تحقیق در مورد پیشگیری از آسیب های ورزش تنیس

اختصاصی از یاری فایل تحقیق در مورد پیشگیری از آسیب های ورزش تنیس دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*

فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)

 تعداد صفحه19

مقدمه :

بشر از ابتدای پیدایش همواره در صدد افزایش قدرت بدنی خویش است و پیوسته کوشش می کند تا بر مهارتهای جسمانی خود بیفزاید ، لذا از ورزش به عنوان یک پدیده بیولوژیک استفاده می کند . در سالهای اخیر ، رقابتهای ورزشی و مسابقات قهرمانی گسترش فزاینده ای یافته است ، از سوی دیگر ، ورزشکاران با کمک تکنیکهای علمی ورزشی از قدرت ، استقامت وتوان بهتری بر خوردار شده اند . خوی مبارزه گری و قهرمان طلبی در صحنه بازیها ومیادین مسابقات ورزشی به گونه ای است که گاه منجر به ضایعات و آسیبهای ورزشی اجتناب ناپذیر می شود بدین جهت ورزشکاران باید تحت آموزش لازم برای کسب قدرت انعطاف پذیری عضلات قرار بگیرد . وبرای اطمینان کافی خود را گرم نموده و حرکات کششی قبل از فعالیت داشته باشد .

در زیر آسیبهای رایج در ورزش تنیس به همراه روش پیشگیری و کمکهای اولیه در صورت بروز آنها در چهار سرفصل ارائه میگردد.

1- مشکل درد آرنج

2- مشکل درد کمر

3- مشکل درد مفصل زانو

4- مشکل درد مچ پا

 در ورزش تنیس یک مشکل رایج ناراحتی آرنج است . ولی مشکل بزرگی نیست ، تقریبا نیمی از بازیکن های آماتور 30 سا ل به بالا مشکل آرنج دارند :درد در زدن بک هند ،سرویس ، بلند کردن بسته یا حتی گرفتن یک قوطی نوشابه مشاهده می شود .برای اغلب بازیکنهای باشگاهی مشکل به صورت درد بیرون آرنج پیش می آید. در مورد بازیکنهای حرفه ای وآنها که سرویس قدرتی می زنند مشکل درد در داخل آرنج است .
معمو لا بیشترین مشکلات درد آرنج ناشی از بی توجهی به اولین دردهایی است که بدن از طریق آنها هشدار می دهد. اغلب پزشک ها علت اصلی مشکل درد آرنج را به بک هند نسبت می دهند . بیشتربازیکنهای تازه کار می خواهند از قدرت دستشان در بک هند استفاده کنند بجای اینکه از چرخش شانه و کمر استفاده کنند . علت دیگر مشکل می تواند تقه زدن به توپ باشد بجای اینکه با استفاده از تمام بدن با سوئینگ کامل توپ بزنند . ضعف مچ وشانه هم می تواند عامل فشار بر آرنج باشد.
آیا مشکل درد آرنج ناشی از نوع بازی شما ست؟
کسانی که با دو دست بک هند می زنند کمتر دچار مشکل آرنج می شوند . چرا ؟ چون ضربات یک دستی نیروی چرخش بیشتری بر بازو وشانه وارد می کند .آرنج یک مفصل است که در دو جهت حرکت می کند .شانه شما یک مفصل چرخشی است که به همه طرف حرکت دارد ، بهتر است که از شانه تان سوئینگ کنید و وزن تمام بدن را به ضربه منتقل کنید .به سمت توپ بروید و آنرا زودتر بزنید . یک آرنج رو به جلو در بک هند یکی از عوامل درد گرفتن تاندن آرنج است .برای کاهش انتقال ضربه به آرنج زه های راکت را شل تر نصب کنید، ( کمی کمتر از حد مورد توصیه سازنده راکت ) راکتی بگیرید که ارتعاش کمتری به بدن منتقل کند . بدنه بلند راکت ممکن است دسترسی به توپ را آسا نتر کند ولی بازوی اهرم بزرگتری هم هست که فشار بیشتری بر آرنج می آورد ولی صفحه ی بزرگتر انتخاب خوبی است ، حتی با کناره های آن هم به توپ ضربه بزنیدارتعاش کمتری به دست منتقل می کند . یکی دو جلسه با مربی حرفه ای دارای مجوز داشته باشید تا بتواند تشخیص دهد آیا نکته خا صی در بازی شما هست که صدمه ای به آرنج شما وارد کند .
اگر به اولین دردهای آرنج بی توجهی کنید به تدریج وضع آرنج بد وبدتر می شود و ممکن است در آینده مجبور باشید با تنیس خدا حا فظی کنید .
 

