لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 2
پمفلت عفونتهای دستگاه تناسلی
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 2
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 36
به نام خدا
عفونتهای قارچی د رافراد دیابتیک
مقدمه
امروزه با رشد تکنولوژی و پیشرفت علوم پزشکی همگام با آن و نیز بهبود شرایط اجتماعی و بالارفتن سطح بهداشت عمومی در جوامع پیشرفته بنحو چشمگیر و در کشورهای در حال توسعه در حد مطلوب، موجب کنترل بیماریهای عفونی و خصوصاً انگلی گردیده ولی متأسفانه دراین روند همواره عواملی چون ایدز، سرطانها و دیابت ایجاد اختلال نموده اند.
این بیماریها همواره برخی روشهای درمانی مثل پیوند، شیمی درمانی، رادیوتراپی، مصرف روزافزون آنتی بیوتیکها و داروهای سرکوبگر سیستم ایمنی موجب شیوع بسیاری از بیماریهای قارچی فرصت طلب، حقیقی و برخی قارچهای آندوژن در انسان گردیده است.
شروع جنجال برانگیز ایدز، سرطانها، پیوند اعضاء، دیابت و..... که همگی بیماریهای مهلک قارچی چون کریپتوکوکوزیس سیستم اعصاب مرکزی، کاندیدیازیس سیتمیک و ..... را بدنبال دارند موجب گشوده دیدگاه جدیدی به قارچها و بیماریهای حاصل از آنها د ر علوم پزشکی و بهداشتی گردیده است.
همانطور که ذکر شد از جمله بیماریهای زمینه ای در ابتلا به عفونتهای قارچی دیابت است که با توجه به ارثی بودن آن و فاکتورهای تغذیه ای و محیطی خاص کشور ما موجب شیوع زیاد این بیماری در جامعه ایرانی شده است.
امرزوه علیرغم کنترل و کاهش بسیاری از عوارض این بیماری، عفونتهای قارچی فرصت طلب از گرفتاریها و مزاحمتهای مهم بیماران دیابتی می باشد. بطور مثال موکور مایکوزیس که یکی از بیماریهای قارچی با پیشرفت خیلی سریع و کشنده می باشد بیش از 90% موارد در بیماران دیابتی دیده می شود.
همچنین سایر بیماریهای قارچی فرصت طلب نظیر کاندیدیازیس دهان، کاندیدیازیس سیتمیک، کاندید یازیس دستگاه ادراری و تناسلی از گرفتاریهای مهم و شایع بیماران دیابتی می باشد یا اریتراسمای منتشره که بعلت گرم و مطلوب بودن سطح پوست و تعریق زیاد بیماران دیابتی در این افراد شایع است.
همچنین مزمن شدن و عودکردن مکرر این بیماری و سایر بیماریهای قارچی نظیر درماتوفیتوزیس اهمیت موضوع را دوچندان می کند.
امروزه دیابت بعنوان یکی از شایعترین بیماریهای هورمونی شناخته می شود بطوریکه 4% از افراد بالای 40 سال و حدود 10% ازافراد بالای 60 سال به این بیماری مبتلا می باشند.
اتیولوژی بیماری دقیقاً شناسایی نشده ولی گفته می شود 50% از موارد آن ارثی است و عقیده بر این است که این بیماری بوسیله یک ژن نهفته اتوزومال به ارث می رسد همچنین ثابت شده که بعضی تغییرات ژنتیکی خاص باعث فقدان دومین تیروزین کیناز دررسپتور مخصوص انسولین در سطح سلول ها می شود. بطوریکه باعث ناتوانی انسولین در انتقال گلوکز بداخل سلول ها می شود.
علاوه بر ارثی بودن دیابت، این بیماری علیرغم بهبود وضع اقتصادی، اجتماعی و بهبود تغذیه و استفاده از موارد هیدروکربنی و چربیها و نیز کاهش فعالیت جسمانی به دلیل پیشرفت صنایع و تکنولوژی باعث ابتلا افراد به نوع دیگری از دیابت که ناشی از چاقی است می شود زیرا مشخصاً چاقی باعث کاهش ( قابل برگشت) رسپتور انسولین در سطح سلول ها می گردد.
