دانلود تحقیق کامل درباره شهادت طلبی و نقش آن در امنیت ملی

اختصاصی از یاری فایل دانلود تحقیق کامل درباره شهادت طلبی و نقش آن در امنیت ملی دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 13

ایثار و شهادت طلبی و نقش آن در امنیت ملی

از خودگذشتگی و فداکاری برای آرمانهای اسلامی و انقلابی بسیار ارزشمند است؛ به طوری که تا وقتی این خصلت همگانی نشود و محدودة فراگیری آن گسترش نیابد، همواره خطرات فراوانی، امنیت و آرامش عمومی را تهدید می‌کند. همه و همه مدیون فداکاری و از خودگذشتگی نسلی پویا و جان برکفیم. در طول تاریخ ایثارگران بسیاری از کیان مملکت دفاع کردند و جانبازی‌های فراوانی برای دفاع از میهن انجام شد، اما تاریخ جز هشت سال دفاع جانانة ایرانیان، هیچ‌گاه رشادت ملتی را به یاد ندارد که از مرزهای میهن و اقتدار مذهبی‌اش چنین دفاع کند، و لحظه‌ای از این آرمان کوتاه نیاید.

ایثار و شهادت طلبی و نقش آن در امنیت ملی

چکیده

از خودگذشتگی و فداکاری برای آرمانهای اسلامی و انقلابی بسیار ارزشمند است؛ به طوری که تا وقتی این خصلت همگانی نشود و محدودة فراگیری آن گسترش نیابد، همواره خطرات فراوانی، امنیت و آرامش عمومی را تهدید می‌کند. همه و همه مدیون فداکاری و از خودگذشتگی نسلی پویا و جان برکفیم. در طول تاریخ ایثارگران بسیاری از کیان مملکت دفاع کردند و جانبازی‌های فراوانی برای دفاع از میهن انجام شد، اما تاریخ جز هشت سال دفاع جانانة ایرانیان، هیچ‌گاه رشادت ملتی را به یاد ندارد که از مرزهای میهن و اقتدار مذهبی‌اش چنین دفاع کند، و لحظه‌ای از این آرمان کوتاه نیاید.

این مقاله به « ایثار و شهادت طلبی و نقش آن در امنیت ملی » می‌پردازد. امنیت بدون ایثار و فداکاری پایداری چندانی ندارد. کسی که به ایثار و از خودگذشتگی اعتقاد راسخ قلبی نداشته باشد، در انتخاب بین منافع ملی و منافع شخصی، دومی را بر می‌گزیند و آنچه منافع او را - هرچند زودگذر - به دنبال داشته باشد، ترجیح می‌دهد.

ایثار علاوه بر منافعی که برای جامعه دارد، نفعی والاتر و برتر برای فرد به دنبال دارد و آن تعالی روح و ترفیع درجات اوست. روح ایثارگر چنان اوج می‌گیرد که شایستگی درجة شهادت نصیبش می‌شود، که درک آن برای بسیاری غیر ممکن و دور از ذهن است. کسانی هم که خالصانه گام در این مسیر رشد و تعالی می‌گذارند، تنها با خداوند معامله می‌کنند، روحشان به درجه‌ای از ایمان می‌رسد که فقط خداوند را خریدار آن می‌بینند و از کسانی که برای امنیت آنان، جان خویش را ایثار می‌کنند، توقع پاداش ندارند.

امنیت

امنیت ، در لغت به معنی در امان بودن ، ایمنی ، بی ترسی ، آرامش و آسودگی (فرهنگ عمید) است؛ یا به عبارت دیگر، به حالت فراغت از هرگونه تهدید یا حمله و یا آمادگی برای رویارویی با هر تهدید و حمله اطلاق می شود. معمولاً در علوم سیاسی و حقوقی ، امنیت به پنج نوع تقسیم می شود : فردی ، اجتماعی ، ملی ، بین المللی و جمعی (Collective Security) تقسیم شده است.

