چکیده : روند خلق آثار هنری در ایران اغلب در چارچوب ارزش‌ها، سنتها و مفهوم‌های درونی هنرمند شکل گرفته است. تجربه‌های گذشته نشان میدهد قلمرو هنر ایران هیچ‌گاه بسته و محدود نبوده است. با توجه به موقعیت جغرافیایی، ایران همیشه با تمدن‌های بزرگ شرق و غرب به طور مستقیم در تماس بوده است. پدید آمدن دگرگونی در ساختار اجتماعی ایران را باید منبعث از روابطی دانست که ایرانیان در سطوح مختلف با غرب برقرار ساختند. ایرانیان با تمدن و معارف اروپایی در دوره قاجاریه آشنا شدند و در این دوره بود که ایران بدون واسطه با سیاست اروپایی روبرو شد. کاخ گلستان، کاخی قدیمی و با قدمت صد و پنجاه ساله است که معماری آن به تقلید از معماری دوره صفویه در دوره قاجار و به دستور ناصرالدینشاه ساخته شده است. این مجموعه، ترکیبی از کاشیهای معماری قدیم و جدید دورههای زندیه، قاجاریه و پهلوی است که بیشتر تغییرات، تعمیرات و ساخت بناها به زمان قاجار برمیگردد که در این مبحث موضوع کاشی کاری های این کاخ مورد پژوهش محقق می باشد. در این پایان نامه به بررسی و تحلیل نقوش کاشیهای کاخ گلستان از دیدگاه مردم شناختی و رابطه این نقوش با گرایش به غرب از جنبههای مختلفی از قبیل زیباشناختی، رنگ های به کار رفته در نقوش و رابطه آنها با مفاهیم و ارزش های ایرانیان، ورود عناصر جدید در طرحها و نقش های کاشیکاریهای سنتی، تغییر نقش ها از سنتی به سبک جدید، لباس های سربازها و چهره افراد در کاشیکاری و تغییر نقشهای گل از گلهای سنتی مثل نیلوفر به گل سرخ یا رز پرداخته شده است.
پایان نامه : تحلیل مردم شناختی نقوش در کاشی کاری های مجموعه کاخ گلستان