لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 38
مقدمه
نیاز واحدهای تجار به تحصیل دارایی های مورد نیاز از یک سو و کمبود نقدینگی و سرمایه جهت تهیه این نوع دارایی ها از سوی دیگر و نیز مشکلات موجود در راه تأمین مالی برای خرید دارایی از طریق استقراض به خصوص در مورد واحدهای تجاری تازه سازمان یافته، مدیران این نوع واحدها را به سمت ابزاری به عنوان اجاره جهت حق استفاده از دارایی های مورد نیاز خود سوق داده است.
برای واحدهای تجاری تا بدان جا پیش رفته اند که خود اقدام به تولید یا ساخت دارایی نموده و پس از فروش آن، دارایی مزبور را اجاره می نمایند. در این شرایط واحد تجاری علاوه بر افزایش نقدینگی، از منافع آتی قرار داده اجاره نیز بهره مند می گردد.
به طور کلی قرار داد اجاره حداقل شامل دو شخص (طرفین قرار داد) و یک دارایی موضوع اجاره است. اجاره دهنده، مالک دارایی است و با اعطای حق استفاه از آن دارایی به شخص دوم، اقساط اجاره را دریافت می کند. اجاره کننده، پرداخت این اقساط اجاره را تعهد می کند و دارای حقوقی مطابق با قرار داد اجاره، مبنی بر استفاده از دارایی اجاره دهنده می باشد.
پیشینه تاریخی و اصول بنیادین حسابداری اجاره ها
موضوع قراردادهای اجاره در کشورهای صنعتی در مقایسه با سایر مباحث حسابداری موجب تدوین استانداردهای بیشتری شده است. برای مثال در کشور آمریکا کمیته روش های حسابداری (CAP) یک استاندارد، هیأت اصول حسابداری (APB) پنج استاندارد هیأت استانداردهای حسابداری مالی (FASB) ده استاندارد را در خصوص موضوع اجاره مطرح نموده اند. FASB در سال 1976 بیانیه شماره 13 خود را انتشار داده و کلیه اظهار نظرهای قبلی در مورد حسابداری و قراردادهای اجاره بلند مدت را منسوخ اعلام کرد؛ از آن تاریخ به بعد این هیأت بیانیه های متعددی را در خصوص قراردادهای اجاره منتشر نموده که همگی در چار چوب بیانیه های قبلی و یا اصلاح بخش هایی از آنها بوده است. انتشار بیانیه های مختلف در خصوص قراردادهای اجاره بیانگر استفاده روز افزون واحدهای تجاری از این نوع تأمین مالی و اهمیت آن در پهنه حسابداری می باشد. با این وجود، مبنای اصلی این کتاب بیانیه شماره FASB 13 است.
امروزه اجاره ها به طور قابل ملاحظه ای تغییر کرده اند، و دامنه ی آنها از اجاره های عملیاتی (مانند اجاره کوتاه مدت یک کامیون) تا اجاره های سرمایه ای اهرمی (مانند اجاره بلند مدت سه ساله یک کامپیوتر بزرگ) گسترش یافته است. اجاره دهنگان معمولاً دارایی های خود را به شرکت ها، سرمایه گذاران خصوصی، یا تولید کنندگان اجاره می دهند؛ در واقع اجاره کنندگان تمام صنایع هستند.
افزایش فروش:
اجاره بلند مدت به تولید کنندگان در افزایش قابل توجه فروش کمک شایانی می نماید. در واقع قرار داد اجاره توانایی ثانوی فروش محصولات و راهی غیر مستقیم برای فروش تولیدات اجاره دهنده محسوب می گردد.
تولید کنندگان تجهیزات اذعان دارند که فراهم کردن شرایط برای تأمین مالی مشتریانشان در امر اجاره موجب بهبود فروش محصولات آنها می گردد. برنامه های اجاره با کمک به فروش، سبب افزایش سود آوری و در آمد اجاره دهندگان مستقل می گردد، اجاره امکان تحصیل تجهیزات را برای اجاره کنندگانی که قدرت خرید تجهیزات را به صورت یک جا ندارند فراهم می آورد و مشتریان نیز می توانند تجهیزات گران قیمت تر و یا قطعات اضافی بیشتری را اجاره کنند، در صورتی که خرید نقدی آنها برایشان مقدور نیست.
انعطاف پذیری و سهولت:
انعطاف پذیری قرار داد اجاره در مقایسه با سایر قراردادهای استقراضی موجب محدودیت کمتر برای اجاره کننده می شود. تحصیل حق استفاده از دارایی از طریق عملیات اجاره در مقایسه با تأمین مالی از طریق بانک ها، مستلزم کاغذ بازی و زمان کمتر است. زمانی که شرکت خواستار تحصیل تجهیزات است با گزینه های بسیاری از انواع محصولات و روش های تأمین مالی از سوی فروشندگان مختلف رو به رو می شوند. که به نظر می رسد انعطاف پذیری و سهولت بیشتری در هنگام اجاره وجود داشته باشد.
حل بحران نقدینگی:
قرار دادهای اجاره به حل بحران نقدینگی شرکت ها کمک می نماید و در واقع با کاهش هزینه های مالکیت و احتمال خطر زیان، به سرمایه گذار این امکان را می دهد که از دارایی استفاده نموده و بدون خروج وجوه نقد عمده با پرداخت های اقساطی دارایی به دست آورند.
