لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 2
افق اعلی
نجم: وَ النَّجْمِ إِذا هَوى(1)ما ضَلَّ صاحِبُکُمْ وَ ما غَوى(2)وَ ما یَنْطِقُ عَنِ الْهَوى(3)إِنْ هُوَ إِلاّ وَحْیٌ یُوحى(4)عَلَّمَهُ شَدیدُ الْقُوى(5)ذُو مِرَّةٍ فَاسْتَوى(6) ((سوگند به اختر [ قرآن] چون فرود مىآید، [که] یار شما نه گمراه شده و نه در نادانى مانده؛ و از سر هوس سخن نمىگوید. این سخن بجز وحیى که وحى مىشود نیست. آن را [فرشته] شدید القوى به او فرا آموخت، [سروش] نیرومندى که [مسلّط] درایستاد.))
﴿ وَ النَّجْمِ إِذا هَوى﴾ قسم به نفس محمدیه در هنگام فنا و غروب بعد از ظهور و هنگامی که ظهوری ندارد.
﴿ما ضَلَّ صاحِبُکُمْ﴾ به واسطه توقف در نفس و انحراف از مقصد اصلی اش [که فناست].
﴿ وَ ما غَوى﴾ به واسطه احتجاب به صفات وتوقف در آنها در مقام قلب.
﴿وَ ما یَنْطِقُ عَنِ الْهَوى﴾ به ظهور صفات نفسانی در هنگام تلوین.
﴿إِنْ هُوَ إِلاّ وَحْیٌ یُوحى﴾ [ارسال وحی] به سوی او در هنگام وصولش به افق قلب و از آنجا به سوی پایان آسمان روح یعنی افق اعلی صورت گرفت که نهایت مقام روح مبین می باشد.
﴿عَلَّمَهُ﴾ روح القدسی که:
﴿ شَدیدُ الْقُوى﴾ [منظور اینکه] علمش دارای متانت و محکمی است و تغییر و فراموشی در آن راه ندارد.
﴿ذُو مِرَّةٍ﴾ [منظور اینکه] علمش دارای متانت ومحکمی است و تغییر وفراموشی در آن راه ندارد.
نازعات: إِذْ ناداهُ رَبُّهُ بِالْوادِ الْمُقَدَّسِ طُوًى(16) ((آنگاه که پروردگارش او را در وادى مقدّس «طُوى» ندا درداد.))
﴿ إِذْ ناداهُ رَبُّهُ بِالْوادِ الْمُقَدَّسِ﴾ وادی مقدس همان عالم روح مجرد از تعلق به مواد و صورت می باشد و پایان این عالم افق اعلی است که حضرت رسول (ص) جبرئیل رابه صورت واقعی اش در آنجا مشاهده فرمودند.
تحقیق درمورد افق اعلی