جوانی بهترین فرصت برای سازندگی و پیمودن مسیر کمال است، زیرا در این سن انسان در اوج قدرت بدنی و روانی است و برای خودسازی به این قدرت نیاز دارد. فلسفه اصلی وجود قدرت در دوران جوانی صرف آن در جهت خودسازی و توانمند سازی روح است. انسان به هر مقدار که از این دوران فاصله می گیرد، اگر در مسیر خودسازی باشد، انرژی جسمانی اش صرف قوت روح می شود و در نتیجه آن اگر چه از قدرت جسمانی اش کاسته می شود، ولی روحش قوی و توانا می گردد. ولی اگر در این مسیر نباشد، نیروهایش را از دست می دهد، بدون اینکه چیزی در خور عمر بیابد و در نتیجه احساس خسارت و ضرر خواهد کرد. قرآن کریم در سوره عصر در این باره می فرماید: «ان الانسان لفی خسر الا الذین آمنوا و عملوا الصالحات؛ بدرستی که انسان در خسارت و زیان کاری است مگر کسانی که در مسیر ایمان و عمل(خودسازی) قرار دارند.» بنابراین بهترین راه صرف نیروی جوانی در مسیر خودسازی است و دوران جوانی سکوی پرش به قله کمال و کلید رسیدن به سعادت جاودانه است.
در این مرحله هنوز شخصیت انسان به طور کامل شکل نگرفته و صفات و خصلت های ناپسند و عادات زشت هنوز در عمق روح ریشه نکرده است، لذا می توان با هزینه و زحمت کمتری در جهت رفع آنها و جایگزین کردن فضیلت ها و اخلاق پسندیده اقدام کرد. کاری که در سنین بالاتر به دلیل ملکه شدن صفات و ثبوت عادت ها بسیار سخت و دشوار خواهد بود.
فرصت انتخاب همسر و دوست
سخن را با کلامى از امیر المؤمنین على (ع) آغاز مىنماییم، آن حضرت فرمود:
دوستى خویشاوندى است اکتسابى
یک دوست خوب همدم تنهایىهاى انسان، شریک غمها و شادىها، بازوى یارىرسان به هنگام نیاز، تکیهگاه انسان در مشکلات و مشاور خیرخواه در لحظات تردید و ابهام است.
بعضى از مردم به خاطر خصلتهاى خودخواهانه، توقعات بالا، تنگنظرى، سختگیرى و یا دلایل دیگر، نمىتوانند دوستى براى خود برگزینند و از تنهایى درآیند، این گروه به تعبیر امیر مؤمنان على (ع) عاجزترین مردم هستند. عدهاى هم دوستانى را که با زحمت بسیار فراهم نمودهاند، به اندک آزارى از دست مىدهند، ایشان از گروه اول نیز عاجزترند
ویژهگى شخصیتى دوست خوب:
خوشبختانه در روایات اسلامى به این بخش از مباحث دوستى توجه خاصى شده، به طورى که در این زمینه روایات فراوانى از خاندان وحى (ع) در دسترس است. ما با دستهبندى این خصوصیات، سعى مىکنیم هر یک از ویژگىها را به اختصار توضیح دهیم.
1 ایمان
ایمان همان باور و اعتقاد قلبى همراه با دوستى و اعتماد و اطمینان است که شوق به سوى عمل را در انسان ایجاد مىکند. این مفهوم که از امن گرفته مىشود، با امنیت و امان همخانواده و سازگار است. ایمان سرچشمه و زیربناى امنیت و آرامش زندگى است.
اینک در جریان زندگى هدفمند دنیایى، آیا مىتوان با کسى که به خدا و روز رستاخیز ایمان ندارد، دوست شد؟ آیا مىتوان به چنین شخصى اطمینان کرد؟
آیا ممکن است از چنین کسى انتظار صداقت و وفادارى داشت؟ الگوى راستین ما، آن که پیامبر به او لقب امیر مؤمنان داد، تنها شخص مؤمن را شایسته دوستى با مؤمن معرفى نموده است: مؤمن برادر مؤمن است زیرا با او تقلب نمىکند، از او عیب نمىگیرد و از یاریش سربازنمىزند.
