مونوگرافی ایل بختیار (بررسی ساختار فرهنگی- اجتماعی)
کوچ نشینی شیوه ای از زندگی است که بر مبنای اقتصادی استوار است. در هر گونه تلاش انسانی، خواه تلاش جسمانی، ذهنی یا معنوی که به تولید کالای اقتصادی منتهی شود، کار نامیده می شود، در زندگی کوچ نشینی عمده فعالیت انسان حول محور تلاش جسمانی و دام و مرتع از طرف دیگر اساس و مبنای زندگی کوچ نشین را تشکیل می دهد مرتع را طبیعت، یعنی محیط جغرافیایی، در اختیار انسان کوچ نشین قرار می دهد.و انسان کوچ نشین با به کارگیری سرمایه (دام) و به کار انداختن نیروی جسمانی خود در فرایند تولید قرار می گیرد. در حقیقت این نوع زندگی تابع نوعی جبر جغرافیایی است.
فهرست مطالب
موضوع شماره صفحه
مقدمه: 2
تعاریف ازمردم شناسی 4
روش تحقیق 6
فصل اول: زندگی کوچ نشینی در ایران
کوچ- ایل عشیره 9
تعریف کوچ نشینی 10
انواع کوچ نشینی- علل کوچ- زمان کوچ 12
چرا قوم بختیاری ولی را به این نام را می خواندند 21
فصل دوم: کلیات
منطقه بختیاری 29
تشکیلات سازمانی 37
سلسله مراتب ایلی 39
تقسیمات ایلی 41
جمعیت و ویژگی های آن 44
فصل سوم: فعالیت و اشتغال
مبانی نظری فعالیت و اشتغال 56
فعالیت ها و مبانی تقسیم کار 57
فصل چهارم: کشاورزی و دامداری
سال- واحد، بهره برداری دامی در ایل بختیاری 68
الف- دامداری 69
تعداد دام 69
نگهداری- تعلیف و تغذیه دام 70
نگهداری طیور 76
ب: زراعت و باغداری 77
چگونگی بهره برداری از زمین 80
مالکیت اراضی کشاروزی 86
فصل پنجم: صنایع دستی
الف: صنایع بافندگی
1-تکنیک بافت منسوجات
بافت پوشش چادر
چوقا بافی
مقدمه:
جامعه عشایری کشور سابقه ای طولانی در تاریخ و فرهنگ ایران زمین دارد. از زمانهای گذشته تاکنون بخشی از مردم در پهنه جغرافیایی ایران نوعی از زندگی را برگزیده اند که با استفاده از چراگاه های طبیعی، به پرورش دام می پردازند و فعالیت عمده آنها دامداری است. جامعه عشایری کشور در کنار جامعه شهری و روستایی جامعه سومی را به وجود آورده است. این جامعه با گذشت قرون، در اثر عوامل گوناگون اهمیت خود را از دست داده است. قبل از رژیم پهلوی ایلات و عشایر کشور در نقاط پرجمعیت سهم مهمی در اداره مملکت به عهده داشته اند.
به طوری که ازدوره صفویه به بعد اکثر خاندانهای شاهی ایران از ایلات برخاسته اند. صفویه، زندیه افشاریه و قاجاریه از جمله سلسله های حکومتی ایران هستند که یکی بعد از دیگری در اثر تفوق بر سایر ایلها و جوامع یکجانشینی اداره کشور را به عهده گرفته اند. بسط و توسعه شهرنشینی و دگرگونی های عمده در ساختار اقتصادی و شیوه های تولید سبب بر هم خوردن تعادل جامع عشایری شده است. این تغییرات در اوایل قرن حاضر و آغاز زمامداری سلسله پهلوی در ایران که بعد از گذشت چند قرن اولین حکومت غیر ایلی و عشایری را در کشور به وجود آورده است، بیشتر از همیشه در ایجاد تحول در جامعه عشایری موثر بوده است.
