزمان صورت گیرد. چنانچه یوهنسن بیان کرده است، اگر تعداد متغیرهای موجود در بردار بلند مدت، برابر n باشد، حداکثر تعداد (n-1)، بردار همگرا می‌توان به دست آورد. در نتیجه، با وجود دو متغیر تنها یک بردار همگرا می‌تواند وجود داشته باشد که از طریق آزمون‌های حداکثر مقادیر ویژه و آزمون نسبت راستنمایی به دست می‌آید. در این خصوص، با توجه به جدول شماره (5)، بردارهای زیرحاصل شده‌اند.
چکیده
تورم، همواره از شاخص‌های مهم اقتصادی قلمداد گردیده و نظرات مختلفی درباره آثار آن بر اقتصاد یک کشور وجود دارد. در هر حال، همگان بر این امر توافق دارند که تورم شدید آثار جبران‌ناپذیری بر اقتصاد داشته و باید کنترل گردد. در این زمینه اقتصاددانان مکتب کلاسیک معتقدند که تورم یک پدیده پولی بوده و رشد نقدینگی عامل اصلی بروز آن می‌باشد، بطوری که، در بلندمدت، پول خنثی است.
در میان اقتصاددانان کلاسیک، پولگرایان مکتب انتظارات عقلایی، که به پولگرایان مکتب شماره (II) معروف هستند، معتقدند که عقلایی بودن انتظارات باعث می‌گردد که پول در بلندمدت خنثی بوده و حتی در کوتاه‌مدت نیز آن قسمت از پول که رشد آن قابل پیش‌بینی باشد، خنثی خواهد بود. هدف اصلی این مقاله، آزمون نظریه پولگرایان مکتب (II) است که از روش حداکثر راستنمایی یوهنسن و جسیلیوس استفاده گردیده که، این روش آزمونی برای عقلایی بودن انتظارات است. نتایج آزمون یوهنسن نشان می‌دهد که رشد پول و تورم همگرا می‌باشد.
همچنین، برای تلفیق روابط کوتاه‌مدت و بلندمدت از مدل تصحیح خطا استفاده گردیده و نتیجه مبین این است که 18 درصد عدم تعادل مابین تورم واقعی وتورم تعادلی، در هر دوره حذف و یا تعدیل می‌گردد. و دیگر این که معنی‌دار بودن جزء تصحیح خطا دلیلی بر رابطه بین رشد پول و تورم می‌باشد. نتایج فوق برای حالتی که از شاخص (CPI) برای محاسبه تورم استفاده می‌گردد، تفاوت چندانی نداشت. در هر حال برای آزمون خنثایی پول از محدودیت‌های کاملاً مشخص و بیش از حد مشخص استفاده گردیده و معلوم شد که پول در دراز مدت خنثی می‌باشد.
در نهایت پیشنهاد شده است که سیاستگذاران اقتصادی، هنگام اتخاذ سیاست‌های خویش، بایستی نقش عقلایی بودن انتظارات را در نظر گرفته و از طرف دیگر، بانک مرکزی نیز در هنگام اتخاذ سیاست‌های پولی استقلال داشته و جبران کسری مالی دولت از طریق کانال‌های دیگری غیر از افزایش نقدینگی صورت گیرد.
237- بررسی مدل کلاسیک تورم در ایران، روش همگرایی و آزمون نظریه پولگرایان مکتب (II) با روش حداکثر راستنمایی یوهنسن و جسیلیوس