
عنوان مقاله :ارزیابی ترک های حرارتی در روسازی های آسفالتی به روش المان محدود
محل انتشار: دهمین کنگره بین المللی مهندسی عمران تبریز
تعداد صفحات:8
نوع فایل : pdf
ارزیابی ترک های حرارتی در روسازی های آسفالتی به روش المان محدود
عنوان مقاله :ارزیابی ترک های حرارتی در روسازی های آسفالتی به روش المان محدود
محل انتشار: دهمین کنگره بین المللی مهندسی عمران تبریز
تعداد صفحات:8
نوع فایل : pdf
حمل و نقل جاده ای یکی از اجزای کلیدی توسعه اقتصادی - اجتماعی است و اغلب بخش عمده ای از بودجه های ملی را جذب می کند. حمل و نقل جاده ای با تسهیل تجارت داخلی و بین المللی و بهبود دستیابی مردم به کار، آموزش، خدمات بهداشتی، امداد رسانی در شرایط بحران و ... به روند توسعه و پیشرفت کمک می کند. وجود یک شبکه کارآمد راه، نیازمند برنامه ریزی برای حفظ و نگهداری آن است. به همین دلیل در سالهای اخیر، به نگهداری راهها توجه ویژ های شده است. با توجه به محدودیت سرمایه و بودجه در کشور و نیز به منظور حفاظت از سرمایه های موجود، نگهداری رویه های آسفالتی امری ضروری و لازم است .
مهمترین عوامل موثر در خرابی و خسارت راه ها و سطوح آسفالتی:
نوع خاک محل احداث راه ، حجم ترافیک ، شرایط جوی و محیطی از نظر میزان بارندگی و تغییرات درجه حرارت ، نوع وسایل نقلیه ی عبوری ، نحوه ی ساخت راه و اجرای اصولی و فنی تمام مراحل ساختمان لایه های راه شامل: خاک برداری های اولیه خاک کم مقاومت وتراکم زمین طبیعی ، اجرای لایه های زیر اساس ((sub base ، (base) در بعضی از موارد بلک بیس (black base) ، لایه رویه (surface) و در نهایت لایه آسفالتی سطح راه یعنی یعنی بیندر(binder) و توپکا ( Topeka) . رعایت نشدن اصول مراقبت و حفاظت از راه وترمیم نشدن آسیب های جزئی و اولیه ی راه و به اصطلاح به فراموشی سپرده شدن راهداری چه قبل و چه بعد از آسیب دیدگی آن چراکه برای هر نوع عیب و خرابی که در سطح راه آسفالته ایجاد می شود روش خاصی جهت مراقبت و مرمت آن وجود دارد ، شیب بندی طرحی و عرضی نامناسب راه و در نتیجه باقی ماندن آب به سطح راه در شیب های کمتر از حد استاندارد ، باعث تخریب آن می گردد. البته عکس این قضیه نیز صادق است ، به این معنی که هرچه شیب راه خصوصا شیب عرضی از حد مجاز بیشتر شود این امر باعث جاری شدن تند آب ها بر سطح مسیر می شود .که در نهایت با گذر زمان باعث شسته شدن و خرابی راه می شود . عایق کاری نامناسب راه و نفوذ آب به داخل ساختمان راه و لایه های زیرین آن و در نهایت تخریب آسفالت و کل راه ، استفاده از قیر های غیر استاندارد و با ویسکوزیته ( گرانروی ) نامناسب و کمتر یا زیادتر ازقیر مصرفی از حد مجاز، استفاده ی خودرو ها خصوصا وسایل نقلیه ی سنگین مجهز به لاستیک های یخ شکن و میخ دار در ایام بدون یخبندان و حتی در زمان برف باری های جزئی و نرم در طول سال ، همه وهمه از عواملی هستند که باعث آسیب دیدگی و در صورت عدم رسیدگی باعث انهدام و از کاربری خارج شدن راه می شوند .