گزارشهای زیادی حاکی از این است که دیابت ملیتوس بعنوان یکی از بیماریهای مهم زمینه ای برای ابتلا به بیماریهای قارچی بخصوص عفونتهای دستگاه ادراری می باشند زیرا این بیماران از یک طرف شانس بیشتری برای ابتلا به بیماریهای قارچی داشته و از طرف دیگر در صورت ابتلا، بیماری بصورت مزمن یا منتشره درمی آید و به درمان ضدقارچی هم جواب مناسب نمی دهد زیرا:
1- سیستم ایمنی بخصوص سیستم ایمنی وابسته به سلولی(CMI ) که نقش اصلی در دفاع قارچی را بعهده دارد تضعیف می گردد.
2- کاهش PH بخاطر بالارفتن غلظت گلوکز در غشاها و مخاطات و مایعات مختلف بدن بیمار دیابتی که موجب تحریک و تکثر مخمرها خصوصاً کاندیدیاآلبکنیس می گردد.
3- فلور نرمال مخمری پوست در بیماران دیابتی نسبت به افراد سالم افزایش می یابد.
4- رطوبت سطح پوست و گرمای سطحی بدن بیماران دیابتی و زیادبودن تعریق که همگی عوامل مستعدکننده رشد قارچها است.
عوامل ذکرشده موجب شیوع بیماریهای قارچی در افراد مبتلا به دیابت و علاوه بر آن موجب مزمن شدن و عود و انتشار عفونت می گردد بطوریکه پس از سندرم پای دیابتیک بیماریهای قارچی شایعترین معضل افراد مبتلا به دیابت محسوب می شوند.
تاریخچه
مطالعه روی عوامل قارچی در بیماران دیابتی از1907 وقتی هوک از ادرار یک بیمار 72 ساله دیالتی عوامل مخمری را جدا کرد آغاز شد.
در 1920 مهمنرت وهمکاران در 1958 مخمرهای موجود در بزاق و ادراد افراد دیابتی را با افراد سالم مقایسه کردند و در 1960 وینستن از بزاق بیماران دیابتی کاندید یا آلبیکنس جدا کرد.
چرنیاک در 1961 برای درمان اونیکومایکوزیس در دیابتی ها راههایی ار ارائه کرد لورویا و همکاران از کشت ادرار و خون یک بیمار دیابتی همراه با دیوری کاندیدا آلبکنیس را جدا کرند این واقعه در سال 1965 روی داد.
آلهرن از 1013 فرد مبتلا به دیابت، آزمایش ادرار بعمل آورد که 45 نفر از آنها دارای عوامل قارچی بودند و از این تعداد 20% مبتلا به کاندیداگلابراتا بودند.
پیترز و همکاران در 1966 کاندیدآلبیکنس را از حفره دهانی جدا کردند.
در سال 1969 جولی و کارپنتر رابطه عفونت مزمن و عود کننده در ماتوفیتوزیس بین انگشتان پا وکشاله ران با عامل تریکوفایتون روبروم را در بیماران دیابتی بررسی کردند.
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 32
مقدمه
عفونتها و مسمومیتهای غذائی
عوامل آلودگی مواد غذائی که برای مصرف کنندگان مخاطره آمیز می باشند عبارتند از برخی از :
ـ باکتری ها
ـ ویروس ها
ـ بعضی از انگلها مثل پروتوزوآ
این آلودگیها می توانند اولیه و یا ثانویه باشند و می توانند در انسان ایجاد بیماریهای عفونی و یا توسط سموم ایجاد مسمومیت بنمایند . در بعضی مواقع مسمومیتها و عفونتها می توانند تواماً ایجاد گردند . در این صورت ما از یک عفونت سمی صحبت می کنیم . مواد سمی متابولیکی را فقط باکتریها و قارچ ها ترشح نمی کنند بلکه بعضی از پروتوزوآها Protozoa نیز قادر به ترشح سموم ایجاد Intoxication می باشند .