در مفهوم امنیت دو نوع نگرش وجود دارد : نگرش سنتی و نوین . در نگرش سنتی دولت ها منشأ اصلی تهدید و مسؤول اولیه برقراری امنیت هستند. براین اساس ، امنیت به صورت حفاظت فیزیکی از دولت در مقابل تهدیدهای خارجی تعریف می شود، اما در نگرش نوین امنیت رابطة مستقیمی با فرهنگ ، اقتصاد ، سیاست ، اجتماع و زندگی اجتماعی ، شرایط زیست محیطی ، دفاعی و ... دارد.

امنیت ملی

امنیت ملی، به حالتی اطلاق می شود که هر ملت فارغ از تهدید از دست دادن تمام یا بخشی از جمعیت ، دارایی و خاک خود به سر می برد(فرهنگ و امنیت ملی،1386).

پیچیده ترین و مهمترین مؤلفه امنیت ملی در هر کشور ، امنیت فرهنگی است. برای کشوری که هویت فرهنگی آن ، مؤلفه اصلی تلقی می شود ، این امر اهمیت بیشتری خواهد داشت.

تهدیدات فرهنگی که از آن به عنوان تهاجم فرهنگی یا تهدید نرم یاد می شود، به دنبال ایجاد انواع بحران های فرهنگی ـ سیاسی در جامعه برای دستیابی به اهداف و اغراض سیاسی است. هدف اصلی این نوع تهدید ، سلب اراده و روحیه مقاومت ، تغییر در نگرش ها و باورها ، تأثیرگذاری بر اندیشه ها و آرمان ها و ایجاد تغییر و تزلزل در آن ها و به تسلیم کشاندن ملت های قوی در برابر خواست و ارادة آنان است.

امروزه موثرترین، کارآمدترین، کم هزینه ترین و درعین حال خطرناک ترین و پیچیده ترین نوع تهدید علیه امنیت ملی یک کشور « تهدید نرم1» است، زیرا می توان با کمترین هزینه بدون لشکرکشی و مقاومت های فیزیکی به هدف رسید. تهدید نرم به « روحیه » به عنوان یکی از عوامل قدرت ملی خدشه وارد می کند ، عزم و اراده ملت را از بین می برد و مقاومت و دفاع از آرمان و سیاست های نظام را تضعیف می کند. فروپاشی روانی یک ملت، مقدمه ای برای فروپاشی سیاسی- امنیتی و ساختارهای آن است.

در مبارزة مستقیم ( تهدید سخت ) تجهیزات ، خاکریزها و حدود مرزهای مملکت ، آشکار و حوزة دفاع از آنها بر همگان مشخص است. این روش مبتنی بر زور و قدرت و اجبار است ، در حالی که تهدیدِ نرم مبتنی بر اقناع و القای افکار و اندیشه هاست. در مبارزة مستقیم هدف تخریب و حذف فیزیکی حریف و تصرف و اشغال سرزمین است، در حالی که در تهدید نرم هدف تأثیرگذاری بر انتخاب ها ، تصمیم گیری ها و الگوهای رفتاری حریف و در نهایت، تغییر هویت های فرهنگی یک ملت است.

تعریف شهادت

«یکى از بهترین و حیات بخش‏ترین سرمایه‏هایى که در تاریخ تشیع وجود دارد ، شهادت است» (شریعتی،202:1386)

در فرهنگ اسلامی شهادت مرگی نیست که به کسی تحمیل شود؛ « شهادت مرگ دلخواهى است که مجاهد با همه آگاهى و همه منطق و شعور و بیدارى و بینایى خویش ، خود انتخاب مى‏کند! »(همان: 195 و 192) یک درجه است و راهی میان بر برای صعود است.

به قول دکتر شریعتی شهادت دو گونه است : یک نوع آن شهادت حمزه ای و نوع دیگرش شهادت حسینی است. حمزه برای مبارزه آماده شده و برای شکست دادن دشمن رفته است. او و سایر همرزمان شهیدش آمادة شهادت بودند، ولی برای شکست دشمن رفته اند. شهادت هم نصیب آنها شد و نزد خداوند ارج و قرب فراوان خواهند یافت.