 تمرینات کششی

یک دست را مستقیم به جلو دراز کنید ، با دست دیگر سر انگشتان دست دراز شده را به آرامی رو به عقب بکشید .20 -30 ثانیه نگاه دارید .هر کدام 3 دفعه تکرار

یک دست را مستقیم به جلو دراز کنید ، با دست دیگر مچ دست را به بالا کشیده و بعد رو به پائین خم کنید .هر با ر 20- 30 پانیه نگاه دارید .هرکدام 3 دفعه تکرار

تمرینات قدرتی

 روی صندلی بنشینید، ساعد دست را روی ران قرار دهید یک دمبل سبک 1کیلوئی در دست بگیرید و آنرا به طرف بالا تا آنجا که می توانید بکشید، 3ثانیه نگاه دارید (کف دست رو به بالا ) همین حرکت با کف دست رو به پائین انجام دهید

نشسته ساعد روی ران ، سر دمبل را در دست بگیرید و آنرا عمودی نگاه دارید ، حالا آنرا به چپ بچرخانید بعد از 3ثانیه آنرا به طرف راست بچرخانید . همین حرکات را با دست دیگر انجام دهید .
 

دانلود تحقیق تاریخچه تنیس

اختصاصی از یاری فایل دانلود تحقیق تاریخچه تنیس دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

تا آنجا که شواهد تاریخی در این مورد نشان می دهد ، ورزش تنیس طی قرون 12 و 13 میلادی ابتدا در کشور فرانسه ابداع شد. اما ارائه جدی این ورزش در سال 1872 میلادی بود که سرگرد هاری جم این ورزش را در شهر لمینگتن( انگلستان) به مردم معرفی کرد . در آن زمان مقررات و خصوصیات این ورزش بآنجه اکنون می بینیم تفاوت بسیار داشت . در سال 1877میلادی ، اولین بار در دنیا مسابقات تنیس با مقررات و قوانین بخصوصی در زمینهای تنیس "باشگاه تنیس و کروکت ال انگلند" ویمبلدون برگزار گردید، محلی که هم اکنون بزرگترین مسابقات تنیس دنیا در آن برگزار می شود.
مسابقات ویمبلدون در سال 1877، یو اس او پن در سال 1881 ، دیویس کاپ 1899 و اوپن استرالیادر سال 1905 و اپن فرانسه 1918شروع به فعالیت کردند.
هنگامی که تنیس شروع به رشد سریع کرد و جهان را فرا گرفت و طبیعتا اتحادیه های ملی شروع به هم پیوستن برای برگزاری مسابقات بزرگ جهانی و تنظیم قوانین و مقررات کردند .
در سال 1911 نیاز به وجود یک فدراسیون بین المللی تنیس ، احساس شد . امتیاز این فدراسیون ابتدا به آقای دوان ویلیامز (یکی از افراد کشته شده در کشتی تایتانیک) که نتوانست ایده خود را ببیند به آقای چارلز بارد ( دبیر اتحادیه تنیس سوئیس ) و آقای هنری والت (رئیس فدراسیون تنیس فرانسه) اعطا شد .
دوازده اتحادیه تنیس در جلسه اصلی در پاریس ( 19 مارچ 1911) شرکت کردند . که ILTF (فدراسیون لاون تنیس بین المللی) در آن شکل گرفت ، این کشور ها عبارتند از :

استرالیا (استرالیا و نیوز یلند) ، اسپانیا ، اتریش ، بلژیک ، آلمان ، افریقای جنوبی ، دانمارک ، فرانسه ، بریتانیای کبیر ، هلند ، روسیه ، سوئیس ، سوئد .