طبق نظریه Park & Harrigan مسمومیتهای ایجاد شده توسط میکرو ارگانیسم ها به مراتب بیشتر از مسمومیتهای شیمیایی اتفاق می افتند . این مطلب را آمارها ی ارائه شده توسط ممالکی که از نظر استاتیستیک بسیار دقیق و معتبر می باشند نیز تأییدمی نمایند . در ممالک متحد آمریکا بین سالهای 1977 تا 1981 حدود 954 اپیدمی یا 32929 مورد بیماری ثبت گردیده است که همگی به علت مصرف غذای آلوده ایجاد گردیده اند .
جدول شماره 1 : بیماریهای اپیدمیک ناشی از مواد غذائی بین سالهای 77 تا 81 در کشور آمریکا
تعداد مواردبیماریها ( افراد بیمار )
تعداد اپیدمی
علت ایجاد اپیدمی
29825
646
باکتری ها
1830
227
مواد شیمیائی
405
48
انگل ها
869
33
ویروس ها
32929
954
جمع
همان گونه که در جدول شماره 4 مشاهده میشود ، علاوه بر اینکه تعداد اپیدمی های ایجاد شده توسط باکتریها بیشتر می باشد ، تعداد افراد بیمار نیز بمراتب بیشتر از موارد مسمومیتها در اثر مواد شیمیایی است . متأسفانه در کشور های جهان سوم و حتی در بسیاری از ممالک اروپائی آمار دقیقی از اپیدمی ها وبویژه تعداد انواع مسمومیتها و بیماریهای ناشی از مصرف غذای آلوده در دسترس نیست و اغلب تعداد واقعی افرادی که به علت بیما و یا دچار مرگ می شوند به صورت نامشخص باقی می ماند . بد نیست بدانیم که متخصصین و کارشناسان سازمان بهداشت جهانی FAO / WHO تعداد نوزادان شیر خوار و اطفال زیر پنج سال را در سال 1980در اثر اسهال های ناشی از مصرف مواد غذای آلوده جان خود را از دست داده اند پنج میلیون نفر گزارش کرده اند و این آمار تنها مربوط به کشور های جهان سوم می باشد یعنی تعداد مرگ و میر فوق الذکر در کل جهان بیشتر از این مقدار می باشد.
الف ) عفونتهای غذائی Food Infection
بسیاری از بیماریهای عفونی می توانند بین مهره داران و انسان به یکدیگر منتقل گردند که آنها را زئونوزمی می نامند : بسیاری از زئونوزها می توانند از طریق خوردن مواد غذای آلوده ، منتقل گردند یا به عبارت دیگر مواد غذای می توانند یکی از راههای آلودگی باشند .
عفونتهای غذائی معمولاً بیماریهائی هستند با عوارض گوارشی از قبیل استفراغ ، اسهال ، دردهای عضلات شکم و تشنجات عصبی . این عفونتها بخشی از عوارضی هستند که در اثر مصرف مواد غذائی آلوده ایجاد می گردند . در جدول شماره 2 عوامل مسبب ایجاد عفونتهای غذائی در چهار گروه منعکس می باشد .
جدول شماره 2 : عوامل بیماریزای آلوده کننده مواد غذائی
گروه اول
گروه دوم
گروه سوم
گروه چهارم
Staph . aureus
M.tuberculosis
Salmonella
Bacillus anthracis
Listeria
M.bovis,Brucella
E.coli
Francisella
Erysipelothrix
Streptococcus
Enterobacteriaceae
tularensis
Leptospira
hamolyticus
Yersinia enteroco
Str.agalactiae
Litica
Coxiella
Vibrio parahaemolyt
FMD virus
icus
Vaccinia virus
Campylobacter
Proteus, Pseudomonas
راههای انتقال بیماریهای فوق از نظر مواد غذائی به شرح زیر می باشد:
گروه اول : مهمترین ماده غذائی واسطه انتقال این بیماریها و آلودگیها شیر می باشد و آنها را Milkborne Infection نیز می نامند .