« شهادت حسینى کشته شدن مردى است که خود براى کشته شدن خویش قیام کرده است ... امام حسِین‏ علیه السلام از مقولة دیگرى است ؛ او نیامده است که دشمن را با زور شمشیر بشکند ، خود پیروز شود ، و بعد موفق نشده و یا در یک تصادف یا ترور توسط وحشى ، کشته شده باشد. این ‏طور نیست. او در حالى که مى‏توانسته است در خانه‏اش بنشیند و زنده بماند ، به پا خاسته و آگاهانه به استقبال مردن شتافته و در آن لحظه ، مرگ و نفى خویشتن را انتخاب کرده است... امام حسین‏ -علیه السلام- یک شهید است که حتى پیش از کشته شدن خویش به شهادت رسیده است ؛ نه در گودى قتلگاه ، بلکه در درون خانه خویش ، از آن لحظه که به دعوت ولید - حاکم مدینه - که از او بیعت مطالبه مى‏کرد، « نه » گفت. این « نه » طرد و نفى چیزى بود که در قبال آن ، شهادت انتخاب شده است و از آن لحظه، حسین شهید است.»(همان:216،222و223)

تنها راه پیروزی برای حسین (ع) شهادت است. البته، شهادت حسینى شرایط خاص خود را مى‏طلبد. وقتى ظلم ، انحطاط و انحراف همه گیر مى‏شود و ارزش‏هاى والاى انسانی و اسلامى زیر پا گذاشته می شود و موعظه‏ها بر گوش‏هاى سنگین کارگر نمی شود ؛ حسین (ع) با علم به عدم توانایى خود در پیروزى ظاهرى بر دشمن ، باز هم به پیشواز مرگ مى‏رود و با انتخاب شهادت ، درست ترین کارى را که مى‏شد کرد ، انجام مى‏دهد. برای امام حسین (ع) هم آگاهی دادن مردم و هم دوام دین مطرح است ، و طبق دریافت امام ، این مهم فقط به همین شیوه حاصل می شد ؛ « شهادت حسینی. » کدام عقلی می تواند درک کند که کشته شوی و داعیة پیروزی در سر بپرورانی ؟! فقط باید حسین (ع) باشی و عشقت به فریاد رسیده باشد که بتوانی این پیروزی بزرگ را درک کنی.

فرهنگ ایثار و شهادت

ارتقاء ایثار ، فداکاری و شهادت طلبی

اختصاصی از یاری فایل ارتقاء ایثار ، فداکاری و شهادت طلبی دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

ارتقاء ایثار ، فداکاری و شهادت طلبی - 54 صفحه مفید و مجزا  - در قالب وورد

فهرست مطالب :

موضوع

فرهنگ ایثار و شهادت

مبانی و شاخص های ایثار و شهادت

جلوه‏های شهادت و مرگ آگاهی در اندیشه امام خمینی

پی‏نوشت‏ها

منابع

فرهنگ ایثار و شهادت

یکی از ویژگیهای بارز و منحصر بفرد انقلاب اسلامی در بعد معنوی و فرهنگی که موجب بالندگی انقلاب و نهضت جهانی اسلام در سراسر دنیا گردید ترویج فرهنگ ایثار و شهادت بود. شهادت موجب اشاعه فرهنگ ناب محمدی (ص) و دفع هشیارانه خطرات از جامعه اسلامی بود. افتخار به شهادت و شکل گیری مفهومی خاص به نام شهید و شهادت چنان پایه مستحکمی در جامعه پیدا نمود که امروزه به عنوان یکی از ارکان حفظ نظام محسوب می گردد. امید است با عنایات پروردگار هر روز شاهد بالندگی و ثمرات روزافزون آن باشیم.