بهبود نسبت های مالی:
در قرار داد اجاره به شکل عملیاتی، تحصیل دارایی در دفاتر اجاره کننده تحت عنوان دارایی و بدهی ثبت نمی شود و در نتیجه هر گونه افزایشی در نسبت بدهی به ارزش ویژه و سایر نسبت ها را کاهش می دهد.
کاهش ریسک:
قرار داد اجاره ریسک ناکارامدی تجهیزات را کاهش می دهد.
تأمین مالی بدون ثبت در تراز نامه: در زمان خرید تجهیزات شرکت، باید در ترازنامه آن را به حساب دارایی و هر گونه وام دریافتی جهت خرید تجهیزات را به عنوان بدهی ثبت نماید.
درآمدهای گزارش شده بهبود یافته اجاره عملیاتی در مقایسه با اجاره سرمایه ای (تأمین مالی):
در سال های اولیه هزینه اجاره عملیاتی کمتر از مجموع سود و هزینه استهلاک است، از این رو سبب افزایش کل درآمدهای گزارش شده اجاره کننده می گردد.
افزایش بازده دارایی:
اجاره عملیاتی به اجاره کننده این امکان را می دهد تا با گزارش بازده دارایی بیشتر (ROA) سبب کاهش مبنای دارای و افزایش درآمدها گزارش شده گردد. بسیاری از مدیران در مورد این موضوع حساس اند، چرا که اغلب، اهداف سود آوری و برنامه های پاداش به بازده دارایی شرکت، بستگی دارد.
مزایای مالیاتی:
قرار داد اجاره ممکن است مزایای مالیات بر در آمد را برای طرفین قرار داد فراهم نماید. استهلاک سریع دارایی ها، مالیات بر در آمد را کاهش می دهد. برخی از دارایی ها هم چون زمین، استهلاک ناپذیر بوده در نتیجه زمانی که اجاره کننده زمینی را اجاره می نماید، بهای تمام شده ی زمین با پرداخت اجاره بها به عنوان هزینه از نظر اهداف مالیات بر در آمد از در آمد مشمول مالیات کسر می شود.
اجاره در واقع نوع تحصیل سود برای اجاره دهنده تلقی می شود:
بدین شکل که طی قراردادی که دارایی مورد اجاره به اجاره کننده انتقال می یابد، (اجاره سرمایه ای) اجاره دهند با توجه به نرخ بازده عادی بهره مبالغ اجاره را تعیین و معمولاً بیش از بهای تمام شده از اجاره کنننده دریافت می کند. بدیهی است در این گونه موارد مبلغ اجاره بها باید بازده مناسبی را برای اجاره دهنده تأمین نماید.
ابعاد مالکیت:
اغلب استفاده از تجهیزات به منظور کسب درآمد، بسیار مهم تر از کسب مالکیت تجهیزات است. در موارد خاص تنها راه واقعی کسب حق استفاده از دارایی، اجاره است؛ چرا که شاید تملک، از دسترس خارج و یا غیر عملی باشد. به عنوان مثال شرکتی را در نظر بگیرید که برای ارسال اطلاعات روزمره به دفاتر منطقه ای خود در نقاط مختلف دنیا به تجهیزات ماهواره ای نیاز داشته باشد، بهای کل تشکیلات ماهواره ای کمرشکن است اما از طریق قرار داد اجاره شرکت می تواند حق استفاده از سهمی از توانایی ماهواره ای را در ازای پرداخت مال الاجاره به صورت متناسب با توان مالی خود کسب نماید.
در اجاره عملیاتی، اجاره کننده می تواند با انتخاب قرار داد اجاره کوتاه مدت، که شروط تمدید معقول برای دوره های اضافی استفاده از تجهیزات در آن مشخص شده است، از مالکیت دارایی های راکد دوری کند، از طرف دیگر اگر اجاره دهنده بتواند از مهارت برتر خود در معامله دارایی ها استفاده کند، فرصت سودآوری بیشتری خواهد داشت، که به این موارد اجتناب از مالکیت دارایی ها راکد گویند. جنبه مهم دیگر قرار داد اجاره که محبوبیت آن را بیشتر کرده است توانایی اجاره کننده برای خرید تجهیزات در پایان دوره قرار داد اجاره و در نهایت کسب مالکیت تجهیزات است.
پیش بینی ارزش باقی مانده:
تجهیزات مورد اجاره یکی از جریان های ورودی مهم وجوه نقد برای اجاره دهنده تلقی می گردد و احتمالاً نقش مهمی را در بازده کلی قرار داد اجاره ایفا می نماید. فرصت کسب پول از بازده مورد انتظار آن هم از طریق تحقق ارزش های باقی مانده در ارزش های مازاد مورد استفاده برای امر ارزش گذاری قراردادهای اجاره، یکی از عوامل تحریک کننده شرکت های لیزینگ است.
فرصت های ترکیب:
ترکیب به راه هایی گفته می شود که شرکت از طریق آن قادر است فعالیت های خود را گسترش دهد. ترکیب عمودی به معنی کسب ابزارهایی برای تولید محصول از منابع مواد خام می باشد.
تحقیق در مورد حسابداری