نتایج اولین نشست بدین صورت بود که ، زبان رسمی فرانسوی باشد با ترجمه انگلیسی و مقر فدراسیون دور از پاریس باشد. (سوئیس مقر فدراسیون بین المللی انتخاب گردید) .
دبیرهای فدراسیون : آقای ه . ا. سابلی (دبیر اتحادیه انگلیس) و آقای ر. گالای ( رئیس فدراسیون تنیس فرانسه ) رئیس فدراسیون : آقای دکتر ه . او . بهرنس.
همچنین حق برگزاری مسابقات جهانی ( قهرمانی روی چمن ) برای همیشه به بریتانیای کبیر اهدا گردید .
17 ماه بعد از تشکیل فدراسیون ، جنگ جهانی اول همه چیز را بهم ریخت و یکبار دیگر تمام فعالیتهای در سال 1919 از سر گرفته شد . ITLF بعد از جنگ جهانی اول فقط با 10 کشور عضو گرچه ، از خرابی جنگ رنج می برد کار خود را شروع کرد .
زمین بازی مستطیلی است بطول 77/23 متر به عرض 23/8 متر. زمین توسط توری که از یک سیم با طناب به قطر حداکثر 8/0 سانتیمتر آویزان است، به دو نیمه تقسیم می‏گردد. انتهای این سیم با طناب باید به بالای دو پایه در دو سوی تور متصل گردد یا از روی آن گردانیده شود. قطر مقطع پایه استوانه‏ای یا اصلاح مقطع پایه مکعب مستطیل شکل نباید بیش از 15 سانتیمتر بیشتر باشد. مرکز مقطع پایه ها می‏باید در فاصلة 914/0 متری از زمین بازی واقع شود و ارتفاع پایه ها باید به گونه‏ای تنظیم گردد که قسمت بالای سیم نگهدارنده تور در ارتفاع 07/1 متری از سطح زمین واقع شود در صورتی که از زمین مشترک برای «دوبل» (به مادة 34 رجوع شود) وانفرادی استفاده شود باید تور را توسط دو پایه که پایه های بازی انفرادی نامیده می‏شوند، در ارتفاع 07/1 متری نگاهداشت. مرکز مقطع این پایه ها که قطر و به اصلاح مقطع آنها نباید بیش از 5/7 سانتیمتر باشد در هر طرف در فاصلة 914/0 متری از زمین انفرادی واقع می‏گردد. تور بازی را باید چنان کشید که فضای مابین دو پایه را کاملاً پر کند و شبکه‏ های تور به اندازه‏ای کوچکتر در نظر گرفته می‏شوند که مانع عبور توپ شود. ارتفاع تور در وسط پایه 914/0 متر باشد لذا تور در این قسمت توسط کمربندی کاملاً سفید که عرض آن بیش از 5 سانتیمتر نباشد محکم در ارتفاع مورد نظر نگاهداشته می‏شود. نواری کاملاً سفید که عرض آن بیش از 5 سانتیمتر و در فاصلة مساوی در بین دو خط کناری و به موازات آنها کشیده می‏شود. خط انتهائی در طرف داخلی زمین توسط علامت مرکزی به طول 10 سانتیمتر و عرض 5 سانتیمتر در امتداد فرضی خط مرکزی سرویس است و به دو بخش تقسیم می‏شود. علامت مرکزی در هر طرف زمین بر خطوط انتهائی عمود ومتصل است. از کلیه خطوط دیگر نباید از 5/2 سانتیمتر کمتر و از 5 سانتیمتر بیشتر باشد، به استثناء خط انتهائی که نباید بیشتر از 10 سانتیمتر عرض داشته باشد. در تمام اندازه‏گیریها باید لبه خارجی خطوط را در نظر گرفت. رنگ تمام خطوط باید یکنواخت باشد. استفاده از رنگهای سفید و یا زرد و نشانه‏های تبلیغاتی یا هر چیز دیگری که در دو انتهای زمین قرار داده شده، غیر مجاز است. استفاده از رنگهای روشن تنها در صورتی مجاز است که در این امر در دید بازیکنان اختلالی ایجاد نکند.
