گاندی با ورد به سیاست میگوید : اگر به نظر می رسد که من در سیاست شرکت جسته ام فقط برای این است که امروز سیاست ما را همچون ماری در حلقه های چنبر خود می فشارد و به هیچ تدبیری نمیتوان از بند آن نجات یافت . بنابراین من می خواهم بوسیلة مار نبرد کنم… من سعی میکنم مذهب را با سیاست در آمیزم. لیکن «تاگور» ( را ببیندرا نات تاگور شاعر معروف هندوستان) بر چنین لزومی تاسف می خورد و چنین می نویسد: آن شور و شوق روحانی که در زندگی مهاتما گاندی دیده میشود برای ما لازم است .
2-1- تاریخچه راکتورهای VVER
اولین نیروگاه هسته ای با راکتور آب تحت فشار شوروی سابق، در شهر Novovoronezh در سال 1963 وارد مرحله بهره برداری شد. این نیروگاه VVER-210 نامیده شد و قدرت الکتریکی آن 265 مگاوات بود. این طرح در تکنولوژی وستینگهاوس الهام گرفته شده بود و نسبت به آن تفاوتها و کمبودهای زیادی داشت. دومین راکتور از همین نوع به قدرت 336 مگاوات در همان شهر یعنی Novovoronezh ساخته شد. در این دو نیروگاه که اولین نسل از نیروگاههای VVER بود پوشش ایمن برای راکتور در نظر گرفته نشده بود. در واقع این دو نیروگاه را میتوان به عنوان نیروگاههای آزمایشی برای جمع آوری اطلاعات فنی و تجربیات اولیه جهت توسعه نیروگاههای VVER بعدی در نظر گرفت.
براساس تجربیاتی که از این راکتورهای نوع اول بدست آمد طرح استاندارد یک نیروگاه جدید به قدرت 440 مگاوات با راکتور آب تحت فشار از نوع VVER-230 ریخته شد و دو واحد از این نیروگاه در سال 1972 و 1973 در همان شهر Novovoronezh وارد مرحله بهره برداری شدند.
براساس تجربیاتی که از نسل اول و دوم نیروگاههای VVER بدست آمد طرح راکتورهای V-213 تهیه شد و بخشی از کمبودهای مدل V230 جبران شد.
دو واحد 440 مگاواتی از نوع V-213 که در شهر Lovisa فنلاند ساخته شده بخصوص از نظر تکامل نیروگاههای VVER جالب توجه بود. این دو واحد که از طرف شوروی سابق ساخته میشد با تکنولوژی پیشرفته کشورهای غربی بهبود یافت. انجام این تغییرات در تحول بعدی نیروگاههای VVER کاملاً مشهود بود.
از سال 1970 طراحی نیروگاههای VVER به قدرت 1000 مگاوات شروع شد و چند سال بعد ساخت اولین نمونه آن آغاز شد.
اولین نیروگاه 100 مگاواتی شوروری سابق در سال 1980 Novovoronezh به بهره برداری رسید. با اعمال تغییراتی در طراحی نیروگاه که در دوران توسعه راکتورهای 440 مگاواتی بدست آمده بود، منجر به بهبودهای اساسی در طراحی راکتور VVER-1000 شد. از جمله نوآوریهایی که در این نوع راکتورها اعمال شده که در مدلهای جدید راکتورهای 440 مگاواتی نیز به کار رفته است میتوان به موارد زیر اشاره کرد.
چکیده
دولت الکترونیکی (E-Government) مفهومی نو، ساده و برای دولت های چالش برانگیز است و دیگر اینکه مفهومی است که زمان تحقق آن فرا رسیده است با آمدن عصر مجازی و دیجیتال، تغییر در زمینه های مختلف اجتناب ناپذیر شده است و در صورت عدم انطباق، ناکار آمدی سازمان ها، بیشتر از اندازه مشهود خواهد شد. دولت الکترونیکی ثمره تحول در فناوری اطلاعات می باشد که عبارت است از استفاده از تکنولوژی برای افزایش دسترسی و ارایه خدمات و اطلاعات به شهروندان، شرکای تجاری، کارکنان و سایر مؤسسات.بنابراین با قدم نهادن به دهکده جهانی (I.C.T) و با در نظر گرفتن شکاف دیجیتالی حاکم بر آن در عصر مجازی این امر مهم و اجتناب ناپذیر قلمداد می شود. در این مقاله سعی شده این موضوع تبیین و ارایه گردد.
