تعداد صفحات:26
نوع فایل: word (قابل ویرایش)
لینک دانلود پایین صفحه
دانه‌های روغنی
میوة کلزا که خورجین نامیده می‌شود، از رشد و تکامل تخدان حاصل می‌شود. میوة مزبور به شکل باریک و کشیده بوده و با ظاهری تسبیح مانند توسط زایدة باریک و کوتاهی به محور گل آذین یافته است. این میوه در بخش انتهایی خود به اندام کوچک منقار مانندی ختم می‌گردد. خورجین کلزا به وسیلة دیوارة سپیدرنگی به نام پلاسنت به دو قسمت مساوی تقسیم دشه و در نتیجه بذور در دو سطح قدامی و تحتانی دیوارة مذکور به فواصل چند میلی‌متری از هم قرار می‌گیرند. درازای خورجین گیاه کلزا بین 2 تا 8 سانتی‌متر متغیر می‌باشد. این خورجین پس از رسیدگی کامل به صورت طولی شکاف برداشته و باز می‌شود. شایان ذکر است که برخی از ارقام این نبات در برابر باز شدن میوه مقاوم می‌باشند. صفت بسته بودن خورجین، صفتی مثبت به شمار آمده و از این رو باید در امر به نژادی توجه ویژه‌ای به آن مبذول گردد.
بذور کلزا به صورت مدور (به اصطلاح ساچمه‌ای شکل) هستند که در هنگام رسیدگی به رنگ تیره و سیاه در می‌آیند. در سالهای اخیر در نتیجة عملیات اصلاحی، ارقامی از کلزا تولید گردیده است که بذور آن پس از رسیدگی به رنگ زرد دیده می‌شوند. بذور زرد رنگ دارای روغن بیشتری نسبت به بذور قهوه‌ای تیره و یا بذور سیاه می‌باشند. وزن هزار دانه نسبت به نوع رقم، محل تولید، شرایط محیطی و جایگاه میوه در روی بوته و نیز مکان بذر در میوه، متفاوت بوده و بین 3 تا 7 گرم متغیر خواهد بود. ضخامت بذور در حدود 2 تا 3 میلی‌متر می‌باشد. پوستة بذر شامل سلول‌های بشره‌ای و یاخته‌های نردبانی بوده که رنگدانه‌های آن در بافت نردبانی متمرکز هستند. بخش اعظم بذر را رویان تشکیل می‌إهد. درون بذر 2 عدد لپه تکامل یافته قرار دارد که در آن محور زیر لپه و محور بالای لپه قابل تشخیص است. پس از تلقیح و با آغاز رشد بذر، مقدار هیدرات‌های کربن به ویژه قندها حدود 80 درصد وزن خشک بذر را تشکیل خواهند داد. با تکامل بعدی بذر تا رسیدگی فیزیولوژیک، مقدار هیدرات‌های کربن کاهش یافته ولی در مقابل، مقدار پروتئین و روغن افزایش خواهد یافت. بذور رسیده کلزا دارای لیپیدها، پروتئین، هیدرات‌های کربن و مواد کانی می‌باشد. لیپیدها به صورت اسیدهای چرب اشباع و غیراشباع بوده و پروتئین به شکل گلوبولین و آلبومین می‌باشد. همچنین هیدرات‌های کربن شامل قندها، نشاسته، لیگنین، سلولز و پکتین خواهد بود. اندازة بذر از لحاظ جوانه‌زنی عامل مهمی تلقی می‌شود، زیرا این ویژگی بر روی انرژی جوانه‌زنی تأثیر خواهد داشت. اندازة بذر، تعیین کنندة برگ‌های اولیه می‌باشد. یادآوری می‌شود که برگ‌های اولیه نخستین اندام‌های فتوسنتزکننده نبات هستند بنابراین بزرگی و سرعت رشد آنها در رشد اولیه گیاه ارزش والایی دارد. البته در شرایط خوب و دانه‌بندی مناسب بستر مزرعه، اندازة بذر عامل تعیین‌کننده‌ای برای رشد اولیه نخواهد بود.
دانلود تحقیق درباره دانه‌های روغنی