ویژهگى ایمان در انتخاب دوست بسیار مهم است، زیرا با برقرارى رابطه دوستى، ایمان و دیانت هر فرد، تحت تاثیر این رابطه قرار مىگیرد.
ارمغانآور ایمان، فخر عالم و آدم محمد مصطفى (ص) در اینباره سخن نهایى و راهکار منطقى را ارائه نموده است: هر کس به دین دوست خود است، پس بیندیش که با چه کسى دوستى مىنمایى!
2 تقوى و نیکوکارى
تقوى که همان التزام عملى به بایدها و نبایدهاى دین است، دلیل ایمان، راه نجات، ملاک سعادت، ریشه و اساس همه خوبىها و سرآمد فضایل انسانى است.
دوستى با اهل تقوى چند ویژگى مهم در بر دارد:
اول: مطمئن و پایدار است؛ از آنجا که ذات پاک خداوندى ازلى و ابدى است، آنچه مربوط و منسوب به او باشد نیز ماندنى خواهد بود و دوستى اهل تقوا از آن جهت که به انگیزه الهى بنیان نهاده مىشود، از ویژگى ثبات، پایدارى و اطمینان برخوردار است.
دوم: سبب آراستهشدن به این فضیلت بزرگ مىشود.
همنشین باش با نکوکارانمرد نیکو به همنشین باشد
انتخاب همسر
ازدواج، هسته اوّل ایجاد خانواده و خانواده نیز سنگ بنای جامعه انسانی است. لذا نوع پایه گذاری، و میزان توجّه و تدبیر در این امر مهم، در پیشرفت و توسعه و نیز انحطاط و سقوط جامعه، تأثیر مستقیم دارد.
ازدواج، عاملی برای رفاه، سکون و گسترش مدنیّت بشری است. صاحبان ادیان، فلاسفه و دانشمندان که همّت خود را صرف برنامه ریزی جهت رفاه، آسایش و امنیّت بشر کرده اند، به این نتیجه رسیده اند که امکان دستیابی به رفاه، بدون تشکیل خانواده ای متعهّد و مسئول وجود ندارد. بر این اساس، ازدواج، راهی مهم برای آسایش جامعه و رفاه بشریت است.
بنا بر این، ازدواج آثار و نتایج بسیار سازنده ای برای افراد و به تبع آن، برای جامعه دارد که در این جا به برخی از آنها اشاره می کنیم:
1 . ارضای نیازها و گرایش های غریزی،
2 . بقای نسل بشر،
3 . ایجاد آرامش و اطمینان روحی و روانی و نجات از تنهایی،
4 . ریشه کن شدن بسیاری از انحرافات و فسادها،
5 . حفظ و تقویت ایمان و معنویت در افراد (تکمیل شدن دین)،
6 . تکامل روحی، فکری و جسمی افراد،
7 . توسعه و رشد ارزش های اخلاقی (اعم از فردی و اجتماعی) و... .
ملاک ها:
1ـ ایمان و دینداری
متون دینی ما، اولین و مهم ترین ملاک در انتخاب همسر را دینداری معرفی کرده است. قرآن کریم در همین زمینه می فرماید: «ولا تنکحوا المشرکات حتی یومن ولامه مؤمنه خیر من مشرکه ولو اعجبتکم و لا تنکحو المشرکین حتی یومنوا و لعبد مؤمن خیر من مشرک ولو اعجبکم اولئک یدعون الی النار واللّه یدعو الی الجنه؛ با زنان مشرک تا زمانی که ایمان نیاورده اند ازدواج نکنید،
شامل 18 اسلاید powerpoint
دانلود پاورپوینت فرصت های جوانی