
برای دانلود کل پاورپوینت از لینک زیر استفاده کنید:
دانلود پاورپوینت پلن های مختلف فوتبال - 8 اسلاید
برای دانلود کل پاورپوینت از لینک زیر استفاده کنید:
در این پاور 24 اسلایدی بسیار عالی به شروع فوتبال، نحوه زندگی، تلاشهای ورزشی،باشگاههای انتخابی،قهرمانیها،حضور در جام جهانی و تجربیات دوران مریبگری اشاره شده است.
این پاورشامل 14 اسلاید است که به شروع فوتبال ، کشورهای شروع کننده و شروع فدراسیون بین المللی فوتبال اشاره داشته است.
قراردادهای نقل و انتقالات بازیکنان فوتبال در سال جاری در حالی امضا میشود که با کمال تأسف گسترش و تعمیق «پول محوری» در این عرصه، صدای اعتراض اکثریت صاحب نظران و حتی مسئولان بسیاری از باشگاهها را بلند کرده است. البته باید گفت مدتهاست که ابراز تعجب از قیمتهای قرارداد با فوتبالیستها و نیز اخیراً مربیان و سرمربیان تیمهای فوتبال به عرصه رسانهها منتقل شده و افکار عمومی را به صورت جدی متوجه این امر ساخته است.
چرا چنین وضعیتی به وجود آمده است و استمرار این وضعیت به کجا خواهد انجامید؟ بعلاوه، «پول محوری» و تشدید آن چه تأثیراتی بر جامعه و افکار عمومی و بویژه نوع نگاه نسل جوان به مسائل بر جای خواهد گذارد؟
شاید بتوان آغاز این جریان را از حدود اوایل دهه 70 دانست که رویکرد به ورزش حرفهای و قهرمانی به صورت جدی در دستور کار مسئولان امور تربیت بدنی قرار گرفت. این رویکرد البته در نفس و ماهیت خود دارای نکات مثبت فراوانی نیز بود و دستاوردهای خوبی را نیز برای کشور به همراه داشت اما بهتر آن بود که توجه به ورزش قهرمانی باعث دور افتادن و غفلت از توسعه ورزش همگانی نمیشد. در واقع باید گفت از زمانی که ورزش حرفهای مورد عنایت مسئولان قرار گرفت، حجم عظیمی از منابع مالی دولتی و غیردولتی به این سو رفت و اگرچه با صرف این مبالغ دستاوردهایی نیز داشتهایم، اما به هرحال از تبعات منفی این قضیه نیز نباید غافل بمانیم.
نکته دیگری که در همین زمینه باید خاطر نشان سازیم، رویکرد صنایع و سازمانها و شرکتهای دولتی به تیمداری بویژه در زمینه فوتبال است. امروزه اکثریت قریب به اتفاق تیمهای فوتبال کشورمان متعلق به این گونه مراکز دولتی هستند و لذا از منابع مالی قابل توجهی برخوردارند. توجیه این گونه مراکز نیز برای اختصاص بودجه به این امور آن است که بر طبق قانون بخشهایی از عوارض و مالیاتهای متعلقه را برای امر ورزش صرف میکنند. اما مسأله اینجاست که نحوه هزینه کردن این منابع مالی در امر ورزش به گونهای دست و دلبازانه بوده که موجب بروز تورم سرسامآور در قیمت قراردادهای بازیکنان طی سالهای گذشته شده است. به عبارت دیگر بر اساس اصل: «خرج که از کیسه مهمان بود، حاتم طایی شدن آسان بود» مسئولان باشگاههای وابسته به مراکز دولتی از آنجا که ناچار از هزینه کردن منابع شخصی خود نبودهاند، لذا با گشاده دستی فراوان در این عرصه عمل کرده و به دلیل برخورداری از سرمایههای هنگفت دولتی، صرفاً با هدف برتری بخشیدن به تیم خود، دست در «کیسه مهمان» کرده و آن را به پای بازیکنان مورد علاقه و درخواست خود ریختهاند. به این ترتیب در رقابت میان باشگاههای دولتی، روز به روز بر قیمتها افزوده شده تا جایی که امروز برای یکسال بازی، صدها میلیون تومان به یک نفر اعطا میشود.