نگاهی به حقیقت شهادت

شهادت فنا شدن انسان برای نیل به سرچشمه نور و نزدیک شدن به هستی مطلق است. شهادت عشق به وصال محبوب و معشوق در زیباترین شکل است. شهادت مرگی از راه کشته شدن است، که شهید آگاهانه و بخاطر هدف مقدس و به تعبیر قرآن ((فی سبیل الله)) انتخاب می کند. یعنی شهید در راهی کشته می شود که هر دو ارزش آگاهانه و فی سبیل الله را داراست و چنین مرگی است که به تعبیر پیامبر((ص)) شریفترین و بالاترین نوع مردن است (اَشرُفُ المُوًتِ قَتْلُ الشَّهادَهِ) و علی(ع) آن را گرامی ترین نوع مردن می داند. (اَکْرُمُ المُوًتِ اَلْقُتْلُ)

شهادت همانا پایان دادن به فروغ درخشان حیات در کمال هشیاری و آزادی است برای رسیدن به هدفی که والاتر از حیات طبیعی است. شهادت پایان دادن به حیات طبیعی برای دفاع از ارزشهای انسانی در جامعه است. شهادت شکافتن کالبد جسمانی برای رسیدن به مقام شهود و حضور الهی است. شهادت رسیدن به مرتفع ترین قله های کمال و انسانیت است. با توجه به تعاریف فوق، کسی که مرگ شهادت را انتخاب می کند ((شهید)) نامیده می شود. شهید در لغت به معنی ((گواه)) است و در اصطلاح به کسی گویند که در مجرای شهادت قرار گرفته و در راه خدا کشته می شود.

تعریف مشترک و جامع برای شهادت این است که : شهادت عبارت است از زندگی در حال هشیاری، و آزادی در راه وصول به هدف عالی تر از زندگی طبیعی بواسطه شهادت. این خصیصه و پدیده ای است که همه شهدا دارای آن می باشند.

در مقابل این مرتبه والای شهادت حداقل توصیفی که می توان برای شهادت در نظر گرفت عبارت است از اینکه : شهادت عبارت است از انقلاب درونی ناگهانی همراه با هشیاری و آزادی در پایان دادن به زندگی دنیوی و مادی و رسیدن به حیات طیبه.

به این ترتیب باید گفت شهادت نوعی از مرگ نیست بلکه صفتی از ((حیات معقول)) است. زیرا حیات معمولی که متاسفانه اکثریت انسانها را اداره می کند، همواره خود و ادامه بی پایان خود را می خواهد، لیکن در حیات معقول فرد آن زندگی پاک از آلودگی ها که خود را در یک مجموعه بزرگی به نام جهان هستی در مسیر تکاملی می بیند که پایانش منطقه جاذبه الهی است. شهید با داشتن این حیات خود را موجی از مشیت خداوندی می داند که اگر سر بکشد و در اقیانوس هستی نمودار گردد، رو به هدف اعلا می رود و اگر فرود بیاید و کالبد بشکافد صدای این شکاف عامل تحرک امواج دیگر خواهد بود که آنهم جلوه ای دیگر از مشیت الهی می باشد. لذا شهید همواره زنده است و حیات و ممات او همواره صفتی است برای حیات طیبه و به مصداق آیه شریفه قرآن که می گوید :

و لا تحسبن الذین قتلوا فی سبیل الله امواتاً بل احیاءُ عند ربهم یرزقون

و گمان مبر آنان که در راه خدا کشته شده اند، مردگانی هستند، بلکه آنان زنده و در بارگاه پروردگارشان بهره مندند. شهید همواره زنده است و مرگ او در واقع انتقال از حیات جاری در سطح طبیعت به حیات پشت پرده آن می باشد. خداوند در آیه ای دیگر می فرماید : ((و لا تقولوا لمن یقتل فی سبیل الله اموات بل احیاء و لکن لاتشعرون))

در این آیه نیز به زنده بودن شهید اشاره شده است.

جوهره و صفات شهید

شهادت فرهنگی را ترویج میکند که در آن باید ایثار و از خود گذشتگی در تاروپود زندگی نمایان گردد و گمنامی و فارغ از منیتها و در نظر گرفتن منافع جمع در راستای ایمان دینی به یک وظیفه تبدیل گردد، فرهنگی که با خودخواهی، خودکامگی سر ستیز دارد و با حریت و آزاد منشی در دنیای خاکی سر وفاق دارد فرهنگی است که الگو، از شهدای تاریخ میگیرد و در این وادی حریت حسین بن علی چون سرمشقی تابناک است.

