لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 28
مسجد جامع اصفهان : ( به سبک خراسانی)
مسجد جامع اصفهان گنجینه ( موزه ) هنر ایران و یکی از افتخارات معمای این سرزمین است . اثری که نشانه‌های سیزده سده تحول در فرهنگ اسلامی ایران را ، در خود گرد آورده است . کاوش ها روشن ساخته‌اند که این ساختمان بر روی آثار صدر اسلام و پیش از آن بنیاد نهاده شده است.
طرح نخستین مسجد به گونة بوسلمی ( شبستان ستوندار) بوده که در سال 156 هجری ساخته شده و کاوش‌ها ، موقعیت آنرا روشن ساخته است . محراب و بخش بزرگی از دیوار بسوی قبله مسجد کهن با گچبری ناب و بی‌همتا در زیر کف شبستان جنوبی مسجد کنونی یافت شده است. سوی قبله مسجد کهن با سوی قبله کنونی نزدیک به 20 تا 30 درجه اختلاف دارد.
در سال 236 هجری ، مسجد کهن ویران شده و به ویرانه‌های آن مسجد بزرگتر ( نزدیک به ده جریب) ساخته شده ، که طرح شبستان ستوندار داشته است با میانسرایی در میان و شبستان‌هایی پیرامون آن که بخش جنوبی با شش دهانه ، شمالی باچهار دهانه و شرقی و غربی با دو دهانه ساخته شده بوده است. به گفته تاریخ نویسان مسجد در این زمان بزرگترین حوزه علمی شهر بوده و کتابخانه ای بزرگ داشته که کتابهای علمی زمان ، در آن گرد آمده بوده و در پای هر ستون شبستان ، محفل درسی برپا بوده است .
در سدة چهارم در روزگار آل بویه ، ساختمان مسجد ، افزوده شد . بدین گونه که یک دهانه به شبستان‌ها ،با کوچکتر کردن میانسرا ، افزوده شد . ستونهای نما نیز دارای آجر کاری شد . در سده پنجم و ششم دگرگونی های بنیادی در معماری مسجد رخ داد و مسجد با چهار ایوانی تبدیل شد . بدین گونه فضای پیوسته و ساده شبستان ها و میانسراها با ایوان ها و دو گنبد ، از هم گسسته شد . در سالهای 473 و 481 هجری ،گنبدهای زیبایی در بخش جنوبی و شمالی مسجد ] گنبد نظام الملک و گنبد تاج الملک[ ساخته شد . ازاین چهار ایوانی بودن مسجد ، یکی از ویژگیهای بنیادی مسجدسازی در ایران شد ( مراجعه کنید به شیوه رازی).
مسجد جامع نایین: ( 349 هجری)
مسجد جامع نایین دارای شبستان ستوندار است و بخشی از آن از مسجدهای بومسلمی برگفته شده است . بعدها در زمان آل بویه و آل کاکویه ، بخش هایی دیگر به ساختمان افــزوده شده است . کهن‌ترین بخش آن شبستان جنوبی است که در شیوة رازی دگرگون شده است.
نمای مسجد در شیوة رازی ساخته شده ، اما ویژگیهای شیوة خراسانی را داراست . بلندای چفذها و تاقها که از مازه‌دار به قیزه دار دگرگون شده اند ،آنرا روشن می سازد . در این مسجد برای نخستین بار چفذهای مازه‌دار به تیزه‌دار تبدیل شده‌اند.
« کمرپوش‌ها » درشبستان جنوبی که بخش زنانه مسجد است در سدة هشتم به آن افزوده شده‌اند.
مدرسه چهارباغ اصفهان :
مدرسه چهارباغ اصفهان یکی از زیباترین مدرسه های ایران و آواز قوی شیوه اصفهانی است و در زمان شاه سلطان حسین ساخته شده است .
ساختمان در شرق خیابان چهارباغ جای دارد . در شمال آن بازارچه بلند و در شرق کاروانسرای مادرشاه جای دارد. در میان بازار ، چهار سویی با گنبد بزرگ است که در آیگاه مدرسه نیز به آن باز میشود . در سوی راست درآیگاه ، حجرة شاه سلطان حسین بوده که با حجره های دیگر یکسان بوده است.
درآیگاهی که به چهارباغ باز میشود . بسیار باشکوه است و با کاشی تراش پوشیده است . گرداگرد میانسرا چهارایوان دارد که ایوان جنوبی به گنبد خانه راه دارد . گنبدی خوش ترکیب با نگاره های اسلیمی به رنگهای زرد و سیاه که باشکوه تمام بر روی زمینه ای فیروزه‌ای و درخشان دور میزند. گنبد دو پوستة گسسته است. خود آن روی خشخاشی و شبکه ای از چوب به گونة پره ای سوار شده است . نگاره های روی گنبد دگرگون شده و پیش از آن گله‌ای ساده تر داشته است .
پس از زمان صفویان ، مان نادر شاه بیشتر در جنگ گذشت و ساختمانهای اندکی ساخته شد . یکی از ساختمانهای آن زمان ، کلات نادری است که طرح ان بسیار به بایشخانه اصفهان همانند است و در سال 1150 قمری ساخته شده است .
این کوشک در میانه باغ بزرگی شاید برای سکونت نادر شاه ساخته شده و نمای آن با سنگهای مرمر سیاه پوشیده شده است . بلندای کوشک در گذشته 25 متر بوده ، که اکنون با ویرانی اشکوب سوم ،به 20 متر رسیده است . کلاً 12 اتاق دارد که همگی نقاشی و گچبری شده اند . درمیان ساختمان ، از سطح بام
تحقیق در مورد مسجد جامع اصفهان : ( به سبک خراسانی)