تحقیق در مورد نحوه درست مصرف کردن داروهای خوراکی

اختصاصی از یاری فایل تحقیق در مورد نحوه درست مصرف کردن داروهای خوراکی دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*
فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)
تعداد صفحه: 4
فهرست مطالب:

نحوه درست مصرف کردن داروهای خوراکی

نکاتی در مورد مصرف داروهایی که طعم بدی دارند

مسمومیتهای دارویی اتفاقی در اطفال

پیش از مصرف هر دارویی پزشک خود را از موارد ذیل آگاه سازید

نحوه درست مصرف کردن داروهای خوراکی

بطور کلی بهتر است داروها را با یک لیوان پر آب مصرف کنید مگر آنکه دستور پزشک شما چیز دیگری باشد .

بعضی داروها باید همراه غذا مصرف شوند تا موجب تحریک معده نشوند و بعضی دیگر اگر همراه غذا مصرف شوند غیر فعال شده یا شروع اثرشان به تاخیر می افتد .

هنگام مصرف داروهای طولانی اثر هر دوز دارو  باید بطور کامل مصرف شود همینطور داروها را قبل از بلع نجوید یا خرد نکنید مگر آنکه دستورالعمل ویژه ای در رابطه با آن از جانب پزشک خود داشته باشید .

داروهایی را که دارای پوشش روده ای می باشند نباید باشیر یا آنتی اسید مصرف شوند ، در غیر این صورت خیلی زود در معده حل می شوند .

اگر دارو را به شکل شربت مصرف می کنید باید از قاشق یا پیمانه مخصوص اندازه گیری میزان مایع استفاده شود تابطودقیق میزان دوزداروتنظیم گردد.

داروهای خوراکی دراشکال متفاوتی مثل قرصکپسول وشربت عرضه می شوند بنابراین اگردرمصرف یکی ازاین اشکال دچارمشکل باشید می توانید با پزشک خودمشورت نمایید تادرصورت امکان ازشکل دیگردارواستفاده کنید.

هر دارویی ممکن است در کنار خواص درمانی عوارض ناخواسته ای نیز داشته باشد که بعضی از آنها ممکن است به اقدامات پزشکی خاصی نیاز داشته باشند بنابراین لازم است بدانید داروی مصرفی چه عوارضی دارد و در صورت بروز آن چه اقدامی نمائید . برای این منظور یا از پزشک خود در مورد عوارض احتمالی دارو سوال کنید و یا هر واکنش و عارضه غیر عادی را به پزشک خود اطلاع دهید تا وی تصمیم گیرد ، پزشک معالج ممکن است دوز دارو را کم کرده یا تذکر دهد که بعد از گذشت چند روز بدن شما خود را با این شرایط تطبیق خواهد داد ، یا شاید داروهای دیگری را با عوارض جانبی کمتر جایگزین آن نماید .

نام داروی مصرفی خود را برای استفاده در آینده روی کاغذی نوشته و با خود همراه داشته باشید .

در موارد مصرف طولانی مدت دارویی خاص قبل از اتمام آن جهت تهیه آن دارو اقدام نمایید تا پیوستگی درمان از بین نرود . در صورت فراموش کردن یک وعده از مصرف بعضی داروها ، به محض بیاد آوردن باید آن وعده مصرف گردد . درمورد تعداد دیگری از داروها باید ازمصرف وعده فراموش شده خودداری کرد چراکه موجب غاظت نسبتاً بالا و خطرناک دارو خواهد گشت .

در صورت فراموش کردن وعده های داروئی حتماً با پزشک معالج خود مشورت کنید .

تحقیق در مورد عوارض داروهای ضد بارداری

اختصاصی از یاری فایل تحقیق در مورد عوارض داروهای ضد بارداری دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*

فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)

تعداد صفحه1

عوارض جانبی:
وجود هورمون استروژن در قرص سبب افزایش مختصر فشار خون می شود که البته خطری عمده به حساب نمی آید.لذا تجویز قرصها از 35 سالگی به بالا با احتیاط باشد. در غیر این موارد، مصرف LD محدودیت سنی ندارد و حتی تا 40 سالگی هم می توان ادامه داد. زنانی که سیگار می کشند اگر از قرصهای با هورمون کم استفاده کنند معمولا با خطر بیماریهای قلبی عروقی مواجه نمی شوند.

