عدسی محدب

اختصاصی از یاری فایل عدسی محدب دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

عدسی محدب

2 صفحه

مقدمه

بارها ملاحظه کرده‌ایم که بچه‌ها با استفاده از یک ذره بین می‌توانند آتش روشن کنند و یا پیر مردها برای خواندن قرآنهای با خطوط ریز از ذره بین استفاده می‌کنند. همه اینها نوعی عدسی محدب است. مثلا در مورد اول با استفاده از عدسی پرتوهای خورشید در یک نقطه روی کاغذ یا یک ماده قابل اشتغال متمرکز می‌گردند و به این طریق دمای این نقطه بالا رفته و لحظه‌ای فرا می‌رسد که آن ماده یا کاغذ آتش می‌گیرد. بنابراین می‌توان گفت که خصوصیت بارز این نوع عدسیها همگرا کردن یا جمع نمودن پرتوها در یک نقطه است. در عدسیهای همگرا ، لبه‌ها نازک تر از وسط آن هستند و بطور معمول برای کاربردهای مختلف به شکلهای گوناگون دو کوژ ، کوژ تخت و هلالی همگرا ساخته می‌شوند.

ویژگیهای عدسیهای محدب

محور اصلی

در حالت کلی عدسی از دو سطح کروی تشکیل شده است که هر کدام از این سطوح قسمتی از سطح یک کره کامل است. خطی که مراکز این کره‌ها را به یکدیگر وصل می‌کند، محور اصلی نام دارد. نقطه میانی عدسی را که روی محور اصلی قرار دارد، مرکز نوری می‌گویند. اگر بوسیله چراغ یا هر وسیله دیگری یک پرتو نوری را بر مرکز نوری عدسی بتابانیم، ملاحظه می‌کنیم که پرتو بدون انحراف از مسیر اولیه، از طرف دیگر عدسی خارج می‌شود.

کانون عدسی محدب

هر گاه یک دسته پرتو موازی با محور اصلی بر سطح عدسی بتابانیم، پرتوها بعد از شکست در عدسی و عبور از آن در طرف دیگر ، در یک نقطه روی محور اصلی همدیگر را قطع می‌کنند. این نقطه را کانون عدسی محدب می‌گویند. بدیهی است که عدسی باید دارای دو کانون باشد. چون از هر دو طرف می‌توان پرتوها را بر سطح آن تابانید. فاصله این نقطه‌ها از عدسی را فاصله کانونی عدسی گویند. در عدسیهای محدب فاصله کانونی را مثبت فرض می‌کنند.

تصویر در آینه های تخت و محدب و مقعر

اختصاصی از یاری فایل تصویر در آینه های تخت و محدب و مقعر دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

تصویر در آینه های تخت و محدب و مقعر

2 صفحه

توصیف کلی

یکی از سودمندترین روشها در طراحی اپتیکی ، مطالعه سریع اجزای سیستم آنها و مسیر نور در آنها است. این کار همانند طراحی سریعی است که یک نقاش قبل از تصمیم گیری نهایی روی ترکیب رنگها انجام می‌دهد. ابتدائی‌ترین شکل آن ، طرح مقدماتی با یک عدسی شیئی غالبا نامشخص شروع می‌شود. سپس یک سری از عدسیها ، آینه‌ها ، منشورها ، مدوله کننده‌ها ، آشکارسازهای نوری و اجزای دیگر اپتیکی بصورت متوالی و پشت سر هم قرارداده می‌شوند. و همراه آن چند پرتو مهم عبوری از این اجزا ، در طول مسیرهایی که از طریق محاسبات مسیر پرتو تخمین زده شده‌اند، ترسیم می‌شوند.

در اغلب طراحیهای اپتیکی ، اجزای تصویر ساز اعم از عدسیها ، آینه‌ها و سایر قطعات اپتیکی بطور متقارن نسبت به خطی به نام محور نوری قرار می‌گیرند. این خط برای برقراری یک خط مرجع برای سیستم در اول رسم می‌شود، سپس یک سطح اپتیکی ، مانند یک آینه مقعر ، چنان رسم می‌شود که مرکز انحنای آن بر روی محور نوری قرار گیرد (نقطه‌ای که محور نوری سطح را قطع می‌کند، رأس سطح نامیده می‌شود).

با رسم پرتوها در یک سیستم می‌توان مزایا و معایب سیستم را تعیین کرد، قراردادهایی برای ردیابی پرتو (ترسیم پرتو) وجود دارند. با وجود اینکه این قراردادها از مقبولیت جهانی برخوردار نیستند، ولی به اندازه کافی مورد استفاده قرار می‌گیرند که بهره‌گیری از آنها در ترسیم و محاسبات موجب تسهیل در کار و قابل توصیه باشد.