انواع معایب و آسیب دیدگی های راه آسفالته :
در یک تقسیم خرابی ها را به دو نوع بنیادی (سازه ای ) و خرابی سطحی ( کارکردی ) تقسیم بندی می کنند . نوع بنیادی زمانی رخ می دهد که روسازی به علت نداشتن قدرت باربری کافی در اثر بارهای وارده و صدمه دیدن ، دیگر قادر به تحمل بارگذاری بیشتر بدون افزایش خرابی نباشد .در حالی که در خرابی های سطحی سیستم روسازی قدرت باربری دارد ولی به علت ناهموار شدن سطح روسازی امکان بهره برداری از آن به سختی امکان پذیر است .
در تقسیم بندی دیگر خرابی ها به سه دسته عمده تقسیم بندی می شوند :
1- ترک ها
در سطوح آسفالته به صور مختلف ترک عارض می شود . پیدایش این ترک ها در واقع علل و ریشه های مختلفی دارد که قبل از هرگونه اقدامی بایستی علت و یا عللی که سبب پیدایش ترک در سطح راه شده است شناخت و سپس اقدام به مرمت آن نمود به همین علت در زیر ترک های سطوح آسفالته را به تفکیک بررسی می کنیم .
انواع ترک های شناخته شده در سطوح آسفالته :
1- ترک موزاییکی :
1-1 شناسایی ترک : این ترک به صورت بلوک های کوچک بوده که همگی به هم مربوط می باشند و به علت داشتن شباهت به پوست پشت بدن سوسمار ترک سوسماری یا پوست ماری نیز نامیده می شود .
علت پیدایش ترک موزاییکی در سطح راه های آسفالته ناپایداری و ضعیف بودن زیرسازی راه می باشد که با ترک خوردن تمام یا قسمتی از سطح رویه آسفالتی به شکل تکه های نسبتا کوچک چند ضلعی ظاهر شده و معمولا با تکرار بارگذاری بر وسعت آن افزوده می شود .
از مشخصات بارز این ترک ها وسیع نبودن ترک می باشد و غالبا در سطح کوچکی عارض می شود مگر اینکه زیر سازی راه کلا ضعیف باشد که در این صورت ترک در سطوح وسیع تری عارض خواهد شد.
2-1 مرمت: نظر به اینکه ترک های موزاییکی به واسطه ی تغییر شکل بیشتر از حد لایه های روسازی در اثر بارگذاری وخستگی بیشتر از حد لایه رویه در اثر بارهای دارد به آن و همچنین اشباع شدن قشر خاک زیر و نیز روسازی راه عارض شده است در نتیجه تنها راه علاج و مرمت آن عبارت است از حذف خاک ها و مصالح اشباع شده و زهکشی کردن اطراف محل لکه ها و نتیجتا مرمت راه مشتمل است بر کندن آسفالت و برداشتن قشرهای روسازی و زیرسازی و انجام زهکشی در محل برداشته شده می باشد.
پس از حذف مصالح نامرغوب بایستی محل کنده شده را با مصالح مخلوط رودخانه ای از نوع مصالح زیر اساس ریخته و سپس به جای قشر اساس ، قیر ریخته و روی آن قشرهای بیندر و توپکا را پخش نمود .
شامل 86 صفحه فایل word قابل ویرایش
روسازی مرکب (Composite Pavement) به روسازیای اطلاق میشود که شامل دو نوع روسازی، یعنی روسازی آسفالتی (Asphalt Concrete Pavement) به عنوان لایه انعطافپذیر و روسازی بتنی (Portland Cement Concrete Pavement) به عنوان لایه صلب باشد.
در برخی موارد از یک لایه میانی جدا کننده بین لایههای آسفالتی و بتنی استفاده میگردد. استفاده از مصالح بتنی به عنوان لایه زیرین و در نقش لایه اساس، و مصالح آسفالتی به عنوان لایه رویه، ترکیب متداولی است که ویژگیهایی همچون مقاومت و سطح هموار را ارائه کرده و بهرهبرداری از یک روسازی ایدهآل را ممکن میسازد. استفاده از مصالح بتنی در نقش لایه رویه و مصالح آسفالتی در نقش لایه اساس گزینهای است که در صورت خرابی کامل لایه آسفالتی مقرون به صرفه خواهد بود. با توجه به هزینه اولیه بالای اجرای این نوع از روسازیها، ساخت آنها به طور محدود صورت گرفته و بیشتر برای رفع معایب روسازیهای بتنی موجود و به منظور ارتقای کیفیت سطح راه و تأمین سرویس، به صورت روکش آسفالتی بر روی روسازیهای بتنی موجود به کار میروند. روسازیهای مرکب (لایه انعطاف پذیر بر روی لایه صلب) معمولاً در روسازیهای قدیمی دیده میشود. در این موارد باید روکشی مانند آسفالت گرم، روکش با دانهبندی باز، یا آسفالت پلیمری بر روی روسازیهای بتنی درزدار (Jointed Plane Concrete Pavement- JPCP) یا روسازیهای بتنی مسلح پیوسته (Continuously Reinforced Concrete Pavement- CRCP) اجرا شود.
