دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .
لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*
فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)
تعداد صفحه: 68
فهرست مطالب:
مقدمه 1
موقعیت جغرافیایی استان 3
شهرستان کازرون 3
تاریخچه شهر تاریخی بیشاپور 4
تاریخچه حفاری در شهر بیشاپور 5
مشخصات شهر بیشاپور 6
آرزوى فراموش‌شده جان تازه مى‌گیرد 9
شیوه‌های معماری ایرانی 12
بیشابور 15
تالار پذیرایی بیشابور 18
ایوان موزاییک 20
آناهیتا، معبد عظیم بیشابور 21
منابع تاریخی 25
شهرسازی 29
تاریخ بنیاد بیشاپور 34
گردشی در شهر تاریخی بیشاپور 35
ارگ سلطنتی 35
معبد آناهیتا 35
ایوان موزاییک 39
تالار شاپور (تالار چلیپا) 42
کاخ والرین 46
ستون‌های یادبود 47
پل 50
برجک‌ها 51
مسجد جامع 51
مسجد یا دارالحکومه 53
غار و مجسمه شاپور 54
نقش‌های برجسته تنگ چوگان 55
برج و باروی شهر 55
ساختمان تابستانی 56
تالار تشریفات 56
سایر تأسیسات 56
نقش اول (تاج‌ستانی شاپور اول) 56
نقش دوم (صحنه پیروزی شاپور اول) 57
نقش سوم (صحنه پیروزی شاپور اول بر والرین) 59
نقش چهارم (پیروزی بهرام اول) 60
نقش پنجم (تاج‌ستانی بهرام اول) 61
نقش ششم (شاپور دوم ذوالاکتاف) 62
منابع 63
مقدمه
در دومین دهه سده سوم میلادی پس از نبرد اردوان آخرین پادشاه اشکانی با مارکوس باسیانوس (معروف به کاراکالا، 217-188م) و عقب‌نشستن رومیان بعد از کشته شدن وی، در دوران ایران غوغایی برپا شد که حکومت پارتی اشکانی را مضمحل ساخت.
منطقه فارس چون گذشته یعنی در زمان انتقال قدرت از ماد به هخامنشی در اینجا نیز نقش تعیین کننده و کلیدی ایفا کرد. اردشیر بابکان فرزند بابک، نوه ساسان موبد موبدان آناهیتا، پس از پیروزی بر اردوان آخرین شاه اشکانی (225م)، سلسله ساسانان را بنیان نهاد. ساسانیان پس از وقفه‌ای که سلوکیان و پارتیان ایجاد کرده بودند، خود را جانشین هخامنشیان می‌دانستند و می‌خواستند عظمت دوران آنها را بار دیگر تجدید کنند. اردشیر برای ایجاد دولتی که بتواند طرح‌های عظیم او را تحقق بخشد، حکومت متمرکز و نیرومندی پدید آورد.
در پانزده سالی که تا مرگ اردشیر (240 م) مانده بود، او توانست ولایات هم‌جوار شاهنشاهی سابق پارت را مطیع خود و پادشاهی دودمانش را بر ایران تثبیت کند. وی در روزهای آخر عمر به گوشه دیری رفت و تا گاه مرگ در آنجا بود.
در واقع پسر اردشیر به نام شاپور اول رسماًً در زمان حیات اردشیر در حکومت دخالت داشته باشد. در زمان حکومت او که 30 سال به درازا کشید (273 یا 272-241م)، ایران به سرعت نیرومند شد. دو امپراطور روم یعنی گوردیانوس معروف به گوردیانوس مقدس (در سال 241م) و والرین (در سال 260م) از او شکست خوردند و یا صلح را با شرایطی کمابیش به نفع ایران پذیرفتند. هزاران اسیر جنگی رومی با ساخت پل‌ها، کاخ‌ها، حجاری و آبرسانی، به افزایش ثروت ایران کمک کردند و بیشاپور اقامتگاه جدید شاپور، به صورت داراترین و زیباترین شهر ایران درآمد.
نقشه برداری‌های انجام گرفته از خرابه‌های بیشاپور و گشت و گذار در بین توده‌ها و تل‌های سنگی ناشی از دیوارهای فرو ریخته بناهای سلطنتی، مبین این مطلب است که فلسفه وجودی و ایجاد شهر همانند سایر شهرها نیست. این شهر را افزایش جمعیت بوجود نیاورده، محل استقرار پادگان نظامی نیز نبوده که برای دفاع از یک ایالت درنظر گرفته شده باشد. همچنین به خواست پادشاه احداث نشده تا وی در این ایالت تازه فتح شده بر قدرت خود تاکید ورزد. در واقع شهر بیشاپور در زمان بنیادش، هیچ نوع کاربرد اداریو اقتصادی نداشته است. این شهر فقط محصول اشتیاق شاهانه یک شاه است.
در زندگی‌نامه مانی پیامبر که نوشته خود اوست، آمده است: «شاپور به پارس
آمد و به شهر شاپور رسید و پس از آن که بیماری بر او عارض شد، خود را در خطر بزرگی دید و به معنای واقعی به فرجام خود رسید و شاپور شاه مرد و از این دنیا رفت. وابستگی شاه سالمند به محل اقامت خود نباید شگفت‌انگیز باشد، زیرا این مر بزرگ پس از اقامت طولانی در پایتخت خود تیسفون و بازگشت به این شهرک جدید (که بر اساس اعمال سلیقه و فرمان او ساخته شده بود) از ندگی در دره‌ای شاداب همراه با درختان سرسبز و عطر گل‌ها، لذت می‌برده و این محل را استراحت‌گاه خوبی تشخیص داده است.