برای سلحشوریها و ایثارگیها در راه خدا ـ فدا نمودن نه از بهر طمع بهشت و نه از سر اجبار و تسلیم، بلکه حاصل انقلابی درونی است که همانند علی بن ابی طالب در نبرد با عمربن عبدود پاسخ توهین با درنگ میدهد. این درنگ مولا از اخلاص و روحیه ایثار ایشان نشات می گیرد.

ترویج فرهنگ ایثار و شهادت نیاز به لوازمی دارد که ابتدا با شناخت درست جوهره ایثار و شهادت و درگام بعدی تجلی این جوهره در قول و عمل مروجین، فرهنگ سازان و مدیران ارشد نظام در بستر جامعه جاری و ساری میشود و به تبع آن جامعه از برکات مادی و معنوی آن برخوردار میگردد. برکاتی همچون قانونگرایی، ضابطه مندی، مسئولیت پذیری، رعایت هنجارهای اجتماعی، روحیه آزادمنشی و سلامت نفس در کنار حفظ قداست و حرمت ایثارگران و شهدا از آن جمله است.

زمینه های سیاسی مؤثر بر ترویج فرهنگ ایثار و شهادت:

الف) گسترش روحیه و فرهنگ خدمترسانی خالصانه به نظام و مردم که یادآور فرهنگ جهادی خالصانه و بی ریای حاکم بر جبهه ها خواهد بود.

ب) ترجیح منافع و اهداف بلند مدت ملی بر منافع و مطامع زودگذر گروهی و جناحی و حتی فراتر از آن قربانی کردن منافع و مصالح فردی و گروهی در راه اعتلای نظام و جامعه اسلامی

ج ) نفی یکجانبه گرایی و تاکید بر اتحاد ملی و استفاده از تمامی نیروهای دلسوز نظام و انقلاب در راه توسعه و آبادانی کشور

د) ترویج سیاست ورزی اخلاق محور و به تبع آن نفی بداخلاقی های سیاسی اعم از عوام فریبی، بی حرمتی به کرامت انسانی به طور عام و آبرو و شخصیت فردی و اجتماعی افراد و گروهها به طور خاص

ه) استفاده از شیوه مدیریت جهادی و نیز بهره گیری از اندیشه و عمل مجاهدان و ایثارگران دوران دفاع مقدس در سطوح مختلف برنامه ریزی و اجرایی

تجلی روحیه شهادت ورزی در کلیه سطوح نظام و اقشار مختلف جامعه

آنگاه شاهد تقویت جایگاه شهید و ایثار گران به شکل حقیقی و مطلوب خواهیم بود که رویکرد شهادت گرایانه و ایثار محوری تحولات عمیق در جامعه را به گو نه ای سبب شود که در آن ضابطه مندی، قانون گرایی، از خودگذشتگی و آزاد منشی در جای جای زندگی فردی و اجتماعی جامعه نهادینه شود.

پس از ظهور انقلاب اسلامی و پیروزی آن بر حکومت جوری و طاغوتی ستم شاهی، نگاه های به ظاهر اسلامی توام با جمود و سکون، جای خود را به اسلام واقعی و انقلابی حضرت امام خمینی داد.

ویژگی تجدید حیات اسلامی در دورة جدید و جود «رهبری» بود که به دلیل عمق، صلابت، اخلاص و زلال بودن اندیشه، توده های تشنه اسلام ناب را ا با تفکرات صحیح و پربار اسلامی آشنا نمود. از این پس اسلام انقلابی در عرصه های فردی، خانوادگی و مسائل اجتماعی حاکم شد و سطوح مختلف مسلمین و ملّتهای بی خبر از اسلام حقیقی را متوجه خود نمود.