اگر نشانه‏های تبلیغاتی بروی صندلی خط نگهدارنده دو انتهای زمین نشسته‏اند، قرارداده شود، این نشانه‏ها باید فاقد رنگهای سفید و زرد باشند. از رنگهای روشن در صورتی مجاز است که اختلال در دید بازیکنان ایجاد نکند.
1- basiline
2- Side- line
3- Service- line
4- Centerservice- line
5- Service courts
6- Center mark
تبصره:
در مسابقات «جام دیویس» و یا دیگر مسابقات رسمی قهرمانی فدراسیون بین المللی تنیس باید فاصله‏ای در پشت خطوط انتهائی در نظر گرفت که کمتر از 4/6 متر نباشد و در طرف خارجی خطوط کنار هم باید فاصله‏ای در نظر گرفت که کمتر از 66/3 متر نباشد. می‏توان صندلی خط نگهداران را در صورتیکه بیشتر از 914/0 متر بداخل این فضاها پیشروی نکرده باشند. در فاصله 4/6 متر از خطوط انتهائی در فاصلة 66/4 متر از خطوط کناری قرار دارد.
(ابتدای صفحه)
ماده 2 اجزائ ثابت زمین
اجزاء ثابت زمین نه تنها در برگیرندة تور، پایه های زمین انفرادی طناب یا سیم نگهدارندة تور- نوار تور و کمربند نگهدارندة تور است، بلکه در صورت وجود، شامل موانع انتهائی و کناری جایگاهها، صندلیهای ثابت یا قابل نقل و انتقال پیرامون زمین بازی، افراد اشغال کنندة صندلیها، کلیه دیگر اجزاء ثابت در پیرامون و یا بالای زمین بازی، داور، داور تور، داور خطای پا، خط نگهداران توپ جمع کنها البته در هنگامی که جای مقر خود حضور دارند، نیز می‏گردد.
تبصره:
در تأمین اهداف این ماده باید متذکر شد که مفهوم لغت داور در برگیرندة داور، افرادی که به آنها در بین بازی مکان مشخص اعطاء شد و کلیه افرادی می‏شود که جهت همکاری با داور در جریان مسابقه برگزیده شده باشند.
(ابتدای صفحه)
ماده 3 توپ تنیس
سطح بیرونی توپ باید یکنواخت و برنگ سفید یا زرد باشد، اگر روی توپ درزی وجود داشته باشد، این محل نباید بصورت دوخته و به شکل بخیه باشد. قطر توپ باید بیش از 35/6 سانتیمتر و کمتر از 67/6 سانتیمتر باشد و وزن آن باید بیش از 7/56 گرم و کمتر از 5/58 گرم باشد و جهش توپ در صورت رها شدن از فاصلة 254 سانتیمتر بر روی یک سطح بتونی باید بیش از 135 سانتیمتر و کمتر از 147 سانتیمتر باشد تحت فشار 165/8 کیلو گرم توپ باید دچار فرورفتگی بداخل به میزان بیش از 56/0 سانتیمتر و کمتر از 74/0 سانتیمتر در قسمت جلوئی و فرورفتگی به میزان بیش از 89/0 سانتیمتر و کمتر از 08/1 سانتیمتر در قسمت پشتی شود. ارقام گفته شده در مورد این فرورفتگیها باید میانگین خواندن جدا از هم ارقام در هر یک از سه محور توپ باشد و در هر مورد اختلاف بین دو بار خواندن ارقام نباید بیش از 08/0 سانتیمتر گردد. برای بازی در ارتفاع بیش از 1219 متر از سطح دریا می‏توان