بهبود روش¬های تخصیص منبع مبتنی بر توافق¬نامه سطح سرویس در محیط¬های محاسبات ابری
بصورت ورد ودر89صفحه
چکیده
محاسبات ابری به عنوان یک مدل محاسباتی جدید است که در آن نرم¬افزار، سخت¬افزار، زیرساخت، بستر، داده و دیگر منابع به صورت مجازی و به عنوان سرویس، بر حسب تقاضا و از طریق اینترنت توسط فراهم¬کنندگان ابر در اختیار کاربران ابر قرار می¬گیرند. این مدل مبتنی بر پرداخت در ازای استفاده می¬باشد، یعنی کاربران تنها برای منابعی که از آنها استفاده می¬کنند هزینه پرداخت می-کنند. از جمله موضوعات مطرح در این محیط¬ها می¬توان به مواردی از قبیل امنیت، مدیریت منبع و مقیاس¬پذیری اشاره کرد. محیط-های ابری منابع بی¬شماری را در اختیار کاربران قرار می¬دهند و کاربران می¬توانند میزان منابع مورد نیاز خود را کاهش و یا افزایش دهند، از ¬اینرو مدیریت منبع یکی از موضوعات بسیار مهم در محاسبات ابری است. فراهم کردن سرویس در ابر بر مبنای توافق¬نامه سطح سرویس (SLA) است. توافق¬نامه سطح سرویس ابزاری برای تامین نیازهای غیر¬عملیاتی مثل کیفیت سرویس بین فراهم¬کنندگان و کاربران ابر است. به منظور دستیابی به SLA فراهم¬کنندگان باید قادر به زمانبندی منابع و استقرار ابزارهای کاربردی به¬گونه¬ای باشند که اهداف SLA را برطرف کنند و از این طریق رضایتمندی مشتری را بدست آورند. در صورت نقض SLA فراهم¬کننده باید مبلغی را به عنوان جریمه به کاربر پرداخت نماید. بنابراین آنچه برای فرهم¬کنندگان اهمیت بسیاری دارد برطرف کردن نیارهای کیفیت سرویس مشتری به منظور بدست آوردن مشتریان بیشتر و کاهش میزان جریمه و افزایش سود است. برای تامین نیازهای SLA ممکن است فراهم¬کنندگان بخواهند برای هر درخواستی یک ماشین¬های مجازی ( VM) مجزا راه¬اندازی کنند (تخصیص ایستا)، در این صورت اگرچه ممکن است نیازهای سطح سرویس برطرف شوند، اما منابع سخت¬افزاری هدر می¬روند که در نهایت منجر به افزایش هزینه برای فراهم¬کننده می¬¬شود. برای برطرف کردن این مشکل روش¬های چند اجاره¬ای مطرح شدند که در آنها یک VM می¬تواند چندین درخواست را سرویس¬دهی کند، اما باید دقت شود که SLA درخواست¬های مختلف رعایت شود و چنانچه بتوان روش¬هایی ارائه داد که این مهم را رعایت کنند به کارایی بالاتری می¬توان دست یافت (تخصیص¬های پویا). از اینرو در این پژوهش یک روش زمانبندی چند اجاره¬ای مبتنی بر SLA با هدف استقرار کارای درخواست¬ها روی VM پیشنهاد شده است. در این روش یک پارامتر SLA به نام مهلت زمانی و پارامتری به عنوان اولویت برای درخواست¬های کاربر و یک پارامترSLA به نام هزینه برای فراهم¬¬کننده تعریف شده است و نتایج بر اساس هزینه مورد ارزیابی قرار گرفته است. هزینه همان مبلغ جریمه¬ای است که فراهم¬کننده به دلیل نقض SLA پرداخت می¬کند. برای پیاده¬سازی از ابزار کلودسیم استفاده شده است و برای ارزیابی روش پیشنهادی (تخصیص پویا: شامل مهاجرت، اولویت و SLA) با دو روش تخصیص ساده (بدون در نظر گرفتن مهاجرت، اولویت و SLA) و نیز تخصیص ایستا (بدون در نظر گرفتن مهاجرت و با رعایت اولویت و SLA) مورد مقایسه قرار گرفته است. نتایج نشان¬دهنده آن است که در روش پیشنهادی هزینه نسبت به دو روش دیگر پایین¬تر است، چرا که به دلیل در نظر گرفتن اولویت و SLA، عدم انحصار VM توسط درخواست و امکان مهاجرت درخواست¬ها تعداد درخواست¬های بیشتری به منابع مورد نیازشان دست میابند و می¬توانند بر اساس مهلتشان تمام شوند و این به معنای استقرار موثر درخواست¬ها درVMها و استفاده بهینه از منابع است.
بهبود روش¬های تخصیص منبع مبتنی بر توافق¬نامه سطح سرویس در محیط¬های محاسبات ابری