کلمات کلیدی: فناوری اطلاعات- دولت الکترونیکی ـ عصر مجازی
مقدمه
همانطور که تاکنون تجارت الکترونیک در بسیاری از بخش ها از جمله بخش های سنتی، شرایط جدید بازرگانی ایجاد کرده، اکنون نیز انتظار می رود که طی چند سال آینده اینترنت تحولات عمیقی در ساختار، مدیریت و مفهوم خدمات دولتی بوجود آورد. هر چند هنوز دولت الکترونیکی در دوران طفولیت خود قرار دارد، اما آثار آن در شیوه ای که برخی دولت ها برای انجام وظایف اصلی خود همچون جمع آوری مالیات، اجرای مقررات و حتی امور دفاعی مورد استفاده قرار داده اند هم اکنون بخوبی آشکار شده است. به همین دلیل کنفرانس توسعه و تجارت سازمان ملل متحد در گزارش سالانه خود تحت عنوان تجارت الکترونیکی و گزارش توسعه 2001 به این امر توجه کرده و بخش پنجم گزارش مزبور تحت عنوان "به سوی دولت دیجیتال " را به این موضوع اختصاص داده است. بطور کلی می توان دولت الکترونیکی را به عنوان کاربرد فناوری های اطلاعاتی و ارتباطی، به ویژه اینترنت به منظور تقویت دسترسی به خدمات دولتی و توزیع آنها به نفع شهروندان، شرکت ها و کارمندان بخش عمومی تعریف کرد. فناوری های اطلاعاتی فی نفسه امری جدید نیست، چرا که موسسات دولتی از اولین و بزرگترین مصرف کنندگان این فناوری ها بوده اند. با وجود این، بکارگیری تعداد زیادی از رایانه های بزرگ برای اخذ عوارض، جمع آوری مالیات و یا حتی قرار دادن یک رایانه شخصی بر روی میز هر یک از کارمندان، موسسات دولتی سنتی را به یک دولت الکترونیک تبدیل نمی کند. بلکه این اینترنت با ظرفیت بالای خود است که مرزهای زمان و مکان را در نوردیده و اطلاعات ارزشمند از منابع بی شماری را بطور مجازی در عصر مجازی گرد هم می آورد و از این طریق امکان تجدید ساختار و شبکه بندی خدمات دولت را فراهم می نماید و این خدمات دولتی را مطابق با خواست مصرف کنندگان، شفاف و کارآمد می سازد. دولت الکترونیک شامل همه سازمان های دولتی می باشد که از طریق کاربرد فن آوری، با یکدیگر ارتباط دارند همچنین پل ارتباطی بین افراد، تجارت و اطلاعات و خدمات دولتی می باشد. البته از دولت الکترونیک تنها برای کاربرد تکنولوژی اطلاعات[1] در سازمان های دولتی استفاده نمی شود بلکه مفهومی بسیار وسیع تر و گسترده تر دارد. به عنوان مثال اگر چه تکنولوژی اطلاعات چندین سال است که در دولت مورد استفاده قرار می گیرد ولی نیاز به یک سیستم یکپارچه دولت الکترونیک، به منظور انسجام بین دولت، افراد، تجارت ضروری به نظر می رسد. دولت الکترونیک تنها یک موضوع مطرح شده روز
نمی باشد، بلکه یک گام بزرگ و مهم برای پیشبرد ارتباط هایی است که در سطح بین المللی مورد تایید قرار گرفته است. دولت الکترونیک یک انتخاب نیست، مساله مهم این است که دولت در کاهش مقدار زمانی که به مردم و مراکز تجاری در معاملات خود با دولت صرف می کنند، کمک نمایند. لازم است که مالیات ها بطور موثر به منظور بهبود بخشیدن خدمات صرف شود و
[1] - IT
داستان، امر واقع، و حقیقت
داستان قصهای بر ساخته است. این تعریف حوزههای بسیاری را در بر می گیرد؛ از آن جمله است: دروغهایی که در خانه و خانواده سر هم می کنیم تا خود را از کنجکاوی های آزارنده حفظ کنیم، و لطیفههایی که تصادفاً می شنویم و بعد من باب مکالمة مؤدبانه (یا غیر مؤدبانه) بازگو می کنیم، و نیز آثار ادبی خیالپرورد و بزرگی چون بهشت گمشدة میلتون یا خود کتاب مقدس. بله، می گویم که کتاب مقدس داستان است، اما پیش از آنکه از سر اعتقاد به شکاکیت به رضایت سر بجنبانید، چند کلمة دیگر را هم بخوانید. کتاب مقدس داستان است چون قصة بر ساخته است.
امر واقع و داستان آشنایان قدیماند. هر دو از واژههای لاتین مشتق شدهاند. Fact (امر واقع) از facere – ساختن یا کردن – گرفته شده است. Fiction (داستان) از fingere – ساختن یا شکل دادن. شاید فکر کنید چه کلمات سادهای – چرا که نغمة دیگری از سر تأکید یا عدم تأکید بر آنها بار نشده است. اما اقبال این دو در جهان واژهها به یکسان نبوده است. کار و بار fact (امر واقع) رونق فراوان یافته است. در مکالمات روزمرة ما fact (امر واقع) با ستونهای جامعة زبان یعنی «واقعیت» و «حقیقت» پیوند خورده است. اما fiction (داستان) همنشین موجودات مشکوکی است چون «غیرواقعی بودن» و «دروغ بودن». با این همه، اگر نیک بنگریم. می توانیم ببینیم که نسبت «امر واقع» و «داستان» با «واقعی» و «حقیقی» دقیقاً همانی نیست که به ظاهر می نماید. معنای تحت اللفظی امر واقع هنوز هم در نظر ما «امر رخ داده» است. و داستان هم هرگز معنای «امر ساخته شده» اش را از دست نداده است. اما امور رخ داده یا ساخته شده از چه نظر حقیقت یا واقعیت می یابند؟ امر رخ داده وقتی انجام می گیرد، دیگر وجود واقعی ندارد. ممکن است پیامدهایی داشته باشد، و ممکن است اسنادی وجود داشته باشند دال بر اینکه قبلاً وجود داشته است (مثلاً اسنادی وجود داشته باشند دال بر اینکه قبلاً وجود داشته است (مثلاً جنگ داخلی آمریکا). اما همین که رخ داد، دیگر موجودیتاش پایان می پذیرد. اما چیزی که ساخته می شود، تا زمانی که فساد نپذیرد یا نابود نشود، وجود دارد. همین که پایان می پذیرد، موجودیتاش آغاز می شود.