از دو نوع دیگر توپ استفاده نمود. توپ اول تمام مشخصات پیش گفته را دارد جز آنکه جهش آن بیش از 93/121 سانتیمتر و کمتر از 135 سانتیمتر است و فشار داخلی آن بیش از فشار خارج آن است. این نوع توپ مرسوم است به «توپ پر فشار» توپ نوع دوم تمام مشخصات پیش گفته را دارد جز آنکه جهش آن بیش از 135 سانتیمتر و کمتر از 147 سانتیمتر است و فشار داخلی تقریباً برابر فشار خارجی است این توپ به منظور تطبیق باید برای مدت 60 روز یا بیشتر در همان ارتفاع مورد نظر جهت انجام مسابقه قرار گیرد. به این توپ معمولاً واژه توپ فشار صفر و یا توپ بدون فشار اطلاق می‏گیرد.
تمام آزمایشات در مورد جهش توپ اندازه و میزان فرورفتگی باید مطابق قوانین و ترتیبهای معین شده در ضمیمه 1 صورت گیرد.
1- Pressurised Ball
2- Zero-Pressure
3-Non-Pressrised
(ابتدای صفحه)
ماده 4- راکت تنیس
راکتهائی که از مشخصات ذیل پیروی نکنند جهت بازی مطابق مقررات تنیس، مورد تأئید نمی‏باشند.
الف) قسمتی از راکت که در انجام ضربه مورد استفاده قرار می‏گیرد باید تخت باشد و از یک شبکه زه درهم شده متصل به قاب راکت تشکیل می‏گردد. زه‏ها در محل تلاقی بازه‏های مجاور به تناوب از رو و زیر به یکدیگر می‏پیوندند و به هم تافته می‏شوند. در مجموع این شبکة زه باید یکدست باشد و بخصوص تراکم این شبکه در قسمت مرکز نباید کمتر از سایر قسمتها باشد. زه‏ها باید عاری از هر گونه اضافات و اتصالات جنبی باشند مگر آنچه که جهت پیشگیری و محدود کردن فرسودگی و پارگی و یا لرزش بکار رود که باید اندازه و محل معقول و مناسب جهت تأمین اهداف فوق را داشته باشد.
ب) طول راکت که دسته را نیز شامل می‏شود باید عاری از هر گونه اضافات و اتصالات جنبی باشد مگر آنچه که جهت پیشگیری به محدود کردن فرسودگی، پارگی، لرزش و آنچه که جهت تقسیم وزن بکار رود که در این صورت باید اندازه و محل معقول و مناسب جهت تأمین اهداف فوق را داشته باشد.
و) قاب راکت که شامل دسته نیز می‏شود و زه‏ها باید عاری از هر گونه وسیله‏ای باشند که توانائی انجام تغییر عمده و مشخص و یا تغییر در تقسیم وزن در راکت: در هنگامی که توپ در گردش است را امکان پذیر نماید. فدراسیون بین المللی تنیس در این مورد که آیا راکت نمونه و مدل اولیه راکت از شرایط فوق‏الذکر تبعیت می‏کند و آیا راکت مورد تأئید است یا خیر تصمیم‏گیرنده است. چنین تصمیم‏گیری ممکن است بنا به ابتکار خود فدراسیون بین المللی تنیس و یا بدرخواست افراد ذینفع ماننذ بازیکن، کمپانی سازندة تجهیزات وسایل و یا سازمان ملی تنیس هر کشور و یا اعضای آنها صورت پذیرد. چنین تصمیم‏گیریها و درخواستها می‏بایست مطابق قواعد و ترتیبات مرسوم فدراسیون بین المللی تنیس برای بررسی درخواستها و جهت دادن پاسخ صورت پذیرد که نسخه‏هائی از روند اجرای کار را می‏توان از دفتر معاونت اداری دریافت نمود.