در واقع اسلام ، آن گونه که امام خمینی(ره) به درستی بیان فرمودند، در دهة 80 میلادی توانست تا بر چسب دروغین بی توجهی به مسایل حکومتی و اجتماعی را به عنوان عامل بازدارندة توسعة از میان برداشت و جوانان ایران و سرزمینهای اسلامی را به صف مبارزه در برابر قدرتهای مسلط داخلی و بین المللی فرا خواند.

با وقوع جنگ تحمیلی اسلام انقلابی از سطح به عمق ارتقا یافت و شور انقلابی به شعور انقلابی تبدیل شد. در این عرصه بود که جوهرة کفر ستیزی و مقاومت که از روح اسلام نشأت می گرفت احیاء شد

در جنگ تحمیلی رزمندگان اسلام با تأسی به سیرة رسول اکرم(ص) و ائمه اطهار و با تأسی به کربلا و عاشورا و امام حسین(ع) چهرة حقیقی اسلام را نمایان ساخته با الهام از پیام عاشورا که «هیهات من الذله» است در همة اعصار چراغ راه آزادگان و حسینیان به شمار می رود «آینة ابهت دو ابر قدرت» را شکستند و ریشه های انقلاب اسلامی را محکم کردند

روحیة بسیجی برجسته ترین مهمترین و کاربردی ترین ارزش و پیامد جنگ برای جامعه ای است که می خواهد قوام و استمرار و پویایی انقلاب خود را حفظ نمایند.

در جنگ تحمیلی این روحیه عمق بیشتری یافت و جایگاه اصلی خود را پیدا کرد. در این عرصه نیز تنها همین روحیه موجب شکست توطئه دشمنان برای سرنگونی نظام مقدس جمهوری گردید. در غیر این صورت یک نظام نوپا و کم تجربه در ابعاد سیاسی، نظامی و … قادر نبود در مقابل آمریکا، شوروی و ارتجاع منطقه دوام بیاورد. زیرا توازن قوا در جنگ تحمیلی میان ایران و عراق به میزان بسیار زیادی به نفع عراق بود. ارتش عراق تا بن دندان تسلیح و تجهیز و بطور همه جانبه از سوی قدرتهای بزرگ حمایت می شد. لذا ضرورت ایجاب می کرد از شیوه های غیر کلاسیک و متکی به نیروی انسانی در عملیاتها استفاده شود.

استفاده از روحیات انقلابی و شهادت طلبی رمز موفقیت و عامل اصلی پیشبرد جنگ به شمار می رفت. در چنین شرایطی عناصر اصلی میدان نبرد شجاعت فداکاری، قناعت، خودفراموشی، خداخواهی و… بود که خیل بسیجیان عاشق امام با روحیه بسیجی توانستند حامل اصلی این ارزشها باشند و مقاصد دشمنان اسلام را از آغاز جنگ با شکست مواجه نمایند.

روحیه بسیجی چیست؟ هسته مرکزی این روحیه همانا نگرش به پدیده های مادی از دریچه نیاز به عنوان وسیله و نه اصالت دادن به آنها است و از سوی دیگر تمامی امور در راستای دین و انقلاب و حفظ آرمان آن مفهوم می یابند. از این رو از خودگذشتگی و فداشدن برای دیندار ماندن توده ها یکی از وجوه برجسته روحیه بسیجیان بود. آنان به پیروی از تعلیمات قران کریم آموخته آنگاه حاصل شود، مردم گروه گروه به دین می گروند. (اذا جاء نصرالله و رایت الناس یدخلون فی دین الله افواجا).(7) بنابراین در پی حفظ دین و دینداری مردم بودند و به خود نمی اندیشند. آنها وظیفه خود را در شکستن خط های پیاپی می دانستند تا راه برای ضعیفان و عقب نگه داشته ها شده ها باز گردد. آنها می سوختند و فدا می شدند تا دیگران نیز با خدایشان رابطه برقرار کنند. در یک کلام آنها با در دست گرفتن جانشان نیز و حمل طناب های دار بر گردن خود، نوک پیکان حوادث انقلاب و سپر امام و اسلام بودند. بسیجی ها در جبهه در تقسیم کارها و پیشبرد امور خیلی راحت با یکدیگر کنار می آمدند و به فکر مقام و عنوان بالاتر نبودند، حتی آنا که مقام بالاتری داشتند یعنی فرماندهای بالاتر به هنگام نبرد پیش گامتر از نیزوهای خود بودند و نیروها نیز گوی سبقت را از یکدیگر می ربودند. آنا حتی الامکان از زیر بار عنوان شانه حالی می کردند و بیشتر مایل بودند بدون شهرت و فقط برای خدا خدمت کنند که حاصل کارشان تا ابد باقی بماند