گروه دوم : عبارتند از عوامل عفونتهای روده ای “ وبا ” مسمومیت و عفونتهای روده ای Toxi – infedions نشانه عمومی این عفونتها اینست که تعداد نسبتاً
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 2
استئومیلیت : عفونتهای عضلانی –اسکلتی
استئومیلیت عفونت استخوان است. استخوان از طریق یکی از سه روش زیر آلوده می شود .
1-انتشار عفونت از بافت نرم (زخم فشاری یا عروقی آلوده –عفونت محل برش جراحی )
2-آلودگی مستقیم استخوان به علت جراحی روی استخوان، شکستگی باز یا آسیب تروماتیک مثل زخم گلوله تفنگ .
3-انتشار خونی ناشی از سایر مناطق عفونی (لوزه های عفونی، تاول ها ، دندانه های عفونی)
بیمارانی که بیشتر در معرض خط این بیماری هستند .
افراد پیر و چاق –افراد دچار سوء تغذیه –بیمارانی که اختلالات سیستم ایمنی دارند یا بیماریهای مزمن دارند (دیابت-آرتیت روماتوئید) یا تحت درمان طولانی مدت با کورتیکو ستروئید قرار گرفته اند .
عفونت زخم های جراحی بعد از عمل در حدود 30 روز بعد از جراحی ظاهر می شود که این زخمها به دو گروه برشی یا سطحی که در بالای لایه غلاف عمقی قرار دارند و زخمهای عمیق که بافت زیرین غلاف را نیز درگیر می سازد تقسیم می شوند، عفونتهای عمیق پس از عمل ممکن است یکسال بعد از جراحی ظاهر شوند .
پاتوفیزیولوژی :
علت 80-70% عفونتهای استخوانی باکتری استافیلوکوک اورئوس می باشد و سایر ارگانیسم های پاتوژن که معمولا در ایجاد این بیماری دخالت دارند شامل گونه های پروتئوس و پسودوموناس واشرشیاکولی می باشد.
پس از 3-2 روز در عروق خونی منطقه لخته تشکیل شده و سبب ایسکمی و نکروز استخوان می گردد.
تظاهرات بالینی :
وقتیکه عفونت بوسیله خون منتقل می شود شروع علائم معمولا ناگهانی است و تظاهرات بالینی سپتی سمی (لرز –تب-نبض تند و بیحالی عمومی )ظاهر می شود . نشانه های سیستمیک در ابتدا ممکن است علائم موضعی را بپوشاند با پیشرفت عفونت به کورتکس استخوان ، پرده ضریح و بافتهای نرم نیز درگیر می شوند. منطقه عفونی دردناک، متورم و بسیار حساس می شود ، بیمار ممکن است یک درد ثابت ضرباندار را تجربه کند که با حرکت کردن تشدید می شود زیرا چرک تجمع یافته تحت فشار قرار می گیرد .
وقتیکه علت این بیماری، انتشار عفونت از عضو مجاور و یا آلودگی مستقیم باشد نشانه های سپتی سمی وجود ندارد منطقه مبتلا متورم-گرم- دردناک و در لمس حساس است .
پیشگیری :
درمان عفونتهای موضعی انتشار خونی آنها را کاهش می دهد در صورت وجود عفونتهای فعلی (عفونت مجاری اداری و گلودرد )یا سابقه عفونت اخیر باید جراحی های ارتوپدی انتخابی را به تاخیر انداخت .
در حین جراحی ارتوپدی ،به منظور کاهش آلودگی مستقیم توجه به دقیق به محیط جراحی و تکنیک جراحی لازم است . برای تامین سطوح بافتی کافی از آنتی بیوتیکها در زمان جراحی و نیز 48-24 ساعت اول عمل جراحی آنتی بیوتیکهای پروفیلاکتیک تجویز می شود .