عدم دسترسی دولت مرکزی و فقدان نظارت آن بر جامعه عشایری در آغاز زمامداری رضاخان و نیز ناتوانی دولت در اعمال قدرت در این جامعه سبب اعمال روش هایی برای دگرگونی در این جامعه شده است. بدین منظور اعمال یکجانشینی اجباری (تخته قاپو) بین سال های 1314 تا 1320 به دستور رضاخان و به منظور استقرار سیطره حکومت مرکزی در اقصی نقاط کشور از جمله اهداف دولت مرکزی در مورد جامعه عشایری کشور بوده است.
روش تحقیق:
همان طور که می دانیم در مطالعات علوم اجتماعی دو روش وجود دارد:
1- روش پهنانگر که عبارت است از مشاهده جوامع گسترده یا یک سلسله از اجتماعات. هدف این روش به دست آوردن خصوصیات عمومی جامعه است.
2- روش ژرفانگر که در آن جامعه خاصی که از وسعت و قلمرو محدود و مشخص بر خوردار است به طور دقیق به تحلیل مورد مشاهده و مطالعه قرار می گیرد.
این روش از جمله فنون مربوط به تحقیقات مردم شناسی است که ویژگی اساسی آن مشاهده و مشارکت در زندگی مردم است و با فنون و روش های دیگر تحقیق می توان جامعه محدود و مشخصی را بررسی کرد. تاکید بر محدود و مشخص بودن جامعه از آنروست که در مردم شناسی هر چه قوم و قبیله کم جمعیت تری گزینش شود دستیابی به هدف و نتایج لازم زودتر و دقیقتر خواهد بود و به علاوه نتیجه کار اطمینان و اعتماد بیشتری در پی خواهد داشت. بنابراین نخستین شرط در مطالعات مردم شناسی رفتن به محل واقامت در آن جاست. بدین ترتیب ارتباط بین محقق و جامعه مورد مطالعه برقرار می گردد و همه زمینه های ذهنی که می تواند محقق را وادار به پیشداوری نماید از بین برود. (رضی 1357، صفحه 3)
فصل اول: کلیات
منطقه بختیاری
منطقه بختیاری در جنوب غربی ایران در امتداد رشته کوه های زاگرس میانی واقع شده است این منطقه از شرق به استان اصفهان از شمال به استان اصفهان ولرستان، از جنوب به کهگیلویه و بویر احمد و از غرب به استان خوزستان محدود است. طوایف بختیاری از دیرباز در آن سر می برند. بختیاری ها مشتمل بر شهرستان های داران و فریدونشهر (از استان اصفهان) الیگودرز از استان لرستان و شهرستان های دزفول- اندیمشک- مسجد سلیمان- ایذه و شوشتر از استان خوزستان و شهرستان های برجن- لردگان و فارس از استان چهار محال بختیاری است که در آن ایل بختیرای زندگی می‌کند. منطقه به دو قسمت ییلاق و قشلاق تقسیم می شود. قسمت ییلاقی عبارت است از شهرستان های فارسان- بروجن- الردگان- الیگودرز- داران وفریدونشهر وقسمت قشلاقی عبارت است از شهرستان‌های ایذه- دزفول- اندیمشک- مسجد سلیمان و شوشتر- وسعت منطقه بختیاری 39900 کیلومتر مربع برآورد و محاسبه شده است.
آب و هوا:
منطقه بختیاری به جهت ویژگی های اقلیمی در پستی و بلندی در هر یک از قسمت های ییلاق و قشلاق خود آب و هوای جداگانه ای دارد.
مقدمه:
جامعه عشایری کشور سابقه ای طولانی در تاریخ و فرهنگ ایران زمین دارد. از زمانهای گذشته تاکنون بخشی از مردم در پهنه جغرافیایی ایران نوعی از زندگی را برگزیده اند که با استفاده از چراگاه های طبیعی، به پرورش دام می پردازند و فعالیت عمده آنها دامداری است
نوع فایل: word
سایز:204 KB
تعداد صفحه: 140
مونوگرافی ایل بختیار (بررسی ساختار فرهنگی- اجتماعی)