بازماندگان جنگ به عنوان الگوهای دینداری پس از جنگ اسوه مجسم دوران نبرد و نشانة فدا شدن برای اسلام و قرآن فقط جانبازان و خانواده های شهدا هستند و آن دسته از رزمندگانی که به عهد خود با خدا استوار مانده اند و به انتظار وعده روز شماری می کنند. « من المومنین رجال صدقوا ما عاهدوالله علیه فمنهم من قضی نجبه و منهم من ینظر و ما بدّلوا تبدیلا» از مؤمنان برخی صادقانه به عهد خود با خدا وفا کردند (و شهید شدند) و برخی دیگر به انتظار نشسته اند (که چه وقت نوبت آنان فرا رسد) تا به عهد خود وفا کنند. .جود اینان برای جامعه و اشخاصی که می خواهند برای خدا زندگی کنند بالاترین نعمت و آشکارترین نشانه است. آن گونه که امام می فرماید: مجروحین و معلولین چراغ هدایتی شده اند که در گوشه گوشة این مرز و بوم به دین باوران راه رسیدن به سعادت آخرت را نشان می دهند راه رسیدن به خدای کعبه را. خانواده های شهدا این مشعل داران راه اولیاء تا همیشه تاریخ افتخار روشنایی طریق الی الله را بعهده گرفته اند. نتیجه گیری جنگ تحمیلی در دورة حاکمیت خدا و مردم-به جای سلطه خارجی-بر سرزمین ایران موجب دگرگونیهای عظیمی در صور مادی و معنوی حکومت و جامعه گردید. این تحول چنانچه در برنامه ریزی و سیاستگزاریهای کوتاه مدت میان مدت و بلند مدت نظام لحاظ شود موجب استحکام و تکامل روز افزون جامعه و حرکت به سمت تعالی و قسط خواهد بود و ریشه ها و رشته های وابستگی به دشمنان را قطع خواهد کرد...

تحقیق درباره جاه طلبی های آشکار

اختصاصی از یاری فایل تحقیق درباره جاه طلبی های آشکار دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*
فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)
تعداد صفحه:20
فهرست و توضیحات:

جاه طلبی های آشکار

انتشار ارزیابی اطلاعات ملی (NIE) در نوامبر 2007، بیشتر به خاطر نوع عبارات به کار رفته در آن، و نه محتوا، مباحثات بسیاری را در سراسر غرب در پی داشت.

(دراین گزارش) متاسفانه در کنار تلاش برای صحت و دقت، دستکم برای مخاطب میان مایه و غیر متخصص شفافیت، قربانی شده است. نکته اعجاب آور در همان جملات ابتدایی آمد: قضاوتی پیرامون اینکه تهران برنامه ساخت سلاح هسته ای خود را در سال 2003 متوقف کرد. در عصر برنامه های ویژه 30 ثانیه ای در تلویزیون، همین نکته برای انتقال احساس اشتباه رهایی از شبح ایران هسته ای کافی بود.