پادشاه و درباریان و اطرافیان او در این محل یا وقت خود را صرف شکار می‌کردند و یا اینکه به بازی‌هایی می‌پرداختند که از بین آنها، چوگان یادمان خود را تا امروز در یکی از دره‌های مجاور (تنگ چوگان) باقی گذاشته است. امروزه از آن همه شکوه و جلال، فقط ویرانه‌های شهر بیشاپور برجای مانده است که در 25 کیلومتر غرب شهر فعلی کازرون و در کنار شرق رودانه شاپور، آنجا که این رود از تنگ معروف و زیبای چوگان خارج می‌شود، قرار دارد.
علت انتخاب این شهر، علاوه بر وجود رود شاپور، گذشتن یکی از مهمترین شاهراه‌های ارتباطی شاهنشاهی ساسانی از این مکان بوده است. در میان این ویرانه‌ها یادمان‌های تاریخی متعددی وجود دارد.
موقعیت جغرافیایی استان شهرستان کازرون
شهرستان کازرون ازنظر داشتن آثار باستانی یکی از مهمترین شهرهای کشور ایران به شمار می آید. آب فراوان و هوای مساعد باعث شده این منطقه در طول تاریخ مورد توجه سلاطین و صاحبان قدرت قرار گیرد، وجود آثار پیش از تاریخ و همچنین آثار ارزشمند و گرانسنگ دیگری که در این شهرستان وجود دارد این نظر را تائید می کند.
در پهنه شهرستان کازرون آثار تاریخی زیادی وجود دارد اما بدون تردید بیشترین آثار این منطقه مربوط به دوره ساسانی است. به جرات می توان گفت که هیچ کجای سرزمین ایران تا این اندازه آثار مربوط به دوره ساسانی در خود جای نداده است، بزرگترین و تنها مجسمه سنگی دوره ساسانی ( مجسمه شاپور اول)، 9 نقش برجسته از 30 نقش برجسته دوره ساسانی، شهر تاریخی بیشاپور، بزرگترین کتیبه دیواری عهد ساسانی معروف به کتیبه کرتیر به طول 20/5 متر و عرض 70/2متر، معبد زیبای آناهیتا ( الهه آب )، آتشکده های متعدد، عبور جاده شاهی از این دیار و آثار ارزشمند دیگر، همه و همه حکایت از عظمت تاریخ این شهرستان دارد.
با این وصف، آنچه که نام بردیم تنها گوشه ای از آثار تاریخی شهرستان کازرون می باشد و چنانچه باستان شناسان به کاوش و حفاری در این منطقه بپردازند به یقین آثار گرانسنگ دیگری را از دل خاک بیرون خواهند آورد، زیرا بخش اعظم آثاری که پیشتراز آن نام بردیم از سال 1347هجری شمسی و به دنبال حفاری های استاد بزرگوار و ارزشمند آقای دکتر سر فراز، سر از خاک بیرون آورده اند.
تاریخچه شهر تاریخی بیشاپور
این شهر تاریخی که حدود دویست هکتار و سعت دارد در فاصله 23 کیلومتری شمال غربی شهر فعلی کازرون قرار دارد. بنابراطلاعات دقیق و مکتوب که در مرکز شهر بر روی دو ستون یادبود نوشته شده، این شهر در زمان شاپور اول ( 272-241 میلادی ) دومین و یکی از مقتدرترین پادشاهان ساسانی و توسط یک معمار سوری بنام « اپسای » دبیر طراحی و ساخته شد. و بنا برهمین کتیبه، شاپور در سال 24 سلطنتش از شهر بیشاپور بازدید نموده است.
صرف نظر از اینکه خاستگاه دولت ساسانی سرزمین فارس بوده، آب فراوان، هوای مساعد، زمین های حاصلخیز، چشمه ها و موانع طبیعی و قرار گرفتن در مسیر جاده شاهی، باعث شد شاپور پس از پیروزی بر والرین (امپراطور روم) این محل را برای بنای شهری که نام خود را برآن نهاد، انتخاب نماید.
این شهر در کنار شهرهائی همچون استخر، داراب گرد، اررجان، اردشیر خوره از مهمترین شهرهای استان فارس در عهد ساسانی بوده و تا زمان سلطنت بهرام دوم رونق خود را حفظ کرد، اما پس از آن به علت توجه پادشاهان ساسانی به غرب قلمرو خود ( تیسفون ) رونق آن کمتر شد. با ورود اسلام به ایران به تدریج رونق و آبادی از این شهر رخت بر بست و به جای آن گازرگاه ( کازرون فعلی) رونق می یابد اما در هر حال بیشاپور همچنان به حیات خود ادامه می دهد، به طوری که در قرون سوم تا پنجم هجری قمری این شهر مورد ستایش مورخان وجغرافی دانان بزرگی چون استخری، ابن بلخی و... قرار گرفته است.
