دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 3
غدیر و ظهور، ابتدا و انتهاى یک راه است.
بدون غدیر، اسلام بى منطق و محتوا خواهد بود و بدون ظهور، غدیر تجلیگاه جهانى وآرمانى خویش را نخواهد داشت و بدون این دو، نظام تکوین و تشریع هیچ یک هدفمند ومعقول نخواهد بود.
غدیر یادآور عهد من و توست
عهدى که سالهاست ما و پدران ما با همه وجود آن را پاس داشته ایم
غدیر داستان دیروز نیست
چراغى است که امروزمان را مى افروزد و ولایت ریسمانى الهى است که همیشه وهمه جا ما را به سوى خود فرا مى خواند
آنکه به این ریسمان الهى در آویزد از دنیا بگسلد؛ آنکه سایه پر مهر و بى بدیل ولایت رابر سر گسترد، سر بر آستان هیچ کس جز خدا فرو نیاورد
هر که حق را با امام على، (ع)، و اولاد طاهرینش، بشناسد؛در میان قرائتهاى رنگ رنگ و پر فریب٬ سرگردان نگردد و آنکه عهدشکنان غدیر رابخوبى بشناسد، امروز نیز دست پر نیرنگ فرزندانشان را به یارى و بیعت در دستنگیرد.
غدیر على، هنوز هم چشمه اى لبریز از آب حیات و دریایى موّاج از کرامتها و فضایلاست.غدیر، دریایى از باور و بصیرت، در کویر حیرت و هامون ضلالت است
تا کام جان هااز آن سیراب شود.
غدیر، یک کتاب مبین است، سندى براى تداوم خط رسالت در جلوه امامت.
غدیر، براى تشنگان، چشمه زلال هدایت است، و براى ره گم کردگان، صراطى است.که به سنّت پیامبر منتهى مى شود.
غدیر، عید ولایت است.
اگر امّت، غدیرها را پاس بدارند، عاشورا هاى مظلومیت و کربلاهاى خون و شهادتپیش نمى آید و خورشید امامت، در محاق خلافت قرار نمى گیرد امّت بى امام، و راه بى علامت و شب بى چراغ کشتى بى ناخدا، دشت بى چشمه، و . . . قنات خشکیده و بى آب! . . . رهشناس تر از «مولود کعبه» کیست؟ و قاطع تر از «ابوتراب» و پسندیده تر از «مرتضى» و والاتر از«على» کدام است؟غدیر، نشان دادن خورشید به گرفتاران ظلمت است.
غدیر، روز تکمیل دین و اتمام نعمت است
جرأت....
حرفها که تکراری میشوند،غصه ها که عادی می شوند،شعرها که بیصدا می شوند وقتی که حتی اتفاقها معمولی میشوند،بارانها از سر تکرار می بارند و بهارها از سر عادت گل میکنند.وقتی همة روزهای تقویمت مثل هم میشوند،شنبه با جمعه فرقی نمیکند،زمستان با بهار، امسال با پارسال٬ وقتی به آسمان یکجور نگاه می کنی ، به خودت یکجور نگاه می کنی ، و حتی به خدا و میخواهی زندگی را سخت نگیری تا زندگی بر توسخت نگیرد،و لحظه ها روال عادی خودشان را داشته باشند،بهار هر وقت دلش خواست بخندد وزمستان هر وقت خواست دلش بگیرد،آن وقت مثل سنگریزه ای در دل کوه گم می شوی بدون آنکه کمترین اثری بگیری یا کمترین اثری ببخشیی مثل یک روز بی خاطره به پایان می رسی بدون آنکه حتی لحظه ای در حافظه ای ثبت شده باشی.
اما به خاطر خدا هم که شده ا ینقدر مثل مرداب در خودت غرق نشو و کمی هم جرأت دریا شدن داشته باش.