شامل 21 صفحه word

دانلود مقاله تاریخچه تنیس در ایران

اختصاصی از یاری فایل دانلود مقاله تاریخچه تنیس در ایران دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

ظهور ورزش تنیس در ایران به بعد از جنگ جهانی دوم بازمی گردد. پیش از این در فاصله سالهای (1315-1318) باشگاه بوستان ورزش که دارای چندین زمین تنیس در محلی روبروی ورزشگاه شهید شیرودی فعلی به مدیریت شادروان شکوهی گشایش یافت . ورزشگاه شهید شیرودی ( امجدیه سابق) نیز همزمان با ورزشگاه بوستان ورزش با یک زمین تنیس درمحل کنونی افتتاح و نخستین مسابقات قهرمانی تنیس کشور در سال 1318 در همین ورزشگاه برگزار گردید. گفتنی است که ورزش تنیس بخاطر حضور اتباع انگلیسی در آبادان رونق خاصی داشت و اولین مسابقه تنیس بین تیم های آبادان و تهران به سالهای 1317-1320بر می گردد.

پس از جنگ جهانی دوم مسابقات قهرمانی تنیس کشور تاسال 1322 جریان داشت که برادران نعمانی ( هانری وژوزف ) در صدر بازیکنان قرار داشتند .از سال 1322-1332مقام قهرمانی تنیس کشور در اختیار ژرژ آفتاندلیان قرار داشت.

اولین سالی که ایران در جام دیویس شرکت نمود 1959 بود. تیم تنیس جام دیویس ایران به مدت 31 سال در جام دیویس بازی کرده و مجموعا 64 بازی آنجام داده است  که حاصل آن 32 برد و32باخت بوده

بیشترین برد از آن منصور بهرامی با 24 برد.

بیشترین بازی برنده سینگل از آن تقی اکبری با 17 برد .

بیشترین بازی برنده دوبل ازآن کامبیز درفشی جوان با 12 برد.

بهترین تیم دوبل از آن کامبیز دزفشی جوان و مصطفی صالح با 6 برد .

طولانی ترین بازیها از آن کامبیز درفشی جوان با 22بازی .

و بیشترین سال عضویت در تیم دیویس کاپ از آن تقی اکبری با15 سال است.

ماده 1 زمین بازی انفرادی: 