دلایل اجرای روسازی مرکب
از آنجا که تاریخچه روسازیهای مرکب به سالهای اخیر باز میگردد، فقط برخی کشورها مزایای چنین طرحی را تجربه کردهاند. در حال حاضر، استفاده از روسازیهای مرکب به جادههای با ترافیک سنگین مانند بزرگراهها و شریانهای اصلی متمرکز شده است. عموماً انتخاب روسازی مرکب تحت تأثیر یکی از عوامل زیر میباشد:
فایل ورد 4 ص
دانلود مقاله با موضوع تأثیر خواص پلاستیک لایه های روسازی راه در ضریب بار هم ارز
نوع فایل : PDF
تعداد صفحات : 9
شرح محتوا
بارگذاری روسازی راه از پیچیدگی خاصی برخوردار است. زیرا یک راه علاوه بر تکرار بار وارده در طول عمرش تحت اثر مقدار و نوع مختلف بار نیز قرار میگیرد. محورهای مختلف سبب رفتار متفاوت در یک روسازی مشابه میشوند. در طراحی روسازی راه تلاشهای زیادی برای یافتن رابطهای بین خرابی و صدمه وارده بر روسازی یا تنش و تغییر شکل بحرانی ایجاد شده در سیستم با مقدار بار وارده توسط محورهای با وزن و شکل مختلف انجام شده است، تا بتوان کل وسایل نقلیه را با یک محور با مشخصات و وزن معینی که به محور مبنای طرح معروف است جایگزین نمود. تبدیل یا جایگزینی، محورهای مختلف با محور مبنای طرح با استفاده از ظریب بار هم ارز انجام میشود. متداولترین روش برای جایگزینی قاعده توان چهار است که اثر تخریبی یک محور را متناسب با توان چهارم بار میداند که از مطالعات آشتو بدست آمده است. هدف اصلی از این مقاله تعیین بار هم ارز و عوامل تأثیر گذار بر آن در روسازی انعطافپذیر تحت اثر بار و محورهای مختلف با استفاده از آنالیز الاستو- پلاستیک میباشد. در این تحقیقات با استفاده از برنامههای Mechano-Lattice (متد الاستو-پلاستیک) و VESYS ( متد ویسکو – الاستیک ) و CIRCLY ( متد الاستیک )، تغییر شکل دائمی و شیار چند مقطع روسازی که تحت آزمایش صحرایی ALF نیز قرار گرفته محاسبه و مقادیر بدست آمده با رفتار روسازی حاصل از آزمایش ALF مقایسه و سپس ضریب بار هم ارز، برای حالتهای مختلف مورد بحث و بررسی قرار گرفت. این مطالعات نشان داده است که ضریب معادل بسیار متغیر بوده و چه برای شیار یا برای تغییر شکل دائمی بستگی زیادی به نسبت خاصیت پلاستیسیته لایههای مجاور روسازی دارد. تحقیقات نشان داده است که قاعده توان چهار برای شرایط و انواع مختلف خرابیهای روسازی مناسب نیست لذا ضروری است که توان مربوطه برای مصالح مختلف و معیارهای مختلف خرابی روسازی راه جداگانه محاسبه گردد.
روسازی - شیار- تغییر شکل دائم – بار هم ارز – الاستو - پلاستیک
محل انتشار:نهمین کنگره ملی مهندسی عمران مشهد
تعداد صفحات: 10
نوع فایل : pdf