برای کاهش بروز عفونتهای ادراری و درون ها باید در اولین زمان ممکن بعد از عمل برداشته شوند مراقبت استریل از زخم بعد از عمل جراحی ، بروز عفونتهای طحی و استئومیلیت را کاهش می دهد .
درمان طبی :
برای کاهش ناراحتی و پیشگیری از شکستگی مرضی استخوان ضعیف ، منطقه مبتلا باید بی حرکت شود .
برای افزایش گردش خون استفاده از جورابهای گرم و مرطوب به مدت 20 دقیقه چند بار در روز تجویز می شود .
درمان دارویی :
بلافاصله پس از تهیه نمونه هایی کشت آنتی بیوتیک وریدی شروع می شود –هدف از درمان ، کنترل عفونت قبل از اختلال گردش خون ناشی از تشکیل لخته خون است . برای تامین حداکثر اثر درمانی آنتی بیوتیک دوراژ بر طبق ساعت لازم است –آنتی بیوتیکهای وریدی 6-3 هفته ادامه می یابد . وقتیکه عفونت تحت کنترل قرار گرفت آنتی بیوتیکهای وریدی 6-3 هفته ادامه میابد برای افزایش جذب آنتی بیوتیکهای خوراکی نباید با غذا مصرف شود .
درمان جراحی :
اگر بیمار به آنتی بیوتیک درمانی جواب ندهد استخوان عفونی باید جراحی شود مواد چرکی و نکروتیک خارج گردد و محل مورد نظر مستقیما با محلول نرمال سایلین شستشو داده شود .
در استئومیلیت مزمن، آنتی بیوتیکها به عنوان درمان جانبی در کنار بریدمان جراحی تجویز می شوند
فرآیند پرستاری : بررسی:
بیمار، شروع علائم و نشانه ها (درد موضعی –تورم –قرمزی و تب )یا تخلیه مکرر یک سینوس عفونی را تورم با درد و تورم و تب با درجات پایین گزارش می کند . پرستار بیمار را از نظر عوامل خطر (سن بالا-دیابت-درمان طولانی با کورتیکوستروئیدها)و تاریخچه صدمات قبلی ، عفونت یا جراحی ارتوپدی بررسی می کند. بیمار از اعمال فشار روی منطقه و حرکات نامناسب اجتناب می کند .
تشخیص پرستاری:
درد بعلت التهاب و تورم-کمبود تحرک جنسی بعلت درد-خطر گسترش عفونت ، تشکیل آبسه استخوانی –کمبود آگاهی درباره رژیم درمانی .
مداخلات پرستاری :
تسکین درد-بهبود تحرک جسمی-کنترل فرآیند عفونی-آگاهی از رژیم درمانی .
دسته بندی : پزشکی
فرمت فایل: doc
حجم فایل: (در قسمت پایین صفحه درج شده)
تعداد صفحات فایل: 35 ص
فروشگاه کتاب : مرجع فایل
قسمتی از محتوای متن Word
به نام خدا
عفونتهای قارچی د رافراد دیابتیک
مقدمه
امروزه با رشد تکنولوژی و پیشرفت علوم پزشکی همگام با آن و نیز بهبود شرایط اجتماعی و بالارفتن سطح بهداشت عمومی در جوامع پیشرفته بنحو چشمگیر و در کشورهای در حال توسعه در حد مطلوب، موجب کنترل بیماریهای عفونی و خصوصاً انگلی گردیده ولی متأسفانه دراین روند همواره عواملی چون ایدز، سرطانها و دیابت ایجاد اختلال نموده اند.
این بیماریها همواره برخی روشهای درمانی مثل پیوند، شیمی درمانی، رادیوتراپی، مصرف روزافزون آنتی بیوتیکها و داروهای سرکوبگر سیستم ایمنی موجب شیوع بسیاری از بیماریهای قارچی فرصت طلب، حقیقی و برخی قارچهای آندوژن در انسان گردیده است.