تحقیق درباره داروهای موثر بر بیماریهای دستگاه گوارش

اختصاصی از یاری فایل تحقیق درباره داروهای موثر بر بیماریهای دستگاه گوارش دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

فرمت فایل : word (قابل ویرایش) تعداد صفحات : 28 صفحه

مقدمه و تعریف :

اختلالات گوارشی از مهمترین و شایعترین مسائل در کلینیک می باشد بطوریکه سالانه میلیونها نفر از مردم از اولسر پپتیک و سایر بیماریهای گوارشی رنج می برند. داروهای موثر بر این دستگاه انواع متنوعی هستند که می توان آنها را براساس محل اثرشان به گروههای مختلفی تقسیم نمود.

• داروهای موثر در درمان اختلالات فوقانی: اختلالات مری و درمان اولسر پتیک، شامل آنتی اسپاسمودیکها و کاهش دهنده های ترشح اسید معده و آنتی اسیدها
• داروهای موثر در درمان اختلالات تحتانی: مسهل ها، ضد اسهالها و آنتی اسپاسمودیکها

داروهای موثر در درمان اختلالات فوقانی دستگاه گوارش

درمان عمومی در اختلالات این قسمت از دستگاه گوارش عبارتند از: داروهایی که موجب مهار ترشح اسید و پپسین می شوند مانند H2 بلوکرها، امپرازول (مهار کننده پمپ پروتون) و آنتی کولینرژیکها، داروهایی که موجب افزایش مقاومت مخاط معده در برابر زخم می شوند مانند سوکرالفیت که با تشکیل کمپلکس با پروتئینهای موجود در سطح زخم عمل خود را انجام میدهد.

داروهای مهار کننده ترشح اسید و پپسین

از عوامل مهم ایجاد کننده زخم معده می توان از اسید معده، پپسین و هلیکوباکتر پیلوری نام برد. مهمترین داروهای این گروه آنتاگونیستهای گیرنده های H2 هیستامینی هستند که از پرمصرفترین داروها می باشند. از داروهای این گروه می توان از سایمتیدین، رانیتیدین، فاموتیدین و نیزاتیدین نام برد که حجم و اسیدیته ترشحات معده را چه در حالت استراحت و چه در موقع تحریک معده توسط غذا یا هیستامین کاهش می دهند. این داروها اثر خود را با بلوک گیرنده های هیستامینی در سلولهای پاریتال معده اعمال می کنند. کاهش حجم ترشحات موجب کاهش ترشح پپسین می شود. به طور کلی این داروها را در درمان اولسر پپتیک و حالت برگشت محتویات معده به مری (reflux esophagitis) بکار می برند. بطور کلی این داروها از راه خوراکی مصرف شده و عارضه جانبی مهمی ندارند.  سایمتیدین که علاوه بر مهار متابولیسم داروهای همراه (مهار کننده آنزیم)، با اتصال به گیرنده های آندروژنی و ایجاد اثرات آنتی آندروژنی موجب بروز ژینکوماستی (در دوزهای بالا) و کاهش قوای جنسی در مردان و بروز گالاکتوره در خانمها می شود.

 رانیتیدین و فاموتیدین هم در 34 درصد موارد موجب بروز سردرد می شوند. سایمتیدین به شکل قرص و آمپول 200 میلی گرمی، بعد هرغذا یکی و دو عدد قبل از خواب. رانیتیدین به شکل قرص 150 میلی گرمی، روزی 2 قرص، فاموتیدین به شکل قرصهای 20 و 40 میلی گرمی در نظام دارویی ایران موجود است.

سایمتیدین از راه گوارش به خوبی جذب شده و متابولیسم آن کبدی بوده و حدود 40-30 درصد آن دچار پدیده عبور اول می شود. نیمه عمر آن حدود 3-2 ساعت و حداکثر غلظت پلاسمایی آن 90-45 دقیقه پس از مصرف خوراکی ایجاد می شود. جذب سایمتیدین همراه با آنتی اسیدها کاهش می یابد. سایمتیدین متابولیسم داروهایی مانند ضد انعقادهای خوراکی، بنزودیازپینها (بویژه کلر دیازاپوکساید و دیازپام)، فنی توئین و پروپرانولول را کاهش داده و اثر بخشی آنها را افزایش می دهد که از نطر بالینی بایستی مورد توجه قرار گیرد. سایمتیدین بهتر است همراه غذا و قبل از خواب مصرف شده و کشیدن سیگار اثر بخشی دارو را کاهش می دهد.