در چنین روندی، گذشته از آن که اساساً امکان شکلگیری و رشد تیمهای وابسته به باشگاههای خصوصی فراهم نمیآید، تأثیرات بسیار سوئی نیز بر افکار عمومی وارد میآید. آیا براستی یک جوان که شاهد پرداخت چنین مبالغ هنگفتی به یک فوتبالیست است و بلافاصله آن را با درآمد یک پزشک یا مهندس جوان که دارای رتبههای عالی در کنکور سراسری بودهاند، مقایسه میکند، دیگر رغبتی در خود برای رو آوردن به علم و تحصیل میبیند؟ آیا پزشکان و مهندسان و دیگر فارغالتحصیلان دانشگاهی بیکار که به حداقل حقوق ممکن نیز راضیاند و آن را هم نمییابند، با دیدن این وضعیت دچار سرخوردگیهای فراوان نمیشوند و گذشته از لطمات روحی و روانی که خود میبینند، «توصیههای منفی» به جوانان و نوجوانانی که خود را آماده کنکور و گام برداشتن در مسیر علم و دانش میکنند، نخواهد داشت؟ و آیا جوانان نخبه علمی، فنی و صنعتی کشور که دستاوردهای چشمگیری در سطح جهانی و داخلی در این عرصه داشتهاند، با دیدن حقوق و مزایای متعددی که نصیب فوتبالیستها میشود، احساس غبن نخواهند کرد؟
برای اصلاح این وضعیت کارهای زیادی باید انجام شود اما یکی از مهمترین کارها آن است که صنایع، مؤسسات و شرکتهای دولتی پای خود را از دایره ورزش قهرمانی بیرون گذارده و منابع مالی خود را مصروف توسعه و گسترش وزرش همگانی کنند چراکه آنچه متعلق به دولت است در حقیقت به کل جامعه تعلق دارد و منافع آن باید در جهت منافع عموم مردم به مصرف برسد.
در واقع عدالت اجتماعی که اینک به شعار محوری دولت نهم تبدیل شده است حکم میکند به جای آن که یک کارخانه یا شرکت دولتی میلیاردها تومان پول را در یک سال صرف خرید یا نگهداری چند نفر بازیکن کند، این مبلغ هنگفت را صرف ساخت تأسیسات ورزشی متنوع و فراهم آوردن امکانات آموزشی در رشتههای مختلف ورزشی نماید و به این ترتیب دستکم برای عموم کارکنان و کارگران خود و فرزندان دختر و پسر آنها، بهرهمندی از فضاها و امکانات ورزشی را میسر سازد. آیا بهتر نیست به جای آن که به طور متوسط برای یک بازیکن فوتبال سالی 500-400 میلیون تومان هزینه شود، این پول صرف تربیت صدها تن از فرزندان کارکنان آن شرکت شود تا با پرورش استعداد ورزشی آنها در رشتههای مختلف، زیربنای مستحکمی نیز برای ورزش کشورمان به وجود آید؟
بنابراین اصل «عدالت محوری» و «مردم محوری»، حکم میکند تا هر چه زودتر از این گونه دست و دلبازیها و خاصه خرجیها که تبعات سوء اجتماعی، فرهنگی و نیز اخلاقی فراوانی را در پی دارد جلوگیری به عمل آید و منابع مالی متعلق به مردم در مسیر خدمترسانی به تمامی مردم و نه تنها عدهای انگشتشمار به مصرف برسند.
این سخنان به معنای مخالفت با ورزش قهرمانی نیست اما بر این نکته باید تأکید کرد که منابع مالی متعلق به عموم مردم، باید برای عموم مردم صرف شود و اتفاقاً این کار به منزله بهترین اقدام در جهت تقویت زیربناهای ورزش قهرمانی به شمار میآید. طبعاً هزینه ورزش قهرمانی و قهرمانپروری را باید باشگاههای متعلق به بخش خصوصی برعهده گیرند و البته از منافع مالی موجود در این عرصه – که کم هم نیست – برخوردار شوند. این درست است که به عنوان نمونه صنایع فیات ایتالیا، صاحب باشگاه فوتبال یونتوس هم است اما کارخانه فیات، یک شرکت خصوصی است و طبعاً این حق را دارد که بر اساس تصمیم هیئت مدیره، در زمینههای مورد علاقه خود سرمایهگذاری کرده و سپس از منافع آن نیز برخوردار شود. در کشور ما نیز بخش خصوصی چنانچه مایل باشد میتواند وارد عرصه وزرش قهرمانی و باشگاهداری شود و با سرمایهگذاری در این زمینه به منافع مورد نظر دست یابد. اما این که مایملک دولتی و عمومی، آن هم با دست و دلبازی و ولخرجیهای تعجبآور، در این زمینه به مصرف برسد، در واقع ظلمی است که به عموم مردم روا داشته میشود.
شامل 6 صفحه فایل word قابل ویرایش
فوتبال یک ورزش و در عین حال یک تجارت پر سود است و از آن جهت به تجارت پر سود مبدل شده است که جهان به آن نیاز دارد. البته صاحبان باشگاه های بزرگ فوتبال سود فراوان از تجارت ورزش می برند، اما تجارت فوتبال برای آنها چیز دیگری است. به عبارت دیگر محاسن و معایب این تجارت با همه تجارت های دیگر متفاوت است ولی در نهایت اصل حساب سود و زیان بر آن حکومت می کند. بازرگانان بازار فوتبال از خرید ورزشکاران و حتی از نام آنان سودهای کلان می برند. در اروپا همه ریخت و پاش ها و ولخرجی هایی که در فوتبال می شود با قواعد بازرگانی مدرن همسو است. درآمد سالیانه بکهام ستاره خط میانی تیم ملی انگلیس و لوس آنجلس گالکسی آمریکا 31 میلیون یورو است که این رقم شامل درآمدهای تبلیغاتی وی برای معرفی برخی کالاها نیز می شود. رونالدینیو هافبک خلاق برزیلی بارسلونا اسپانیا سالیانه رقمی بالغ بر 24/1 میلیون یورو درآمد دارد.