زمین بازی مستطیلی است بطول 77/23 متر به عرض 23/8 متر. زمین توسط توری که از یک سیم با طناب به قطر حداکثر 8/0 سانتیمتر آویزان است، به دو نیمه تقسیم می‏گردد. انتهای این سیم با طناب باید به بالای دو پایه در دو سوی تور متصل گردد یا از روی آن گردانیده شود. قطر مقطع پایه استوانه‏ای یا اصلاح مقطع پایه مکعب مستطیل شکل نباید بیش از 15 سانتیمتر بیشتر باشد. مرکز مقطع پایه ها می‏باید در فاصلة 914/0 متری از زمین بازی واقع شود و ارتفاع پایه ها باید به گونه‏ای تنظیم گردد که قسمت بالای سیم نگهدارنده تور در ارتفاع 07/1 متری از سطح زمین واقع شود در صورتی که از زمین مشترک برای «دوبل» (به مادة 34 رجوع شود) وانفرادی استفاده شود باید تور را توسط دو پایه که پایه های بازی انفرادی نامیده می‏شوند، در ارتفاع 07/1 متری نگاهداشت. مرکز مقطع این پایه ها که قطر و به اصلاح مقطع آنها نباید بیش از 5/7 سانتیمتر باشد در هر طرف در فاصلة 914/0 متری از زمین انفرادی واقع می‏گردد. تور بازی را باید چنان کشید که فضای مابین دو پایه را کاملاً پر کند و شبکه‏ های تور به اندازه‏ای کوچکتر در نظر گرفته می‏شوند که مانع عبور توپ شود. ارتفاع تور در وسط پایه 914/0 متر باشد لذا تور در این قسمت توسط کمربندی کاملاً سفید که عرض آن بیش از 5 سانتیمتر نباشد محکم در ارتفاع مورد نظر نگاهداشته می‏شود. نواری کاملاً سفید که عرض آن بیش از 5 سانتیمتر و در فاصلة مساوی در بین دو خط کناری و به موازات آنها کشیده می‏شود. خط انتهائی در طرف داخلی زمین توسط علامت مرکزی به طول 10 سانتیمتر و عرض 5 سانتیمتر در امتداد فرضی خط مرکزی سرویس است و به دو بخش تقسیم می‏شود. علامت مرکزی در هر طرف زمین بر خطوط انتهائی عمود ومتصل است. از کلیه خطوط دیگر نباید از 5/2 سانتیمتر کمتر و از 5 سانتیمتر بیشتر باشد، به استثناء خط انتهائی که نباید بیشتر از 10 سانتیمتر عرض داشته باشد. در تمام اندازه‏گیریها باید لبه خارجی خطوط را در نظر گرفت. رنگ تمام خطوط باید یکنواخت باشد. استفاده از رنگهای سفید و یا زرد و نشانه‏های تبلیغاتی یا هر چیز دیگری که در دو انتهای زمین قرار داده شده، غیر مجاز است. استفاده از رنگهای روشن تنها در صورتی مجاز است که در این امر در دید بازیکنان اختلالی ایجاد نکند.
اگر نشانه‏های تبلیغاتی بروی صندلی خط نگهدارنده دو انتهای زمین نشسته‏اند، قرارداده شود، این نشانه‏ها باید فاقد رنگهای سفید و زرد باشند. از رنگهای روشن در صورتی مجاز است که اختلال در دید بازیکنان ایجاد نکند.
شامل 49 صفحه فایل word قابل ویرایش

تحقیق درباره تنیس

اختصاصی از یاری فایل تحقیق درباره تنیس دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*

 

فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)

 

تعداد صفحه:8

فهرست و توضیحات:

آموزش تنیس

تاریخچه تنیس

قوانین و مقررات بازی تنیس

ماده 1 زمین بازی انفرادی

تبصره

ماده 2 اجزائ ثابت زمین

تبصره

ماده 3 توپ تنیس

تِنیس ورزشی راکتی است که بین دونفر (انفرادی) یا بین دو تیم دونفره (دوبل) بازی می‌شود. هر بازیکن راکتی دارد که دارای صفحه‌ای از شبکه توری است. بازیکن با این راکت توپی لاستیکی با پوشش نمدی را به زمین حریف پرتاب می‌کند. بازیکنی (یا تیمی) که زودتر امتیاز نهائی را به دست آورد برنده است. این ورزش ابتدا در انگلستان، بیشتر درمیان اعیان، رایج شد و سپس به کشورهای انگلیسی زبان رفت و اکنون در همه کشورها بازی می‌شود.

تنیس از ورزش‌های المپیک است. در برخی از کشورها به آن تنیس میدانی می‌گویند تا از ورزش دیگری بنام تنیس شاهی که در سالن و در زمینی با ابعاد متفاوت بازی می‌شود متمایز گردد.

تا آنجا که شواهد تاریخی در این مورد نشان می دهد، ورزش تنیس طی قرون دوازده و سیزده میلادی ابتدا در کشور فرانسه ابداع شد. اما ارائه جدی این ورزش در سال 1872 (میلادی) بود که سرگرد هاری جم این ورزش را در شهر لمینگتن (انگلستان) به مردم معرفی کرد . در آن زمان مقررات و خصوصیات این ورزش با آن چه اکنون می بینیم تفاوت بسیار داشت. در سال 1877 (میلادی) ، اولین بار در دنیا مسابقات تنیس با مقررات و قوانین بخصوصی در زمینهای تنیس "باشگاه تنیس و کروکت ال انگلند" ویمبلدون برگزار گردید، محلی که هم اکنون بزرگ‌ترین مسابقات تنیس دنیادر آن برگزار می شود.