درست است که در پاورقی توضیح داده شد که این قضاوت مربوط به فرایند اصلی ساخت بمب است، نه برنامه بحرانی و زمانبر تولید مواد لازم برای بمب های هسته ای، اما پاورقی ها برای متخصصان و محققان هستند، نه مخاطبان عام. زمانی که این قضاوت کلیدی NIE در چرخه های مباحثه و مشاجره قرار می گیرد ماهیت آن باورپذیر می شود. حاکمان جمهوری اسلامی از زمانی که در سال 1978 قدرت را در دست گرفتند، مهارت بارزی در اعلام انعطاف تاکتیکی به همراه سرسختی استراتژیک از خود نشان داده اند. آنها هرگز در پیگیری رئوس اساسی برنامه های خود تردید نکردند، اما همواره خواسته اند با اعطای امتیازهای تاکتیکی همچنان در میدان مین حرکت کنند. نگرش آنها بلندمدت است و زمان در آن اهمیت به مراتب کمتری می یابد. اهداف آنان عمیق است و مایل به اثرگذاری جهانی اند. اگر ساخت بمب بناست به تعویق بیفتد و به تلاشی عمیق تر در تامین مواد شکافت پذیر بینجامد بگذار چنین باشد. این نمونه ای از شیوه عمل آنهاست. بنابراین رای کلیدی ارزیابی اطلاعات ملی هم ارزشی صوری دارد. یک تهدید- هر تهدیدی - حاصل ترکیبی از امکانات و اهداف است. اهداف جمهوری اسلامی در نوع خود نفس گیرند. انکار هولوکاست؟ این فقط یک حاشیه است. پاک کردن اسراییل از روی نقشه؟ این فقط جزیی از آن است. ایرانیان خود را ملزم به اعمال تغییری بنیادین در نظام کنونی دنیا می دانند.

علاوه بر این، آنها چنین چیزی را پنهان نمی کنند. در واقع آنها این را با صدایی بلند و به طور واضح تبلیغ می کنند. به عنوان مثال نامه ای که محمود احمدی نژاد، رییس جمهور ایران، در ماه می 2006 به بوش نوشت را درنظر بگیرید.با ادعای سخن گفتن به نام بشریت در رنج و عذاب، رییس جمهور صریح ایرانی می نویسد: "لیبرالیسم و دموکراسی غربی توانایی کمک به درک آرمان های انسانی را نداشته اند ... آنها با بصیرت اکنون می توانند صدای درهم شکستن و فرو ریختن ایدئولوژی و اندیشه های سیستم لیبرال دموکراتیک را بشنوند." - همین و بس . این در مورد اسراییل یا فلسطین و یا خاورمیانه نیست. این در مورد توماس جفرسون و حقوق اساسی و ذاتی بشر است. این یک اعلان جنگ علیه هر آن چیزی است که ما در غرب در دلهایمان گرامی می داریم، چیزهایی که هویت ما را می سازند و به زندگیمان معنا می بخشند.

در سطحی عمل گرایانه تر، بشریت می تواند صبر کند، چرا که کشیش ها به خویشاوندان خویش اولویت می دهند. در یک سخنرانی عمومی در کنفرانسی در مارس 2006، منوچهر محمدی، قائم مقام وقت وزارت خارجه ایران تصریح کرد:"جهان اسلام خواستار سهم واقعی و منصفانه خود در سیستم بین المللی و نظام در حال توسعه دنیاست. هرچقدر فهم و پذیرش این واقعیت مسلم و احترام به آن بیشتر به طول بینجامد، به همان اندازه بحران ها و چالش های امنیتی باقی خواهند ماند." این تهدید آشکار، به زبان انگلیسی و به صورت روان و سلیس، به شرکت کنندگان در کنفرانس، در مرکز شهر برلین و در فاصله ای اندک از یادبود هولوکاست، ابراز شد. نه از زمان آدولف هیتلر ... جمهوری اسلامی یکی از متعصب ترین رژیم هایی است که بر صحنه تاریخ گام هایی بلند برداشته اند. همچون حکومت های منفوری که نیمه اول قرن بیستم را غرق مصیبت کردند آرزوی تغییر دنیا به شکل مطلوب خود را در سر می پروراند. همچون آنها علیه نظم کنونی جهان اعلان جنگ می کند و مانند همه آنها نسبت به امنیت انقلاب خود دچار پارانویا است و دائما برای ترساندن اهریمنانی که خود خلق کرده شمشیرهایش را آماده نگه می دارد.