از پردرآمدترین مربیان نیز می توان به مورینیو مربی پرتغالی سابق چلسی با 29 میلیون یورو درآمد سالیانه و کاپلو مربی ایتالیائی فعلی تیم ملی انگلیس با 14/2 میلیون یورو و فرگوسن مربی اسکاتلندی منچستریونایتد انگلیس با 7/4 میلیون یورو در سال اشاره کرد. اگر به یک مربی یا فوتبالیست سالی ده ها میلیارد تومان مزد می دهند، درست است که از نظم و قاعده بازار عدول کرده اند اما آنها از این بی قاعدگی و بی ضابطگی هم سود می برند. این عدول در همه جا ممکن نیست و اگر صورت گیرد نتایج یکسان نمی دهد. چنان که وقتی به کشورهای آسیا و آفریقا می آید، مشکل زا می شود. باید در این باره فکر کرد. امروزه فوتبال به عنوان یک حرفه شناخته شده است و زمانی که فعالیتی به عنوان یک حرفه شناخته می شود، برای آن در اقتصاد جایگاهی را تعریف می کنند. اتفاقات عصر حاضر باعث شده است که صرفه های اقتصادی فوتبال بسیار چشمگیر شود به طوری که باشگاه های فوتبال در دنیا از زمره بنگاه های سودده هستند. فوتبال با بیشترین علاقمند در میان هزاران رشته ورزشی در دنیا مورد توجه بسیاری از کشورها قرار گرفته و موفقیت در آن به منزله موفقیت های اقتصادی، اجتماعی و سیاسی است. فوتبال صنعت است چون داده، ستاده و ارزش افزوده دارد. ورودی و خروجی آن بر مبنای سیستم است. هر چیزی که فرآیند تبدیل داشته باشد کلمه صنعت به آن اطلاق می شود. داده یا ورودی فوتبال، بازیکن و ستاده یا خروجی آن پول و اسپانسر نام دارد و ارزش افزوده یعنی به طور مثال تبدیل یک بازیکن مستعد آماتور آفریقایی به یک سوپر استار حرفه ای در باشگاه ثروتمند اروپایی. به دلیل حساسیت بالای فوتبال، صنعتی عظیم پیرامون آن را گرفته است. درآمد ناشی از نقل و انتقالات، حق پخش تلویزیونی و به دنبال آن، تبلیغات و آگهی هایی که رسانه ها می گیرند، همه اینها اجزای صنعتی است که بر گرد فوتبال و حساسیت هایش پدید آمده. حرف اول و آخر را در فوتبال، پول می زند. اگر نام صنعت بر آن گذاشته اند به این دلیل است که نگرش اقتصادی به آن می شود. همین که فوتبال برای بازیکنان، مربیان، دست اندرکاران و مدیران شغل ایجاد کرده و تبلیغات و کسب درآمد برای تیم ها از طریق نقل و انتقال بازیکن و جذب اسپانسر پدید آمده نشان می دهد که صنعت فوتبال در ایران شکل گرفته منتهی در اول راه قرار دارد. فوتبال در جهان، یک صنعت پولساز محسوب می شود اما در ایران یک ورزش هزینه بر است. فوتبال ایران فقط هزینه زاست و درآمد کسب نمی کند. باشگاه های ایرانی از دولت بودجه می گیرند و توان درآمدزایی بالائی ندارند. امروزه باشگاه های ورزشی در جهان واحدهایی هستند که برای اهداف اقتصادی تشکیل و اداره می شوند. باشگاه ها برای کسب منافع اقتصادی، ورزش یا ورزش های خاصی را انتخاب می کنند و در آنها فعال می شوند، در تاسیس ورزشگاه ها سرمایه گذاری می کنند و سعی می کنند در حوزه های ورزشی انتخابی خود به رده های بالا برسند تا بتوانند بر آن اساس درآمد بیشتری کسب کنند. آنان اگر باشگاهی مطرح باشند، هواداران خود را خواهند داشت و از محل فروش بلیت برای ورود به ورزشگاه، اجازه فیلمبرداری و عکاسی، تبلیغات تجاری در زمین ورزشی یا روی لباس ورزشکاران و دریافت بابت انتقال بازیکنان به باشگاه های دیگر و نظایر آن درآمد کسب می کنند. مدیران باشگاه ها بر این اساس باید شرایط خود را طوری تنظیم کنند که هزینه های تهیه امکانات ورزشی از جمله ورزشگاه، حقوق و مزایای بازیکنان و مربیان و سایر هزینه های باشگاه را بپردازند، سود به دست آورند، مالیات بپردازند و باقیمانده را به
شامل 11 صفحه فایل wordقابل ویرایش