سرانجام آنکه امر واقع هیچ نوع وجود خارجی ندارد، حال آنکه داستان ممکن است قرنها دوام بیاورد.
مقدمه
مسئله حفاظت موضوع و پدیده جدیدی نیست و از روزگاران قدیم از ارکان حیات و بقاء هر موجود زنده ای بوده است بخصوص حیوانات ابتدایی ترین روش ها را برای حفاظت ازخود درمقابل خطرات بکار می برند و بشر نیز از روزی که خود را شناخت بطور مستقیم با این تدبیر سروکار داشته بطوری که مظاهر حفاظت درزندگی شخصی افراد به چشم می خورد بهمین دلیل انسان به حکم عقل و غریزه (دوستی خویش) همواره سعی دارد که اشیاء ووسایل شخصی خود را با کمال دقت حفظ ونگهداری کند اهمیت حفاظت از هر شیئی یا موضوعی، بستگی به ارزش آن شی دارد بدین جهت است که ما همیشه اشیاء و وسایل گران بهایی مانند جواهرات ، پول، شناسنامه، گواهینامه و اسناد و مدارک شخصی خود را در جای مطمئن و یا صندوق های فلزی محکم نگهداری می کنیم.
قدر مسلم محافظت و نگهداری مختص به اشیاء و اموال نبوده و دامنه آن به مسایل معنوی و انسانی نیز گسترش می یابد بعنوان مثال هر انسان شرافتنمندی سعی دارد از جان و آبرو و حیثیت خود و خویشاوندان حفاظت کرده و دراین راه از هیچ کوششی دریغ نمی کند.
امروزه درعرصه زندگی اجتماعی مواجه با ظهور فن آوریهای جدید حفاظتی درنگهداری از وسایل و امکانات هستیم. ساخت انواع استحکامات ساختمانی، حصارهای فلزی، انواع قفل های رمز دار و الکترونیکی دزدگیرهای پیچیده و پیشرفته و دستگاههای هشدار دهنده متصل به شبکه پلیس و آتش نشانی برای حفاظت از حریم شخصی ووسایل منزل، اتومبیل، تاسیسات عظیم تولیدی و تجاری و انواع رمزگذاری برروی دستگاه های رایانه و برنامه های مکتوب رایانه ای نشان از اهمیت حفاظت و رشد تدابیر و روشهای حفاظتی دارند. با توجه به موارد فوق متوجه شدیم که همه ما درزندگی شخصی خود از وسایل باارزش حفاظت می کنیم لذا درنیروی انتظامی نیز موضوعات باارزشی وجود دارد که حفاظت و نگهداری آنهااز اهمیت بشتری برخوردار است. تمامی تشکیلات و سازمانها حتی ارگانهای غیرنظامی نیز دارای اسناد و مدارک و امکانات باارزش بود که بصورت محرمانه نگهداری تا از انتشار آنها جلوگیری گردد.
نیروی انتظامی نیز دارای مسایل و موضوعات مهمی است که مورد علاقه شدید دشمنان و بزهکاران است، چنانچه از آن موضوعات حفاظت به عمل نیاید قطعاً دشمنان و بزهکاران اطلاعات مورد نظر را به راحتی جمع آوری و قادر خواهند بود به حیثیت و اقتدار نیروی انتظامی و کارکنان و درسطحی بالاتر نظم و امنیت کشور لطمات جبران ناپذیری وارد آورند.
پس نتیجه می گیریم نیروی انتظامی نیز جهت حفاظت از اسناد و مدارک اماکن و تاسیسات و کارکنان و … نیاز به یک سیستم حفاظت اطلاعات قوی و منسجم و توانا جهت خنثی کردن و مقابله با تهدیدات و آسیب های مختلف را دارد و حفاظت فیزیکی که یکی از اقدامات تدافعی (غیرعامل) می باشد بایستی با ایجاد یک سری اقدامات ممانعتی و مقررات تامینی مثلاً با ایجاد دیوار، سیستم خاردار و گماردن نگهبان و…. از دسترسی عوامل دشمن و عناصر غیر مجاز به اماکن و تاسیسات و نقاط حساس و مهم قویاً جلوگیری کرد.