زمین بازی مستطیلی است بطول 77/23 متر به عرض 23/8 متر. زمین توسط توری که از یک سیم با طناب به قطر حداکثر 8/0 سانتیمتر آویزان است، به دو نیمه تقسیم می‏گردد. انتهای این سیم با طناب باید به بالای دو پایه در دو سوی تور متصل گردد یا از روی آن گردانیده شود. قطر مقطع پایه استوانه‏ای یا اصلاح مقطع پایه مکعب مستطیل شکل نباید بیش از 15 سانتیمتر بیشتر باشد. مرکز مقطع پایه ها می‏باید در فاصلة 914/0 متری از زمین بازی واقع شود و ارتفاع پایه ها باید به گونه‏ای تنظیم گردد که قسمت بالای سیم نگهدارنده تور در ارتفاع 07/1 متری از سطح زمین واقع شود در صورتی که از زمین مشترک برای «دوبل» وانفرادی استفاده شود باید تور را توسط دو پایه که پایه های بازی انفرادی نامیده می‏شوند، در ارتفاع 07/1 متری نگاهداشت. مرکز مقطع این پایه ها که قطر و به اصلاح مقطع آنها نباید بیش از 5/7 سانتیمتر باشد در هر طرف در فاصلة 914/0 متری از زمین انفرادی واقع می‏گردد. تور بازی را باید چنان کشید که فضای مابین دو پایه را کاملاً پر کند و شبکه‏ های تور به اندازه‏ای کوچکتر در نظر گرفته می‏شوند که مانع عبور توپ شود. ارتفاع تور در وسط پایه 914/0 متر باشد لذا تور در این قسمت توسط کمربندی کاملاً سفید که عرض آن بیش از 5 سانتیمتر نباشد محکم در ارتفاع مورد نظر نگاهداشته می‏شود. نواری کاملاً سفید که عرض آن بیش از 5 سانتیمتر و در فاصلة مساوی در بین دو خط کناری و به موازات آنها کشیده می‏شود. خط انتهائی در طرف داخلی زمین توسط علامت مرکزی به طول 10 سانتیمتر و عرض 5 سانتیمتر در امتداد فرضی خط مرکزی سرویس است و به دو بخش تقسیم می‏شود. علامت مرکزی در هر طرف زمین بر خطوط انتهائی عمود ومتصل است. از کلیه خطوط دیگر نباید از 5/2 سانتیمتر کمتر و از 5 سانتیمتر بیشتر باشد، به استثناء خط انتهائی که نباید بیشتر از 10 سانتیمتر عرض داشته باشد. در تمام اندازه‏گیریها باید لبه خارجی خطوط را در نظر گرفت. رنگ تمام خطوط باید یکنواخت باشد

دانلود مقاله بیومکانیک تنیس

اختصاصی از یاری فایل دانلود مقاله بیومکانیک تنیس دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

بیومکانیک تنیس

• مقدمه

امروزه مربیان برای اینکه بتوانند به نحو موثری تکنیک ها را بهبود ببخشند ، به درک عمیقی از بیومکانیک نیاز دارند . بیومکانیک عبارت است از : مبحث حرکات انسان . با تشخیص موثرترین الگوی حرکتی لازم برای تولید ضربه ، می توان بهره وری حرکات بازیکن را تحلیل نموده و تشخیص داد که چگونه می تواند بهتر عمل کند .

• تعادل

تعادل عبارت است از قابلیت حفظ موقعیت بدون تغییر، چه از لحاظ ایستایی و چه از لحاظ حرکتی . از آنجا که تنیس یک ورزش همراه با حرکات مداوم است، به تعادل دینامیک نیاز دارد . لازم است مربی رعایت خط محور عمودی را از سوی بازیکن مشاهده کند .

------------

فرمت : word 

تعداد صفحات : 11

فهرست مطالب: ندارد

کیفیت صفحه بندی : خوب

فهرست منابع : دارد

پروژه آماده چاپ و ارائه میباشد