این پژوهش با هدف بررسی رابطه هوش معنوی با سازگاری اجتماعی دانش آموزان دختر سال چهارم متوسطه منطقه ده با جامعه آماری 190 نفر و مطالعه روی 123 دانش آموز به عنوان نمونه آماری با روش غیر آزمایشی از نوع نمونه گیری تصادفی انجام شده است جهت اندازه گیری متغیرهای پژوهش از پرسشنامه هوش معنوی و پرسشنامه شخصی کالیفرنیا (بخش سازگاری اجتماعی) استفاده شده است داده ها با استقاده از روش تحلیل همبستگی چند متغیری پیرسون، تحلیل رگرسیون مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته اند نتایج نشان داد که بین هوش معنوی دانش آموزان دختر سال چهارم متوسطه با سازگاری اجتماعی آنان همبستگی مثبت و معناداری وجود دارد. در فرضیه اول تأیید شد که بین هوش معنوی و زندگی باشوق با سازگاری اجتماعی رابطه مثبت و معنا دار (r=0.61,p=0.0001) وجود دارد. در فرضیه دوم تأیید شد که بین هوش معنوی باور به اراده خداوند شادی و تکمیل و زندگی با هوش معنوی مطلوب با سازگاری اجتماعی رابطه مثبت و معنا دار (r=0.54,p=0.0001) وجود دارد. در فرضیه سوم تأیید شد که بین هوش معنوی زندگی باوقار، یکدلی و تعهد با سازگاری اجتماعی رابطه مثبت و معنا دار (r=0.59,p=0.0001) وجود دارد. فرضیه چهارم تأیید شد که بین هوش معنوی پیوند و خدمت خلاق و سازگاری اجتماعی رابطه مثبت و معنی دار (r=0.35,p=0.0001) وجود دارد. در فرضیه پنجم بین نمره کل هوش معنوی با نمره کل سازگاری اجتماعی رابطه مثبت و معنی دار (r=0.78,p=0.0001) وجود دارد
پایان نامه : بررسی رابطه بین هوش معنوی و سازگاری اجتماعی در دانش آموزان دختر سال چهارم متوسطه منطقه ده تهران