لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 3
امام علی ( ع )
در تاریخ ما نام علی ابن ابیطالب)ْع( با عدالت همزاد و همراه شده است و گروههای مختلف فکری همزمان با روزهای و یا مناسبتهایی که به نوعی با ایشان ارتباط دارد ، سعی می کنند تا از این خصوصیت مهم و بارز علی (ع) بهره مناسب را ببرند.
برخی شیوه و سیره امیر مومنان (ع) در دوره کوتاه زمامداری ایشان را نسخه بی بدیل حکومت عادلانه می دانند. بعضی دیگر با استفاده از همین روش و با یادآوری مثالهای تاریخی از آن دوران ، مدعیان را به نقد می کشند و این همه نشانه آن است که اگر چه در مزایا و محاسن عدالت سخن بسیار گفته شده است ، اما تا تحقق یک نظام عادلانه که در آن شهروندان احساس احقاق حق و رفع تبعیض نمایند ، فاصله ای طولانی وجود دارد.
حقیقت آن است که تغییرات شگرف جهان در عصر جدید موجب تغییر بسیاری از شاخصهای اخلاقی و یا حداقل مصادیق آن گردیده است . تعریف انسان ، جهان ، عدالت ،آزادی و .... با عصر گذشته تفاوتهایی دارد که با گسترش ارتباطات و کوچک شدن جهان نمی توان آن را انکار نمود.
در عصر گذشته وظیفه حاکمان بسیار محدود بود ، در نظر آوریم که خلیفه دوم مسلمانان در صدر اسلام حاکم منطقه وسیعی از غرب آسیا بود که مرزهای شرقی آن در هندوستان و مرز شمالی آن روسیه فعلی ، مرز جنوبی آن شبه جزیره عربستان تا آفریقای مرکزی و مرزهای غربی آن یونان بود . مجموعه ای که امروز مشتمل بر حداقل 32 کشور مستقل و با حکومت های متفاوت است. اما وظایف وی به گونه ای محدود بود که وی هیچ دارالخلافه ای نداشت ، در مسجد می خوابید ، امورات شهر مدینه را خود رسیدگی می کرد ، بیت المال در اختیار خودش بود ، بین مردم مدینه و سایر مراجعین قضاوت هم می کرد و سپاهیان او همزمان در سه جبهه بزرگ ایران ، روم و شمال آفریقا در حال نبرد بودند. حال شما مقایسه کنید بین میزان اشتغال آن حاکم با رئیس یک شعبه بانک کوچک و خود ملاحظه فرمائید که چه تفاوت بزرگی به وجود آمده است. هیچ کس از خلیفه انتظار آموزش ، بهداشت ، اشتغال و سایر موضوعاتی که امروز وظیفه حکومت است، را نداشت . در آن جامعه و با چنان شرح وظایفی برای حاکم ، انتخاب یک حاکم عادل بسیاری از مشکلات جامعه را برطرف می کرد و تعیین شاخصهای عدالت نیز آنگونه که آمده است ، پیچیده و دشوار نبود.
اما دنیای امروز دنیای پیچیده در فرهنگهای متنوع ، ارتباطات جهانی، نظام های بین المللی ، افزایش جمعیت ، کاهش منابع و درآمدن غول تکنولوژی است . در چنین دنیایی حکومت مفهومی به مراتب پیچیده تر نسبت به دنیای گذشته دارد و وظایف آن نیز اساسا با انچه در عصر گذشته بود تغییر کرده است. در چنین فضائی نهادن قدرت در دستان مطمئن یک یا دو یا صد و یا هزار فرد عادل و مومن هیچ تضمینی برای ایجاد یک نظام عادلانه به دست نمی دهد ، زیرا مجموعه حکومت عبارت است از سیستم حکومتی ، مقررات ، سازمانها و میلیونها کارمندی که هر یک در حوزه قلمرو کوچک خود و با استفاده از اقتدار سازمانی خود و مقررات حاکم بر آن حکمرانی می کند.
به نظر می رسد آنچه که می توان از زندگی علی (ع) و روش او در دوره زمامداری آموخت، ارزش های مورد توجه آن امام همام و میزان حساسیت ایشان نسبت به تنظیم رفتار خود و دیگران مطابق معیارهای عادلانه بود. این بزرگترین درسی است که چنانچه خوب بیاموزیم ، می توان از این آموزه راه رستگاری را گشود.
ما که باشیم ای تو ما را جان جان تا که ما آئیم با تو در میان
امام علی