لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 36
1. مقدمه :
زبان دارای کنش دوگانه ای است و می توان آن را هم وسیله شناخت یعنی ابزار فکر و هم وسیله ارتباط یعنی ابزار زندگی اجتماعی دانست وابستگی تنگاتنگ زبان با تحول کلی روانشناختی موجب می شود که اکتساب آن از تعامل های فرد با جهان جسمانی و جهان اجتماعی جدایی ناپذیر باشد. تمامی نوزادان دارای مکانیزمهایی هستند که آنها را قادر می سازد تا اصوات و قواعد زبان خود را بیاموزند. این مکانیزمها که توانایی بازشناسی زبان مادری را به وجود می آورند تقریباً از حدود شش ماهگی وارد عمل می شوند و آنهایی که دریافت قواعد زبان ( شکل شناختی، نحوی، عملی) را برای کودک ممکن می سازند، قبل از دو سالگی قابل مشاهده اند. در دهه های اخیر، قلمرو اختلال های زبان و بازپروری آنها از زاویه کمی و کیفی به ابعاد قابل ملاحظه ای دست یافته است و تصور نمی رود که در آینده ای نزدیک یا دور، این حرکت کند یا متوقف شود. بنابراین می توان نسبت به ایجاد موقعیت های بهتر و راه حل های پرورش و بازپروری موثرتر برای مبتلایان به اختلاهای زبان بسیار خوشبین بود.
2. موضوع تحقیق:
درمان اختلالات خواندن
نارساخوانی که اغلب با مشکلاتی در قلمرو نوشتن همراه است، اصطلاحی کلی است که وجود مشکلاتی را در زمینه اکتساب خواندن مشخص می کند. این اختلال هنوز هم در حال حاضر، مورد بحث است. این بحثها در عین حال درباره تعریف دقیق اختلال، تعیین نشانه شناسی منسجم، تجزیه و تحلیل عوامل علت شناختی، فراهم کردن روشهای تشخیص و انتخاب روشهای موثر درمانگری مطرح اند.
در این قلمرو نیز نظریه های تبیینی مختلف با یکدیگر مقابله می کنند: برخی که بالنسبه جنه خاص دارند، اختلال و چگونگی سازمان یافتگی آن را تشریح می کنند و برخی دیگر دارای جنبه ای کلی ترند، بر متغیرهای عاطفی و اجتماعی تاکید دارند.
در عمل، استفاده از اصطلاح "نارساخوانی" برای مشکلات پایدار خواندن بسیار محدود کننده و حتی بی معناست. "محدودیت" آن بدین دلیل است که نارساخوانی تنها به مشکل یادگیری خواندن محدود نمی شود؛ در حالی که این اصطلاح، تنها جنبه نشانه ای آن را – که گاهی ثانوی است و ممکن است بر اصل مطلب سرپوش گذارد- در نظر می گیرد و جدایی زبان گفتاری از زبان نوشتاری و حتی زبان از شخصیت را القا می کند. اما زبان چه گفتاری و چه نوشتاری نه تنها در حاشیه کنشهای دیگر شکل نمی گیرد بلکه از تجربه کلی فرد نیز جدایی ناپذیر است پس نارساخوانی را نمی توان فقط یک اختلال خاص خواندن دانست.
بدین ترتیب، اصطلاح نارساخوانی تنها ارزشی توصیفی دارد چه گفتن این مطلب که یک کودک یا نوجوان نارساخوان است به دلیل آنکه بد می خواند، مانند آن است که وقتی کسی " سرش درد می کند " گفته شود که مبتلا به "سر درد" شده است.
شاید پیش از بررسی مساله نارساخوانی بهتر باشد از خود برسیم که برای تعیین سطح خواندن در کودکان و پی بردن به دلایل ضعف برخی از آنها در این قلمرو، چه باید کرد تا مشخص شود که آیا نارساخوان نیز مانند دیگر کودکانی است که بد می خوانند یا آنکه ماهیت نارساخوانی از دیگر انواع مشکلات خواندن متفاوت است ؟
3. پیشینه تحقیق :
مدت های طولانی دانش آموزانی را که در یادگیری یک یا چند درس مشکلات جدی داشتند با اصطلاحات معلول ادراکی، آسیب دیده مغزی و عصبی معرفی می کردند. با توجه به یافته های جدید در مورد یادگیری، در سال 1963 جمعی از متخصصین اصطلاح "ناتوانی های یادگیری" را جایگزین اصطلاحات قبل کردند. از آن جا که واژه (ناتوانی) اصطلاحات دیگری مثل ناتوانی جسمی یا ناتوانی ذهنی را تداعی می کند. یعنی ناتوانی هایی که تبدیل به توانایی کامل نمی شوند، اصطلاحی مایوس کننده می نماید و به نظر می رسد اگر اصطلاح "اختلالات در یادگیری" را به کار ببریم مناسب تر باشد.
4. نارسا خوانی :
تعریف نارساخوانی :
اصطلاح "دیسلکسیا" از ترکیب دو کلمه یونانی (dys) و (lexicos) تشکیل شده است. (dys) به معنای مشکل، دردناک یا نابهنجار است و (lexicos) به معنای (کلمه) می باشد. بنابراین، اصطلاح دیسلکسیا به طور دقیق، وجود مشکلات در مورد کلمه ها را نشان می دهد و بدیهی است که به زبان نوشتاری (خواندن، نوشتن، هجی کردن) در تضاد با زبان گفتاری اشاره دارد. این اصطلاح تنها برای توصیف مشکلات کودک به کار می رود و به هیچ وجه آنها را تبیین نمی کند.
5. نارساخوانی: تعریف سنتی نارساخوانی تعریفی است که توسط "فدراسیون جهانی عصب شناسی" (1968) ارائه شده است. بر اساس این تعریف، کودکانی را نارساخوان می نامند که به رغم برخورداری از آموزش متداول، در دستیابی به مهارتهای خواندن، نوشتن و هجی کردن- در حد متناسب با تواناییهای عقلی شان- با شکست مواجه می شوند (به نقل از اسمیت و همکاران، 1998)
نارساخوانی: نارساخوانی مشکل خاص یادگیری در یک یا چند زمینه زبان نوشتاری مانند خواندن، نوشتن و هجی کردن است. این اختلال که دارای مبنایی سرشتی است، می تواند با مشکلاتی در قلمرو حساب کردن نیز همراه باشد. نارساخوانی که بخصوص درجه تسلط فرد بر زبان نوشتاری(حروف، اعداد و نت های موسیقی) را نشان می دهد، در بیشتر مواقع بر زبان گفتاری نیز تا حدی موثر است (انجمن نارساخوانی انگلستان ، 1989 به نقل از دویل، 1996).
تاخیر خاص خواندن: دستیابی کودک به مهارت خواندن یا درک مطلب خوانده شده، 28ماه یا بیشتر، پایینتر از سطحی است که بر اساس سن وی و نتایج شکل اختصاری بهره هوش کودکان وکسلر (wisc) پیش بینی می شود (راتر و همکاران، 1970 به نقل از دویل، 1996).
مشکلات خاص خواندن : این مشکلات بر اساس ناساییهای سازماندهی یا یادگیری مشخص می شوند؛ نارساییهایی که صلاحیتهای فرد را در فرایندهای پردازش، حافظه و مهارتهای حرکتی محدود می کنند و در نتیجه، محدودیتهایی را در برخی یا در تمامی مهارتهای زبان، خواندن، نوشتن، انشا،
درمان اختلالات
