شناسایی محیط روستا: الف) شناسایی محیط جغرافیایی:
- هویت ده:
در تقسیمات کشوری قوچان به دو بخش مرکزی و باجگیران تقسیم شده است.
روستای بادخور جزؤ دهستان شیرین دره (مزرج) بخش مرکزی، شهرستان قوچان، استان خراسان رضوی می باشد، که لهجه شان کردی می باشد. (منبع جهاد کشاورزی شهرستان قوچان)
- موقعیت عمومی خصوصی جغرافیایی: (حدود و وسعت)
روستای بادخور در شمال شرق شهرستان قوچان می باشد در فاصله 15 کیلومتری این شهرستان واقع شده است.
مساحت کل این روستا حدود 15 هکتار (مساحت قسمت مسکونی) این روستا از شمال – روستای زوخانو و از جنوب به روستای یوسفخان و از شرق به روستای آبشوری و از غرب به روستای آق کاریز متصل می گردد. این روستا در کناره های بیش دره، ییلاق، سرچیل و قره میخ واقع گردیده.
موقعیت این روستا به صورتی است که امروزه به عنوان یک مکان توریستی و تفریحی در استان خراسان معرفی شده است. این روستا جاذبه های طبیعی و تاریخی بسیاری دارد، توجه گردشگران بسیاری را به خود جلب کرده است.
- ناهمواریها
در اطراف این روستا کوههای زیادی به چشم می خورد. وضع طبیعی این روستا کوهستانی است و دشت ندارد. مردم در کوهپایه ها اقدام به خانه سازی کرده اند و زمین هایشان در دامنه کوهها هستند که معمولاً ناهموارند بعضی از این کوهها عبارتند از: ییلاق، حاجیمانلو، که در این کوه یک چشمه وجود دارد کوه ببری، که در اصطلاح محلی به آن تخته بیره می گویند. کوه کره بزرگ، قره میغ، سرچیل، گاو خانه، ساسی گل، کافرزد کندر، قرش باسین، آق زبند، خلیل کوه زروریس در 8 کیلومتری خاور آبادی است.
تپه هایی نیز در اطراف این روستا است که اشراف قلعه و کهنه قلعه در بالای این تپه ها واقه شده اند.
- اقلیم آب و هوا:
اقلیم هر منطقه بستگی به پارامترهایی از جمله: دما، بارندگی، رطوبت نسبی و تبخیر و تعریق و روزهای یخبندان و غیره دارد که با توجه به تغییرات این پارامترها نوع آب و هایی هر ناحیه و اقلیم آن مشخص می شود و در نوع کشت و فعالیت های کشاورزی هر منطقه موثر می باشد. دما یکی از پارامترهای تاثیر گذار در اقلیم هر منطقه است. دمای دهر منطقه به گردش عمومی جو و عوامل مهم در تغییرات درجه حرارت می باشد به این صورا که با افزایش ارتقاع از میزان دما کاسته می شود.
با محاسبه ای که در روستای بادخور صورت گرفته با افزایش 100 متر ارتقاع حدود 5 درجه سانتی گراد از دما کاسته می شود و ارتفاع این روستا از سطح دریا 1420 متر است.
روستای بادخور یک منطقه سرد و معتدل یا می توان گفت تا حدودی سرد کوهستانی است. و میانگین دما در آن طی دوره 32 ساله 5/12 درجه سانتی گراد بوده است و طول روزهای سرد و یخبندان بیشتر از روزهای گرم و معتدل است و در واقع دوره سرد در این ناحیه طولانی است.
متوسط بارندگی بادخور در حدود 280 میلی متر می باشد دوره خشکی 154 روز است که از اواخر اردیبهشت لغایت مهر ماه می باشد به این ترتیب 5 ماه دوره سرد و سه ماه دوره گرم و دو دوره انتقال بهار و پاییز در رابطه با شرایط دما در این ناحیه قابل تشخیص است. دمای زیادی از خرداد شروع شده و متوسط دمای ماههای خرداد، تیر و مرداد بالای 20 درجه سانتی گراد می باشد.
و از آذر تا اسفند متوسط حداقل دما پایین تر از صفر درجه است. میانگین متوسط سالانه بارش در این روستا حدود 276 میلی متر است و درصد بارش در فصل پاییز 5/20 درصد و در فصل تابستان 72 درصد و حدود 2/31 درصد مربوط به فصل زمستان می باشد و بارشهای زمستان اغلب به صورت برف است که تا اوایل فصل بهار ادامه دارد.