پژوهشی جامع بر داروهای ضدوبروسی

اختصاصی از یاری فایل پژوهشی جامع بر داروهای ضدوبروسی دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

جامع ترین پژوهش بر داروهای ضد ویروسی

قابل ارئه در سمینارهای کلاسی دانشجویی

51 صفحه فارسی با توضیح جامع

دانلود تحقیق داروسازی بیمارستانی داروهای بیهوشی پروپوفول (Propofol) C12H18O

اختصاصی از یاری فایل دانلود تحقیق داروسازی بیمارستانی داروهای بیهوشی پروپوفول (Propofol) C12H18O دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

اسامی تجارتی: دیپریوان (Diprivan) کلیموفول (Klimofol) ریکوفول (Recofol) در محلولهای 1و2 درصد قابل دسترسی می باشد محللو یک درصد برای تزریق وریدی و انفوزیون و محلول 2 درصد فقط برای انفوزیون می باشد.

یک سیستم نو و متفاوت هم برای القا و نگهداری بیهوشی در بیماران بزرگسال وجود دارد سیستم انفوزیون هدفمند این اجازه را می دهد که سرعت و عمق بیهوشی را با تعیین غلظت خونهی پروپوفول در هر فرد مشخص نمود.

موارد مصرف

بیهوشی و سدیشن: پروپوفول یک داروی بیهوشی تزریقی است که برای القا و نگهداری بیهوشی تجویز می شود همچنین برای ایجاد اثر آرام بخشی در تستهای تشخیصی، بیماران تحت جراحی با بی حسی موضعی و در بیماران تنفسی مسن که پیش از سه روز در بخش مراقبتهای ویژه بستری می باشند مورد استفاده قرار می ‌گیرد. وقتی در بیهوشی استفاده می شود القاء بیهوشی و بازگشت بیمار سریع صورت می‌گیرد. اثر ضد دردی ندارد و مکمل ضد درد ممکن است نیاز باشد.

تهوع و استفراغ: تهوع و استفراغ بعد از عمل با پروپوفول کمتر از سایر بیهوش کننده ها می باشد گزارشاتی هم در مورد اثرات ضد تهوعی این داروها داده شده که بیشتر بخاطر سدیشن این دارو می باشد.

خارش: یکی از بیشمار داروهای مورد مصرف در کنترل خارش است دوزهای پائین‌تر از دز خواب آوری پروپوفول اثر ضد اخرش داشته ودر پیشگیری از خارش ناشی از تزریق اپی دورال و اینتراتکال مورفین موثر بوده و نیز خارش ناشی از صفرا و انتقال سیگنالهای نخاعی خارش را مهار می کند.

مقدار مصرف:

بچه های بالای 3 سال 5/2 تا 5/3 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن برای ایجاد بیهوشی و 9 تا 15 میلی گرم در ساعت برای نگهداری بیهوشی.

بزرگسالان 5/1 تا 5/2 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن برای ایجاد بیهوشی و 4 تا 12 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن در ساعت برای نگهداری بیهوشی.

برای ایجاد بیهوشی در هر 10 ثانیه 40 میلی گرم انفوزیون می شود برای مثال در فرد 70 کیلویی باید 105 تا 150 میلی گرم پروپوفول را در طی حدود 40 ثانیه تزریق نمود در افراد مسن و ناتوان نصف این مقدار باید انفوزیون شود و برای بچه بالای 3 سال که مثلاً 20 کیلوگرم وزن دارد 50 تا 70 میلی گرم طی حدود 20 ثانیه انفوزیون می شود.

برای سدیشن در مراحل جراحی و تشخیص انفوزیون اولیه 6 تا 9 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن بمدت 3 تا 5 دقیقه توصیه می شود.

شامل 24 صفحه فایل word قابل ویرایش