شروع جنجال برانگیز ایدز، سرطانها، پیوند اعضاء، دیابت و..... که همگی بیماریهای مهلک قارچی چون کریپتوکوکوزیس سیستم اعصاب مرکزی، کاندیدیازیس سیتمیک و ..... را بدنبال دارند موجب گشوده دیدگاه جدیدی به قارچها و بیماریهای حاصل از آنها د ر علوم پزشکی و بهداشتی گردیده است.
همانطور که ذکر شد از جمله بیماریهای زمینه ای در ابتلا به عفونتهای قارچی دیابت است که با توجه به ارثی بودن آن و فاکتورهای تغذیه ای و محیطی خاص کشور ما موجب شیوع زیاد این بیماری در جامعه ایرانی شده است.
امرزوه علیرغم کنترل و کاهش بسیاری از عوارض این بیماری، عفونتهای قارچی فرصت طلب از گرفتاریها و مزاحمتهای مهم بیماران دیابتی می باشد. بطور مثال موکور مایکوزیس که یکی از بیماریهای قارچی با پیشرفت خیلی سریع و کشنده می باشد بیش از 90% موارد در بیماران دیابتی دیده می شود.
همچنین سایر بیماریهای قارچی فرصت طلب نظیر کاندیدیازیس دهان، کاندیدیازیس سیتمیک، کاندید یازیس دستگاه ادراری و تناسلی از گرفتاریهای مهم و شایع بیماران دیابتی می باشد یا اریتراسمای منتشره که بعلت گرم و مطلوب بودن سطح پوست و تعریق زیاد بیماران دیابتی در این افراد شایع است.
همچنین مزمن شدن و عودکردن مکرر این بیماری و سایر بیماریهای قارچی نظیر درماتوفیتوزیس اهمیت موضوع را دوچندان می کند.
امروزه دیابت بعنوان یکی از شایعترین بیماریهای هورمونی شناخته می شود بطوریکه 4% از افراد بالای 40 سال و حدود 10% ازافراد بالای 60 سال به این بیماری مبتلا می باشند.
اتیولوژی بیماری دقیقاً شناسایی نشده ولی گفته می شود 50% از موارد آن ارثی است و عقیده بر این است که این بیماری بوسیله یک ژن نهفته اتوزومال به ارث می رسد همچنین ثابت شده که بعضی تغییرات ژنتیکی خاص باعث فقدان دومین تیروزین کیناز دررسپتور مخصوص انسولین در سطح سلول ها می شود. بطوریکه باعث ناتوانی انسولین در انتقال گلوکز بداخل سلول ها می شود.
علاوه بر ارثی بودن دیابت، این بیماری علیرغم بهبود وضع اقتصادی، اجتماعی و بهبود تغذیه و استفاده از موارد هیدروکربنی و چربیها و نیز کاهش فعالیت جسمانی به دلیل پیشرفت صنایع و تکنولوژی باعث ابتلا افراد به نوع دیگری از دیابت که ناشی از چاقی است می شود زیرا مشخصاً چاقی باعث کاهش ( قابل برگشت) رسپتور انسولین در سطح سلول ها می گردد.
گزارشهای زیادی حاکی از این است که دیابت ملیتوس بعنوان یکی از بیماریهای مهم زمینه ای برای ابتلا به بیماریهای قارچی بخصوص عفونتهای دستگاه ادراری می باشند زیرا این بیماران از یک طرف شانس بیشتری برای ابتلا به بیماریهای قارچی داشته و از طرف دیگر در صورت ابتلا، بیماری بصورت مزمن یا منتشره درمی آید و به درمان ضدقارچی هم جواب مناسب نمی دهد زیرا:
1- سیستم ایمنی بخصوص سیستم ایمنی وابسته به سلولی(CMI ) که نقش اصلی در دفاع قارچی را بعهده دارد تضعیف می گردد.
(توضیحات کامل در داخل فایل)
متن کامل را می توانید دانلود نمائید چون فقط تکه هایی از متن در این صفحه درج شده به صورت نمونه
ولی در فایل دانلودی بعد پرداخت، آنی فایل را دانلود نمایید