رطوبت نسبی:
یکی دیگر از پارامترهای مهم جوی می باشد طبق آمارهای بدست آمده دارد بیشترین رطوبت نسبی در بهار حدود 65% و در پاییز حدود 60% و کمترین آن در ماه شهریور متوسط آن 40% بوده است که این مقدار بارش رطوبت هوا تناسب بسیار یعنی با بالا رفتن درصد رطوبت بارش بیشتر شده و با کاهش آن بارش کمتر اتفاق می افتد (منبع هواشناسی شهرستان قوچان).
بادهای روستا بادخور:
با توجه به تحقیقات بدست آمده از اهالی محل و منابع جغرافیایی شهرستان قوچان بادهایی که در این محل می وزند 3 نوع هستند.
- باد آیش: بادی است گرم و خشک که جهت آن از شمال شرقی و جنوب غربی است که در اواخر بهار و بیشت در فصل تابستان می وزد، شدت آن متوسط و به ندرت زیاد بوده، در بعضی از مواقع بارگبار همراه می باشد.
- باد دولان: بادی است ملایم و مربوط که از سمت شمال می وزد و زمان آن در اواخر بهار تا اواسط پاییز است، شدت آن کم تا متوسط است و اثرات مثبتی را بر تمام گیاهان داشته است.
- باد سرد: این باد که بیشتر در فصل زمستان و در داخل دره ها می وزد و گاهی تند که موجب تولید کولاکهای شدید می شود و اکثر اوقات این باد همراه با سوز و سرماست، گاهی هم توده های هوای سرد از بلندیهای معروف به ذوالفقار وارد مناطق شرقی خراسان می گردد این باد به دلیل گیاه در حالت خواب و استراحت است چندان اثر منفی نداشته و فقط موجب تاخیر در شروع رشد و نمو می گردد.
- منابع آب (رود ها، چشمه ها، قنوات و ...)
آب یکی از اساسی ترین عوامل توسعه و آبادانی یک منطقه می باشد و یکی از اصلی ترین عوامل در کشاورزی یک روستا محسوب می شود. روستای بادخور به دلیل بهرمند بودن از آب کشاورزی ملفی دارای باغات و زراعت فراوان سر سبزی بالایی می باشد.
مهمترین منبع آب در این روستا رودخانه اترک و چشمه گرماب است و مزارع این روستا و زمینهای آبی همه با آب رودخانه اترک آبیاری می شوند.
چشمه گرماب در بالای روستا و نزدیک زوخانو است که مالکیت این چشمه به وجود نیاورده و تاثیری در آن نداشته، جدیداً و در زمان حال با سنجش اداره آب منطقه ای خراسان حدود و بالغ بر 240 لیتر در ثانیه از چشمه گرماب بادخور آب سرازیر رودخانه می شود. این چشمه بزرگ در محل مزرعه ترناب یا توناب است که مالیکیت این مزرعه به دست مردم روستای بادخور است. در واقع این چشمه گرماب به دو چشمه بزرگ در کنار هم هستند که از هر کدام 120 لیتر آب در ثانیه می جوشد و چندین چشمه کوچک در کنار آنها می باشد، که لوله کشی آب مصرفی از این چشمه می باشد.
چند چشمه دیگر هم در کوههای اطراف روستا وجود دارد که نامهای آنها عبارتند از:
- جاجیمانلو، 2. چشمه متین، 3. چشمه ای در کوههای بیری، 4. چشمه بیگ که در موقع پاییز دامداران دامهای خود را در آنجا مشروب می نمایند.
از نظر چاههای آب هم هیچ چاب آب عمیق و نیمه عمیق در این روستا وجود ندارد. (مصاحبه با بزرگان روستا).
- جنس خاک:
جنس خاک در این روستا لوم است و خاک لوم متوسط برای کشت تقریباً همه محصولات مناسب است.
خاک روستا بادخور همه خصوصیات خاک لوم را دارد که در پایین نشان داده شده است.
خاکهای لومی: 1) خاکهای با بافت متوسط درشت (1. بافت لومی شنی، بافت لومی شنی ریز، 3. بافت لومی شنی خیلی ریز)، 2) خاکهای با بافت متوسط (1. بافت سیلت لوم، 2. سیلت)، 3) خاکهای با بافت متوسط ریز (1. بافت لوم رسی، 2. بافت لوم رسی شنی، 3. بافت لوم رس سیلتی).
ب. تاریخچه ده
از اماکن تاریخی این روستا می توان یک آسیاب آبی را نام برد، به دلیل آب فراوانی که این روستا داشته این آسیاب را ساخته بودند و به وسیله شدت آب، سنگ آب به چرخه در می آمد که تامین کننده آرد بسیاری از روستاهای اطراف خود می باشد و این آسیاب در مزرعه الوارچین در روستای باخور است که در نوع خود بی نظیر بوده است.
شامل 103 صفحه فایل word قابل ویرایش
دانلود مونوگرافی روستای بادخور
